De benenwagen

Morgen komt De benenwagen uit, mijn boek over de Canta – dat kekke gehandicapten- autootje dat zo leuk en handig is dat zelfs gezonde mensen ‘m graag willen.

Dat is op zichzelf al bijzonder. Of je nou iets hebt of niet, niemand is ooit jaloers op een kruk of rolstoel. Maar een Canta – ja, die willen we wél allemaal. De Canta is een benijdenswaardig object. De Canta wekt geen enkel medelijden. Hij roept eerder begeerte op: ‘Wat een handig autootje!’, Hij maakt iedereen vrolijk. Wie rondrijft in een rolstoel krijgt meewarige blikken; wie rondrijdt in een Canta, ziet mensen lachen,

In De benenwagen vertel ik hoeveel vrijheid de Canta mij teruggaf nadat ik gehandicapt was geraakt. Ineens kon ik weer overal komen. Ik schrijf over lange reizen met de Canta: ik tufte ermee naar Berlijn, en Babs Götte zelfs naar Portugal en Kroatië. Ik ga op stap met een Canta-monteur die overal in de regio reparaties uitvoert, en doe mee met een dagtocht met 35 andere Canta-rijders. In ons autootje blijken wij reuze behendig te zijn, maar eenmaal uitgestapt zijn we spartelende vissen op het droge. Zonder Canta zijn wij simpelweg onthand. Het autootje is voor ons waarlijk een benenwagen…

Weinig mensen weten dat de Canta een Nederlands ontwerp is. Waaijenberg, de maker van deze kleine autootjes, is tegenwoordig zelfs de grootste autofabriek van ons land. En haast niemand weet dat de Canta is bedacht door een heuse coureur. Hoe bizar is dat: een racefanaat die besluit om autootjes voor gehandicapten te gaan ontwerpen?

Die race-connectie verklaart overigens ook de kleur van de Canta: de standaardversie is doelbewust Ferrari-rood. Sinds ik dat weet, moet ik altijd een beetje giechelen als ik ergens een Ferrari zie. ‘Ja hoor, jij bent een snelheidsmonster. Waarschijnlijk vind jij mijn autootje raar. Maar ik weet wat jij niet weet: wij zijn eigenlijk familie van elkaar.’ In gedachten geef ik zo’n Ferrari daarna een stoere high five :)

Coureur en Canta-bedenker Dick Waaijenberg heeft interviews jarenlang afgehouden. In dit boek vertelt hij voor het eerst vrijuit waarom hij een gehadicaptenautootje wilde maken, over zijn zoektocht naar een goed ontwerp, zijn ruzies met de overheid en over zijn persoonlijke drijfveren. ‘Zodra iemand zegt dat iets niet kan, raak ik geprikkeld. En als iemand die stukloopt op zijn eigen lichaam me vertelt wat hij nodig heeft om tóch te kunnen doen wat hij graag wil, raak ik geïntrigeerd.’

Maar hoe ontwerp je een autootje dat als verlengstuk van iemands lichaam kan fungeren? Hoe maak je een ontwerp dat eindeloos aanpasbaar is? Kun je met een een Canta ook racen? (Ja hoor: er is zelfs een 4×4 Canta te koop. Met twee motoren, eentje voor de voorwielen en eentje voor de achterwielen.) En hoe veilig is een Canta? Heeft-ie een kreukelzone?

Inmiddels zijn er tientallen aanpassingen voor de Canta verzonnen. En elke Canta wordt helemaal met de hand in elkaar gezet. Alle medewerkers op de montagevloer van Waaijenberg weten precies voor wie ze een auto maken: aan elke Canta hangt een adreskaartje. Deze is voor mevrouw X die aanpassingen zus & zo nodig heeft, en deze voor meneer Y die om aanpassingen zo & zus vroeg. Ik heb dagen achtereen in de montagehal gebivakkeerd, het productieproces van de Canta bekeken en de verhalen van de monteurs genoteerd. Zij vertellen over ‘blote’ Canta’s, over 15 liter kit per week gebruiken en over goed uitgelijnde carrosserie-onderdelen. De mannen op de werkvloer zijn supertrots op elk autootje dat ze maken. Ze hadden er daarom danig de pest in dat ik in de fabriek ontdekte dat elke Canta een klein gebrek heeft…

Ook de strijd om de straat wordt in het boek beschreven. Wie mag in een Canta rijden en wie niet? Waarom gelden er zoveel uitzonderingregels voor de Canta, en wat vinden andere weggebruikers daarvan? Hoe handhaaf je je als Canta-bestuurder tussen fietsers of automobilisten? Is het waar dat er mensen in Canta’s rondrijden terwijl ze niks hebben, alleen maar om de verkeersregels te kunnen ontduiken? Waarom is de Canta een begerenswaardig object geworden? En kun je ’m ook pimpen? Zijn er Canta’s met een bijbaan als bedrijfsautootje?

