Statistiek


Deprecated: Function wpdb::escape is deprecated since version 3.6.0! Use wpdb::prepare() or esc_sql() instead. in /htdocs/www.spaink.net/wp-includes/functions.php on line 5453

Comments Posted By Flower

Displaying 0 To 0 Of 0 Comments

Het totalitaire universum van Louise L. Hay

337 Pietie,
Je hebt al zo’n bril, iedereen heeft die. Je moet hem gewoon opzetten. Of die andere af misschien. Je kunt ook alle brillen in de vuilnisbak gooien en zeggen, sorry jongens ik kan het niet meer aanzien ;-)

Ik heb maar even op de website van Hay gekeken. Wauw, ze is er zelf in ieder geval beter van geworden! 81 is ze al en nog steeds een captain of industry. Ik houd ook niet zo van dat volgelingengedoe, maar zie wel dat het ook de mensen eromheen zijn die daar behoefte aan hebben. Zelf heeft ze gewoon een succesvolle zaak denk ik: Hay House. Heel Amerikaans met zo’n sterrenstatus. Dat kreeg Jomanda hier toch niet voor elkaar.

Het filmpje vond ik wel inspirerend. Niet door haar persoonlijkheid, maar door wat ze zei over hoe je leven een uitkomst van je gedachten kan zijn. Hoewel ik schrok van de deurpost die getoond wordt: dacht dat er een strop aan hing! Maar het was een of ander belletjesding.
De boodschap geeft je in ieder geval het idee dat je iets kunt doen. Dat je geen weerloos slachtoffer hoeft te blijven van je omstandigheden. Dat is autonomie. Ik vind dat in mijn leven heel erg belangrijk. Het maakt voor mij het verschil tussen hoop en wanhoop.

Maar ook al zou ik me helemaal kunnen vinden in het boek, dan zou ik geen Hay-aanhanger genoemd willen worden. Het gaat er toch om dat je je leven bepaalt met je eigen gedachten? Dan ben je dus eigenlijk een aanhanger van jezelf… Niks mis mee toch: een gezond en gelukkig iemand wil graag dat anderen net zo gezond en gelukkig zijn als hij zelf!

Het gedweep kan erger maar ik vind die geaffecteerdheid een teken dat je je guru nog nodig hebt zoals je pappie en mammie en niet op je eigen benen gaat staan. Ook al doen die het fysiek niet goed, dan gebruik je wielen, of krukken, of desnoods ga je op je knieen of je achterwerk. Stephen Hawking gaat ook met opgeheven hoofd en rechte rug door het leven zoals het zich laat aanzien. Die man moet hartstikke in de Hay wezen. Dat heeft ie ons helemaal niet laten weten, de rakker!
Of is hij een natuurkunde-aanhanger?
Hij is van de oerknal, bam!

Groetjes allemaal, ik ga weer eens verder, Flower

PS Ik heb het boek ondertussen besteld en wie weet kom ik terug om iedereen te behayen…

» Posted By Flower On June 13, 2012 @ 14:51

335
Zodra ik het boek gelezen heb kan ik daar hopelijk iets zinnigers op zeggen. Maar ik denk dat het niet de bedoeling is dat je het omkeert. Jij kijkt denk ik zelf vanuit een resultaatdenken en legt dat het boek op. Ik begrijp je woede wel, maar ik vermoed dat er in het boek nergens wordt gezegd: doe deze affirmatie en je wordt (binnen afzienbare tijd) verlost van je ziekte. Het geeft alleen handvatten om ermee om te gaan en manieren om ernaar te kijken.
De een ervaart deze dingen als een zegen en een bevrijding, de ander voelt zich ten onrechte beschuldigd en metafysisch schaakmat gezet. Hieruit volgt al dat het kennelijk niet aan het boek zelf ligt, maar aan de opvatting ervan, of het heilzaam, dan wel schadelijk werkt. Je moet alle mensen die het als heilzaam ervaren wel diskwalificeren om bij dat eerste te blijven! En dat doe jij ook. Maar hoeveel zin heeft dat?

