Een miljoen mensen

Het is hier rond vijf uur ‘s nachts. Over een paar uur – negen uur Egyptische tijd, da’s tien uur hier – begint vanaf Tahrir Square de grote mars van de opstand. Hij is de ‘Million Men March’ gedoopt, wat lekker allitereert maar niettemin doodzonde is, want die benaming doet onrecht aan alle vrouwen daar die even hard protesteren als de mannen.

De mars gaat naar het presidentiële paleis, ten noorden van Tahrir Square. Mubarak probeert de mars uit alle macht te voorkomen: het mobiele netwerk is uit de lucht, evenals internet; de weg naar het paleis is versperd met tanks; er rijdt geen enkele trein meer naar Cairo. Maar zoals iemand opmerkte: Mubarak vergeet dat er alleen al in Cairo 22 miljoen mensen wonen. Dat miljoen mensen is er straks, daar is geen twijfel over mogelijk. Het leger heeft aangekondigd niet in te grijpen en de demonstranten met rust te zullen laten. Maar de politie is minder democratisch gezind, evenals Mubaraks Revolutionaire Garde.

Mubarak is inmiddels zo in het nauw gebracht dat hij (na dertig jaar) een vice-president heeft benoemd: Omar Suleiman. Die kondigde maandag aan dat hij binnenkort een ‘open’ gesprek met de oppositie wilde voeren. Oh en al die klachten over fraude bij de vorige verkiezingen? Daar zouden ze ook nog eens naar kijken. Heus. Erewoord!

Far too little, far too late. Egypte wil Mubarak hartgrondig kwijt. Egypte wil vrije verkiezingen en een nieuwe grondwet. Egypte wil burgerrechten, vrijheid van meningsuiting en een vrije pers. Egypte wil geen corrupte politie meer, geen kabinetten die bestaan uit zichzelf verrijkende zakenlui.

Mubarak is allang gevallen al doet hij van niet. De enige twee resterende vragen zijn: hoeveel bloed moet er vergoten worden voor hij vertrekt, en: wanneer gaat het westen eindelijk de oppositie openlijk steunen? Maar wat het westen en haar steun betreft, vrees ik dat dit inmiddels geldt: Far too little, and far too late.

El Masr: mijn hart is bij je. Straks, over drie uur. Straks, over drie weken, over drie maanden, over drie jaar. Houd moed. Wees dapper. En heb geluk.

Author: Spaink

beheerder / moderator

7 thoughts on “Een miljoen mensen”

  1. “geen kabinetten die bestaan uit zichzelf verrijkende zakenlui”

    Nou hebben we die hier helaas ook gewoon…

  2. Wat de bevolking doet is prachtig laten we hopen dat wat ze ervoor terug zullen krijgen minimaal beter is…………………….. maar eigenlijk net zo prachtig.

  3. @Michel, in der daad, helemaal eens. En toch wat hebben we een LUXE in vergelijken met…. @C… yup, voor dat de boel overal namens verneuwing gesloopt woord. Wat vond ik het ontroerend voor het museum van Egypte, een man die het namens de volk wou beschermen ! Nog steeds heel , zo ver ik weet. wow!

  4. Over de “million MEN march” en de uitleg omtrent ‘men’. -PROTEST-
    (WiKi)
    A very common Indo-European root for woman, *gwen-, is the source of English queen (Old English cwēn primarily meant woman, highborn or not; this is still the case in Danish, with the modern spelling kvinde, as well as in Swedish kvinna), as well as gynaecology (from Greek gynē), banshee fairy woman (from Irish bean woman, sí fairy) and zenana (from Persian zan). The Latin fēmina, whence female, is likely from the root in fellāre (to suck), referring to breastfeeding.
    Etymologisch gezever.
    In mijn thuis-dialect noemen (diegenen althans die het nog steeds/altijd spreken) echtgenoten malkander al naar gelang sexe hunne “mens”, danwel hunne “vrouw”. Daarmee is niet het vrouwelijk geslacht per omgaande tot diersoort gereduceerd. Auch im Geiste und viel weniger im Herzen nicht!
    Jan Kruis voerde indertijd in zijn “Jan, Jans & de kinderen”, als satyre, dat dan weer wel, een “timmer” op, zijnde een schrijnwerk(st)er van vrouwlijke kunne.
    Mijn houtbijtels heb ik ooit door een timmervrouw op orde laten maken: ik kan me er nu nog mee scheren!
    Nog zowat: mijn op één na oudst levende tante J. is genaamd “juffrouw Jansen” (want nimmer gehuwd) en als zodanig door zowat 50 generaties dorpsgenoten (die bij haar in de klas zaten) erkend.

  5. Democratisch gezien loopt Egypte behoorlijk achter, maar in tijdzones loopt het nou net een uur voor, dus negen uur daar is acht uur hier, niet tien uur.

Leave a Reply to Joyce Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Hou me per e-mail op de hoogte van nieuwe reacties op dit artikel.
      (U kunt zich hier abonneren zonder zelf te hoeven reageren.)

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.