Statistiek


Deprecated: Function wpdb::escape is deprecated since version 3.6.0! Use wpdb::prepare() or esc_sql() instead. in /htdocs/www.spaink.net/wp-includes/functions.php on line 5453

Comments Posted By Karel

Displaying 0 To 0 Of 0 Comments

Zelfmoord gaat niet op recept II

Gisteravond was er dan eindelijk die sessie. Ik schrijf hier over het spirituele niet omdat ik het interessant vind maar omdat het voor mij veel te maken heeft met mijn probleem met zelfmoord. De laatste tijd is mijn angst dat ik zelfmoord zou plegen niet meer dat ik het zou doen door de dingen die op mij afkomen maar omdat ik het gevecht over niet meer willen leven en niet dood willen ondragelijk wordt. Het idee laat ik het nou maar doen dan ben ik er vanaf. Dat zou ik echt vreselijk vinden. Je zou kunnen zeggen doe het dan niet maar zo simpel is het niet. Dan vind ik dat Healing Centre. Die donderdag niet leuk maar toch positief en ik begin met meditatie. Naast de meditatie is het ook gezellig, niet alleen meditatie maar ook vooraf en erna even thee drinken en ik ontmoet eindelijk weer eens mensen, er is een avond in de week waar ik naar uitkijk. Gisteravond dan die sessie, het eerste wat ze vertelde was dat ze anders was dan andere, maar dat wist ik al, ze kan behoorlijk confronterend zijn. Toen ik erna thuiskwam ging er veel door mij heen “niets spiritueels, lijk wel of ik in therapie was, flauwekul allemaal, dingen gehoord die ik al zo vaak heb gehoord, niets engelen of wat dan ook, dit is misschien datgene wat ik nodig heb, 8 mei volgende afspraak”. In mijn hoofd veel tegenstrijdigheden. Er wordt vaak gezegd Karel zoek hulp maar dat heb ik helemaal gehad. In therapie werd er tegen mij gezegd dat ik niet depressief was en waarom niet en dat ik heel goed wist waarmee ik bezig ben maar er veranderde niets in mijn hoofd, het verlangen om te stoppen met het leven bleef. En nu denk ik dat dit het wel eens kunnen zijn, een soort therapie maar dan vanuit het spirituele. Ze gaf aan dat er meerdere sessies nodig zijn en ik zal moeten kijken of dit iemand is die mij echt kan helpen of iemand die gemakkelijk geld wil verdienen. Voorlopig denk ik dat wat ik nu gevonden heb dat mijn kijk op mijn leven wel eens behoorlijk kan veranderen. Voor degene die hierin echt met mij mee kunnen gaan: Die vrijdag was ik behoorlijk van slag toen de afspraak niet doorging en ook gisteravond toen ik thuis kwam stond ik te trillen op mijn benen. Mijn verstand zegt oppassen wantrouwen maar ik denk dat mijn gevoel allang heeft gezegd dit is het, het wordt zwaar en confronterend maar dit is het.

» Posted By Karel On April 25, 2009 @ 16:49

@Thian In 2004 is er een rechtszaak geweest tegen de heer Hilarius ( oprichter van stichting De Einder in 1995) vanwege hulp bij zelfdoding. Ook de heer Vink heeft een rechtszaak gehad vanwege hulp bij zelfdoding en er zijn meer rechtszaken geweest.
Google “einder rechtszaak” en je vind de artikelen hierover.
Ik denk dat ze bij stichting De Einder niet zo gauw zullen helpen. Ik ben op verschillende sites geweest over zelfmoord en telkens kom je “bij stichting De Einder helpen ze je” tegen. Ik denk dat de tegenstrijdige berichten komen omdat mensen te gemakkelijk hun hulp inroepen en die niet krijgen omdat ze de persoon niet ernstig genoeg vinden en na de rechtszaken ook voorzichtiger zijn geworden. Ik denk ook dat het een behoorlijke belasting voor die mensen is, zeker nu er zoveel publiciteit is geweest.
Als je contact met ze op te neemt verwacht niets dan kan het ook niet tegenvallen en wie weet vind je er wel hulp.

» Posted By Karel On April 24, 2009 @ 00:03

Darella ik begin het nu geloof ik behoorlijk te begrijpen. Ik begreep er niets van dat je ineens begon dat ik zo maar zeker had aangenomen en Janus bijviel over die scheiding, Ik had echt zoiets van dat heb ik helemaal niet geschreven en 519 ”@Karel: Omdat je reactie alweer vriendelijker was.” kon ik al helemaal niet plaatsen ik ben niet onvriendelijk geweest. Dan word ik in één adem genoemd met Janus en had zoiets het zal allemaal wel. Al ben ik het soms met hem eens ik ben helemaal niet zoals hij. Nu je verwijst naar 503 begin ik het te begrijpen. Stukje 497 ik heb het over een vrouw die ik tegenkwam bij een vrijgezellen club zij moest en zou bepalen dat mijn scheiding rot was voor mij een duidelijke projectie naar haar eigen scheiding (ze vertelde zelf hoe rot die was geweest). Daarna schrijf ik “Het zelfde voel ik nu ook bij jou een beetje ondanks 490 kom je toch weer terug op dat de scheiding een trauma voor mij is” Hiermee maak ik het geen vastgesteld feit ik schrijf Het zelfde voel ik het is dan gemakkelijk om te zeggen Karel dat voel je helemaal verkeerd of dat zie je helemaal verkeerd. stukje 503 “Janus die projectie probeerde ik ook aan te geven bij die vrouw die niet wilde aannemen dat mijn scheiding niet vervelend was” Dit ging niet over jou maar diezelfde vrouw van de vrijgezellen club, als ik tegen jou of over jou iets zou zeggen gebruik ik gewoon je naam zoals ik altijd gedaan heb en zeker niet die vrouw. En Emma had best gelijk over “ Jouw bijdragen waren echter altijd constructief, en ik denk zelfs dat Karel dat ook vindt.”

» Posted By Karel On April 16, 2009 @ 18:29

Wie weet tot morgen

» Posted By Karel On April 16, 2009 @ 00:04

Ne mma soms staat er meer geschreven dan dat er staat je moet dan even tussen de regels lezen soms zegt een woord meer dan een zin je moet alleen het juiste woord vinden . Ik ben flink aan het ontspannen zoals ik al schreef ik ben geen schrijver maar na het schrijven vond ik een mooi onverwacht cadeau.

