Deprecated: Function wpdb::escape is deprecated since version 3.6.0! Use wpdb::prepare() or esc_sql() instead. in /htdocs/www.spaink.net/wp-includes/functions.php on line 5453
Comments Posted By Spaink
Displaying 0 To 0 Of 0 Comments
Joan – je tekst zou zo vaak leesbaarder zijn als je alinea’s gebruikte… Nu gebeurt het me al te vaak dat ik zo’n blok tekst zie, zonder enige lucht erin, en ik meteen denk ‘pfff’. En dat is zonde, want de inhoud deugt.
» Posted By Spaink On October 17, 2008 @ 12:22
Godsallemachtig, grom, kun je nou nooit ‘s iets gewoon leuk vinden (of voor mijn part: niet interessant of niet relevant) zonder daar een tiirade aan te verbinden? Deze mensen zingen niet voor het geld, wat meer dan duidelijk is voor iedereen die ook maar een minuutje van de film ziet.
» Posted By Spaink On October 09, 2008 @ 05:17
Een mens leeft niet bij wetenschap alleen, dat zal het zijn geweest :)
» Posted By Spaink On October 07, 2008 @ 18:47
De Nobelprijs voor de literatuur is geen wetenschappelijke prijs, evenmin als de Nobelprijs voor de vrede dat is….
» Posted By Spaink On October 07, 2008 @ 16:26
Dag Wim
Dank voor je bijval. Het toeval wilde dat ik vandaag sprak op een huisartsencongres over kanker, en ook daar de vooroordelen over zelfonderzoek besprak. Ze stonden prettig open tegenover de argumenten. Wie weet keert het tij, ooit.
» Posted By Spaink On March 11, 2010 @ 23:53
Jogy – whoops, dankjewel. Gefixt :)
» Posted By Spaink On October 04, 2008 @ 01:47
Michiel, ik geloof dat ik grosso modo ook zo leef: ik heb wat maar ik ben niet mijn ziekte. Maar de ellende van uitgezaaide kanker is dat je er hoe dan ook aan dood gaat, al kan dat soms nog even duren. En dan is het wel erg moeilijk om een ziekte op afstand te blijven houden…
Enneh, dank voor je compliment :)
» Posted By Spaink On November 01, 2008 @ 03:14
Leny, de tumoren in mijn borst waren hormoongevoelig; dat wil zeggen dat ze groeien van hormonen in mijn lichaam. Vandaar dat ik er daar liever niet te veel van moet hebben.
Op je vraag ‘Wat is er dan aan de hand in een vrouwenlichaam dat enerzijds te veel hormonen zou produceren waardoor het bk-risico verhoogd zou zijn en anderzijds te weinig waardoor MS-klachten optreden?’ past alleen een ingewikkeld antwoord.
Ten eerste heeft iemand met een hormoongevoelige tumor niet zozeer ‘teveel’ hormonen geproduceerd, maar heeft zich een tumor ontwikkeld die hormonen als mest beschouwt (net zoals er borstkankers zijn die her2neu lekker vinden). Ten tweede, dat ms-klachten verminderen als je hormonen krijgt, wil nog niet zeggen dat een tekort aan hormonen die ms dan hebben veroorzaakt. ;t Is een beetje een flauwe vergelijking, maar toch: als een aspirientje tegen de hoofdpijn helpt, wil dat nog niet zeggen dat een tekort aan aspirientjes die hoofdpijn heeft veroorzaakt. Ten derde is er niet zoiets als ‘een’ vrouwenlichaam. Er zijn zat vrouwen die geen ms krijgen en zat vrouwen die geen vborstkanker krijgen. Dat geldt gelukkig voor de overgrote meerderheid :)
» Posted By Spaink On November 01, 2008 @ 01:13
Ha Mien, steken van de ms? Dat is nieuw voor me… Het was na een zeer drukke week, dat wel…. Ik zal ‘s opletten, hoewel ik ze gelukkig niet meer heb gehad.
