Ziek spel

Toen Londen in 2007 werd uitverkoren als gastheer voor de Olympische Spelen van 2012, vonden de meeste inwoners van die stad dat hartstikke leuk. De lol is er inmiddels vanaf. De kosten, aanvankelijk begroot op circa 3 miljard euro, zijn opgelopen tot 14 miljard euro. Intussen kampt London met grote tekorten en bezuinigt de stad op zowat alles.

De kosten van de Spelen zullen nog jarenlang grote gevolgen hebben voor het dagelijks leven en welzijn van de Londenaars. Is een kortdurend evenement zulke groteske investeringen wel waard? Hoe kun je in hemelsnaam grote ingrepen in uitkeringen, lonen, werk, woningbouw en infrastructuur verdedigen, terwijl je elders met gulle hand miljarden in een bodemloze put mietert?

Het argument dat zulke investeringen op lange termijn werk, geld en goodwill opleveren, is keer op keer vals gebleken. Athene is niets wijzer geworden van de Spelen in 2004: de stad ging er bijna failliet aan. Het besef dat ook de Londenaars nog jarenlang onder de torenhoge kosten ervan zullen lijden, was afgelopen augustus een wezenlijk ingrediënt van de heftige rellen in de stad.

De veiligheidsmaatregelen voor de Spelen zijn al even draconisch. Londen had al de meeste bewakingscamera’s ter wereld, en daar is nu nog een flinke schep bovenop gedaan. Het surveillancecircus is al actief, ook al gaan de Spelen pas over tien weken van start. Kilometerslange hekken met hoog voltage schrikdraad, scherpschutters in de stad, te pas en te onpas controles, en overal laag overvliegende, bewapende drones in de lucht: Londen kun je voorlopig maar beter mijden.

De geschiedenis wijst uit dat zulke infrastructuur na afloop niet wordt ontmanteld, maar gewoon overeind wordt gehouden. (De duizenden extra camera’s die Amsterdam instelde voor het huwelijk van Willem-Alexander en Maximá zijn ook nooit verwijderd.)

Sport verbroedert niet meer – althans, niet wanneer sport op deze schaal wordt bedreven. De Olympische Spelen maken steden onleefbaar. Ze slurpen geld op dat onttrokken wordt aan de bewoners, veranderen steden in bastions, en zijn tegenwoordig zo ingericht dat elk contact tussen deelnemers en bewoners wordt verhinderd in plaats van gefaciliteerd. De Spelen zijn een duur circus dat vierjaarlijks op een uitverkoren plaats neerdaalt, die stad volledig uitput en er ontoegankelijke enclaves vormt.

Da’s geen verbroedering, dat is parasitisme. De omgeving leegzuigen en aan jouw eisen aanpassen, en dan hard wegrennen naar de volgende gastheer, zodat je nooit hoeft te zien wat de consequenties van je bezoek zijn.

Author: Spaink

beheerder / moderator

11 thoughts on “Ziek spel”

  1. Wouen ze hier ook toch hebben? de Olympische Spelen? Georganiseerd door de bestuurlijke elite, á raison van een verstopt, geheim, bedrag dat minimaal 8 miljard bleek te zijn.
    En toen dat te voorschijn kwam, moest de bevolking vooral niet zeuren omdat we (..?) daarmee ons land op de kaart konden zetten.
    Terwijl we wereldberoemd zijn van wereldhaven Rotterdam, Amsterdam, drugsbeleid, rosse buurt, de strijd tegen het water, Rietveld, Rembrandt, van Gogh, Fortuyn etc.

    Sportfestijnen kosten alleen geld. Zuid Afrika heeft ook niks aan de Wk voetbal overgehouden behalve schulden.

  2. Blad Stern van afgelopen week: tot 80% van marathonlopers heeft jaarlijks minstens één stevige medische calamiteit. Een en ander brengt gigantische kosten met zich mee voor gezondheidszorg en economie.

  3. @ Spaink,

    Spaink zei:

    “En overal laag overvliegende, bewapende drones in de lucht”.