» Posted By Karel On April 15, 2009 @ 23:51

Alle lappen tekst die ik hier geschreven heb en het lamme polsen tikken heb ik niet gedaan om aandacht te trekken of een vriendin te zoeken, dan weet ik toch echt wel betere ideeën. Mijn redens om hier te schrijven waren om te laten zien dat niet iedereen die zelfmoord pleegt iemand is die zomaar even een flat opgaat of naar de trein gaat en springt. Ook om te laten zien dat niet iedereen die zelfmoord pleegt iemand is die niet aan degene denkt die achterblijven al is het maar een kat. meerdere mensen op deze blog hebben dat gedaan. Mijn manier was om hele lappen met lamme polsen te tikken en proberen bij mij diep naar binnen te laten kijken waarvan ik soms dacht ben ik niet te open zoals over mijn moeder. Ik heb proberen te laten zien dat grote en kleine dingen diepe impact op mijn stemming kunnen hebben. In mijn beleving heb ik dit gedaan zonder iemand te kwetsen of iets op te dringen. Als ik een keer ‘s avonds laat naar mijn mening de fout in ga bied ik de volgende dag mijn excuus aan. Ik heb al eens geschreven niet blij te zijn geweest met mijn lagere school. Één van de dingen die gebeurt was dat we een dictee geschreven hadden (klas 5 of 6). De leraar vond het nodig om precies voor te lezen wat er geschreven stond en noemde de naam van een klasgenoot en mijn naam. De hele klas heeft dubbel gelegen van het lachen. Nog steeds vraag ik mij af wat hij met die vernedering voor mijn klasgenoot en mij wilde bereiken zou hij echt het idee gehad hebben dat wij daardoor de Nederlandse taal beter zouden begrijpen. Dit is iets wet mijn hele leven terug komt en nog steeds kan ik de pijn van de vernedering voelen. Na LTS geen MTS nee te slecht in talen nee geef mij maar wiskunde maar ja dat is een rot vak en iedereen accepteert als je daar niet goed in bent maar geen beheersing in het Nederlands nee dat kan echt niet. Ik durf nog geen briefje te schrijven voor een collega te vaak heb ik gezien hoe kwetsbaar je wordt als ze erachter komen. Toch zet ik twee keer die angsten opzij (vooral geholpen door spellingscontrole word) om te schrijven over zelfmoord en hoe het mijn leven beheerst. Naast de slechte dingen die mij overkomen laat ik hoop ik ook duidelijk zien dat ik de keerzijde zie en ook de mooie dingen in het leven zie maar last heb van een balansschaal. De eerste keer dat ik schreef was bij De Stichting Vrijwillig Leven (SVL) een blog precies zoals hier. Daar hield het accepteren van iedereen ook op en ging over in kwetsen en schelden en ineens bestond hij niet meer. Als het mij allemaal weer te veel wordt ga ik opzoek met Google en kom op deze blog en net als die ander blog hoop ik steun en herkenning te vinden en te geven. Als er verhalen worden geschreven die mij niet interesseren (zo als vitaminen) dan bemoei ik mij er niet mee en denk voor mij niet interessant maar waarschijnlijk wel voor andere. De teller staat nu op 10,343x en als er 1 iemand is die Reike in Google heeft getypt en denk daar ga ik iets mee doen dan is dat toch winst net zoals iemand zou denken, “zijn mijn vitaminen op peil”. van die 10,343x zullen er vast meerdere zijn die geïnteresseerd of bezig zijn met het paranormale, we schrijven immers niet alleen voor de schrijvers. Ik heb niemand op welke wijze ook verplicht mijn stukjes te lezen of te reageren op wat ik schreef ook heb ik niemand uitdrukkelijk verboden mij een terecht wijzing te geven als mijn bijdrage te lang, onleesbaar, of wat dan ook zouden zijn. Er is zelfs niemand te vinden die ik verplicht heb op deze site aanwezig te zijn. Het is mij dan ook volkomen onduidelijk waarom dingen ineens niet normaal gezegd kunnen worden maar ik ineens een stortvloed van kwetsende hatelijke opmerking mag ontvangen en dingen die ik geschreven heb ineens in het belachelijke getrokken moeten worden Ben ik dan zo onuidelijk in mijn schrijven dat er iemand zou kunnen denken dat prostitutiebezoek de oplossing is voor mijn probleem. Tevens kan ik mij ook niet meer voorstellen dat als iemand via Google hier terechtkomt hij ook nog maar een enkele regel over zichzelf zal schrijven en dat mensen die wij die denken aan zelfmoord een stel idioten vinden zullen zeggen kijk die idioten kunnen niet eens fatsoenlijk met elkaar omgaan wat verwachten ze dan van ons? Ze geven aan dat het leven moeilijk en zwaar is maar wat doen ze elkaar aan verwachten ze dan van ons begrip. Ik heb het al eerder geschreven de tekst boven deze blog staat” Het is de meest gelezen en drukst bezochte discussie op mijn website, en ik vind het een parel.” Nou als ze nog eens komt lezen dan kan ze zien wat voor een moois we van haar parel gemaakt hebben.

» Posted By Karel On April 15, 2009 @ 20:50

Emma ik zie dat je niet gelooft in het paranormale maar je laat mij duidelijk in mijn waarde als ik er wel in geloof. Het is net als geloven in God vele doen het wel vele doen het niet maar dan hoef je elkaar nog niet de hersens in te slaan. Nee nooit en te nimmer zal ik een einde maken door mijn geloof of bezigheden in het paranormale. Ik geloof er in en onderzoek en ben heel kritisch en neem echt niet zo gemakkelijk dingen aan. De sessie die gaat komen is nog lastiger omdat ik rekening moet houden dat deze site gelezen is terwijl ik toch open moet zijn. Er is ook best een stuk nieuwsgierigheid er naar van wat krijg ik te horen en wat kan ik ermee en hoeverre kan ik het geloven. Maar ook voel ik angst en zenuwen. Afgelopen vrijdag was ik bezig achter de computer toen zij afbelde. Toen ik weer begon te typen merkte ik dat mijn handen beefden en ik behoorlijk zat te trillen op mijn stoel. Afgelopen dinsdag ben ik weer heerlijk met mijn navel bezig geweest en heb ook besproken wat er die vrijdag gebeurde. De meditatie en sessie gebeuren bij hetzelfde Healing Centre maar door een ander. Ik vertelde hoe belachelijk ik mijn reactie vond en het totaal niet begreep maar toch ook niet kan negeren. Ik ben al heel wat jaar bezig met het paranormale en het loopt naast mijn leven mee maar is niet van grote invloed. Verschillende keren ben ik bij verschillende mensen geweest altijd met open mind nieuwsgierigheid en belangstelling maar wat er nu gebeurt is mij totaal onduidelijk. Voorlopig denk ik dat het niet een alleen staand iets is maar te maken heeft met onrust op mijn werk (gaat het nog wel goed komen) het werk aan de machine waarmee ik bezig ben loopt ook niet lekker en zo zijn er nog wat dingen die niet lekker lopen. Maandag gaat het ook hier een beetje fout en dinsdag dus helemaal. Ik zou eind april met een paar kennissen een dagje naar Texel gaan en die bellen af wegens financiële problemen te maken met een afrekening van de energie kosten. Ook een dag waar ik erg naar uit keek. Die therapeut zie ik niet zo zitten dat verhaal heb ik echt wel gehad. Nee nu zoek ik het even in het paranormale maar geloof me het zal altijd naast mij meelopen en niet mijn leven negatief beïnvloeden. Jammer dat het contact niet lukt ik had het echt fijn gevonden. ik heb nog wat andere ideeën maar na de laatste ontwikkelingen durf ik ze niet tot uitvoer te brengen. Het is fijn te weten dat er iemand is die net als ik weet hoe de tweestrijd vanbinnen voelt maar ook zijn we beide een mooie baan kwijt geraakt doordat we niet meer wilde leven, zij het op een andere manier. Ook ik ga stoppen met schrijven (niet gelijk) tenzij er een goeie rede is om ergens op te reageren. Groetjes Karel

» Posted By Karel On April 15, 2009 @ 19:03

Emma mijn idee blijkt niet te lukken. Laat even weten of je nog steeds hier komt.
Groetjes Karel

» Posted By Karel On April 14, 2009 @ 20:00

En nu na al dit negatieve een gedicht die ik erg mooi vind en mij ontroerd telkens weer als ik hem lees door de trouw en vriendschap die er van uitgaat. Helaas in het Engels maar in het Nederlands werkt hij niet.