» Posted By Spaink On October 31, 2008 @ 22:07
Andere Karin: de optie van een gesprek met een diëtist is alleen ter sprake gekomen toen ik aan de chemo was. Ik zou er nu natuurlijk om kunnen vragen, maar de vraag die ten grondslag lag aan dit stukje was: hoe komt het dat ik wel werd gewaarschuwd over de combinatie van hormoongevoelige tumor en crèmes, en niet werd gewaarschuwd voor de combinatie van hormoongevoelige tumor en voeding / voedingssupplementen? Dat ik zelf kan ingrijpen weet ik, maar ‘t gaat erom hoe borstkankerpatiënten in het algemeen worden geïnformeerd – oftewel, mijn specifieke geval is daarbij minder interessant.
» Posted By Spaink On October 09, 2008 @ 05:23
Leny, ja, voor vrouwen met een hormoongevoelige tumor gelden andere regels dan voor hen met een niet-hormoongevoelige tumor. De eerste groep krijgt (gewoonlijk) hormoontherapie, bedoeld om minder oestrogenen te prodiuceren. Vandaar dat ik me afvroeg wat voor hen het risico is van voedsel met natuurlijke hormonen. Natuurlijk zijn beide groepen even vatbaar voor andere tumrbevorderaars. En ja, het gaat hoofdzakelijk om oestrogeen.
Ineke, of iets ‘natuurlijk’ is zegt niet bijster veel. Rattengif is puur natuur. Lood is puur natuur. Kwik is puur natuur. Zelfs kanker is puur natuur. Allemaal desalniettemin niet erg gezond…
» Posted By Spaink On October 06, 2008 @ 16:22
Da’s allemaal leuk en aardig, Juzo, maar geen antwoord op de vraag. Er zijn heel veel vrouwen met een hormoongevoelige tumor die niet roken en niet drinken (overigens: soms een glaasje wijn of bier is zelfs gezond), en wat hebben die nu aan een dergelijk advies?
» Posted By Spaink On October 05, 2008 @ 08:34
Zo’n 1-op-1 rondje zou ik ook wel willen. En dat ‘ineens’ zogenaamd per ongeluk op 8 meter zitten, hm, dat herinnert me eraan hoe ik fietsles kreeg toen ik zes was: een van je ouders hield de bagagedrager vast en holde mee, en terwijl je je zo heel veilig voelde, lieten ze ongemerkt los. En dan bleek je te kunnen fietsen :)
» Posted By Spaink On September 30, 2008 @ 13:43
Juzo: gewoon blijven proberen is inderdaad wat ik me heb voorgenomen, en mezelf intussen niet laten opjutten. Maar ik hoef de anderen niet voorbij, ook later niet. Joan: mijn brevet in warmer water halen hou ik als mogelijkheid in het achterhoofd.
» Posted By Spaink On September 29, 2008 @ 11:01
(Grom adviseert vakantie)
Grom, soms denk je erg simplistisch. Waar ik toen last van had was bepaald niet iets dat met een leuk weekje weg op was te lossen. Ik zat diep en gevaarlijk vast en het was een moment waarop ik grondig had kunnen ontsporen.
» Posted By Spaink On September 28, 2008 @ 11:55
Joan: Dat de kliniek nu helemaal is gesloten wist ik nog niet, ik zal me snel bijlezen. Over de separeer als redmiddel valt een fikse discussie te houden, en ik geloof oprecht dat je er soms vrijwillig naar kunt verlangen. Ik geloof ook dat je soms zo hard schreeuwt en krijst als je de separeer ingaat omdat het krijsen en schreeuwen dat in je woedt dan ineens een doel en focus heeft.
Hou me ten goede: ik begrijp ook dat mensen soms krijsen uit angst of paniek, of uit woede en verzet, en dat ze soms Echt Niet Willen en dat het eigenlijk ook Echt Niet Nodig is.
Maar wat ik ook weet: ik heb minstens twee keer in mijn leven gehaakt naar een dwangbuis omdat ik zo doodsbang was dat ik, als ik zonder zo’n van buiten opgelegde beperking mijn echte gevoel en angst en paniek lucht zou geven, geen grenzen meer zou hebben en mezelf helemaal kwijt zou raken en kapot zou maken. Die dwangbuis scheen me een veilige haven toe: te kunnen trappen en razen en tieren zonder iets of iemand kapot te maken. Ik hield mezelf in omdat ik bang was voor de razernij die zou losbreken als ik ook maar één woord zou zeggen – en tegelijkertijd implodeerde ik. Ik heb ooit een dag gehad die voelde als erop of eronder: als ik nu geen veilige vorm kan vinden om eruit te laten wat ziedt, word ik catatonisch. Ik heb twaalf uur naar een vlekje op de muur gestaard om mezelf bij elkaar te houden. Zodra iemand iets tegen me zei voelde het of ik in stukken brak.
