Deprecated: Function wpdb::escape is deprecated since version 3.6.0! Use wpdb::prepare() or esc_sql() instead. in /htdocs/www.spaink.net/wp-includes/functions.php on line 5453
Comments Posted By Ruth
Displaying 0 To 0 Of 0 Comments
Ik begrijp precies wat je bedoelT! Bij mij is het ook warm van binnen.
Gek genoeg voelt dat bij zo’n vlaag of het niet aanwezige haar op mijn hoofd rechtovereind gaat staan….
Ruth» Posted By Ruth On July 21, 2006 @ 04:35
Fijn dat je weer boven water bent, ik vroeg me tijdens je stilte al bezorgd af hoe het met je ging.
Je kunt niet anders dan accepteren dat je niet meer kunt dan je kan. Ook dat is een gevecht wat je moet leveren. Zo te lezen heb je daar nu wat balans in gevonden.
Go girl go!
Ruth» Posted By Ruth On July 21, 2006 @ 04:24
Hoi Karin,
Ik zou je wel een vriendschappelijke schop onder de kont willen geven, maar ik herken maar al te goed wat je beschrijft. Het is helaas een logisch gevolg van de chemo, van wat er de laatste maanden gebeurd is…
Troost je met de gedachte dat het vaak zo is, dat de derde chemo het hardste toeslaat….. op zich sloeg je je er al slapend goed doorheen, maar nu zit je met de restgevolgen. Ik hoop dat de vierde dan weer beter gaat.Nou vooruit, een klein schopje dan!
groeten, Ruth» Posted By Ruth On July 03, 2006 @ 04:05
Ja, een dubbel gevoel is dat hè? Dat je het doorstaat voor alleen wat statistische cijfertjes……je zou ze willen zien verschrompelen, althans ik wel.
Maar, er is nix op tegen om je lekker door je kuur heen te slapen, daar teken ik voor!
Succes met de verdere kwalen en kwaaltjes deze ronde!
Ruth» Posted By Ruth On June 27, 2006 @ 03:53
Nja, daar gaat mijn goede tip dan.
Is het een beetje te doen, de derde ronde?
groet, Ruth» Posted By Ruth On June 22, 2006 @ 03:44
Hoi Karin,
allereerst maar eens een vraag: waar speol jij je mond mee? Als je een chloorhexedine gebruikt (corsodyl, period-aid bijv) kun je daarvan een zwarte tong krijgen, zeker als je ook nog rookt (?). Ik gebruik het nu tijdens mijn kuren niet, maar heb het in het verleden wel gebruikt, een tip die ik van de mondhygieniste kreeg was dan eerst te spoelen met Bocasan en dan daarna met chloorhexedine. ‘t Was niet weg, maar wel minder. Zelf gebruik ik een fanttastisch spoelmiddel van De Witte Tandenwinkel in de Runstraat (sorry, ff reclame), het is eigen fabrikaat en heet 10Quist, het helpt me perfect door de kuren heen. Ik wissel het af met Kamillosan spoelingen overdag tussendoor.
(sorry voor alle verschrijvingen, ik heb vandaag zelf mijn 6e chemo gekregen en last van een “chemobrein”.)Al dat tranen en uitgedroogde slijmvliezen en van het tranen weer loopneuzen heb ik ook last van, ik heb er ook geen goede oplossing voor. Mijn internist idd ook niet. Die smaak volgens mij ook niet, gwoon maar uitzoeken wat wel smaakt (weinig…)
Die optimistische wiskunde houden we erin (ik hoef er nu nog maar twee – van de 8 – en dat ik nog drie keer door die ellende moet, vergeet ik maar even, tot het morgen toeslaat). Op de helft morgen voor jou, klinkt heel positief!
Wel al je klachten en klachtjes blijven melden aan de artsen, want al kunnen ze er soms niets aan doen, je bent best zielig, en het ìs zwaar (en dat sommige mensen het nòg zwaarder hebben, telt niet!)
Zet ‘m op morgen, bij je volgende kuur!
groet, Ruth
» Posted By Ruth On June 20, 2006 @ 03:43
«« Back To Stats PageHoi Karin,
terwijl ik aan het wachten was op mijn chemo, verscheen jouw stukje ‘Reqiuem voor een borst’ in het Parool. Het raakte me diep, ik ben 3 februari geopereerd. Goh, zij ook al…
Sindsdien volgde ik alle stukken in het Parool, van de week kwam ik bij toeval op je Klog terecht.
Indrukwekkend, je raakt precies zoals ik het ervaar. Je bent zo moedig, openhartig en duidelijk in je keuze’s om openlijk het kankermonster te lijf te gaan. Ik herken dat erg. Ook ik loop trots zonder prothese en heb meteen besloten geen pruik te nemen. Buitenshuis draag ik nog wel een sjaaltje, eigenlijk ook meer om mezelf en anderen niet te generen, maar de buren, de postbode, alle visite (behalve mijn 4 jarig neefje, die kijkt al zo raar naar mijn sjaaltje), de mensen op de volkstuin en in het ziekenhuis, kennen mij inmiddels met een kaal hoofd. Ik voel totaal geen behoefte om te verbloemen wat nu eenmaal is: Ik bèn kaal en ik hèb nog maar een borst. Ik ben ziek (gemaakt, door de chemo’s). Overigens lijdt mijn humeur en mijn nuchtere relativerings vermogen daar niet onder.Keep the spirit up, meid! Je doet het fantastisch!
Ruth» Posted By Ruth On June 13, 2006 @ 21:58