En het boek staat tjokvol foto’s, alles in full colour. Ook wordt de geschiedenis onthuld van de Emaldo, de auto die nooit werd gebouwd, Plus dat er onderaan een schattig rood Cantaatje van links naar rechts over de pagina’s rijdt en ergens op het eind van het boek pontificaal omkeert om zich opnieuw in je blikveld te wurmen…

Wie eenmaal oplet, ziet nadien overal Canta’s. De benenwagen maakt ons bevattelijk voor die kleine rode autoootjes en kleurt onze blik voorgoed: ‘Oh kijk, daar heb je er weer een!’ De benenwagen vertelt over het vrolijke huwelijk tussen handicap en technologie. En wie het boek leest, raakt ervan doordrongen dat de Canta ook een fysiek vangnet is: een echte benenwagen.

Details:
De benenwagen: het succesverhaal van de Canta, uitgeverij Nijgh & van Ditmar, 2012. 192 pagina’s /full colour / 19,95 euro
Te koop via de boekhandels, bol.com en andere online webwinkels.

Author: Spaink

beheerder / moderator

28 thoughts on “De benenwagen”

  1. Ha Karin je mist er eentje !

    Laatst zag ik een Afrikaan bij ons in de ghetto in een Cantaatje ! Niet de hippe persoon die jij beschrijft en die trots is op zijn orginele en kekke autootje !

    Nee het was een volwassen uit de kluiten gewassen man die zich doodschaamde en duidelijk geen geld had om een auto met stoerheids status te kopen die hij graag zou willen hebben !

  2. Ik ga ‘m(het boek natuurlijk!) kopen. Misschien is dat me ontgaan of staat het in ‘Benenwagen’. Hoe is die naam Canta ontstaan? Is dat een afkorting of verwijs die ergens naar? Of bedoelen ze: iedereen aan de Cant(a), hier kom ik aan! Is die Canta(op de cover), die van jezelf? Mooie opname, zo te zien niet op ‘slipcursus’ gemaakt, maar in het eggie! Lekker stoer hoor! Voetgangers zijn zich zeker ‘kapot’ geschrokken, toen je erlangs ging tuffen. Allemaal kleddernat! ;-)

    Het is een mooie test of die inderdaad ‘waterdicht’ is.

  3. Wijzij: De naam is afgeleid van het Italiaanse woord voor ‘zingen’, juist omdat iederen – werknemers en klanten – zo ogelooflijk vrolijk werden van dit autootje.

    En de Canta op de foto is niet de mijne. Bij plassen minder ik heus-eerlijk-waar altijd vaart :)

  4. @edwin emanuel posse: > Nee het was een volwassen uit de kluiten gewassen man die zich doodschaamde en duidelijk geen geld had om een auto met stoerheids status te kopen die hij graag zou willen hebben

    Lijkt me stug. Een Canta begint bij €12.000 – en dat is helemaal ‘kaal’, zonder voorzieningen en extra’s.
    Hij mag dan wel klein en aantrekkelijk zijn, maar juist door het arbeidsintensieve productieproces relatief duur.

  5. Wat me trouwens zelf is opgevallen is dat het reguliere autoverkeer een pesthekel aan de Canta heeft. En dat ze zich onvoorstelbaar associaal gedragen. ‘Dat autootje kan maar 45, da’s veeeel te traag, dus laat ik vooral even vlak voor dat stoplicht langsschieten, snijden, inhalen – want ik zal toch eens opgehouden worden door die rode slak vóór me’. Doodeng.
    Zinloos, ook. Ben een tijdje geleden Den Haag doorgereden, hele Laan van Meerdervoort uit. Vlak voor me zat een grote snelle BMW. Letterlijk elk stoplicht – en dat zijn er nog al wat, op de LvM – stond hij voor me. Ging het op groen, dan scheurde hij ervandoor, mij ‘ver’ achter zich latend, om bij het volgende rode stoplicht mij gewoon weer direct achter zich te hebben… Snelheid maakt in de stad geen donder uit, bleek maar weer.

  6. Puck, in het boek wijd ik ook een hoofdstuk aan de verhouding tussen Cantarijders en andere weggebruikers. Het ptobleem: we zijn te klein voor het tafellaken (de weg) en te groot voor het servet (het fietspad). En natuurlijk zorgt dat voor problemen…

    Edwin @2 / Puck @7: Canta’s worden ook wel tweedehands verkocht, bijvoorbeeld via Marktplaats, en belanden zo ook wel bij mensen die hem alleen maar hebben omdat-ie ‘zo handig’ is. En via die route is een Canta ook aanzienlijk goedkoper.

