Deprecated: Function wpdb::escape is deprecated since version 3.6.0! Use wpdb::prepare() or esc_sql() instead. in /htdocs/www.spaink.net/wp-includes/functions.php on line 5453
Comments Posted By Dreyfuss
Displaying 0 To 0 Of 0 Comments
Zelfmoord gaat niet op recept III
@ Luc, 34
Hoi Luc,
Ik kan helaas niet op je vragen ingaan omdat ik heb besloten om niet meer op dit forum verder te gaan. Als ik je hoop heb gegeven dat er een perfect recept bestaat of dat ik over een perfect recept en middelen beschik dan spijt me dat zeer, want dat is niet zo. Ieder geval is weer anders.
Ik wou dat ik je wanhoop kon wegnemen. Probeer te relativeren, en wat Ans heeft gelezen het boek ‘denk je sterk’ vind ik een heel goede titel. Alles zit in je geest, maar het hele leven is een gevecht. Het draait vaak om taai doorzetten en stug volhouden in wat je gelooft. De kleine en grote dingen.
Ik zet mijn hoop op: Wie volhardt tot het einde zal behouden worden.
Het ga je goed,
Dreyfuss» Posted By Dreyfuss On July 17, 2009 @ 19:35
Hoi Ans,
Allereerst dank voor je gisteravond geplaatste bericht. Gaf me een nieuwe kijk op wat er gebeurde binnen mijn familie. Goede verhelderende visie. Verder vertrek ik maar van het forum want zo slecht gaat het nog niet met me en als ik zie wat ik hier tegen me krijg dan vervliegt me de hoop op wat positiefs.
Nogmaals dank, en ik wens je het allerbeste.Hartegroet,
Dreyfuss» Posted By Dreyfuss On July 17, 2009 @ 19:25
@ Tartarus 37
@ Janus 38, 39Cynische humor: erg leuk. Zo agressief vond ik het niet. Verder: Petrus bij de hemelpoort is volgens mij een katholiek beeld; ik ben protestant, voor wat nog van m’n geloof over is.
Ja, dat recept ga ik hier niet publiceren, iedereen die écht wil komt ook aan een goed recept. Do it yourself. Dan heb ik maar een te grote bek gehad en dan heb ik maar opgeschept. So be it. Trouwens, de context ging ook niet zozeer om de inhoud van het pakket en ik heb niet beweerd dat dat recept pijnloos is. Wie fijn wil inslapen leeft denk ik in een waan, je lichaam om zeep helpen is altijd geweldadig, zoals Karin al schreef.
» Posted By Dreyfuss On July 17, 2009 @ 17:25
Ik begin wat los te komen geloof ik (nee ik heb niks gedronken of wat dan ook) en moet nu door met wat te schrijven hier. Kan me niet schelen wat de wereld ervan denkt. Ik las net het bericht van Geert, bericht 17. Dat luchtte op. Het slachtoffer zijn van je onderdrukker. Het Stockholm syndroom. Ik lijd aan wat ergers, maar in mijn geval is mijn onderdrukker mijn vader. Hij gelooft heilig dat je alles met geld kunt kopen zelfs je ziel. En hij wil z’n leven lang maar 1 ding: dat problemen niét aan het licht komen. Alles onderdrukken en wegstoppen in de hoop dat je je gezicht daarmee redt.
Nu heb ik een wraak-verhaal dat mij waarschijnlijk in wat minder positief daglicht zet, maar ik moet het hier kwijt omdat niemand er iets van wil horen.
Als iemand je voor 100% onder controle heeft en niet wil dat je leeft dan groei je al op met het bewustzijn dat leven sowieso niet bestaat. Je WEET het niet eens. Tot het moment dat je, na tijdenlang introspectie en waarneming bij andere mensen tot je schrik tot de conlusie komt dat je helemaal niet leeft. Dat je niet tot je recht komt, dat je gehele gevoelsleven onderdrukt is. En dat je eigen vader en moeder (moeder 18 jaar geleden overleden aan een tumor) daar debet aan zijn.Op een gegeven moment nu 3 jaar geleden zette de haat naar mijn vader en overleden moeder en naar mijn zus die mij vreselijk veel emotionele pijn bezorgd heeft door mijn ziekte te negeren, mij aan tot een actie waarvan ik de gevolgen niet voor mogelijk had gehouden.
Ik heb een christelijke achtergrond en ken de bijbel. Alles door autonome actie. Teleurgesteld in God en zijn ‘mensen’ verliet ik de kerk al snel, maar de theorie van de bijbel is a.h.w. in mij opgeslagen. Afgaande op die kennis heb ik 3 jaar geleden satan zelf aangeroepen om mijn vader en zus totaal te vernietigen. Wat gebeurde er? Het vlekkeloze leventje van m’n zus veranderde in een opname in een dagkliniek en m’n vader kreeg een zware burnout met psychotische symptomen.
