Statistiek


Deprecated: Function wpdb::escape is deprecated since version 3.6.0! Use wpdb::prepare() or esc_sql() instead. in /htdocs/www.spaink.net/wp-includes/functions.php on line 5453

Comments Posted By Pillie

Displaying 0 To 0 Of 0 Comments

Zelfmoordforum [opgeheven]

275, Landy, lees nu pas goed je bericht 275, sorry, niet zo attent van mij om dat af te doen met een paar luchtige zinnen. Nogmaals sterkte! \

lieve groet,
Pillie

» Posted By Pillie On August 24, 2015 @ 15:14

Landy, dat is zeker een tijd geleden, leuk dat je me nog herinnerd, alleen… ik heb nooit op een woonboot gewoond;-)) denk dat je me met iemand anders verward.

Ik zie dat de tekst die ik hier vrijdag na het gesprek heb geplaats er niet staat, heb zeker op een verkeerd knopje gedrukt.

Het gesprek was heel positief, er gaat deze week een verslag naar een scen arts, die neemt contact met mij op voor een bezoek, zijn uitspraak is heel belangrijk. Dan komt er nog een toetsingscommissie, als die ook akkoord gaan kan ik er eind september tussenuit piepen.

Dus kortom, zoals ze vrijdag spraken, het ambulante team, denk ik dat ik er wel van uit kan gaan dat het doorgaat zoals ik wens.

Ben druk bezig met voorbereidingen, op internet mijn eigen rouwkaart gemaakt, wat wel bij me past, gezien mijn creativiteit, kan ik nog één keer los gaan met knutselen. Het voelt allemaal heel raar. Ik heb dit zelf gewild maar ben toch heel emotioneel eronder. Bij alles denk ik ‘oh dat is de laatste keer dat ik dit of dat doe’. Hoeveel boodschappen haal ik nog in huis. Was altijd aan het lijnen maar laat dat nu maar los en eet en snoep alles wat ik lekker vind. Verder de stomste dingen, zoals de vriezer leegmaken, of ik op vakantie ga. Veel praten met mijn ex, meer dan toen we nog getrouwd waren, hoe bizar. Hij heeft nu dingen verteld over het waarom van sommige van zijn nare karaktertrekjes, had hij beter eerder kunnen doen, maar daar kom ik later misschien nog wel op terug.

Maar hoe gaat het met jou? verbaasde me dat je getrouwd bent maar alsnog van harte gefeliciteerd! Ben je met diezelfde vrouw getrouwd waar je toen een aan/uit relatie mee had? Je had ook lichamelijk veel klachten, gaat het daar wat beter mee? Ik begrijp wel dat je nog steeds een doodswens heb? Sterkte maar fijn dat je nu alles met iemand kan delen. Wens je een gelukkige tijd zolang je nog hier bent.

lieve groet, Pillie

» Posted By Pillie On August 24, 2015 @ 15:05

@350 Janus, heb me gisteren ook aangemeld bij het forum van Hedwich, is wel even zoeken naar het juiste topic en laat hier zeker wat weten over het besluit van de levenseindekliniek. Dank voor je medeleven!

@351 thian, dan denk ik zomaar dat het nu goed gaat met je gebit en dat je geen pijn meer hebt, moet wel lachen om de tanden van je poes, nooit bij stil gestaan dat poesen ook een slecht gebit kunnen hebben, weer wat geleerd. Ennuh als je slechter eet dan je poesen, eet gewoon mee met hun eten uit blik of brokjes;-)). Eet je net zo gezond als zij.

groet, Pillie

» Posted By Pillie On August 16, 2015 @ 17:29

@343 Thian,ik kan me van jaren geleden nog herinneren dat je onder narcose wat aan je gebit zou laten doen, is dat helemaal goed gekomen en nu geen klachten meer?

» Posted By Pillie On August 16, 2015 @ 00:39

@Thian, bedankt voor de tip!

» Posted By Pillie On August 15, 2015 @ 21:46

Beste allemaal, ik heb een paar jaar geleden, dus voor het einde van het zelfmoordforum, een tijdje op het forum meegeschreven. Door een paar misverstanden werd ik ineens nogal heftig aangevallen. Aangezien afgewezen worden nu juist een van de redenen is van mijn doodswens ben ik afgehaakt. ben er altijd wel aan blijven denken. En nu, zoveel jaar later, ben ik een week verwijderd van het laatste gesprek met het ambulante team van de Levenseindekliniek. Tenminste na tig gesprekken vanaf november tot nu, vrijdag hoop ik op een go, over mijn euthanasiewens vanwege niet te behandelen blaasaandoening en andere lichamelijke kwalen en de rest: heel veel eenzaamheid, het verlaten zijn door familie waar ik het zwarte schaap was en nog andere mensen die me om wat voor rare redenen dan ook niet zagen zitten (b.v. een buurman die me een paar keer bijna te lijf ging omdat hij telkens vanwege wangedrag en grote bek ontslagen werd, mij uit stond te schelden voor ‘lui wijf, je zit op je luie reet, kijk eens in de straat, alle buurvrouwen werken’). Zo de nodige ruzies gehad, met hartkloppingen en een niet begrijpende politie-agente aan de lijn: mevrouw maak u niet zo druk.