    Ik heb liever 10 onhoorbare! bewapende drones boven mijn hoofd hangen dan 1 politiehelikopter die een geluidsdruk van 82 dB(A) genereert en mijn deel van de stad als holding pattern gebruikt.

    Wen maar aan de camera’s, want die gaan nooit meer weg!: Oude generaties moeten blijkbaar uitsterven voordat het gezeur over camera’s eindelijk stopt!

    Sport heeft nooit verbroederd, de spelen in 1928 zijn een “mooi” en overduidelijk voorbeeld.

    Olympische Spelen worden o.a. door Prins Pils van Oranje-Nassau en de b.v. Nederland gebruikt om belastinggeld weg te sluizen.

    Over grote en onnodige verspilling van belastinggeld gesproken; volgens mij zijn er 500 miljoen redenen om dit keer voor Tofik Dibi te stemmen!

  4. Geef het volk brood en spelen! We zijn niet veel veranderd sinds onze bakermat van onze beschaving bij de klassieke Grieken en Romeinen ooit begonnen is. Onze beschaving ooit begonnen bij die Grieken, gaat ook daar ten onder.
    Olympische Spelen is altijd roofbouw plegen op de bevolking, die uiteindelijk de dupe wordt van de hebzucht dat die Spelen teweeg brengt. Het gelag zal die Londenaren opbreken. Niet zij alleen maar iedere weldenkende en hardwerkende Brit, die dag in dag uit bezig met ‘make all ends meet (de eindjes aan vastknopen). Wat voelen zij zich belazerd, geschoffeerd en door hun eigen regering in de steek gelaten.
    londen de meest bewakingscamera’s ter wereld door (world) war on terror. Waarom dedenzehet ‘toevallig’ niet toen die aanslagen op Londense metro werd beraamd? Of zijn het allemaal ‘nepperds’. Laat die banken uit the City maar die OS lekker sponsoren. Die zakkenvullers aldaar hebben toch flink weten te cashen tijdens die kredietcrisis in 2008.
    Da kunnen ze ‘inhaligheid’ een beetje goed maken.
    Ja Karin sport ‘verbroederd’ de rijken die daar aan ,axqsrmen verdienen en ‘verbroederd de armen die daarvoor moeten opdraaien. De mens is niks veranderd. Het is gewoon van alle tijden

  5. #6
    Ook daar zijn ze gebrainwashed, gehersenspoeld (of modern ‘under mind control’).
    De angst is heer en meester. De zelf in leven geroepen angst voor de war on terror. Het opstapelingseffect. Voortdurend panisch zijn voor de angst dat ‘er iets kan gebeuren’ is weer een reden te meer om de linies te sluiten. Om juist om nog meer ‘beveiliging’ te gillen om zelf over de schreef te gaan dat zal helpen? Juist een samenleving dat in angst leeft, pleegt op den duur zelfmoord. Zo komt die ‘selffulfilling prophecy’ elke keer uit. Tot dat we weer uitkomen waar we zijn begonnen dat we beseffen wat ‘vrijheid’ voor ons inhoudt. Waarom leren wij niets. En jagen we op ‘angstspoken’ die we zelf ‘verzonnen’ hebben. Altijd de schuld leggen bij ‘anderen’. Of draait alles weer op de macht, de geld en de hebzucht? Constant verdeel en heers. Constant het doel heiligt de middelen. Constant brood en spelen. Wanneer ik niet afscheid nemen in dat soort ‘achterhaald’ denken. Dat soort denken dat helemaal niet meer past in de tijd waarin we leven. Dat alleen een verbinding maken tussen dualiteiten(tegenstellingen) door ons geweten(gevoel en verstand in evenwicht) ons mensen dichter bij elkaar brengen en juist niet uiteen drijven door te lijden ipv door te leven. Maar besef ik dat ik juist als wie dan ook die angstmaastschappij kan afbreken door te kiezen voor meer natuurlijke samenleving waar wij echtelkaar zien staan en ‘kunstmatige’ opgelegde maatschappij altijd gedoemd is om in vervate raken om dat iets wat wij ‘zelf’ verzinnen altijd ‘onnatuurlijk’ aanvoelt en uiteindelijk zich zelf vernietigt om dat de Natuur eindelijk onze enige voorbeeld kan zijn om het Echte Leven te mogen ervaren, want zij is volmaakt en oneindig. Technologie is leuk maar voor the time being, en altijd van korte duur. Kunstmatig geschapen zaken kinderspel kan nooit aan de Natuur tippen. Kunstmatige dingen geven na verloop van tijd geen voldoening. Ik zou zeggen vergeet wat ik schreef. Kies uw eigen pad. Wij leven in een Mooie Wereld voor ons Allemaal.