Geschrokken van dit resultaat rende ik naar een dominee maar die zei dat er geen causaal verband was tussen mijn satansgebed en de plotselinge heftige gebeurtenissen bij mijn vader en zus. Nou, mijn overtuiging is en blijft anders. Misschien is mijn huidige situatie de prijs die ik moet betalen.Ons gezin viel al uiteen direct na het overlijden van mijn moeder. Mijn vader is een groot kind, een eikel die alleen maar onzin kakelt. Ik verafschuw de man, maar heb geen zin in een strafblad.
Zo, dat moest eruit, het is wereldkundig.
Dreyfuss
» Posted By Dreyfuss On July 16, 2009 @ 22:51
Hallo Ans,
Dank voor je vragen. Dat helpt om me hier wat verder te profileren. Van nature gooi ik alles eruit, maar wetende dat wat je hier schrijft wereldkundig wordt zet daar een enorme rem op. Helaas, dat moet ik wel zeggen. Want in hoeverre kun je jezelf hier neerzetten als je niet geheel openhartig kunt zijn.
Natuurlijk heb ik wel door de jaren heen geleerd dat die openheid van mij sowieso door anderen misbruikt wordt.Ik heb een geestelijke beperking. De hulpverlening knijpt mijn ‘keel’ niet echt dicht. Dat doe ik voornamelijk zelf denk ik, omdat ik door bewust gedachten uit te schakelen ook een deel van mijn ware ik uitschakel. En daarmee ook m’n emotionele leven in feite tekort doe. Aan de andere kant: dat emotionele leven bestaat alleen nog maar uit angst en pijn en die zijn het niet waard gevoeld te worden.
Het gevolg is wel dat ik steeds leger word. Ik ben erg druk met van alles en nog wat maar ik geniet er niet meer van, voel voor de volle 100% niets meer, maak bijna niets meer bewust mee, en ja… wat rest er dan nog?
Hoopgevend vond ik dat je schreef dat je je ‘afval’ ook anders kunt bestempelen. Ik begrijp wat je daarmee bedoelt en het is iets wat ik weer ‘s moet leren zien. Ik heb daar lang in geloofd en de eerste vraag die bij me opkwam na het plaatsen van m’n bericht was: waar geloof ik eigenlijk nog in? Belangrijk dus. Dank je.
Hoi Emma,
Fijn dat je jezelf in m’n bericht herkent en ik vind het prettig om te lezen dat iemand anders ook zo’n pakket heeft. Ik heb een betrouwbaar recept van een professional en de bijbehorende pillen. Alleen nog wat halen bij de drogist en voila. Dat is een bevoorrechte positie want zo ontzettend vaak lees je dat mensen wanhoopspogingen doen om aan de middelen te komen.
Vaak denk ik dat ik mezelf allang om zeep geholpen heb. Geestelijk. Dat ik er alleen nog maar fysiek ben. Ik leef puur op verstand. Theorie. Misschien werkt je systeem ook gewoon zo dat als het gevoelsleven niet meer dragelijk is dat er dan knoppen omswitchen naar een andere source. ‘Overleven zul je’ zegt ons systeem. Ben het niet eens met ons systeem.
Ik denk nu: had ik maar jaren geleden doorgezet in m’n poging. Dan had ik de godvergeten leegte en eenzaamheid van nu niet hoeven doormaken.
Wat nog even moet doordringen is dat ik hier onder gelijkgestemden ben. Ik vind dat ontroerend en mooi.Dreyfuss
» Posted By Dreyfuss On July 16, 2009 @ 22:01
«« Back To Stats PageHallo allemaal,
Voel me alsof ik me nu moet voorstellen aan een hele grote praatgroep. Ik ben nieuw. Voor Karin niet onbekend, maar voor jullie allemaal wel.
Ik moet maar ergens beginnen… suicidaal dus. Al jarenlang. Heb in de jaren ’90 actieve pogingen gedaan. De laatste 8 jaar probeer ik er niet meer aan te denken. Niet aan wat ik heb, ook niet aan zelfmoord te denken. Soms lukt dat niet en vlucht ik vanuit m’n appartement richting een hotel met m’n ‘suicide-pakket’ dat altijd gereed ligt voor het geval ik wil gaan.
Momenteel voel ik me dermate van het leven losgesneden en zo inelkaar gewrongen dat alles weer losschiet tussen m’n oren en zelfmoord om de hoek komt kijken. Ik zweef ergens los in het universum verstoten van alles en iedereen. Perspectief heb ik al tien jaar niet meer. Al tien jaar niet meer boven water. Met alle hulp van dien. Hoe dicht kan je keel (lees: geest) eigenlijk dichtgeknepen worden.
Enig lucht geeft schrijven. Gewoon m’n afval structureren en samenvatten en aan iemand laten lezen. Dat laatste met name eventueel. De dingen die tot op het bot gaan en op het diepst van m’n hart liggen ken ik zelf niet eens. Gewoon te eng.
Dreyfuss
» Posted By Dreyfuss On July 16, 2009 @ 15:45