When God had made the earth
and sky, the flowers and trees,
He then made all the animals
and all the birds and bees.
And when His work was finished
not one was quite the same
He said, I’ll walk this earth of
mine and give each one a name.
And so He travelled land and sea
and everywhere He went,
A little creature followed Him,
until his strength was spent.
When all were named upon the earth
and in the sky and sea,
The little creature said, Dear Lord,
there’s not one left for me.
The Father smiled and softly said,
I’ve left you to the end.
I’ve turned my own name back to front
and called you, DOG, my friend.

» Posted By Karel On April 13, 2009 @ 13:29

Janus ik heb hier eigenlijk geen zin in maar het is volgens mij ten opzichte va Harpij niet eerlijk als ik het niet doe.
Ik ben best boos over haar vergissing maar zoals ik al aangaf ging ik in mijn reactie in mijn gevoel best wel even te ver. Maar punt is dat stukje, maar met de juiste naam erboven, ik daar voor een groot gedeelte kan achterstaan. Even een grapje van mij dus.
Het was niet Hazes van die foto maar Alberts heel goed van je maar nog Hazes nog Alberts was vrachtwagenchauffeur dat was dus Wijngaard, dat is in 1 regel 3 fouten. We gaan even verder in dat stukje (498 dus)
“Maar moet ik dat dan gaan afkraken, zo’n gedichtje? Nee.” wat heeft deze regel voor zin na: “Nou heb ik niks met gedichtjes. Ik vind het vrijwel altijd sentimenteel gewauwel. (Ik ben nou eenmaal geen meisje en geen mietje….” nee je kraakt het gedichtje niet af, nee je kraakt elk gedicht maar even af (sentimenteel gewauwel) een hoop mensen vinden een vorm van troost in gedichten, het roept vaak herkenning en emoties op. Er moeten dus heel veel schrijvers een mietje zijn omdat veel gedicht schrijvers een man zijn. Het stukje voelt voor mij ook dat ik het mietje der mietjes ben (ik heb niets tegen mietjes en wil het eigenlijk ook niet gebruiken als minderwaardig) omdat ik een film opzet waarbij de tranen uit mijn ogen komen, en als de opinie iets vrouwelijks vind dan is dat wel janken bij een film.
We gaan even naar stukje 496 “@Harpij Ik heb toch nog even een aantal van je andere posts gelezen. Het waren er gelukkig nog niet zo veel.” hoezo gelukkig niet veel. Lees even boven dit forum wat Karin schrijft: “Het is de meest gelezen en drukst bezochte discussie op mijn website, en ik vind het een parel.” Dus gelukkig niet zo veel zo zou voor mij moeten zijn jammer genoeg zijn het er niet zo veel.
Dan iets gewoon persoonlijk van mij om over na te denken. 505 “Oké, je hebt niemand bij naam genoemd – wat ik ook al niet echt jofel vind”. Ook ik reageer soms op iemand zonder zijn/haar te vernoemen maar met het gezegde wie de schoen past trekt hem aan. De persoon begrijpt dan best dat een reactie op hem/haar is maar, zo is mijn redenatie, zal zich minder aangevallen voelen.
Ook ik vind dat je nog al Psychisch en technisch en heb het gevoel dat je menig stukje helemaal Psychische zit uit te rafelen. Ik kan het mis hebben maar volgens mij is 505 het eerste stukje waarin je iets van je eigen gevoel schrijft.
Ik zou eerst maar eens je eigen stukjes Psychisch gaan bekijken voordat je een ander beticht van afkraken. Ik heb nu een paar dingen aangeven wat eens begon met een reactie op “on(be)handelbare gestoorde” en als ik al je pots opnieuw zou gaan lezen zou ik er best nog meer vinden.
Als we mekaar gaan afkraken, dan staan we uiteindelijk met lege handen en daar heeft niemand wat aan. Ik ben bang dat we met lege handen staan. Ik heb al eerder geschreven dat ik op een andere site geschreven heb en zie nu precies hetzelfde gebeuren. Eerst goeie stukken die echt over zelfmoord en gevoelens gaan dan blijven er een paar fanatieke (weet niet of dit juiste omschrijving is) schrijvers over en uiteindelijk blijven verwijten en schelden over totdat de site weg is. Aan ieder om te oordelen in hoeverre ik daar schuldig aan ben maar geef graag het stokje over aan een ander.
Juist voor deze stukjes ben ik bang en schrikt andere mensen af om ook te schrijven maar vond het moreel verplicht tegenover Harpij om dit te schrijven. Ook al ben ik het hier en daar helemaal met Janus eens, zijn er genoeg momenten waarom mijn naam boven stukje 503 even hard aankwam.
Tot slot ouderdom geeft nog niet per definitie alom wijsheid.

» Posted By Karel On April 13, 2009 @ 13:25

Darella zo hard als jij mij probeert te overtuigen dat mijn probleem mijn scheiding is zo hard probeer ik jou te overtuigen dat dat niet zo is maar dat wat ik ook gedaan heb het mij nog steeds niet gelukt is om iemand te vinden. Ik rouw echt niet om de scheiding. Het is mijn ex inderdaad gelukt om een nieuw leven op te zetten maar mij niet. In 1993 zijn we samen in therapie gegaan en daarna ik alleen. In 1995 heb ik een half jaar in dagtherapie gezeten en toen de beschuldiging van sabotage kwam en mijn wereld weer in elkaar klapte ben ik weer lange tijd in therapie geweest. Meerdere keren heb ik dingen ondernomen om iemand te vinden. Twee keer een vrijgezellen club, stijl dansen, verschillende jaren countrydansen en natuurlijk op mijn werk. Ik was gedetacheerd bij een bedrijf en voor mijn werk ging ik door het hele pand heen en had daardoor veel contact met een hoop mensen. Maar wat ik al een paar keer geschreven heb, wat niet in iemand zit, zit nou eenmaal niet in iemand. Als we gingen wandelen kwam ik erachter dat ik veel alleen liep omdat het mij niet lukte om contact te houden. Ik ben geen groeps mens en heb moeite met wisselende mensen om me heen. Neem nu de Reiki avonden ik wil er heen en vind het heel fijn om een Reiki behandeling te geven maar om naar z’n avond te gaan en mijn handen op vreemde mensen neer te leggen zonder die persoon te kennen is voor mij een hele hoge drempel. De meditatie avond is anders dat doe je alleen. Ik ben nu twee keer geweest en ben op een positieve manier van slag (klinkt dit eigenlijk wel logisch). De tweede avond kreeg ik al een heuse knuffel iets wat ik daar steeds zie. Dat is niets voor mij en ik wil dat ook niet maar ze gaven mij geen keus en dat is precies de manier voor mij. Zij doorbreken blokkades van mij maar het zal nog wel een tijdje duren dat ik mij er gemakkelijk bij voel, ook dat is een stukje verleden.
De dia’s ja wat moest ik er mee weggooien, ik zag er één waarop ze als klein meisje achter een stoel aan het schaatsen was op het ijs voor het huis, ik heb niets tegen haar dus die dia’s moesten terug. Het heeft zolang geduurd omdat da bakken met dia’s de kelder in zijn gegaan en toen de eerste keer waren dat ik ze bekeek. Onze vakantie dia’s zijn toen wel de vuilnisbak ingegaan omdat ik die toch nooit meer zou bekijken. En de informatie dat ze getrouwd was en kinderen heeft heb ik niet naar geïnformeerd maar kreeg ik te horen van mijn ex-schoonmoeder en zat ik niet echt op te wachten.
kortom hulp heb ik echt wel gezocht en scheiding en geen vriendin zijn behoorlijk aan bod gekomen. Ik heb dingen ondernomen om niet meer alleen te zijn maar heb niet het geluk gehad iemand te vinden.
Ook in 490 geef ik aan dat het niet alleen het alleen zijn mijn probleem is maar ook meerdere dingen in mijn leven.
Toen ik het gemis aan een vriendin naar de achtergrond wilde duwen om minder heftig te zijn en mij op een mooie baan te concentreren was dat ook weer niet voldoende en een paar maanden later kreeg ik die beschuldiging in mijn schoenen. Geloof me het voelt voor mij al meerdere keren dat als ik iets probeer om het idee van zelfmoord weg te drukken er de volgende klap al ligt te wachten. Dan maar geen vriendin krijg een mooie baan mis gewoon uiteindelijk mijn ontslag en zoals ik in 490 al beschreef het begon al met een verkeerde lagere school.
Ik schrijf dit niet als aanval op jou. Mijn ex zei altijd (daar is ze weer) “Als twee mensen met elkaar communiceren en de ontvanger begrijpt het niet goed dan is dat de schuld van de zender”, ik dus. Ik kan blijkbaar de dingen niet beschrijven zoals ik ze voel. vandaar nog eenmaal een poging.
En als jij geschift ben omdat je blijft reageren dan ben ik ook geschift.

