Statistiek


Deprecated: Function wpdb::escape is deprecated since version 3.6.0! Use wpdb::prepare() or esc_sql() instead. in /htdocs/www.spaink.net/wp-includes/functions.php on line 5453

Comments Posted By Sjaak

Displaying 0 To 0 Of 0 Comments

Landmark: ‘gek van geluk’

Mijn God wat een moeilijke wereld.

» Posted By Sjaak On February 19, 2007 @ 23:56

Constatering

Feitelijk is het ook zo dat wetenschap op zich wel kijk heeft op vragen als waarom de een wel en de ander niet kanker wegkrijgt met therapie. Eigenlijk weet men wel de oplossing(en). Toch houd je bij een zo sterk toenemend ouder deel van bevolking natuurlijk een enorme sterfte aan kanker.

» Posted By Sjaak On February 22, 2007 @ 23:03

Nu wel.

» Posted By Sjaak On February 21, 2007 @ 23:03

Neen.

» Posted By Sjaak On February 21, 2007 @ 23:03

Heb geen idee wat Juzo nu eigenljk wil. Onder tussen kan Karin nauwelijks de huur betalen van lopende inkomsten, maar is het her en der op internet modern, of gepast, om Kluun te lezen. Als je vrouw doodgaat ben je kennelijk makkelijk een hype. Ondertussen heeft men geen idee, en ook Kluun komt daar nauwelijks aan toe, hoe kanker voelt.

» Posted By Sjaak On February 18, 2007 @ 23:01

Misschien willen mannen de ellende van een dergelijke ziekte helemaal niet zien en al helemaal niet voelen. Wij hebben herinnering aan vreselijks, maar doen alsof er niets gebeurt is.

Het drama van borstkanker is evenwel dat dat vaak niet kan. Toch is doen alsof er niets gebeurt is niet slecht.

» Posted By Sjaak On February 16, 2007 @ 23:00

De gedachte van Joan had ik ook: een boek van Karin op dit gebied zou absoluut heel succesvol worden, ook in kleinere vorm.

In Amerika is er erg veel, ook wetenschappelijk, op dat gebied. Nederland valt inderdaad erg tegen. Vooral combinatie van toegankelijke informatie met eigen belevingsverhaal zou erg welkom zijn. “Alleen” het uitwerken van je stukjes hier zou al heel wat opleveren.

» Posted By Sjaak On February 14, 2007 @ 22:56

Vind echt dat Karin heel goed schrijft. En dat toch desondanks met enige regelmaat en intensie. Dát laatste telt vooral.

» Posted By Sjaak On February 12, 2007 @ 22:55

Pragmatische gezondheidsmoraal

De dijk van Henk. De riolering van Karin. Kankervrij zullen ze bedoelen.

» Posted By Sjaak On February 07, 2007 @ 04:31

Goed stuk.

Kanker op jonge leeftijd deden wij dan ook gewoon niet zelf, in de zin van oorzaak en gevolg. Klopt dat ook? Ik denk van wel: heb uitvoerig over oorzaak en gevolg nagedacht i.v.m. eigen zeldzame kanker. Mij lijkt toch ook dat in individuele geval er veel invloed van ‘buitenaf’ was. Op zich was ik daar wel gelukkig mee toen ik dat eenmaal door kreeg.

» Posted By Sjaak On February 01, 2007 @ 04:30

Hoezo chemohoofd? (Parla, 29 januari 2007)

Toch nog even: een chemohoofd hoeft niet slecht uit te pakken. En mensen zeggen mij ook wel dat het iets oorspronkelijks had/ heeft. Dat waardeert omgeving meestal heel erg.

» Posted By Sjaak On January 28, 2007 @ 21:34

Heb hartstikke verbazing over bovengenoemde ongehoorde uitingen die nog eens het verschil tonen tussen het begrip en leven met een chemo-hoofd en het begrip en leven met een leeg-hoofd. Beiden hebben het moeilijk, maar de laatste merkt dat niet.