  6. Zonder enig recht op zorg, en verzachting van de pijn is meneer alsnog overleden aan een inwendige longbloeding.

    === attachment ===

    Het is nu bijna 18 jaar later, de cijfers van het aantal mensen die vermoord zijn wereldwijd door een regering is niet up to date. Zie wikipedia -> democide.

    Ik heb toch niet lang meer te leven. Het waren dingen zoals boodschappen doen, eten, en slapen, en toilet gang, ja juist de gewone dingen die ik voor mezelf wilde houden. Nu volgt zo een lang verhaal zodat u weet wat de politie gedaan heeft. Specifiek bij dit onderwerp hoort dat de politie mij toegang tot de supermarkt ontzegde. Het duurde even voor ik een peilzender op mijn auto vond. En daarna de mobiel weg moest doen om eerder in de winkel te zijn, voordat ze mij de toegang blokkeerden.

    In 2005 waren er demonstraties tegen de aanwezigheid van een hooggeplaatst politicus op de oorlogsbegraafplaats Margraten. Ook ik heb geprotesteerd. Ik werd uitgeschakeld. Ik ademde in een nevel van druppeltjes die langzaamopstegen. Het had de geur van knoflook. Na 20 seconden begon ik van binnen te branden. Eerst midden op de borstkast, dit spreide zich uit over de gehelen breedte van de borstkast. Daarna begon de pijn in mijn keel. Toen mijn ogen. De politie schreeuwde hele erge dingen. Ik kon wel blijven ademhalen alhoewel de pijn het ademhalen steeds moeilijker maakte. Ik verloor het bewustzijn. Ik werd weer wakker. De longpijn was onbeschrijvelijk. Over mijn hele lichaam was ik rood geworden, met name mijn rug voelde eveneens verbrand. Ik ging naar de huisarts. Die kon niks aan mijn longen horen. 3 maanden later begon de longpijn af te nemen. Ik ben uit het land gevlucht want ik was bang geworden van de militaire politie. Ik ben in het buitenland onderzocht, de longfoto was schoon. Om niet terug gestuurd te worden zou ik 10 duizend dollar nodig hebben gehad. Na 1 maand moest ik terug. Na 24 uur vliegen was ik terug. In deze tijd had ik ontdekt dat alcohol en paracetamol codeine de pijn verlichten en het ademen makkelijker maakten. “Did they treat you like a terrorist?”, was er tegen mij gezegt. “you can’t go back.” De longpijn die nooit was weggeweest begon echter weer sterker te worden. Het lukte me om te zwijgen over wat de politie met mij had gedaan. “Niemand zal je geloven!”, “Mijn team zegt waar het op staat.”, Ik gebruikte nu 23 pijnstillers per dag. Het was inmiddels 2006. Ik kon het eten niet meer binnenhouden. En begon bloed te hoesten en overgeven. Ik verloor 15 kilo in twee weken. Nog maar 49 kilo bij 1meter82 zag ik er nu uit als een levend skelet. Toch werd ik gezond verklaard. Ik werd bedlegerig. De longpijn was zeer zwaar. En ook nu nog is de pijn 7 jaar later heel sterk. Midden 2008 besloot ik geen medicijnen meer te nemen. Ik merkte dat ik het eten weer binnen konhouden. Ik kon weer meer dan 15 meter lopen. Wel bleef ik pufjes gebruiken. “Symbicort”. Op de longpijn na herstelde ik zelfs naar meer dan 80 kilo. In 2010 heb ik mij versproken en gepraat over de politie. Er werd gezegt “Er is geen enkel bewijs, ik kan me niet voorstellen dat je het benauwd hebt!”. “De politie is je beste vriend!”