En ik weet ook dat mensen soms zo in de war kunnen zijn dat _vrijwilligheid_ en _instemming_ een compleet gepasseerd station zijn: zelfs de liefste, de zachtste aanraking voelt dan als een aanranding, als een aanval, je kunt tegen alles alleen maar ‘nee’ zeggen en ‘nee’ gillen, en eerst moet je razen en tieren en rustig worden voordat je weer kunt ademhalen. Dan is de separeer absoluut een optie. Soms zelfs een wens, een verlangen, veligheid en vrijheid. Daar is – eindelijk – even niks meer dat alles in je op hol doet slaan. Lees ook Sams boek, ik haalde het hierboven al aan. Sam vertelt prachtig en indringend over hoe moeilijk en hoe goed de separeer was. Ik wil maar zeggen: het is niet zwart/wit.
Eddy: Wim was trots op ons contact, ik weet het. Maar het was helemaal niet moeilijk om goed met Wim te zijn. Hij was in veel dingen tè: te hard praten, te claimend, te dichtbij. Maar hij was in heel veel dingen ook precies goed, en heel verrassend. Hij was scherp en slim, hij was lief en hartelijk, hij was trouw, hij was geduldig, hij was kritisch. Je voelde soms wel dat-ie zo over de rand kon donderen maar hij was tegelijkertijd ook altijd ontzettend ontwapenend. Ik heb nooit meegemaakt dat iemand bang van hem was, terwijl-ie je toch meteen uitlegde dat er iets in hem niet klopte en je dat ook subiet voelde. En ja, hij was erg trots op ons contact, wat mij op mijn beurt weer trots maakte: ik vond het een gunst dat hij me vertrouwde en dat mijn stukjes, die uit de aard der zaak niet speciaal voor hem waren bedoeld, hem raakten deed me vaak goed. Wim was een halve buitenstaander. Buitenstaanders – mensen die niet passen, mensen met opinies die schuren, mensen met levens die niet passen – een stem geven, is zo ongeveer de kern van wat ik wil met mijn schrijven. Dat klinkt llemaal veel plechtiger dan ik wil en dan het is.
Ik vind het vreselijk dat Wim dood is. Ik mis zijn stem, ik mis de wetenschap van zijn nabijheid, ik mis zijn mailtjes. Niemand kan ‘wel’ zeggen zoals Wim dat in zijn mailtjes deed – hij maakte er een verbindingswoord van. Ik mis hem.
Ik weet ook dat hij welbewust het risico nam zijn medicatie te minderen. Er was een kans dat het goed zou gaan en dat de deken over zijn hoofd erdoor werd opgelicht; er was ook een kans dat-ie erdoor op hol zou slaan. Dat risico nam hij welbewust en ik vond het dapper dat hij zich die vraag stelde en dat risico nam. Zijn antwoord – liever een risico nemen dan onder die deken blijven – zou denk ik ook het mijne zijn geweest. Maar het is godsallejezus vreselijk dat er niet genoeg op hem is gelet. Hij had niet dood hoeven zijn. Hij had nog naar het volgende concert van Neubauten kunnen gaan, we hadden nog wodka kunnen drinken om zijn vrijlating te vieren. Hij is niet dood omdat hij vaak psychotisch was. Hij is ook niet dood omdat-ie zijn medicijnen niet nam. Hij is dood omdat een stomme kliniek niet op hem lette terwijl ze hem isoleerden van jan en alleman, terwijl hij – zo denk ik, op basis van wat ik gehoord heb over zijn laatste weken – toen niet schreeuwde over de veiligheid van de beperking. Het ging, toen-ie naar het SPDC Oost ging, maar een beetje slecht met hem.
