Deprecated: Function wpdb::escape is deprecated since version 3.6.0! Use wpdb::prepare() or esc_sql() instead. in /htdocs/www.spaink.net/wp-includes/functions.php on line 5453
Comments Posted By harimau
Displaying 0 To 0 Of 0 Comments
Ik denk dat ik het met je eens ben, Karin, dat dierenwelzijn niet op het eerste gezicht een staatsrechtelijk vraagstuk is en ook geen onderwerp voor misplaatst “how was nature when humans were not part of it”.
Maar ik meen dat het onderwerp in bredere contekst wel voor ons van belang is. De universele verklaring van de rechten van de mens heeft wel een staatsrechtelijke vorm maar is allereerst en vooral uiting van een set overtuigingen over wat de ondertekenaars “goed en kwaad” vinden in de onderlinge omgang van mensen en in minderen mate de omgang van staten met mensen; in die zin vind ik de Verklaring overigens veel inspirerender dan alle grondwetten bij elkaar; het gaat hier om de ethische verankering van wat er normatief in allerlei (grond-)wetten is vastgelegd en uiteindelijk is dat altijd een overtuigingen(geloofs-)kwestie.
Echter, de verklaring net als de meeste westerse grondwetten is doordrenkt van het humano-centrisme en individualisme van joden- en christendom en ook het verlichte humanisme; dat is op zich niet erg maar geeft onmiddelijk de beperkingen aan: net zo min als de islam deel uitmaakt van het overtuigingenset (en dat gaat ons echt nog problemen opleveren in de komende jaren) achter de Verklaring of de NL grondwet, doen dat de religieuze of anderszins ethische overtuigingen waarin de mens meer deel dan beheerder/beheerser van het geheel is.
En dan kom je in een cirkel terecht; het staat er niet in omdat het niet herkenbaar binnen ons set overtuigingen past en daar past het niet in omdat we ons set overtuigingen in de laatste driehonderd jaar meer en meer een normatief, geschreven karakter hebben gegeven en wat er niet is opgeschreven valt buiten het perspectief.
Daarom beschouw ik de roep om grondwettelijke verankering als poging om een vicieuze cirkel te doorbreken, niet meer en niet minder.
Ik blijf van mening dat het niet de juiste invalshoek is om grondwettelijke verankering te eisen of een soort “back-to-real-thus-cruel-nature” maar ik begrijp wel dat mensen pogingen doen om ons besef te vergroten van de wederzijdse afhankelijkheid met de ons omringende natuur warvan we deel zijn en die we ook bewust exploiteren op een wijze waar je op zijn minst vraagtekens bij kunt zetten. En ik denk dat bewustwording hard nodig is, willen we de verantwoordelijheid die bij de rol van exploitant hoort, waarmaken. En het waarmaken begint met het aanvaarden. In die zin zie ik de discussie om Knut als poging om de vraag naar verantwoordelijkheid in ieder geval te agenderen, hoe onbeholpen en ja, dogmatisch, gelijkhebberig en wat nog meer ook.
» Posted By Harimau On March 27, 2007 @ 22:29
Hm.
Nou, dan toch maar die ene oefening om de rug wel weer wat soepel én richting hol te krijgen: op je buik liggen; handen op borsthoogte naast het licham en dan UITADEMENEN en tegelijkertijd LANGZAAM je bovenlijf opdrukken (buiging ergens in je lagere rug). Niks forceren, niet door de pijn heen maar gewoon zo ver je komt zonder dat het zeer doet.
En dan bewust je bilspieren ONTSPANNEN en blijven ademen. Langzaam weer laten zakken terwijl je uitademt. Maximaal 5 keer herhalen en dat minimaal tot morgen avond om het uur. Ja, je hebt het goed gelezen: om het uur! Enne met opstaan in ieder geval buik intrekken en sluitspier (of eigenlijk de bekken-bodem-spier) aanspannen.Massage-apparaten met pijnstillers zijn heel goed en lekker. Echter, [sprak zij], de spieren die op slot gaan doen dat om een reden, zoals u waarschijnlijk precies weet; namelijk om erger te voorkomen en whatever [sprak zij] mooi massageapparaat lost het probleem van de instabiliteit in deze regio niet op. Opluchting maakte zich meester van de zaal toen de preek bleek afgelopen te zijn.
» Posted By Harimau On March 27, 2007 @ 22:13
zo gaat opstaan:
liggend: je buik lichtjes intrekken; over je zij naar een zittende positie; nu je rug HOL maken, sluitspier aanspannen (vooel ff bij je heupbotjes; als de spier aan de binenkant darvan op spanning staat, is ie goed); je buik onderwijl lichtjes ingetrokken houden en dan opstaan – dat zou die beweging in ieder geval moeten verlichten.
zittend: begin je bij het hol maken van je rug en dan verder zie boven
Let er vooral op je rug zo veel mogelijke hol te houden.
Wil je nog wat oefeningen, laat maar weten –
zit de pijn overigens alleen in je rug of heb je uitstraling naar je benen? In dat laatste geval: hup naar de fysio (ik ken een steengoeie).» Posted By Harimau On March 27, 2007 @ 22:12
Yep, misbruik IRL is het echte probleem, Karin. Maar het is zo eng om te bedenken dat statistisch een behoorlijke kans bestaat dat je beste vriend / buurman / symathieke collega zijn buurmeisje / dochter / nichtje of, veel minder vaak, neefje misbruikt.
Alles wat uit de anonimitiet van het publieke domein in onze eigen sfeer binnendringt, werkt zo: stel je voor, het was je eigen kind geweest of je eigen vader. In het ‘stel je voor’ ligt de essentie van your worst nightmare – dat het erge mij overkomt in plaats van de ander.