. Op internet vond ik uit wie de fabrikant is van de pepperspray van de politie. “….. Security International”. Ze blijken ook strijdgassen en cs-traan-gas te produceren wereldwijd. Er werd nu tegen mij gedreigt dat als ik bleef praten ik voor de rest van mijn leven zou worden opgeborgen. Op vrijdag de13e 2006 is er bijvoorbeeld een 27 jarige vrouw overleden in het zelfde celletje waar ik in 2005 werd uitgeschakeld. (natuurlijke dood). Ik kan geen enkele medische behandeling krijgen. Ik snak vaak naar adem. De pijn is onbeschrijflijk. Ik zocht naar andere mensen op het internet. De manieren waarop inhet westen mensenrechten worden geschonden is veel subtieler dan bijvoorbeeld in china. Mijn levensduur is zeer sterk verkort door wat ze met mij gedaan hebben. “Unethical human experiments in the usa.” verteld u over ongeveer wat ik bedoel. Dit gaat over hele nare zaken die zo ernstig zijn, dat u het zelf maar moet opzoeken. Met het woord holocaust heeft u geen enkele moeite. Ja! Vergassen van 6miljoen mensen gelooft u wel! Maar dat ik gemarteld ben gelooft u niet. Zo is het toch? Op youtube staan veel meer mensen die net als ik verklaren. Mensen die worden geinjecteerd met levende kankercellen, injecties met chemicalien, injecties met bacterieen, mensen aids geven, u kunt het zo ergniet bedenken? De overheid doet hele erge dingen. Ik ben niet de enige overlevende. Er zijn in ons land tientallen mensen zoals ik. Je kan niet bewijzen dat je bentuitgeschakeld met een chemisch middel! Nee ik kan dat niet. Toch heb ik mensen gesproken die mij geloven. Ik heb mensen gesproken die nabestaande zijn van een slachtoffer van de politie. Van de 17 overlevenden die ik heb gevonden zijn er nu 15 overleden. Ik heb alles gedocumenteerd. Hun getuigenis gearchiveerd. Want ik kreeg nog eenmaal de kracht, en het enige wat ik kon doen was juist dit. Het vastleggen van wat er is gebeurt. Ik was 7jaar werkzaam in de IT. Ik was gelukkig. Ik had alles. En juist tijdens herdenkingsdag 5 mei 2005……

    Mijn leven is voltooid. Ik mocht niet oud worden. Aan mijn leven gaf ik als enige betekenis het permanent registreren van misdaden tegen de menselijkheid.

    Begin maar eens met het opzoeken van het woord democide.

    En wie ben ik? Dat is niet belangrijk.

    Ik sluit af met de woorden van wat de politie schreeuwde. Nu 7 jaar later weet ik het nog zo goed.

    “Je hebt jezelf in leven gehouden!”, toen ik zei “ik leef nog.”

    “je gaat eraan!”, “we maken je kapot!”, “mijn team zegt waar het op staat!”

    “als je het inademt of op je huid krijgt, krijg je kanker!”

    “If you attack us, we will lay waste to you. We will destroy your armies, we will destroy your government and we will destroy your past and we will destroy your future. We don’t care who among you truly did it. We are sending a message to you all, this is what happens when we are attacked. Consider this while you wonder who among you is next.”

Leave a Reply to sjaak Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Hou me per e-mail op de hoogte van nieuwe reacties op dit artikel.
      (U kunt zich hier abonneren zonder zelf te hoeven reageren.)

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.