Van de website van ICTzorg van vandaag.
Zo’n 30 procent van de artsen heeft al bezwaar gemaakt tegen uitwisseling van de eigen gegevens via het landelijk EPD en circa 25 procent overweegt dit alsnog te doen. Dat blijkt uit een enquête onder artsen die aanstaande donderdag in Medisch Contact wordt gepubliceerd.Deze cijfers werden gisteren bekend gemaakt tijdens een symposium van de KNMG over de juridische aspecten rondom het EPD.
Inmiddels hebben circa 438.000 mensen bezwaar gemaakt tegen opneming in het landelijk EPD, dat is zo’n 3 procent van de bevolking. Dat is drie keer meer dan de 1 procent waar minister Klink van VWS in eerste instantie van uitging.
Wat ik vooral schrikbarend vind in dit artikel is de statement: “Als de patiënt zijn eigen EPD kan inzien zonder uitleg, bestaat de kans dat artsen dingen bewust niet of onvolledig opschrijven, melden respondenten.”
Wat maakt dat die artsen denken dat zij meer zeggenschap hebben over een patient dan de patient zelf? Informatie kunnen achterhouden over de patient zelf.
Het komt op mij over dat de vele bezwaren die artsen en zorgend personeel zelf hebben, vooral blootleggen in welke mate er slecht gefunctioneerd wordt.
Darella, dat snap ik nu juist weer wel. In een dossier zet je, als arts, ook wat je vreest en nader uitgezocht wilt hebben, al was het maar om dat uit te sluiten (zou het kanker zijn?). Je werknotities, zal ik maar zeggen. en daarvan wil je niet altijd dat je patiënten die zien, omdat dat ze schrik zou aanjagen die nog helemaal niet aan de orde is.
Dat zou een reden kunnen zijn voor een arts om bewust zaken achterwege te laten. Maar moet bekennen, ik geloof daar niet zo in. Ik vrees eigenlijk dat het gaat om werkaantekeningen zoals de beroemde ‘zw’ (zijkwijf) of de aantekening dat er gedacht wordt aan aanstelleritus.
Heb na overmatig veel slechte ervaringen weinig vertrouwen in onze gezondheidszorg. Dat werd versterkt door dit artikel omdat veel argumenten tegen het EPD liggen op het vlak van de eigen onzorvuldigheid. Fouten die gemaakt kunnen worden die nu ook gemaakt worden en waar de oplossingen niet in welk systeem dan ook zitten maar in de mentaliteit van de zorgverlener en kwaliteit van de verleende zorg.