» Posted By Sjaak On January 20, 2007 @ 21:32

Geestverkleinende middelen

Toch denk ik dat die studie nog niet persé veel zegt over daadwerkelijke functie-niveau van de betroffen personen. Het hangt er naar mijn bescheiden mening maar vanaf hoe je er mee omgaat.

Veel proberen te doen, en dan desnoods maar langer doen over de dingen, lijkt mij helemaal niet verkeerd. Minder hersenverbindingen of minder hersencellen laat nog steeds de kans voor goed gebruik van de rest.

» Posted By Sjaak On January 11, 2007 @ 21:14

Of wetenschap zo veel weet over gevolgen van chemo, hormonen en Herceptine als vooraf XTC, cocaine en paddo’s genuttigt zijn betwijfel ik zeer.

Karin schrijft wel over rotte gevolgen van eerste drie middelen, maar niet over de schadelijkeid van laatste drie genoemden. Serieuze middelen geven wel schade volgens haar, maar pretmiddelen kennelijk niet?

Ook het genoemde Prednison heeft natuurlijk twee kanten in dit verband. En dat is het hem nu ook net: middelen hebben altijd een mooie en een schaduwkant.

Zelf deed ik 15 jaar geleden mee aan metingen van concentratie van chemospul in hersenvocht bij beginnende chemokuur voor leukemie. Daar loopt concentratie op. Dat is goed voor overleving, maar is een helse klap.

Toch (b)lijkt mij dat het leven na chemokuur niet slechter te noemen is dan er voor. Ben met skien vorige week misschien langzamer dan een ander, maar kan nu ook veel dingen wel waar ik vroeger schrik voor gehad zou hebben.

Titel “Geestverkleinende middelen” snap ik enerzijds wel, maar is anderzijds toch ook weer makkelijk stigmatiserend. Op lange termijn gaat een hoop wel goed.

» Posted By Sjaak On January 07, 2007 @ 21:13

Stil, wachtend

Vind dat je alles beter in proportie beschrijft. Zoals je het nu neerlegt is het ook veel begrijpelijker wat je voelt en denkt. Kan mij hierbij zeker wel het een en ander voorstellen. Herceptine is nu eenmaal ook een goedgekeurd meestal werkend middel (hoewel het terugkeer van kanker niet altijd vermijdt).

En is het nu toch niet zo dat je van Karin best heel leesbare stukken onder ogen krijgt en bijvoorbeeld, van naar je aan mag nemen, kerngezonde Adriaan geen bal verneemt? Heb opinieweekbladen van deze week doorgenomen en een paar weekendkranten, maar vind daar niet echt veel interessante stukken. “Stil, wachtend” steekt er boven uit.

Je beschrijft de werking van nieuwe geneeskunde. Dat staat nergens. Daar hoop iedereen van dat je dat doorzet. Weinigen kunnen dat schrijven.

» Posted By Sjaak On December 17, 2006 @ 20:43

Haar, on the move

Je kunt hier kennelijk een speld horen vallen, zo stil is het hier. Als het preventieve medicijn komt houdt kennelijk iedereen de mond. Het leven-na-kanker-tot-probleem-verklaard ben ik het niet mee eens.

Schrijfster zelf werpt je in boekhandel hele verhandeling om de oren over dodelijk medicijn-in-huis-voor-geval-het -niet-meer-gaat en als het preventieve middel komt zou het alleen maar zielig zijn?

Wat hier speelt is dat middelen het leven brengen en niet het ooit beschrevene of zelfs misschien wel het verwachtte. Menig kankerpatient valt stevig op de neus met immens verlengde leven.

» Posted By Sjaak On December 10, 2006 @ 20:30

De prijs van screening

Kortom, de één wel en de ander niet bij al dan niet vroegtijdige of late interventie/ ontdekking.

Ondanks moderne techniek blijft kanker een ruwe aangelegenheid, terwijl je eigenlijk het tegendeel zou verwachten.

Karin heeft inhoudelijk echt een heel goed stuk geschreven.