» Posted By Spaink On September 23, 2008 @ 04:15
Mirjam, dat Muller als kersverse directeur voor een deel makkelijk praten heeft en dat het erop aan komt hoe het verder gaat, ben ik met je eens. Dat hij zonder nader onderzoek mensen heeft ontslagen klopt echter niet: er lag een vernietigend rapport van de IGZ over het beleid van het SPDC Oost, en de directeur van die kliniek had aantoonbare fouten gemaakt in het geval van Wim, al was het maar door Wims dood tegen de regels in niet te melden.
Joan, een isoleercel is niet altijd slecht. Een goede vriend van me, Sam, heeft er een aantal keren in verbleven en voor hem was het de plek waar-ie weer tot rust kwam, waar door de afwezigheid van prikkels zijn op hol geslagen fantasie langzaam bedaarde. Zie: Alleen. Berichten uit de isoleercel van Sam Gerrits en Wouter Kusters, uitg. Lemniscaat.
» Posted By Spaink On September 21, 2008 @ 12:15
Thomas, de vrouw die aan het woord kwam was niet Wims moeder maar een vriendin. Jogy, je hebt gelijk dat je met aardigheid het probleem niet oplost. Met ontslagen van falende mensen, met isoleercellen sluiten, meer mensen aannemen, het beleid veranderen en mensen op hun verantwoordelijkeid wijzen wel, en dat is wat Muller lijkt te doen. Ik was onder de indruk van zijn voortvarendheid, en hij wond er geen doekjes om dat-ie absoluut geshockeerd was over wat-in in dat SPDC aantrof.
» Posted By Spaink On September 19, 2008 @ 23:38
Kitty – wow, je zwemdiploma C halen als je watervrees hebt, dat is nogal wat, gefeliciteerd! Ben je zwemmen nu ook leuk gaan vinden? Dat je alles kunt wat je echt wilt, dat geloof ik nu weer juist niet. Soms legt je lichaam (of het leven) je simpelweg onontkoombare beperkingen op. Je kunt die wel omzeilen en je kunt accomoderen, maar ze helemaal kwijt raken zal niet lukken.
En ja, mijn duiklessen zullen hopelijk resulteren in reizen naar verre oorden. Stiekem hoop ik op iets in Egypte, in december ofzo. Maar de Vinkeveense plassen schijnen meer moois te herbergen dan we denken, dus die hoop ik ook te kunnen verkennen.
» Posted By Spaink On September 22, 2008 @ 02:11
Joan: het onderwaterleven is juist waarom ik graag wil leren duiken, ik heb het altijd prachtig gevonden en kan mezelf uren bezig houden door in strandplassen, rotsen langs het water en laag water naar beestjes te turen. Ik wil graag vriendjes worden met een garnaal. Een rivierkreeft mag ook.
Yogi: vertrouwen op mjn lichaam is bij mij wat lastig. Ik heb mezelf met veel moeite een nieuwe vanzelfsprekendheid aangewend, maar die werkt onder water juist niet meer. Allerlei oude trucs moet ik opgeven en nieuwe aanleren. Da’s niks erg maar het kost soms wat tijd.
Michiel: Dat Reinoud duikt weet ik, ja :) Voor een droogpak heb je een boel extra instructie nodig vanwege het anders instellen van je drijfvermogen, daar is zelfs een aparte cursus voor, dus wij gaan vast in een wetsuit. Gisteren doken we in 24 graden, met een wetsuit van 7mm kreeg ik het na een half uur al zo koud dat ik mijn kap moest opzetten. Een dubbel-7mm pak klinkt als iets dat ik graag aan wil :)
Een keer iets afspreken als Nana en ik ons brevet hebben, lijkt me een tof plan, want ik wil het daarna uiteraard graag bijhouden me meer eigen maken.
