Heel Europa kleurt voor Nederlanders groen of geel, we mogen van het kabinet weer overal naartoe, ongeacht de besmettingscijfers daar. De codes oranje en rood reserveren Rutte en De Jonge vanaf vandaag – van gebrek aan originele smoezen kun je onze regering oprecht niet betichten – uitsluitend voor landen waar een nieuwe coronavariant is opgedoken.
Of zij ons willen hebben, daar in de rest van Europa, staat nog te bezien. Zelf zijn we volgens gangbaarder regels alweer een tijdje diep donkerrood – zwart, bijna. Veel landen scherpen de regels voor Nederlanders daarom momenteel aan. Niet onbegrijpelijk: in Duitsland hadden ze vorige week 13 nieuwe besmettingen per 100.000 inwoners, in Nederland waren dat er liefst dertig keer zoveel: 388 op de 100.000.
Alleen wordt terugkomen van vakantie nog wel een dingetje: vanaf 8 augustus moeten Nederlanders die in een geel land verpoosd hebben, voor aanvang van de thuisreis kunnen bewijzen dat ze gevaccineerd zijn, of een negatieve test laten zien. Ze moeten testen voor thuiskomst.
Cynisch gezegd: het nieuwe beleid lijkt te zijn dat we corona niet mogen importeren, maar exporteren – prima joh, ga gerust je gang.
Met onze torenhoge besmettingsgraad lopen we overigens het risico zelf de bakermat van een nieuwe, nog venijniger variant te worden. Alle succesvolle mutaties zijn ontstaan in gebieden waar het virus vrij spel had. (Ik claim alvast de Griekse letter ι voor de Nederlandse variant: de jota – die staat voor ‘er niets van begrijpen’.) Dan hebben we weer een mooi exportproduct.
Het is soms om je de haren uit het hoofd te trekken. Sinds het nachtleven weer open mocht en minister De Jonge zonder blikken of blozen afkondigde dat iedereen die een prik van Janssen had gehaald, nog diezelfde avond een groen vinkje kreeg en officieel de hort op mocht, verloor hij alle geloofwaardigheid. Een vaccin werkt immers pas na een kleine twee weken; na tien uur heb je er nog geen sikkepit aan.
Dat wist de minister, maar hij moedigde jongeren niettemin met zoveel woorden aan om direct na hun prik naar feestjes te gaan. Daarna schoten de besmettingscijfers onder jongeren harder omhoog dan een raket van een multimiljardair met een cowboycomplex, en was de winst van maandenlang moeizaam inperkingsbeleid in één klap onderuit gehaald.
De jongeren die nu overwegen een proces tegen De Jonge aan te spannen, hebben daarom vermoedelijk een goede zaak. Wanneer zij in die dagen long covid hebben opgelopen, kunnen ze hem ernstige mishandeling verwijten. Daar is zelfs jurisprudentie voor. In de periode 2003-2007 heeft de Hoge Raad diverse arresten inzake hiv-besmetting gewezen. De Hoge Raad oordeelde dat wanneer je bewust voor lief neemt (‘voorwaardelijke opzet’) dat iemand door jouw toedoen een ‘aanmerkelijke kans’ heeft met iets ernstigs besmet te raken, je dat op veroordeling wegens het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel kan komen te staan.
[Beeld: Gerd Altmann via Pixabay]