» Posted By Karel On April 13, 2009 @ 11:43

Harpij Sorry voor de regels na de plank. Na een nacht slapen vind ik ze zelf nogal wat overtrokken en overbodig.

» Posted By Karel On April 13, 2009 @ 10:40

harpij wel even bij de les blijven ik heb het niet over afkraken gehad en ook niet over de foto van Hazes ik ben ook niet met keukenpsychologie bezig maar met wat ik voel en ook heb ik niet al jouw berichten terug gelezen je slaat de plank even volkomen mis en niet z’n beetje ook.
Voordat je een naam boven een bericht zet zou ik maar eens goed dingen nalezen. Ik hou er niet meer zo van om valse beschuldigingen in mijn schoenen geschoven te krijgen. Als iemand mij wat te vertellen heb best maar zorg wel dat je de juiste dingen in mijn schoenen schuift

» Posted By Karel On April 13, 2009 @ 00:17

Janus die projectie probeerde ik ook aan te geven bij die vrouw die niet wilde aannemen dat mijn scheiding niet vervelend was, ze moest en zou er een negatief punt van maken waarschijnlijk door haar eigen scheiding. Ik heb altijd, “als het over is dan is het over en laat je elkaar met rust” en het was mij duidelijk dat het voor mijn ex over was. Je zou kunnen zeggen dat mijn ex dood is voor mij want zij is niet meer in mijn leven maar voor mijn gevoel is zij niet dood. 2 jaar geleden vond ik dia’s van haar van voor ons huwelijk die ben ik bij haar moeder wezen brengen en weet nu dat ze opnieuw getrouwd is en kinderen heeft. Tegen haar moeder heb ik gezegd “ik hoop dat ze gelukkig is” en daar kreeg ik bevestiging op. Ik denk dat ik nog steeds de liefde voor haar voel maar voor mij is dat niet bijzonder liefde voor iemand is vaak bij mij definitief zelfs als ik, zoals eind 2008, diep gekwetst word. Het moet wel heel erg worden als ik echt om iemand geef en de liefde zou bij mij verdwijnen.
Ook de politie heeft bij getuigenissen veel moeite om te zien wat iemand daadwerkelijk gezien heeft en wat hij/zij denkt gezien te hebben, eigen aanvullingen en projecties zijn gauw gemaakt.

» Posted By Karel On April 12, 2009 @ 17:01

Er ging bij 499 iets fout met het laatste gedeelte.
Voor iedereen zou ik willen zeggen ga eens kijken wat Reiki is en of het wat voor je is. Er wordt genoeg gedaan en een hoop hebben het, wie weet ook in uw/jouw omgeving. Mijn Reiki meester geeft regelmatig inloop avonden ter kennismaking, Google Reiki met de naam van je woonplaats en je zal best wat vinden. Een behandeling duurt ongeveer 1 uur (gegeven door 1 behandelaar). Buiten de genezende kracht is het ook heel rust gevend. De sfeer is afhankelijk van de behandelaar maar je kan natuurlijk ook zelf iets aangeven. Bij mij is het niet praten en luisteren naar de muziek, geniet van de ontspanning en de rust. Maar andere kletsen er rustig op los wat voor de behandeling niet uitmaakt. Reiki is geen wonder middel, een doodswens gaat niet weg en in hoeverre het helpt bij depressief zijn weet ik niet en zal ook voor iedereen anders zijn. Bedenk dat een keer proberen de beste manier is om te weten te komen of Reiki iets kan doen voor je. Ikzelf heb last van neuspoliepen maar sinds ik met regelmaat Reiki op mijn gezicht geef heb ik geen medicijnen meer nodig om ze weg te houden.

» Posted By Karel On April 12, 2009 @ 15:58

Harpij je zou misschien toch eens meer moeten denken aan die mensen die voor het eerst zeiden dat de aarde rond is en de zon het middenpunt en niet de aarde. Werden zij niet net zo benaderd al jij mij nu doet. Mijn geloof erin is gekomen door dingen te ondernemen en mensen te bezoeken die zeggen de gave te hebben om met de andere kant in contact te komen. Door zeer kritisch te zijn, goed op te letten wat ik vertel en zij vertellen en dit niet op een enkele ervaring te baseren ben ik echt tot te overtuiging gekomen dat het er is. Het begon bij mij toen een collega eens zei “als je zegt dat is ook toevallig moet je je eens afvragen of het wel zo toevallig is”.
Ik heb al eerder geschreven dat ik Reiki heb, ook hocus pocus. Type in Google eens Reiki in en je vind wat het is. Interessanter wordt het als je zoekt met Reiki wetenschap. Reiki was in het begin onzin maar langzaam komt het steeds verder de medische wereld in. Steeds meer moet men erkennen dat het geen onzin is. Jij had het over door de mand vallen, inderdaad steeds meer mensen vallen door de mand en moeten erkennen dat er meer is dan dat men ziet. Door dingen die ik gedaan heb weet ik dat het er is niet alleen doordat ik het geloof. Durf jij te zeggen dat je meer weet dan alleen je ongeloof in het niet zichtbare, heb je ervaringen die je overtuigen van het niet bestaan of is het alleen maar ongeloof.
Voor iedereen zou ik willen zeggen ga eens kijken wat Reiki is en of het wat voor je is. Er wordt genoeg gedaan en een hoop hebben het, wie weet ook in uw/jouw omgeving. Mijn Reiki meester geeft regelmatig inloop avonden ter kennismakeing google reiki met de naam van je woonplaats en je zal best wat vinden. Een behandeling duurt (gegeven door 1 behandelaar

» Posted By Karel On April 12, 2009 @ 15:36

Harpij je zou misschien toch eens meer moeten denken aan die mensen die voor het eerst zeiden dat de aarde rond is en de zon het middenpunt en niet de aarde. Werden zij niet net zo benaderd al jij mij nu doet. Mijn geloof erin is gekomen door dingen te ondernemen en mensen te bezoeken die zeggen de gave te hebben om met de andere kant in contact te komen. Door zeer kritisch te zijn, goed op te letten wat ik vertel en zij vertellen en dit niet op een enkele ervaring te baseren ben ik echt tot te overtuiging gekomen dat het er is. Het begon bij mij toen een collega eens zei “als je zegt dat is ook toevallig moet je je eens afvragen of het wel zo toevallig is”.
Ik heb al eerder geschreven dat ik Reiki heb, ook hocus pocus. Type in Google eens Reiki in en je vind wat het is. Interessanter wordt het als je zoekt met Reiki wetenschap. Een site wil ik alvast geven. http://home.deds.nl/~reiki/onderzoek3.html. Reiki was in het begin onzin maar langzaam komt het steeds verder de medische wereld in. Steeds meer moet men erkennen dat het geen onzin is. Jij had het over door de mand vallen, inderdaad steeds meer mensen vallen door de mand en moeten erkennen dat er meer is dan dat men ziet. Door dingen die ik gedaan heb weet ik dat het er is niet alleen doordat ik het geloof. Durf jij te zeggen dat je meer weet dan alleen je ongeloof in het niet zichtbare, heb je ervaringen die je overtuigen van het niet bestaan of is het alleen maar ongeloof.

