Vanmorgen de keuring voor de derde ronde. Mijn eigen oncoloog (gek als je dat moet zeggen, ‘mijn eigen oncoloog’) was er niet, ik had een arts-assistent oncoloog. Een vriendelijke jongeman. Hij had zich voorbereid – artsen en rechters hebben gemeen dat ze de dossiers vaak pas bekijken als je tegenover ze zit – en wist dat ik op de EHBO was geweest. Ik vertelde hem dat ik het recept niet eens had ingeleverd omdat ik geen seconde geloofde dat het herpes simplex was waarvan ik last had. Hij vond dat prima. ‘Je krijgt al medicijnen zat.’
Omdat mijn tong maandag ineens zwart uitgeslagen was, net of ik een heel pak drop op had, wilde hij kijken. Spot aan, mond open. Het zwart zag er niet schrikbarend uit en hij zocht naar de blaasjes. Poliepen, dacht hij zelf. Ik zei weer dat ik niks zag of voelde, wat hem verbaasde. Hij wees zo ongeveer waar ik moest kijken en zette me voor een spiegel. Twee zichtbare, mooi roze rondjes ter grootte van een half dubbeltje aan weerszijden van mijn tong, achterin. ‘Oh die,’ kon ik toen zeggen, ‘hoort dat dan niet? Die heb ik al zo lang als me heugt.’ Geen blaasjes, dus, en maar goed dat ik die medicijnen niet heb gehaald.
Verder meldde ik dat mijn ogen nu, net als vorige keer in de derde week na de kuur, toch wel erg traanden. De druppels helpen nu aanzienlijk minder, mijn ogen zijn strak en mijn make-up loopt steeds maar uit wegens nattigheid. Er valt net heel veel meer aan te doen.
En die smaak van de vorige keer… ‘Tsja, je krijgt ook een heel zware kuur,’ zei-d-ie, wat artsentaal is voor ‘daar kunnen we helaas niets tegen doen.’ Raar als dat misschien klinkt: ik vond die opmerking troostend, al moet ik die smaak maar zien te verduren. Kennelijk verstouwt mijn lichaam een heleboel zonder klagen, het enige waarvan ik last heb is een serie kleine, hinderlijke dingen. Maar godlof niks groots. Geen infecties, geen koorts, geen kotspartijen, geen diarree.
Bloed testen hoefde niet meer, dat was vorige week op de EHBO ook gedaan. De oncoloog was tevreden en de mondhygiënist ook. Ik mag door naar de derde ronde. Morgenmiddag heb ik de helft van de hele kuur erop zitten, nu ja, als ik het uitzieken van het derde infuus even niet meetel. Optimistische wiskunde heet dat.
Hoi Karin,
allereerst maar eens een vraag: waar speol jij je mond mee? Als je een chloorhexedine gebruikt (corsodyl, period-aid bijv) kun je daarvan een zwarte tong krijgen, zeker als je ook nog rookt (?). Ik gebruik het nu tijdens mijn kuren niet, maar heb het in het verleden wel gebruikt, een tip die ik van de mondhygieniste kreeg was dan eerst te spoelen met Bocasan en dan daarna met chloorhexedine. ‘t Was niet weg, maar wel minder. Zelf gebruik ik een fanttastisch spoelmiddel van De Witte Tandenwinkel in de Runstraat (sorry, ff reclame), het is eigen fabrikaat en heet 10Quist, het helpt me perfect door de kuren heen. Ik wissel het af met Kamillosan spoelingen overdag tussendoor.
(sorry voor alle verschrijvingen, ik heb vandaag zelf mijn 6e chemo gekregen en last van een “chemobrein”.)
Al dat tranen en uitgedroogde slijmvliezen en van het tranen weer loopneuzen heb ik ook last van, ik heb er ook geen goede oplossing voor. Mijn internist idd ook niet. Die smaak volgens mij ook niet, gwoon maar uitzoeken wat wel smaakt (weinig…)
Die optimistische wiskunde houden we erin (ik hoef er nu nog maar twee – van de 8 – en dat ik nog drie keer door die ellende moet, vergeet ik maar even, tot het morgen toeslaat). Op de helft morgen voor jou, klinkt heel positief!
Wel al je klachten en klachtjes blijven melden aan de artsen, want al kunnen ze er soms niets aan doen, je bent best zielig, en het ìs zwaar (en dat sommige mensen het nòg zwaarder hebben, telt niet!)
Zet ‘m op morgen, bij je volgende kuur!
groet, Ruth
wil je een waterijsje?;-)
sterkte!
“Optimistische wiskunde”: goed gevonden!
Sterkte!
Ha Ruth
Om mijn mond te spoelen gebruk ik – behalve water met wat zout, formeel vier keer per dag maar ik vergeet dat wel – is mondwater van Kruitvat (ingrediënten: water, alcohol, glycerine, polysorbaat, aroma, sodium benzoaat, cetylpyridine chloride, sodium floride, sodium saccharine, menthol en eucalyptus) en ‘s avonds na het tandenpoetsen en voor het naar bed gaan Meridol, een fluoride mondspoeling (ingrediënten: water, xylitol, pvp, peg-40 hydrogenated castor oil, olaflur, aroma, stannous fluoride, sodium saccharine en CI 42051). Ik heb de flessen er voor de zekerheid maar even bij gepakt :)
Geen chloorhexedine aka corsodyl / period-aid dus. Mijn tong is nog steeds een beetje zwart maar niet meer zo erg.
Nja, daar gaat mijn goede tip dan.
Is het een beetje te doen, de derde ronde?
groet, Ruth
Dag Karin,
Sterkte met je komende chemo; ik hoop dat het ook deze keer blijft bij ‘kleine ongemakken’. Ik las in een eerder stukje over je behoefte aan zout en zuur voedsel om die vieze smaak uit je mond weg te krijgen. Ik weet precies wat je bedoelt, ik had exact hetzelfde…alles smaakte in het gunstigste geval naar eiderdozen, en anders naar dooie kikkers!
Let je wel op met grapefruit? Vraag het voor de zekerheid aan je arts, maar grapefruits en medicijnen gaan in veel gevallen niet samen. Een kleine hoeveelheid grapefruit kan er al voor zorgen dat de afbraak van de medicatie in het bloed wordt verhinderd, waardoor de concentraties medicijnen in je lichaam te hoog worden. Sinaasappels en citroenen, die mogen dan weer wel! Ook lekker zuur!!
Mijn naam is marja, ik ga acht maart naar de vierde kuur, en dan moet ik er nog twee. Ik ben ook van alles uit aan het proberen. Ik gebruik BioXtra. Tandpasta, mondwater, snoepjes en gel voor in je mond. Het is maar voor effe, maar haalt wel even de vieze smaak weg.
Hoi Karin, ik zei het op het forum (media) ook al over jouw positieve wiskunde: ik deed dat ook! Heb even het stukje in mijn blog opgezocht over hoe ik dat ook al weer deed..
“En toen kwam op vrijdag de 27e januari alweer de vierde kuur! OVER de helft!! Heel belangrijke mijlpaal. Dat is wat ik ook doe; ik leef van mijlpaal naar mijlpaal, of dat nu weekenden, data, gebeurtenissen of wat dan ook is, ik gebruik zo’n beetje alles om het verloop van de tijd te vieren en de komende tijd te overzien. Ik ben heel goed geworden in het verzinnen van mijlpalen. ” (de chemo IV)
Het hielp echt!
Sterkte!!