Alles is dragelijk en ja, ook spannend als het maar, op emotionele afstand blijft – wat zullen al die jonkies (incluis mijn eigen dochter) die nu forensische wetenschap willen studeren (CSI New York, je weet wel) voelen en doen als ze daadwerkeklijk met de realiteit van een gewelddadige dood worden opgezadeld.
En nu de U-bocht: het WWW heeft een dimensie aan de anonimiteit van het publieke domein toegevoegd – je kunt een eigen identiteit én een eigen imago voor je alter ego scheppen en ermee uit de initimiteit van het private domein in de schijnwerpers van de openbaarheid treden (daar moest je vroeger hofnar voor zijn). En in een minder scherpe tegenstelling: je fantasie vormt uit woorden en beelden een werkelijkheid op het WWW (real en virtual life zijn geen echte tegenstellingen; ik geloof er niks van).
Gewoon een feit, uitgedrukt in een beroemde zin uit het stuk ‘Die Physieker’ (Dürrenmatt) : ‘geen gedachte die eenmaal is gedacht, kan nog worden teruggenomen’. Dat geldt ook voor iedere technologie – wat er eenmaal is, is er nu eenmaal. Het dilemma ontstaat in de beleving en het oordeel erover: is dat een bevrijding of een bedreiging? Of net iets anders: in het paradox openbaart zich de werkelijkheid.
De paradoxale werkelijkheid van het WWW met al zijn schakeringen is waar we mee moeten dealen of we het nou fijn vinden of niet. Alle reflexen om via wetten daaraan te ontkomen enerzijds of de pogingen om de schaduwkanten weg te redeneren anderzijds, lossen dat niet voor ons op. En ik denk dat het ook nog even duurt voordat we opgewassen zijn tegen alle ambivalente ervaringen met zaken als Second Life enzo. Dat geldt in ieder geval voor mezelf en ik heb zo’n donkergrijs vermoeden dat ik niet de enige ben.
U-bocht terug. Hoe om te gaan met de paradoxaliteit ‘mijn beste vriend pleegt incest’? Anonieme tiplijnen nemen het dilemma weg en ook de kans om eindelijk volwassen te worden; of met andere woorden, ik wil niet weglopen voor het inzicht dat ‘het kwaad’ banaal en menselijk is en ook niet voor de vraag of ik de courage heb om die beste vriend een spiegel voor te houden. En daarna kijken of ik de problemen in Verwegistaan een passant ook nog kan oplossen.
» Posted By harimau On March 04, 2007 @ 01:56
KARIN, je hebt het toch zelf al opgeschreven: oude huid, nieuw leven; luister nou naar jezelf; het klopt heus, je bent het allemaal: slim, verstandig, van graniet; vlijtig en niet omver te schoppen;
en je bent een ervaring rijker waar je niet om gevraagd hebt; en of je die ervaring nou kunt missen als kiespijn maakt niet uit want je hebt het niet voor het kiezen;
en als je hoofd kon lopen dan kon je het ook wel allemaal bijbenen maar dat functioneert dus niet zo;
en het is net rouwen: dat je snapt hoe het allemaal werkt en wanneer je in welke fase hoort te vertoeven, betekent nog niet dat je er niet doorheen moet;
en ja, het helpt allemaal niet maar soms is het handig als je teminste onderkent dat je energie niet zo een beetje weglekt maar met bakken uit je stroomt in het gevecht om jezelf;
sterkte, dame!
harimau» Posted By harimau On October 15, 2006 @ 17:36
op een enkele keer na, kun je woorden op afstand houden; een beeld valt je rauw op het netvlies; en gelukkig is er helemaal niets mis met verwarring: blijf je tenminste vragen stellen.
groet van harimau» Posted By harimau On September 22, 2006 @ 21:47
nee, dan val ik je niet met Jessye Norman lastig ;) wel zonde, een beetje dan;
ha, Einstuerzende Neubauten, jaren 80tig, neue deutsche Welle [niet slaan, ik geeft het toe: opmerking van niks die nergens op slaat]
vanwaar die behoefte aan zulke heftige zinnenprikkels?» Posted By harimau On September 22, 2006 @ 07:12
Dag Karin,
Ja, metarmorfose:
“… beschrijft Sophie dat het besef daagt dat ze de kanker nooit helemaal achter zich kan laten. Sterker, ze wil dat niet. Die kanker heeft haar gevormd en veranderd, haar minder haastig gemaakt, hij heeft haar leven en haar lichaam getekend en is onderdeel van haar geworden.”‘it is time to take the serpent by its jaw’ heeft het over omzien naar wat was en wat nog wordt.
Luister je soms naar klassieke muziek, Karin?
groet van harimau» Posted By harimau On September 22, 2006 @ 07:12
«« Back To Stats PageDag Karin,
lang geleden; dacht aan jou; las van jou; keek naar jou met je stoer-mooie kale kop en je gehavende lijf.
vervellen is metamorfose of anders:
it is time to take the serpent by its jaw (van umashankar mantravadi)it is time to take the serpent by its jaw
look it in the eye
either you are dead or I am
it has to be like that
so I cannot tread on you in darkness
or you take me by the heelit is time to break the endless growing chain
time to break the chain and tie a loop
so as the chain grows it cannot encompass
more than what it already holdstime to tie the present to the past
store all that is remembered
refuse to add to that store
and leave the future severely aloneit is time to draw the line
but can you hold back the snake like thoughts
thoughts that snake like lurk under stones
from reaching out and dragging back
all the tomorrows into the pit?time yes but can you hold
a thousand jutboned jaws in your fist?
stare back at all the shifting eyes?
there is always something
you forgot to forgetgroet van harimau
» Posted By harimau On September 18, 2006 @ 07:02