» Posted By karel On April 12, 2009 @ 14:10

Darella ik dacht dat ik in 490 toch duidelijk aangaf dat er meer is dan de scheiding en dat wat ik schreef zeker nog niet alles was.
Ik kan in mij niets vinden wat zou aangeven dat de scheiding een trauma is maar wel het alleen wat dus een gevolg is van die scheiding. Iemand zei eens “we hebben allemaal een vervelende scheiding achter ons” Ik verstelde haar dat dat voor mij niet zo was en ik trots ben op hoe we het gedaan hebben en 13 mooie jaren. Daar wilde zei niet aan en kwam met het volgende dat ze wel een ander gehad zou hebben, ook dat sprak ik tegen omdat die er niet was, toen kwam ze weer met dat ik dat gewoon niet wist waarop ik weer zei dat zij daar niet over hoefde en zou liegen en ik na de scheiding nog een paar keer contact heb gehad met haar en echt wel had geweten als er een ander was geweest maar ze was niet te overtuigen.
Het zelfde voel ik nu ook bij jou een beetje ondanks 490 kom je toch weer terug op dat de scheiding een trauma voor mij is. Naast mij op de plank staan nog trouw foto’s gemaakt door haar zus (het echte trouwfoto boek is de vuilnisbak in gegaan) en zonder problemen kan ik daarin kijken en zien hoe mooi ze was die dag en ieder die op mijn trouwdag er was. Die foto’s staan daar omdat dat mijn mooiste dag van mijn leven was en ik zeer zeker niet wil doen alsof die dag niet bestaan heeft. Ik ben geen psychiater maar als de scheiding een trauma zou zijn denk ik niet dat ik in dat boek zou kunnen kijken. Pas geleden liet ik foto’s zien op mijn werk en in dat boek zaten ook nog foto’s van mijn ex en die blijven daar de rest van mijn leven. Ook op mijn werk heb ik het over haar, zij is de enige waar ik mee samen ben geweest alles wat te maken heeft met samen wonen en getrouwd zijn komt zij in voor omdat er niets anders is hooguit samen wonen met een kat. Ja ik heb best nog wat verdriet omdat ik het mooiste wat er voor mij in het leven bestaat ben kwijt geraakt en er niets voor is terug gekomen. De eerste keer dat ze zei te willen scheiden (1993) stond ik een week later op een flat niet omdat ik haar kwijt raakte maar omdat ik zei niet weer de tienertijd terug, het alleen zijn de angst daarvoor heeft mij naar de flat doen gaan niet dat ik haar kwijt raakte. De angst was dus eigenlijk terecht want ben nog steeds alleen.
De antwoorden die uit de lucht gaan vallen als mijn ouders er niet meer zijn dat dan zal blijken of er aan mijn leven een einde komt. Mijn vader is 90 en ik doe van de 4 kinderen het meeste met hem. Ik weet haast wel zeker dat hij mijn dood niet overleeft. Mijn moeder heeft mij 9 maanden gehaat (laat niemand wat boos over mijn moeder zeggen want die krijgt echt flinke ruzie met mij) en heb daar over in 213 al geschreven. Toen ik in 1993 op de flat heb gestaan vertelde ze mij dit en trok zo de schuld naar zich toe dat het zover heeft kunnen komen met mij door die 9 maanden, onzin voor mij maar nu weet ik dat ik ook op haar moet wachten (ik hoop dat er staat wat ik bedoel). Ik vraag me wel af of die negen maanden nu wel maken dat ik eigenlijk niet wil leven als ik alleen ben en dat die liefde zo belangrijk is en het is niet alleen die liefde maar ook het lichamelijk contact iemand echt voelen, samen op de bank een film kijken en samen naakt in bed tegen elkaar aan leggen dan wet je er is er echt iemand voor mij (en dat is wat anders dan seks).

» Posted By karel On April 12, 2009 @ 12:16

Ik heb geen trauma van mijn scheiding en ben er zelfs trots op hoe mijn ex en ik het gedaan hebben. Zij wilde de scheiding, niet ik, de klap was hard voor mij maar ondanks alles hebben we het zeer netjes gedaan en tot het laatste moment werd er aan elkaar gedacht. Samen de spullen verdelen en het kleinste dingetje bekijken naar wie het ging. Nog steeds praat ik over haar en dat doet echt geen pijn het waren 13 mooie jaren. Ik was 25 toen het wat werd tussen ons en 38 met de scheiding. Ik ben nu 52 en de jaren glippen onder mijn handen weg. 13 jaar in mijn leven heb ik dus een echte vriendin gehad en het is misschien moeilijk te begrijpen maar voor mij is het alleen zijn de rede om niet meer te willen leven. Elke tegenslag groot en klein komt daar boven op. Een hele mooie baan kwijt geraakt door een sul van een manager omdat hij mij beschuldigde van het willen plegen van sabotage bij een klant. Ik was ik al 5 jaar weg bij die klant en hij was toen niet eens mijn manager de waarheid is dat ik toen een afscheidsbrief heb zitten schrijven wat dus 5 jaar later sabotage werd. De onwaarheid van die beschuldiging was al snel duidelijk maar hij heeft niet eens zijn excuus hoeven aan te bieden van de top, een manager met zoveel man onder zich kan je niet weghalen dus moest ik maar overgeplaatst naar een andere stad en als het daar dan niet lukt omdat er geen detacheringplek voor mij is proberen ze mij in de WAO te doen maar ik mankeerde niets, ze hadden alleen mijn werkplek afgenomen met kans op mooie toekomst. Uiteindelijk ontslag ONSCHULDIG. In die tijd nam ik mij voor de wens van een vriendin naar de achtergrond te duwen en mij te richten op de mooie baan en er werkte daar een hoop vrouwen dus wie weet. Even later kan je dus oprotten door een hufter van een manager. Sabotage niets ervan een afscheidsbrief. En dan telkens weer die stomme opmerkingen dat ik vooral een vriendin moet gaan zoeken tja ik ben achterlijk en kan daar zelf niet opkomen maar ligt het in mijn vermogen om dat te doen, nee blijkt want diverse pogingen zijn allemaal op niets uitgelopen. En dan is er nog waarom is er die botsing met mijn manager en 31 gewerkt en werk nu bij het achtste bedrijf en 4 keer wisseling van detacheringspek waarbij de laatste door overplaatsing en ik zeer onwelkom was. Al die wisselingen zijn niets voor mij. Telkens nieuwe mensen om mij heen werkt gewoon niet brengt mij behoorlijk van slag. Nee begin niet over dat mijn trauma de scheiding is dat is gewoon mijn hele leven en dat begon al met een verkeerde lagere school. Ik schrijf over hoe mooi mijn leven eigenlijk is om duidelijk te laten zien dat ik de keerzijde zie en ik denk toch dat ik heel duidelijk ben in mijn strijd tussen leven en niet willen leven. De antwoorden komen misschien pas als mijn vader en mijn moeder er niet meer zullen zijn. Momenteel heb ik een flinke energie piek en onderneem voor mijn doen veel zoals de meditatie avonden. De Reiki avond afgelopen woensdag is nog niet gelukt wie weet volgende maand. En dan is er die sessie waar ik zo naar uitkijk. Ik ben zenuwachtig en bang en het is steeds in mijn gedachte, geloof erin of niet maar voor mij is het erg belangrijk en hoewel ik de keerzijde telkens wel zie voelt het net alsof ik weer word tegengewerkt. En langzaam wordt het ergste in mijn leven juist de strijd tussen willen leven en niet willen leven. Ik word er zo vreselijk moe van en ben die buien waarin ik het helemaal niet meer zie zitten zo zat. Je weet dat je niet meer wilt maar je weet ook dat je niet kan stoppen gek wordt ik ervan. Dus dingen ondernemen om ervan af te komen dus nu even zoeken in het spirituele of ik daar antwoorden krijg. Het verzetten van die afspraak is dus wel wat meer dan het verzetten van een afspraak. Probeer dit eens, je moet naar de tandarts en je weet dat het heftig wordt en op de dag zelf wordt het uigesteld en dat doen we gewoon nog een keer, niet best voor de zenuwen als je zoiets hebt van “tandarts aardige man maar hij moet wel uit mijn mond blijven”.