» Posted By Sjaak On November 28, 2006 @ 19:30

Heb hier uitsluitend het stukje van Karin beaamt en enkele kanttekeningen/ aanvullingen genoemd bij moeilijk onderwerp. Die zijn toch niet tegen Karin gericht!

» Posted By Sjaak On November 27, 2006 @ 19:30

Karin ging bijvoorbeeld heel terecht naar een goed verhelderend gesprek waar kennelijk dingen overzichtelijk en begrijpelijk werden.

Als je matig beweegt heb je kennelijk de helft minder kans op terugkeer van borstkanker. Dat is er ook één.

Belangrijk misschien ook: hoe en wanneer doe je controles als je eenmaal kanker had? Wat doe je verder wel en wat niet?

Dat hoort allemaal bij – beter – overleven.

» Posted By Sjaak On November 27, 2006 @ 19:29

Volgens mij ben je in ieder geval gewoon behoorlijk Karin op het moment van schrijven van dit stukje. Vind het behoorlijk goed geschreven bij een overigens toch moeilijk onderwerp. Je hebt één schrijffout (“is” in laatste alinea).

Vergeten ben je misschien toch het feit dat ook die geringe straling bij die onderzoeken bij sommigen wel degelijk kanker veroorzaakt gezien op jaren. En je noemt ook niet echt de stress die dit alles voor iedereen oproept. Lijkt mij niet gering overigens.

Een belangrijk punt is toch, en dat probeer ik je nu al de hele tijd duidelijk te maken, dat diegenen die kanker krijgen (op jonge leeftijd) en daar kennelijk dan al gevoelig voor zijn, gewoon wat “makkelijker” mee zouden moeten (kunnen) omgaan. Ik zou bijna zeggen: maak daar de hulp qualitatief en quantitatief nu eens gewoon beter en vollediger i.p.v. wat Karin terecht constateert er alles en iedereen bij te halen door uitgebreid te gaan screenen.

Leer mensen die kanker hebben en hadden nu eens gewoon beter omgaan met hun ziekte en leer ze beter te overleven. Dát lost screening namelijk niet op en maakt misschien zelfs dat probleem ook nog eens alleen maar groter.

Screening is ook zo’n uiting van maatschappij dat kanker eigenlijk niet mag. Dat is niet reeel. En daar nu veel vals-negatieve en vals-positieve uitslagen voor te gaan fabriceren lijkt mij inderdaad veels te ver gaan.

» Posted By Sjaak On November 26, 2006 @ 19:28

Moeten en niet mogen

Na kanker moet er van alles en heb mij aangeleerd dat (vrijwel) alles mag. Dat geeft een behoorlijk nieuwe dimensie aan leven wat ook bestaat.

» Posted By Sjaak On November 29, 2006 @ 20:52

Allemaal heel menselijk.

Karin kan heel goed bomen over kanker en gevolgen. Dat herken ik heel goed. En op zich is dat ook een heel goede vorm van omgaan. Alle respect zoals zij het nu doet.

Toch blijven er persoonlijke vragen, maar die gaan boven concept van internet uit.

» Posted By Sjaak On November 29, 2006 @ 20:52

Zwart gat

Die studie is zo gezegd natuurlijk waar.

Maar ja, dat wisten we toch gewoon ook allemaal zelf al lang en breed. En in die zin is die studie natuurlijk ook gewoon weer onzin eigenlijk. Daar wordt nu net gedaan of men het ei van Columbus uitgevonden heeft.

Blijft op de keper beschouwd ook nog de overweging dat men de niet-overlevenden aan kanker en veel ouderen met die ziekte niet meetelt. Wat dat betreft zijn die cijfers/ conclusies ook geflatteerd.

Volgens mij ligt het allemaal veel aan de vraag of je als direct-betrokkene die ziekte ook gewoon accepteerd en er naderhand het beste van maakt. Slecht over jezelf denken moet je gewoon niet doen en vooral niet aan beginnen.