» Posted By Spaink On September 19, 2008 @ 19:36
Mieke, mijn column van volgende week gaat over het patiëntendossier. Dus als je nog even geduld hebt…
» Posted By Spaink On November 05, 2008 @ 21:55
VC: ja, zoiets. Het allerergste vind ik daarbij dat we laten voorkomen alsof kindermisbruik iets van doen heeft met internet, terwijl de tragische praktijk leert dat het meeste misbruik van kinderen plaatsvindt in huiselijke kring – door vader, broer, oom, buurman (en een heel enkele moeder). Zie daarvoor ook http://www.spaink.net/2004/09/11/pedofielen-doorgaans-in-familiekring-te-vinden/
» Posted By Spaink On September 21, 2008 @ 21:41
Grom, mijn dispuut is niet met Picnic is niet dat ik vind dat er nooit iets gratis gedaan mag worden. Mijn dispuut is dat Picnic bakken vol geld binnenkrijgt – zelfs zoveel dat andere initiatieven op droog brood komen te staan en dood neervallen – maar tegelijkertijd weigert om wie dan ook aan sprekers te betalen. Ik vind dat een idiote discrepantie.
En nee, ik heb geen idee waar ze bijna vier miljoen aan weten uit te geven. ‘t Is me nogal een bak geld…
» Posted By Spaink On September 20, 2008 @ 19:13
Dat lijkt me een ander verhaal, postkantoor: wat je beschrijft is dat er amper budget is en dat iedereen op vrijwilligersbasis meedoet. Dat ligt bij Picnic ietwat anders.
» Posted By Spaink On September 12, 2008 @ 21:22
Monique, één lijn trekken is helemaal geen slecht idee maar het is bizar dat dat dan de nullijn moet zijn. De cateraar op Picnic wordt betaald, de verhuurder wordt betaald, de schoonmakers worden betaald en de organisatie wordt betaald – alleen de sprekers niet, die worden geacht voor niets te werken. Voor de ‘eer’. Verder schrijf je:
Wat betreft het betalen van sprekers: wij nodigen onderzoekers, ondernemers en kunstenaars uit met passie over hun onderwerp; die verdienen hun geld met hun eigen werk en komen daar over vertellen.
Ze verdienen hun geld met hun werk zeg je. Maar dus niet op Picnic. Daar worden schrijvers en sprekers ineens geacht voor nop te werken.
Overigens zet je met dergelijk beleid de deur wagenwijd open voor mensen die namens de baas komen vertellen. Wat precies de voornaamste kritiek was op Picnic ’07: het was een vlootschouw van bedrijven die hun product in het zonnetje kwamen zetten, niet van kritische denkers.
» Posted By Spaink On September 12, 2008 @ 10:35
Mare, ook de KLM behoort tot de sponsors, ik vermoed dat hun bijdrage in natura gaat… De volledige lijst van sponsors staat hier: http://www.picnicnetwork.org/page/21665/en
Natuurlijk kost een dergelijke conferentie een smak geld, maar als je je sprekers niet kunt of wilt betalen, doe je iets heel erg fout. Die vormen immers het hart van de conferentie.
» Posted By Spaink On September 12, 2008 @ 00:16
Klacht Raad voor de Journalistiek
*steekt tong uit*
» Posted By Spaink On September 13, 2008 @ 00:01
Tartarus: ik ben helemaal niet tegen vaccinatie in het algemeen. Dat er maar heel kort met dit vaccin is getest (vier jaar) is een feit; en dus kan niemand nog weten wat het effect ervan op langere termijn is. Het is geen suggestieve opnerking.
» Posted By Spaink On August 30, 2009 @ 18:47
Sjaak: het is nog volkomen onduidelijk of de meisjes die tegen deze types baarmoederhalskanker worden gevaccineerd, die ziekte inderdaad niet krijgen. Daarnaast zijn de risico’s van de vaccinatie slecht onderzocht. Buitengewoon slecht. Ik zou mijn dochter in elk geval niet laten vaccineren.
» Posted By Spaink On December 02, 2008 @ 11:12
«« Back To Stats PageMoos, je rekent niet helemaal goed; ze gaan het doen bij alle meisjes vanaf 12, niet bij alle levende vrouwen in NL. En mannen, nou wacht maar, preventief prostaatkankeronderzoek zit er ook aan te komen, evenals – voor M én V – preventief darmkankeronderzoek.
Maar verder ben ik het met je eens: ik vind dit een belachelijke manier van ‘gezondheidszorg’ leveren. Doe mij die malariapillen voor Afrika maar.
» Posted By Spaink On December 02, 2008 @ 00:28