» Posted By karel On April 11, 2009 @ 15:39

Nog even over die donderdag avond. Stel er zou flink gepraat worden over dat ik mijn leven wil beëindigen, ik kan me heel goed voorstellen dat ze aan die ander kant denken “dat moeten we maar niet in een groep doen een te heftig onderwerp het komt wel later”. Nee ik heb gevonden waar ik voor kwam en nu nog het vervolg en dat bepalen zij en niet ik.

» Posted By karel On April 10, 2009 @ 17:45

Janus om te beginnen het ikke ikke daar heb je helemaal geen gelijk in. Je zou gelijk hebben als ik andere het niet gunde of jaloers zou zijn op die andere maar dat is niet zo. Inderdaad heb ik veel dingen gehoord tegen iemand die ook algemeen zijn o.a. het invullen voor anderen bv. ik zal dat maar niet doen want zij zal dat wel niet leuk vinden. Ik vul in voor die ander en ontneem de kans dat ze het wel leuk vind en zo hoorde ik andere interessante dingen. Maar weggaan niet wetend wat er zou gebeuren was beter dan negatief weggaan. Het is een Healing Centre dus geen club en het belangrijkste die avond was dat ik een goed gevoel had over dat Healing Centre en die vrijdag dus gelijk een afspraak gemaakt voor vervolg en dat wist ik al toen ik wegging en heb dat ook gezegd. Je kan over mijn weggaan negatief praten maar ik zeg, kijk ik ben geweest en heb gevonden wat ik zocht en was voor die avond klaar. Door die avond was het ook gemakkelijker om die dinsdag naar de meditatie te gaan. Maar sinds die donderdag ben ik behoorlijk zenuwachtig voor die sessie en er is nog iets wat mij onzekerheid geeft en spanning en ook op mijn werk (dit jaar is er nog niets verkocht maar er is nog geen rede tot paniek) is het best spannend en dus ben ik op drie dingen onzeker en dan gaat mijn incasserings vermogen hard achteruit. Dan denk ik misschien is de juiste engel bezet of moet er eerst nog iets anders gebeuren. Ik praat best wel met mijn engel en vraag dingen. Een mooi iets was toen de beide katten al een tijdje niet meer bij mij op bed sliepen. Ik had een heel gesprek met mijn engel en aan het einde zei ik uit gekheid stuur een kat op bed want ik heb het koud. De gehele nacht heeft er een kat tegen mijn rug aan gelegen en toen de volgende nachten niet meer. Ik heb ook gevraagd om herinneringen van mijn jeugd over mijn vriendje of laat mij er over dromen maar dat kreeg ik niet. Heb ook hypnose therapie gedaan om die herineringen terug te krijgen maar ook dat werkte niet. Ik wil dat omdat ik wil weten wat die vriendschap en het verlies met mij gedaan heeft. Weet wel dat ik een avond nadat hij verdronken was uit bed ben gekomen en flink bij mijn vader heb zitten huilen. Maar het kan best zijn dat de herineringen niet goed voor mij zijn. Vandaag is ze ziek gister avond hebben ze een maan viering gedaan en haar energie was op en daarom beter om niets te doen, beter voor haar en beter voor mij en ze heeft daar gelijk in. Ik wil die sessie echt niet om te horen waar ik een vrouw kan vinden maar ik hoop iets te horen waar ik wat mee kan. Ik wil af van dat gevoel dat ik niet meer wil leven, het leven is te mooi zolang ik goed in mijn vel zit maar er is telkens die keerzijde die net zo sterk is. Zo van misschien krijg ik ontslag en gaat het eindelijk lukken. Geloof me het willen leven is net zo sterk als het willen dood gaan. Het leven wint maar misschien alleen maar vanwege het besef wat mijn dood voor andere betekend. Toen ik in 1995 op die flat stond en het niet lukte zag ik het verdrietige gezicht van mijn vader. Vaak heb ik gedacht was dat het wat mij tegen hield, was het angst of ben ik tegen gehouden. In 2006 zou het echt gaan lukken het leven was een puinhoop en zomaar uit het niets, door een telefoontje voor informatie over een baan wat eigenlijk niets voor mij washet ineens maar ik heb misschien wel wat anders en dat was op vrijdag, de dinsdag erna ging ik weer aan het werk. En vaak denk ik zie je wel ik mag nog niet gaan ik heb hier nog wat te doen het was zo zeker dat het ging lukken maar weer werd het voorkomen maar steeds weer krijg ik klappen. Soms denk ik (ik weet klinkt gek) ik heb in een vorig leven iemand veroordeeld die zelfmoord heeft gepleegd en nu zal ik leren hoe je zover komt en als het net gaat lukken dan toch weer net niet (laten we het hierover verder maar niet hebben).

» Posted By karel On April 10, 2009 @ 17:34

462: Eigenlijk klopt er iets niet dit stukje van harpij. Haar ongeloof in mijn geloof in het spirituele en zeker als ik zeg “ik weet zeker dat ….”. Ze doet nu precies hetzelfde als het voorbeeld dat ze zelf gaf over dat de aarde rond was in plaats van plat wat later ook de waarheid bleek te zijn. Haar ongeloof is zeker te vergelijken met toen men dacht de aarde is plat was en degene die zei hij is rond is voor geschuffeld verklaarde. Dus haar eigen voorbeeld zou haar aan het denken moeten zetten dat ik misschien gelijk heb en met mij vele andere die bezig zijn met datgene wat men niet ziet.

» Posted By karel On April 10, 2009 @ 17:27

Helemaal mee eens Joan, ook ik zie niet in wat er realistisch aan is als je niet meer van die dingen kunt genieten. Vanmorgen ging het echt even niet goed met me maar ben vanmiddag even boodschap wezen doen en het was heerlijk buiten en verder ben ik nu druk bezig met muziek op mijn computer en heb zelfs mijn dwarsfluit gepakt en een stukje gespeeld. Muziek zelf maken is nog mooier dan er naar luisteren. Ik moet eerlijk zeggen dat ik me nu voel alsof ik de hele wereld aan kan. Natuurlijk is het omdraaien van stemming niet altijd zo gemakkelijk.
Maar als ik eerlijk ben en realistisch naar de wereld zou kijken en mij alles zou aantrekken dan zou ik ook zwaar depressief worden. Als ik naar mijn kat kijkt dan is zijn wereld het huis, balkon en galerij en zou hij buiten komen dan is zijn gebied een paar straten om het huis heen. Wij kijken over de hele wereld, valt er ergens een steen verkeerd dan weten we het binnen een half uur. Dan zou je kunnen zeggen mensen die depressief zijn, zijn realistischer.