Blijft ook de overweging in verband met die studie dat je betrokken mensen misschien toch weer te veel het artsen/ hulpcircuit in duwt. Daar zag ik ondertussen al menig kras voorbeeld.

» Posted By Sjaak On November 25, 2006 @ 21:14

Karin schrijft openlijk over haar rook(gedrag) en dat van kortstondige behandelaar. Vond dat best wel grappig eigenlijk. Roken op televisie vond ik minder aandoenlijk en eigenlijk ook best wel kwalijk.

Toenemend zie je overlevende kankerpatienten, ook in tandheelkunde, nog van alles willen. Zelfs mensen die niet lang meer overleven willen nog veel. Risicogedrag is daarbij niet altijd verstandig. Niet alles is dan nog eenvoudig oplosbaar. Dat is alles.

Dat niet openlijk over rookgedrag gepraat zou mogen worden is natuurlijk onzin. Dat gaat Karin hier helemaal niet uit de weg.

» Posted By Sjaak On November 21, 2006 @ 21:14

Nou ja, daar komt een mens toch ook niet op: de rokende psychiater. Nooit bij nagedacht dat zoiets bestond. Als je vijf miljoen polonium-atomen de lucht in blaast, krijg je er gelijk zes miljoen terug geblazen. Boontje komt om zijn loontje. Maar waar is dat als het Karin helpt, dat dan wel goed is.

Zag laatste tijd wel enkele patienten met vervelende klachten t.g.v. roken. Je kunt vervelende, vervroegde, botafbraak bij je tanden krijgen. Bedoel je bent door zo’n psych wel geholpen, maar naderhand staat wel je frontje los. En of je dat nu wilt als je borst al weg is?

Kankerpatienten krijgen ook kronen en bruggen. Had ook al een paar maal terminaaltjes. Zo van toch nog dat lelijke fronttandje mooi verzorgen als het nog kan. Of dat spleetje. Zaterdag zei er nog eentje dat ie drie maal aan de deur geweest was en mij niet aangetroffen had voor wortelkanaal.

Nou ja, dan toch maar liever een rokende psychiater en verdwaalde rokende schrijfster op zaterdag bijsamen.

» Posted By Sjaak On November 21, 2006 @ 21:14

Weet je nu meer? Of medicijn of anderszins? Dat was toch klacht?
Rookte je daar ook? Of was tuindeur open? Pruik al helemaal gewisseld?

Alles wel of niet. Alles helpt verder van. Vandaan tijd na kanker.

» Posted By Sjaak On November 19, 2006 @ 21:13

Denk, ik kijk nog even! Zie je bij Karin nog gewoon de witte bolletjes bewegen op zwarte achtergrond!

Volgens mij is ook gewoon de vraag of je het allemaal wel ernstig moet nemen. Het is gewoon heel simpel: je eigen ik krijg je na kanker gewoon niet in die zin terug zoals het van te voren was. Dat kan ook alleen al niet omdat het ik zich gewoon altijd, ook bij gezonde mensen, in de tijd ontwikkeld. De tijd dat een therapie voor kanker in ziekenhuis duurt is ook gewoon zo enerverend en tijdnemend dat een normale rustige ontwikkeling zoals je die altijd gewent was er in die zin niet kan zijn. Daarnaast is er in die tijd dan ook nog eens behoorlijk chemospul wat de boel ook nog eens danig op zijn kop zet.

Naderhand doe je dan ook nog eens therapie in nabehandeling die je dan ook nog eens gevoelsmatig terugzet in die enerverende periode die je godzijdank net achter de rug dacht te hebben. Je merkt dan gewoon heel erg dat je eigen ik zich weer niet rustig ontwikkelen kan.

Je kunt dan heel veel of weinig doen. Of je gaat net als Karin hele dagen voor televisie zitten. Of je leest een goed, eerst liefst klein, boek. Je meld je bij zo’n internetsite voor misschien toch een leuk maatje die het niet erg vind dat jou ik er eigenlijk niet helemaal is. Je gaat eens een stukje lopen. Je gaat eens iets helemaal geks doen. Misschien pak je eens een penseel en kleur je die zwarte achtergrond eens helemaal te gek. De witte bolletjes mag je laten zoals ze zijn.

