Morgenavond – zaterdag 7 september – ben ik de gast in ‘De Wandeling’ van de KRO. Met Sander de Kramer wandel ik over de Larense hei, terwijl we spreken over het mooie maar curieuze huwelijk van Christiane en mijzelf.
We spreken over de macht van rituelen, over de vraag of er wel écht verschil valt te maken tussen liefde en vriendschap, over de dood, over hoe je verdriet en lijden minder eenzaam kunt maken. En vooral hebben we het over Christiane.
Om eerlijk te zijn: ik ben nogal nerveus over de uitzending. De redactie was buitengewoon zorgvuldig en lief, het gesprek op de hei was (geloof ik) mooi, maar je weet nooit wat ervan overkomt op tv… Ik wil natuurlijk heel graag dat het een prachtig eerbetoon wordt aan Chris, en aan ons rebelse huwelijk. Maar vooral hoop ik dat alle andere betrokkenen – de broer en zus van Chris, en haar vrienden – het idee hebben dat dit verhaal ook hen recht doet.
De uitzending is morgen om 18:30 op Nederland 2, en duurt ongeveer een half uur.
Update, 7 september:
Het programma is inmiddels via Uitzending Gemist te zien, het staat hier.
Ik begrijp, dat je het eindresultaat niet vooraf te zien krijgt… laat staan, dat je er wijzigingen in aan kunt brengen. Dan moet je wel veel vertrouwen in Sander/de redactie hebben en er zijn natuurlijk ‘omroepen’ en programmamakers waarbij je minder zou hebben.
Wel spannend op deze manier. ‘k Ga zeker (mee)kijken.
Met vriendelijke groet,
HenK
Nog steeds heel mooi Karin.
Wat mooi dat het over jou en je Vrouw ging!
Destijds meegelezen met Gepaste Afstand,en
nu toch nog wat meer te mogen weten over jullie.
Dank.
Groet,
Richard uit Hellevoetsluis.
Dag Karin,
Toevallig zette ik precies op tijd de televisie aan. Ik vond ‘De wandeling’ mooi, lief en waardig.
Groet, Mieke
Tjee…. wat een verhaal zeg!!!!!!!!!! Ik ben er even stil van.En wat ben jij een sterke vrouw om al zo lang in een ziek lichaam te wonen!
Ik wens jou nog veel mooie momenten in dit leven.
ANITA
Beste Karin,
wat een mooi interview in De Wandeling.
Een hommage aan echte vriendschap!
Ik ben blij dat, en hoe jij dit hebt verwoord, in het openbaar.
Ik herken me er heel erg in! (kom ik niet veel tegen in het leven…)
Hartelijke groet, van Gon
Ik heb net De Wandeling gezien. Want ben jij een echte en oprechte vrouw. Ik vond jullie verhaal erg mooi en lief. Knap. Fijn om echtheid te zien in deze maatschappij. Lene
PS ben je zelf tevreden over de uitzending uiteindelijk overigens?
LIEVE kARIN,
WAT EEN INDRUKWEKKEND VERHAAL EN WAT VERTELDE JE HET MOOI EN INTEGER, IK BEN DIEP ONDER DE INDRUK. IK WENS JE HEEL VEEL STERKTE, WANT HET IS NIET MAAR ZO OVER, ONDANKS JE POSITIEVE INSTELLING. GOEDE VRIENDSCHAP IS ZO BELANGRIJK. IK DENK DAT IK MIJN 40 JARIGE VRIENDSCHAP MET MIJN VRIENDIN OOK MAAR GA VIEREN, DAT IS HET WEL WAARD. LIEFS. TINY.
Sodeknetter Kaatje; wat is ‘t ‘n prachtige uitzending geworden! Morgen ga ik nog wéér kijken.
Complimenten ook aan de Roomsche Rakkers.
Maarreuh… “.. ik ben er over tien minuten. En dus sprong ik in m’n auto…” klinkt wel fabelachtig. ‘k Zou jou wel eens willen zien springen… .. . 3;-)
Een prachtig portret Karin, van jullie liefdevolle vriendschap, van Chris en van jou. Ontroerend en inspirerend. Dank je.
Wat ben je toch een bijzonder mens en wat een energie heb je toch
Heel inspirerend hoe jij in het leven staat
Het was een hele mooie uitzending !!!!
Je bent een lieve scherpzinnige aardbewoonster,ik kyk niet naar de sores die je hebt lichaamelyk,haast niemand blyft gevrywaard van enigerly sores,het was een rustig gesprek samen,je zult altyd van je meisje blyven houden,zo en dat was het ,groetjes…..Ans
Beste Karin, ik heb net naar de wandeling gekeken en er troost uit gehaald. Wij kennen elkaar niet, maar er zijn zoveel overeenkomsten dat ik moest reageren. Mijn man Bernd hoorde op 11 juni 2012 dat de alvleesklierkanker was uitgezaaid. Wij hebben op 17 juni zijn 69e verjaardag uitgebreid gevierd. En het weekend daarop met kinderen en kleinkinderen in de Efteling gevierd dat we 25 jaar samen waren. Op 12 februari 2013 heeft hij gekozen voor euthanasie. Inderdaad Geweldig dat dat kan in Nederland.
Ik heb veel bewondering voor de manier waarop jij sprak en met alle problemen omgaat.
Ik wil je heel veel sterkte wensen en bedanken voor de troost, die jouw woorden mij bieden. Gertje Hoenderdos