» Posted By karel On April 10, 2009 @ 16:09

Janus ik kan je verzekeren dat elk contact wat ik maak nooit met de bedoeling is om een vriendin te krijgen. Vaak is er wel de hoop. Ik heb 2 keer op een vrijgezellen club gezeten omdat ze leuke dingen deden (wandelen fietsen) met de hoop iemand tegen te komen ik zat niet op die club om iemand tegen te komen. Later op Country dansen gezeten, een paar jaar lang omdat ik country dansen leuk vond. Nu ben ik bezig met een meditatie avond, dat wordt nu elke dinsdag omdat ik dit lekker en gezellig vind en natuurlijk met de hoop dat ik iemand tegen kom maar daarvoor ga ik er niet heen. Ik zit aan contact advertentie te denken maar juist omdat dat zo gericht is op relatie heb ik er veel moeite mee. Dus Emma hoeft helemaal niet bang te zijn, het contact is er voor het contact omdat ik denk dat we er beide iets aan hebben omdat het heel fijn is als je iets verteld en de ander het niet alleen begrijpt maar het ook voelt.
Soms praat ik wel eens dat ik het moeilijk heb maar wil dan zeker niet zeggen dat ik misschien helemaal niet meer wil leven. Het gesprek gaat dan verder en op een gegeven ogenblik klets je jezelf helemaal vast omdat je niet alles wil zeggen. Hetzelfde gebeurt nu bij die meditatie avonden waar ik zelfs vanwege die sessie niet teveel mag zeggen zelfs moet ik rekening mee houden dat ze deze site gevonden heeft.
Wat betreft de mail en Karin sla je de spijker helemaal op zijn kop vandaar mijn opmerking “misschien wordt mijn manier niet zo op prijs gesteld” ik kan mij dat goed voorstellen. Op een andere site waar ik geschreven heb ben ik ook op die manier met iemand in contact gekomen. Oja en :) van dat soort tekens ben ik niet echt op de hoogte vandaar.

» Posted By karel On April 10, 2009 @ 12:21

Foutje het is niet 16 april maar pas 24 april

» Posted By karel On April 10, 2009 @ 10:29

Ook vandaag weer een telefoontje het gaat niet door, ze is duidelijk ziek.
Het wordt nu 16 april en eigenlijk verbaasde het mij niet eens en verwachtte ik het gewoon. Het mag raar klinken maar ik zit gewoon te trillen in mijn stoel en dat verbaast mijzelf ook. De klap, teleurstelling is heftiger dan ik verwacht had. De twijfel dat het de volgende keer wel gaat lukken is nu nog groter en het geloof dat ik soms flink tegen gewerkt word in mijn leven wordt ook groter. Het is niet alleen die liefde die ik mis het zijn al die dingen alle tegenslagen groot en klein en nu ook weer misschien lijkt het niets maar de sessie is erg belangrijk voor mij en ik ben er ook bang voor. De hoop iets te horen waar ik wat aan heb maar de angst om niets te horen of alleen verwijten te krijgen. En dan denk ik zie je wel het mag gewoon niet. Uiteindelijk zal het best lukken misschien nu 16 april maar voorlopig heb ik weer bevestiging hoe dingen lopen in mijn leven. Dat ik ben blijven leven toen ik weer werk kreeg is omdat het leven toen net weer te moeilijk werd om te stoppen had ik het niet gekregen was het zeker gestopt. Ik denk nu dus niet alleen meer was het maar gelukt in 1993 maar ook had ik maar geen werk gekregen en tegelijker tijd ben ik blij dat ik nog leef dat ik nog kan genieten van de dingen en er nog steeds ben voor mijn vader en ………. de hoop dat het toch eens goed gaat komen. Misschien voor veel mensen moeilijk te begrijpen het niet kunnen stoppen met leven en ook niet meer willen leven maar ik weet nu, er is iemand die mij volledig kan volgen en het maakt denk ik zelfs niet uit of ze mijn spirituele zoektocht kan begrijpen of niet. Die tocht is mede begonnen omdat de hulp hier op aarde niet toereikend is geweest.

» Posted By karel On April 10, 2009 @ 10:26

Verschillende keren ben ik bij iemand geweest en telkens kwamen ze met water en het verdrinken van mijn vriendje. Ik let heel goed op of zij mij niet vertellen wat ikzelf verteld heb omdat ik zeer wantrouwig ben op dat gebied. De laatste keer kwam ook die vrouw met het verdrinken van mijn vriendje en met de marine. Of we bij de marine wilde, nee dat was niet zo maar ze bleef maar terug komen met de marine en dat hij op die wijze wilde laten weten dat hij er was. Na een tijdje was ik het eigenlijk zat en zei oké mijn broer heeft bij de marine gezeten en dacht lekker heftig als hij daar mee komt. Een week later zit ik bij zijn moeder (waar ik nog steeds veel contact mee heb) en we hebben het erover en ik vertel haar over de marine en dat ik het nogal zwak vond dat hij daar mee kwam en dus één en ander in twijfel trok. Als ik een maand later weer bij haar ben is zijn broer er ook en we bespreken weer de marine en dan wordt het verhaal ineens anders. Er lag een marine schip bij onze stad en ze zouden er gaan kijken, zijn moeder zijn broer en hij. Het zou nog even gaan duren voordat ze zouden gaan dus hij ging nog even buiten spelen en is te water geraakt en verdronken. Dit heb ik dus nooit geweten waarom bleef die vrouw het dan maar over de marine hebben. Ik heb het er niet over gehad want het feit dat mijn broer bij de marine is geweest, en dat was pas nadat hij verdronken was, is niet iets waar ik het over zou hebben bij die vrouw. Totaal onbelangrijk. Vanaf dat moment ben ik overtuigt en een knap iemand die daar verandering in brengt. Morgen maakt, als deze vrouw er mee komt, het geen indruk op mij, bij de meditatie heb ik al over het verdrinken van mijn vriendje gesproken en al is dat een ander iemand zij staan wel in contact met elkaar. Nee ik laat mij niet gauw foppen en ben niet gauw overtuigd maar als er iets komt wat ik zelf niet weet dan….. Nu kan je zeggen ze heeft niets verteld van dat schip, nee maar bleef wel lang doordraven over de marine. Hoe kan een vrouw die alleen mijn horloge vast heeft en niet weet van wie dat is beginnen met deze persoon droomt veel en inderdaad 3 in een nacht was toen geen uitzondering. Ikzelf heb reiki ook hocus pocus en ik kan het ook op afstand geven en daar heb ik ook harde bewijzen voor dat het werkt. Mensen die weten dat ze behandeld waren en hoe laat maar ik zou het veel later doen maar ze gaven de tijd op die ik het werkelijk gedaan heb. Er is meer tussen hemel en aarde maar iedereen mag geloven wat hij wilt al vinden bepaalde groeperingen dat iedereen moet geloven wat zij geloven en anders heel slecht zijn en het liefst dood moeten.

