Antje was een zorgzame moeder, maar liet niet over zich lopen. Zij had een ruime belangstelling voor de mensen in haar omgeving.
Vanuit jeugdervaringen met drankmisbruik had zij een aversie tegen alcohol. Later kwam er bij verjaardagen wel wat drank in huis.
Zij moest altijd zuinig omspringen met het beschikbare geld, lette altijd op de aanbiedingen van de Gruyter (o.a. snoepje van de week) en extra Vivo zegeltjes. Zij wilde ook graag wat uitdelen: kadootjes voor alle kinderen en kleinkinderen met Sinterklaas, kenmerkend waren ook de Kwatta repen, waarvan het soldaatje was verwijderd.
Ze werd getroffen door een hersenbloeding, raakte eenzijdig verlamd, maar vocht zich er weer bovenop. Ze kreeg alfahulp van mevrouw De Groot. Ze liep flink scheef, maar kon zich binnenshuis goed redden en ging ook weer wat handwerken. Ze woonde tot haar einde zelfstandig op Soesterweg 104 te Amersfoort, Toen ze overleed logeerde zij bij haar zoon Thijs in Epe.