Ach, was ikzelf (?) in ziekenhuis al niet soms bezig een vogel te zijn die overal weer eens langsvloog waar mijn ik ooit was? Probeer eens een vogel te zijn Karin, die terugvliegt waar je eens was en denk eens over hoe mooi het was.

Je zult dan zien dat dan alles met de tijd veel beter wordt dan ooit tevoren. Meer technisch: een kankerpatient moet leren zijn frontale hersenen weer te accepteren en in rustiger vaarwater te brengen. D’Amasio schrijft over dit onderwerp hele boeken, waaronder “De vergissing van Descartes”. Daarin wordt beschreven dat je met beschadigde frontale hersenen niet jezelf kunt zijn. Maar volgens mij is het zo dat de werking van de rest van hersenen daar veel aan kan verbeteren. Het doen en proberen van de dingen maakt ook weer jezelf.

Het heeft geen zin jezelf die je voorheen was te zoeken en het heeft geen zin daar depressief van te zijn. Zin heeft het een vogel te zijn die veel terugkijkt en denkt en veel weer probeert.

Ga jij D’Amasio eens uitleggen aan je nieuwe psychiater?

» Posted By Sjaak On November 16, 2006 @ 21:12

Twee dingen schieten mij nog te binnen.

Psychologische hulp kan soms ook heel goed bij die vakmensen aan huis. Mogelijk helpt het ook dat wat verder buiten je eigen omgeving te zoeken. Misschien is een hoofd van een psychologische dienst in een bepaalde stad/ gebied wel bereid: mensen, en zeker op jonge leeftijd, met een hoge opleiding/ functie die kanker hadden hebben ook gewoon een specifiekere hulp/ opvang nodig. Niet op grond van hoogdraverij, maar gewoon om wie ze zijn.

Tweede punt. Wat je (volgens mij) overigens niet schrijft: heb je er nu eigenlijk om gehuild? Maar goed, dat is hier ook wel erg persoonlijk.
Heb ik indertijd op een gegeven moment, nog in ziekenhuis overigens, wel degelijk.

» Posted By Sjaak On November 15, 2006 @ 21:10

Uitstekend stuk. Veel beter gerelativeerd allemaal, wat mij ontzettend goed lijkt.

In een eerdere reactie werd mij ‘verweten’ als een kleuter alles te zeer op te willen opdelen/ opsommen. Dat mag zo zijn dat je/ men dat afwaardeert, maar mij lijkt dat door omstandigheden na kanker zeer wel oppertuun het zó wel op te lossen. Bovendien: dat moeten ook gewoon heel veel mensen.

Hele kleine porties afbakenen dus die je wel kunt, daar is deze colum een goed voorbeeld van.

» Posted By Sjaak On November 15, 2006 @ 21:09

Het alziend oog, 12 november 2006: ‘De kracht van kwetsbaarheid’

Alles goed en wel, en ook het allerbeste voor Karin en iedereen, maar ben er niet gelukkig mee, als toenmalige jongere met kanker.

Vind het een treurig beeld met alle rook op de buis, zonder enig perspectief naar actiever en hoopvoller. Daar heb ik vandaag goed over nagedacht.

Dit is gewoon niet het beeld wat jongeren met en na kanker verdient hebben als beeldvorming. Al begrijp ik wel dat Karin zo is en het zo niet bedoeld.

Het door-en-door giftige rookproduct is levensgenot, dat begrijp ik wel, maar het geneesmiddel wordt op de proef gesteld i.c. verantwoordelijk gehouden.

Heb er schoon genoeg van, al begrijp en waardeer ik wel dat Karin dit nodig heeft. Maar dit is gewoon niet juist als bevestiging van wat ook maar.

» Posted By Sjaak On November 13, 2006 @ 18:48

«« Back To Stats Page