Dinsdagmiddag. Er staan twee buurvrouwen te praten in de hal, ik passeer ze op mijn weg naar buiten. Een van de buurvrouwen kijkt me verrast aan. “Goh, zag ik u niet vorige week op televisie?’ Ik knik, ja, dat was ik. Ik vertelde bij Nova over borstkanker: dat dat zo vaak voorkomt, dat mijn borst eraf is, dat ik aan de chemo moet, dat er meer vrouwen doodgaan aan borstkanker dan aan longkanker. “Leuk!” zegt ze, enthousiast en volstrekt ongekunsteld.
Ik giechel van binnen. ‘Leuk’ lijkt me het woord niet maar grappig is dit wel.
Een tegenovergestelde reactie kreeg ik een keer op mijn ms. Terwijl ze aan het knippen uh snijden tegenwoordig was in mijn haar vroeg ze wat ik had. Ik deed de ms voor dummies uitleg. Waarop zij zei: “”o dat zou niks voor mij zijn””
Wens je het allerbeste karin en hoop dat de kutkanker inziet dat jij een no-go erea bent.
Ik weet natuurlijk niet wat jij in de spiegel ziet. Een afgezette borst? Woekerende kanker? Karin de Survivor? Een patiënt?
Je buurvrouw zag alleen een mens, en nog wel een beroemde ook. Zomaar, in haar eigen portiek. Wedden dat die vrouw geen brilletje nodig heeft?
Groet, Paul.