    Maar juist voor gehandicapten zijn die tweedehandsjes minder aantrekkelijk. Ja qua prijs natuurlijk wel, maar daarmee houd het dan ook op. Wanneer je echt van zo’n autootje afhankelijk bent, moet het een goed ding zijn. Wat op Marktplaats staat, zijn vaak afgeragde, afgekeurde exemplaren. Daar wil je echt niet in als je al gehandicapt bent…

  7. “Wie rondrijft in een rolstoel krijgt meewarige blikken; wie rondrijdt in een Canta, ziet mensen lachen”
    Da’s geen eerlijke vergelijking, K. ;-)

    Gekheid terzijde, gefeliciteerd! Het boek ziet er goed uit en zelfs bij de aankondiging ervan… je enthousiasme is aanstekelijk.
    Morgen ‘aanrijden’ bij DWDD om het boek te promoten… ‘t zou mooi zijn.
    Eén vraagje… Met een Canta naar Berlijn… Ben je geen moment bang geweest, dat je een beroep zou moeten doen op ‘technische ondersteuning’, inclusief niet verkrijgbare onderdelen, zo ver van huis?
    Of had je daar vooraf afspraken over gemaakt met Waaijenberg?
    Met vriendelijke groet,
    Henk.

  8. Vergelijkingen met rolstoel ben ik het ook niet mee eens, puhhh…..

    Maar verder hoort dit inderdaad in DWDD. Om het zo te zeggen, ik kijk nooit meer DWDD als het boek daar niet naar voren gebracht wordt. Wil natuurlijk wel een gekke eindtune zien met zo´n ding als middelpunt. Weet er ook wel eentje: een file met rolstoelen op een zebrapad en een wachtende Canta.

  9. HenK: ik had inderdaad aafspraken met Waaijenberg gemaakt voor die rit naar Berlijn….

    DWDD hebben we geprobeerd, maar die waren niet geïntereesseerd. Maar vanavod zit ik bij Kunststof, een uur lang!

  10. ik zie weinig problemen met een lang stuk voor een verse canta.regelmatig een controlle lijst nalopen (temperatuur, olie , banden etc.)
    electriesch zijn de meeste componenten standaart, filters dito en kogel lagers zijn ook zo te bestellen.
    misschien tijd voor een rondje europa? drie canta’s met minimale bepakking aan onderdelen, gas er op en gaan ( voor problemen is er de europa service van de anwb)
    succes bij kunstof vanavond.

  11. 15 leuke uitzending! Hoorde (bijna) alleen maar over vrolijkheid en levensvreugde, wat op zichzelf ook weer een prestatie is. Want hoe vaak zijn we niet geneigd om toch ook weer de donkere kanten op allerlei manieren te belichten, onszelf omlaag halen, onze prestaties te bagatelliseren, depressies extra gewicht te geven, etc.

    Nogmaals proficiat. Al met al ontzettend feestelijk!

  12. @11. sjaak: “een file met rolstoelen op een zebrapad en een wachtende Canta.” 3;-)
    oh euh.. Spaink: Ferrarirood bestaat niet. Ferrarigeel wel.

  13. de benenwagen een heel leuk boek in een adem uitgelezen.
    zelf ook in bezit van een canta een prima wagentje en je kan overal komen

    groetjes wim

  14. Leuk filmpje daarnet op EenVandaag, hoor. Alleen, merkwaardig: jijzelf kwam er niet in voor. Maar ‘t was precies zoals ik me van te voren door je beschrijvingen had voorgesteld. En dat heeft toch bepaalde positieve aspecten, het zo precies kunnen beschrijven. 3 juni en volgende, maar eens kijken naar ‘t vervolg in de Wester Stoomfabriek. Of hoe heet dat ding.

    ‘\°_°/’

  15. Zag er goed uit. Toch hadden ze jou boek wel even mogen melden. Volledigheidshalve.

    Ben benieuwd. ‘t Is dat ik er te ver vanaf woon, ik moet dat hele stuk in een oud lokomotiefje vanuit de wingewesten naar de Wester Stoomfabriek heentoe stampeien. Dan bij nacht en ontij weer terug, dat doen wij provinciaaltjes niet. Alhoewel ik ook wel bij m’n broer in Amsterdam kan gaan slapen. Maar die wordt horendol van mijn gekwebbel, dus dat zal ik maar niet doen. Ik zie ‘t wel op televisie.

    ‘\~_~/’

  16. Is er ook een kans dat het boek als e-boek wordt uitgegeven? Ik heb al in diverse shops gezocht maar ik zie ‘m alleen als paperback staan.

  17. Spaink @ 26: Okay, helaas :-)
    Overigens is ie momenteel overal uitverkocht. Komt er een tweede druk?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Hou me per e-mail op de hoogte van nieuwe reacties op dit artikel.
      (U kunt zich hier abonneren zonder zelf te hoeven reageren.)

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.