Enfin, zie ik hier toch nog een aantal bekenden schrijven, na van de schrik bekomen te zijn over het opheffen van het zm forum.

Herkenning bij de berichten van Thian, jPaul, Kees, Rooftop, Landy en zo nog een paar. En het trieste bericht van het overlijden van Elmo.
Tof dat jullie er nog zijn en dat ik hier gewoon weer kan schrijven.

Zoals ik al schreef over mijn eenzaamheid, dat is verstikkend. Iedere dag alleen thuis, alleen ‘s avonds belt altijd mijn ex even om te horen hoe het gaat. Aangezien ik in deze fase, ik hoop de laatste en hoop vrijdag een go te horen, mijn hele leven aan me voorbij zie trekken kom ik erachter dat ik weinig goede jaren heb gekend, door de hier welbekende geschiedenis van klote jeugd, slaande ruzie’s in de familie, afwijzingen etc.etc.. Blij dat ik hier weer even kan schrijven. Het ergste wat me de laatste weken duidelijker is geworden. Ik geloof dat ik nog steeds van mijn ex hou. In 2003 kwam ik erachter dat hij al 11 maanden een ander had, toen ik uiteindelijk de scheiding aanvroeg was die relatie uit, maar ik kon niet meer in een huis wonen met zo’n leugenaar. Toch zijn we altijd contact blijven houden. Nog een paar keer samen op vakantie geweest etc. Hij wilde wel dat ik terug kwam maar de dingen waar ik me altijd aan ergerde, zijn volkomen gebrek om op enig nivo te communiceren, een knuffel of een troostend woord, weerhielden me. maar nu heeft hij sinds 4 jaar een soort vriendin. De laatste weken hebben ze samen vakantie en rijdt hij iedere dag naar haar toe in Utrecht, om ‘s avonds weer thuis te komen en uitgebreid met mij te gaan bellen. Hij is mijn erfgenaam dus we hebben wel het e.e.a. te bespreken. Buiten dat vind hij het vreselijk dat ik er, hoe dan ook, binnenkort niet meer ben. Zonder dat hij het uitspreekt voel ik dat hij ook nog steeds om me geeft en steeds vaker zitten we leuke herinneringen op te halen.

Maar ook steeds vaker barst ik in tranen uit omdat hij met zijn vriendin op stap is waar hij had toegezegd ook met mij nog wat ‘bucketlijst’dingetjes te gaan doen, is dat er niet van gekomen. Ja, 2 x stonden we op het punt naar het strand te gaan, maar dat trek ik lichamelijk niet meer en dat was een vreselijke conclusie. Dat wat ik het liefste deed, lekker in de zon op het strand, mensen kijken, wat lekkers uit de koelbox. Het komt er niet meer van. Nooit meer.

Dat intense gevoel van pijn en verdriet wat ik nu heb herken van de periode voor mijn scheiding. en dat na 11 jaar!! Ik schaam me om het te zeggen maar na 11 jaar heb ik nog steeds pijn om dingen die in ons huwelijk niet lekker liepen (zacht uitgedrukt). Zoals zijn volkomen gebrek aan behoefte om me een knuffel te geven of een arm om me heen te slaan, botte opmerkingen etc.. Hoe kon ik van zo’n man houden?? Ik weet het niet, hij heeft me heel veel pijn gedaan en toch kan ik hem niet loslaten.

Toen ik bij hem wegging dacht ik een leuk leven op te gaan bouwen maar helaas, 2 maanden na de verhuizing kreeg ik last van mijn blaas (interstitiele cystitis), buiten de andere aandoeningen en dat was het einde van mijn plannen om te gaan daten. Nu 9 jaar verder kom ik tot de conclusie dat er van al mijn goede plannen niets terecht is gekomen, afhankelijk van de telefoontjes met mijn ex. Wat een kutzooi!!! Altijd pijn, ieder half uur naar de toilet, kan dus niet meer gaan winkelen, of andere dingen buiten de deur doen. Altijd alleen in de wetenschap door je familie te zijn uitgekotst.

Helaas mis ik de eigenschap om een streep onder de dingen te zetten en blijf maar malen over wat er is gebeurd. familieruzie’s, scheiding, lichamelijke aftakeling, etc. etc. Ik weet, er zijn mensen die veel meer te klagen hebben dan ik en veel meer mankeren maar ik trek het gewoon niet meer.

@Thian, als ik jou berichten lees val ik stil van verbazing, wat ben jij dapper en sterk, ik heb hierboven alles gelezen en weet nog van het zm forum hoe het met je ging, wat heb je je eruit geknokt. Ga zo door!!

Ik stop even, ben moe van het schrijven. Over een paar uurtjes belt hij weer.

Misschien tot later, fijn dat ik hier even mijn gal kon spuwen, ik stik er soms bijna in. Eenzaamheid is erger dan wat dan ook. Vooral als je er niet zelf voor gekozen hebt.

» Posted By Pillie On August 15, 2015 @ 21:16

«« Back To Stats Page