De titel suggereert dat overigens wel vind ik, dus ik snap die geniepigheid waar je zo’n last van hebt. Maar misschien houdt ‘helen’ in de opvatting van Hay helemaal niet zo letterlijk in dat je symptomen verdwijnen! Misschien wordt ermee bedoeld dat je in vrede leert leven met je ziekte en daardoor de vervulling ervaart waar dat helen naar verwijst.
Het lijkt op de situatie, die geschetst wordt in de bijbel met de bespotting van Christus. Ze manen hem van het kruis te komen en zichzelf te redden, maar hij probeert aan te geven dat dat nou juist niet de bedoeling is op die manier.
De bevrijding zit hem niet in de verlossing van het lichaam, maar in de verlossing van de gehechtheid aan het lichaam. Zolang je je ziekte niet accepteert als onderdeel van jouw leven, kom je zowiezo niet verder, omdat je je daarmee verzet tegen de realiteit. Daar maakt de realiteit meestal korte metten mee door zich steeds onaangenamer op te dringen. Acceptatie is overigens daarbij niet hetzelfde als je passief overgeven aan destructieve processen.
Of je nu een roze of een zwarte bril opzet: je ziet er gekleurd mee. Ik denk dat je beter kunt streven naar een zo transparant mogelijke bril op de goeie sterkte.

» Posted By Flower On June 13, 2012 @ 10:34

Het kan best overleven zijn geweest t.a.v. het boek van D., net als mensen misschien het boek van H. overleven. Maar als ik mezelf zou zien als slachtoffer van dat boek, zou ik het niet werkelijk overleven en mezelf in het uiterste geval vernietigen. Ik kan ook kiezen om te proberen het boek te vernietigen, maar dat is eigenlijk hetzelfde, want in beide gevallen geloof ik erin dat alleen maar de ene óf de andere waarheid kan bestaan. Hieruit volgt dat ik zelf dat geloof actief belijd. Juist door me verder weinig aan het boek gelegen te laten liggen en mijn leven te leiden vanuit wat ik zelf geloof – (en vooral daar gelukkig en tevreden mee te zijn, het mooiste is ook nog halleluja) – maak ik waar dat het boek niet bepalend hoeft te zijn. Dat is het enige wat erop zit: vrijheid. Als dat soort boeken je daartoe brengt kun je nog eens op je achterhoofd krabben hoe nuttig ze zijn!

Het is te vergelijken met het oplossen van een puzzel. Je moet wel een idee hebben van het uiteindelijke resultaat anders kom je niet tot oplossen. Maar het uiteindelijke resultaat kan er nooit zijn tijdens het oplossen, want dan kan je niet meer puzzelen.
Je kunt daardoor tot de conclusie komen dat het zinloos is om dan zelfs maar te beginnen. Maar je kunt ook bedenken dat het kennelijk belangrijker is dat we allemaal leren puzzelen, dan dat we tot sluitende oplossingen komen. Anders was het waarschijnlijk anders ingericht.
En wie weet is het wel een interactieve puzzel met een eindresultaat dat net zo goed open en vrij is, als dat het bepaald wordt door een paar kenmerkende eigenschappen. Waarom zou je je vermoeien met of-of discussies als je ook kunt bedenken dat het en-en zou kunnen zijn?

» Posted By Flower On June 12, 2012 @ 11:56

Hallo Pietie,

Bedankt voor je reactie. Wat een leuke: meta-berichten, die kende ik nog niet. Ik wil het ondertussen wel graag lezen. Heb je dat ook nog bereikt: dat iemand het boek gaat lezen, misschien word ik wel Hay-aanhanger en kom ik terug om de degens te kruisen, ik maak vast een hoffelijke buiging voor mijn waardige tegenstander! :-)

Ik zag wel in een post het boek van Thorwald Dethlefsen voorbij komen. Dat heb ik vroeger heel veel gebruikt: De zin van ziekzijn. Maar op een gegeven moment werd ik heel erg ongelukkig van al dat gewerk aan mijn slechte eigenschappen, terwijl mijn handicaps er niet beter van werden. Ik had geleerd om mezelf af te rekenen op mijn ziekte: zolang die er was, deed ik het niet goed. Ik had de ultieme stok om mezelf te slaan gevonden! Het lijkt erg op wat hier gezegd wordt over Hay. Ik ben ook wel boos geweest op meneer Dethlefsen.
Ik vind dat deze schrijver veel meer aandacht en zorg had moeten besteden aan hoe mensen het kunnen opvatten. Mensen hebben niet zelden de neiging om zichzelf te willen straffen voor hun ‘tekortkomingen’ en daar kan zo’n boek helaas bijzonder ongezond op inwerken.