» Posted By karel On April 09, 2009 @ 22:40

Janus hoezo “doe je voorzichtig met Emma” is ze gevaarlijk dan?
Het contact lukt nog niet, misschien heb ik te gemakkelijk aangenomen dat mijn manier zou werken en wordt mijn manier niet zo op prijs gesteld (dit heeft niets met Emma te maken). Is het volgende week nog niet gelukt dan doe ik het anders maar dat is minder veilig.
Je hebt het over zelfbeeld en dat was vroeger niet zo positief bij mij. Ik had toen zoiets van het mag natuurlijk weer niet en waarom ik. Maar nu zie ik mezelf wel anders. Mijn uiterlijk blijft een probleem voor mij maar dat is realiteit. Kijk naar de tv kijk naar bv het programma waar drie mannen/vrouwen kan klussen bij een vrouw/man telkens wordt vooral het uiterlijk besproken.
Als ik bij mij naar binnen kijk dan zie ik mij niet negatief. Ik ben een goed vakman, nee ik loop niet naast mijn schoenen en loop het niet luid te brullen het is gewoon zo. Ik hou van mijn vak, ben alert, neem niet zomaar aan maar denk erover. Als ik naar mijn omgang kijk met de mensen om mij heen zie ik dat ik veel voor andere over heb. Maar stoot je mij voor het hoofd dan kan ik best grof worden. Op mijn werk is een collega en die weet hoe ik over hem denk opsodemieteren, uit mijn buurt blijven en mij met rust laten. Als het over werk gaat dan wil ik met hem praten (zo min mogelijk) en verder niet. Andere collega’s zien dat niet eens negatief, eigenlijk mag niemand heb echt maar niemand is zo grof als ik maar daar heeft hij echt zijn best voor gedaan. Ik heb respect voor andere mensen maar er zijn erbij die je van mij rustig tegen de muur mag zetten en een paar kilo zwaarder maken met lood. Toch wil ik altijd kijken naar het waarom, kijken naar de keerzijde en soms is dat heel moeilijk vooral als je zelf gekwetst wordt en toch bij de ander het waarom wil zien. Maar goed onder het moto oordeel hier niet over uzelf, dat doen wij wel als u weg bent wil ik alleen maar zeggen dat ik mezelf niet als slecht, mislukt of wat dan ook zie. Ik zie alleen maar heel veel pech. Mijn leven klopt totaal niet met wie ik ben. Mijn leven klopt totaal niet met wat ik voel. Mijn leven klopt totaal niet met wat ik het belangrijkste vind in het leven alhoewel dat gezondheid is waar ik geen klachten over heb. Ik heb best een mooi leven niet rijk maar rijk genoeg. Kan redelijk de dingen doen die ik wil en hoef niet echt op het geld te zitten maar moet ook geen gekke dingen doen. Maar het alleen zijn maakt alles kapot soms ver op de achtergrond maar soms helemaal bovenop en dan nog hoger. Zou de hele wereld mijn vriend zijn dan is er toch gemis aan dat ene. Geen vriendin, laat het leven dan ook maar zitten. Probeer nu te achterhalen waarom dat zo heftig is en denk dat het te maken heb met voordat ik geboren ben en misschien het verdrinken van mijn vriendje toen ik acht was hij zeven en op dezelfde dag jarig. vandaar ook de zoektocht in het spirituele. Uit een eerdere sessie weet ik 100% zeker dat mijn vriendje bij mij is (door wat mij verteld is. Ik hoop antwoorden te vinden wat ik ben zo bang om 80 te worden (2037) en dan nog te zeggen “was het maar in 1995 gelukt”.

» Posted By karel On April 09, 2009 @ 20:54

Even weer gewoon een stukje uit mijn leven. Die donderdag avond (26 mrt) ging ik na lange tijd weer iets doen met het spirituele. Een avond om in contact te komen met je bescherm engelen. Het maakt niet uit of je daar wel dan niet in gelooft, ikzelf geloof erin. Door toeval heb ik dat ontdekt dat die club of wat het ook is er in mijn stad is. Het begon om half acht. Toen ik kwam was de groep klein ongeveer 10 mensen en ik was blij daarom maar na half acht kwam er nog iemand en nog iemand en dat ging door tot z’n 22 mensen. De vrouw gaat beginnen en wat ik hoor voelt goed Ze verteld dingen aan mensen die dat herkennen maar ik ga een kans berekening maken hoe groot de kans is dat ik ook aan de beurt komt en die valt zeer negatief uit. In de pauze besluit ik weg te gaan, beter in onzekerheid of ik iets zou horen dan het risico om niets te horen. Ik had er zo naar uitgekeken en hoopte iets te horen dat mij weer even kracht zou geven maar niets. Wel had ik mij voorgenomen een afspraak met haar te maken voor een privé sessie. Op vrijdag bel ik haar en de afspraak is Maandag 6 april. Zondag 5 april ben ik er behoorlijk mee bezig en ook knap zenuwachtig. Maandag laatste 2 uur vrij en om 4 uur zou ik weten wat en of ik wat krijg te horen. Die maandag morgen kwart over acht een telefoontje ze kan niet, heeft er alles aangedaan om dat wat moet gebeuren uit te stellen maar lukt niet dus moet mijn afspraak verzet worden. Wordt nu vrijdag (morgen) 2 uur. Het lijkt zo weinig maar het zijn harde klappen. Het voelt zo van ik doe mijn best om er uit te komen maar ha ha dat gaat lekker niet lukken eerst maar weer eens even een tegenslag. Had ik zoiets al eens niet eerder meegemaakt…….. oja toen en toen en toen en toen. Nu maar afwachten voor morgen.
Toch iets positiefs dinsdag 31 maart naar dezelfde club (of zo iets) voor mediteren en afgelopen dinsdag weer en dat is goed bevallen het lijkt erop dat ik weer iets goeds heb gevonden. Eerst lekker kletsen dan meditatie en dan nog even nakletsen. Mensen gaan daar anders met elkaar om. Het is geen handje met goede avond maar een omhelzing. Niet omdat ze je nu goed kennen maar vanwege liefde in het algemeen. Kijk uit naar de volgende dinsdag maar eerst morgen.

» Posted By karel On April 09, 2009 @ 20:14

Joan in 442 vertel je dat jouw stemming ook zomaar kan zakken net zoals bij mij maar er is duidelijk een verschil. Ik zou gewoon naar die lunch en opening zijn gegaan ook al zit ik in een dip, ik zou wat stiller, minder spontaan, Ietwat terug getrokken zijn maar zou toch genieten. Kom ik dan weer thuis dan is er die dip weer, hij is niet weggeweest maar even naar de achtergrond. daarom blijf ik zeggen dat ik geen last heb van depressies. Om het naar de achtergrond te duwen helpt mij ook door naar een film te kijken en wil ik lozen dan wordt het Sisi of zoiets. Huilen kan ik niet maar dan lopen de tranen uit mijn ogen en dat voelt dan gewoon lekker. Even lekker zielig zijn. Ook de film ghost (met Patrick Swayze en Demi Moore) en de serie Ghost Whisperer met Jennifer Love Hewitt doen het erg goed ook omdat het het spirituele is waarmee ik zelf ook bezig ben. Ook kerst films, ook al is het geen kerst, gaat lekker. Er zijn mensen die vinden dat raar of zelfs achterlijk maar voor mij is het dan dat even mijn emoties goed boven komen en het lucht even op. Je schrijft ook dat je denkt dat elk mens dat heeft dus ik heb proberen te herinneren of ik het ook had toen ik mijn vriendin/vrouw had omdat ik toen gelukkig was maar kan het mij herinneren. Mijn ex is heel vaak in mijn gedachte. Niet op een rot manier maar hoe fijn we het hadden. Het lijkt wel alsof dingen van vroeger steeds vaker boven borrelen.

» Posted By karel On April 09, 2009 @ 19:29

«« Back To Stats Page