Mijn eigen moeder vindt dat soort dingen die je zegt. Dat is erg pijnlijk en ik kan er slecht mee omgaan.
Maar ik wijt het niet aan de religie: het is gewoon heel menselijk om in je eigen overtuigingen te geloven en die aan anderen te willen opdringen. En sommigen doen dat extreem. Je kunt iemand alleen maar gedecideerd doch beleefd verzoeken daarmee op te houden! Met iets anders verval je snel in dezelfde onhebbelijkheid. Hoe dat dan verder emotioneel is, tja.. Maar ik had er in ieder geval veel minder last van toen ik niet meer probeerde om haar te veranderen in iemand waar ik meer aan had als moeder.
Dus wat ik doe of heb leren doen is zo min mogelijk er iets aan proberen te veranderen eigenlijk en zoveel mogelijk onbevangen mezelf te zijn! Zolang je je niet in Jonestown blijkt te bevinden hoeft dat misschien ook niet en als dat toch het geval is kun je beter maken dat je wegkomt met zoveel mogelijk anderen.
Je kunt als actie wel terugschrijven. Zelf artikelen publiceren zoals Spaink of een boek schrijven. Je kunt mensen interviewen over hun ervaringen met dit boek, gegevens verzamelen en deze tot een samenhangend geheel maken. Je schrijft toch graag, getuige je posts? Iets kan pas echt veranderen als er iets anders tegenover staat. En wie weet staat mevr. Hay wel open voor feedback?

Ik ben benieuwd hoe Amber mbv het boek van Hay zo’n krachtige positieve levensinstelling heeft weten te creeren voor zichzelf. Ze liet zich niet van de wijs brengen door aanvallen op haar integriteit, dat heeft grote indruk op mij gemaakt. Noch liet ze zich verleiden tot emotionele reacties of uitvallen van haar kant, terwijl ze flink belaagd werd. En ze liet zich niet verantwoordelijk stellen voor ‘de slachtoffers van haar geloof’. Ze wilde laten zien dat het ook anders kan en dat heeft ze m.i. met vlag en wimpel gedaan, juist door hoe ze zich opstelde op deze weblog. Ik vroeg me als nieuwe binnenkomer tenminste veel meer af wat de mensen die op haar reageerden in godsnaam bezielde, dan dat ik me nou zo druk ging maken om Hay.

» Posted By Flower On June 10, 2012 @ 23:13

(304). Wie zegt trouwens dat mijn doel (mensen tot een pietsje realistischer nadenken en socialer gedrag inspireren, vooral jegens mensen met ziekte en/of handicap) niet is bereikt?

Dat zeg ik. Je bereikt je doel niet door je te verlagen tot het peil dat je zegt te bestrijden. Dan voeg je alleen maar meer van hetzelfde toe. De afgelopen posts bewijzen dat.
Ik nam aanstoot aan jouw gedrag en wees je erop dat je op die manier mensen kunt bezeren en vroeg je hoe je dat kunt rijmen met zo’n doel. Je had er verder geen boodschap aan. En richtte dat gedrag vervolgens op mij persoonlijk.
Je hebt jezelf dus niet weten te inspireren tot socialer gedrag jegens een gehandicapte/zieke medemens, sterker nog: je geeft zelfs aan nog a-socialer te gaan worden (312)! Als je jezelf al niet kunt inspireren: wat verlang je dan van anderen? Of moet iedereen socialer gaan doen, behalve jij?

Een eenvoudige oplossing voor het gevaar van dit soort boeken is een waarschuwing dat je geen wonderen moet verwachten, dat je vooral je gezonde verstand moet blijven gebruiken en dat het geen gediplomeerde arts vervangt. Eventueel dat het gevaarlijk kan zijn om het op een bepaalde manier op te vatten. Maar dan kun je zo’n sticker op erg veel boeken plakken…

» Posted By Flower On June 10, 2012 @ 15:29

Je hebt geen boodschap aan het feit dat een ander zich stoort aan de manier waarop je je gedraagt en dat je wellicht mensen bezeert met jouw lekkere bezig zijn. Hoe sociaal en bescheiden ben je dan?
Je misbruikt de openbare ruimte om je af te reageren en schoffeert mensen die een andere mening hebben dan jij omdat ze jouw overtuiging niet aanhangen. Hoe mensvriendelijk is dat?
Zoals jij bezig bent kun je ook zowat fascistisch noemen. Hoe serieus wil je genomen worden in je strijd tegen zowat fascisme?

» Posted By Flower On June 09, 2012 @ 12:09

Beste Pietie.
Ik ben ernstig gehandicapt en zal misschien niet oud worden, hoewel ik dit zelf graag openlaat. Het is voor mij niet mogelijk een normaal nuttig lid van de samenleving te zijn en bijvoorbeeld te werken voor mijn levensonderhoud. Ik ben hierin zeer realistisch en ervaar het als een zegen dat ik in Nederland leef en niet in land met slechtere voorzieningen. De zin van mijn leven zie ik in het ontwikkelen van mijn sociale vermogens en het contact hebben met mensen waar ik ze maar tegenkom. Ik ervaar dit als een eenvoudige taak en vind hierin ook vervulling. Ik beschouw mijn leven verder niet als minderwaardig en ik voel me geen slachtoffer. Deze dingen zijn me niet komen aanwaaien: ik heb een behoorlijke strijd moeten leveren. Maar ik vond ze pas toen ik ontdekte dat je ook moet weten wanneer het tijd is om op te houden met strijden. Ik heb niet de behoefte “beschermd” te worden op de manier die jij denkt te moeten doen. Je maakt een soort onmondige, afhankelijke knuffelbeertjes van een groep mensen die misschien helemaal niet gediend is door jou ingezet te worden als zogenaamd nobel doel op je heksenjacht. Ik wens er in ieder geval verschoond van te blijven. Ik hoop dat je hierover na wilt denken en andere wegen wilt zoeken om van je woede en verbittering verlost te worden.
Sterkte ermee, Flower

» Posted By Flower On June 09, 2012 @ 08:23

Het ziet er naar uit dat je met negativiteit reageert zodra je het idee hebt dat iemand jou niet in jouw overtuiging sterkt. Je hebt denk ik niet in de gaten dat je zo verblind bent door wat je wilt bereiken – (lijkt te zijn: het publiekelijk kruisigen van mevr. Hay) – dat je over lijken gaat en het doel jouw middelen heiligt. Niet alleen bereik je daarmee voor jezelf niet wat je wilt, maar je bezeert eventueel ook anderen.
Ik ben geen Hay-aanhanger, heb het boek niet gelezen, mijn karakter lijkt denk ik veel op het jouwe, ik kan ook fel van leer trekken tegen vermeend onrecht, ik ben niet verlicht of gered door God o.i.d Ik ben gewoon geinteresseerd en betrokken. Misschien ben ik wel zo’n underdog waar je het over hebt. Maar ik heb eerder de neiging om jou tegen jezelf en anderen tegen jou te beschermen. Dus dat is precies wat ik kom doen hier: in vredesnaam!

» Posted By Flower On June 08, 2012 @ 15:12

Met stijgende verwondering en verontrusting heb ik gisteren alle posts gelezen waarin gereageerd werd op het artikel van Karin Spaink over het boek van Louise Hay. Zoals het op mij overkomt wordt één iemand tot mikpunt gemaakt van aversie en minachting, enkel en alleen omdat ze de moed heeft om hier te verklaren waarom zij in haar leven wel iets gehad heeft aan het boek. Dat wordt niet alleen niet geaccepteerd en gerespecteerd. Het wordt op een absolute manier verworpen en gebruikt om iemand hoe dan ook onderuit te halen. Tot aan het onder de gordel treffen van de groep tegen de eenling op straat of het lagere schoolplein. Niet Amber reageert op de manieren waarvan ze beticht wordt of waarop gesuggereerd wordt dat ze zou reageren of zich gedragen. Krom, emotioneel, gevaarlijk, psychotisch, egoistisch, enz.enz. De mensen die op haar reageren en zich te buiten gaan aan spotternijen en agressie zetten zichzelf te kijk en laten zich kennen op deze manieren. Hulde aan Amber om zich zo onverdroten staande te houden tussen een pak dat maar één ding wil: verscheuren. Petje af voor het bij jezelf blijven en het geven van een voorbeeld van integriteit. Hoofdschudden voor Pietie die niet in de gaten heeft dat opkomen voor je medemens begint bij jezelf in een situatie waarin dat van je gevraagd wordt. Je had de kans om op te komen voor iemand die niet gerespecteerd werd en lelijk aangevallen werd door een op bloed beluste groep. Jammer dat je het zelf te druk had met daaraan meedoen om waar te maken waar je zelf voor zegt te staan. Gelukkig is Amber niet van jou afhankelijk om zichzelf overeind te houden.

» Posted By Flower On June 08, 2012 @ 11:42

«« Back To Stats Page