Statistiek


Deprecated: Function wpdb::escape is deprecated since version 3.6.0! Use wpdb::prepare() or esc_sql() instead. in /htdocs/www.spaink.net/wp-includes/functions.php on line 5453

Comments Posted By Janus

Displaying 0 To 0 Of 0 Comments

Het totalitaire universum van Louise L. Hay

@ Pietie 194

Hallo Pietie,

Even op een rijtje:

Ik ben het met de theoriën van Hay niet eens. Ik vind dat ze de claims, die ze neerlegt, niet kan waarmaken, áls die al te bewijzen zijn. (Dit heb ik al, ik meen een paar keer, gezegd.) Niettemin vind ik dat de beweringen (meer is het niet, voorzover ik weet), die ze doet, kúnnen aanzetten tot nadenken over je situatie, maar dat moet iedereen voor zich maar uitmaken. Het klakkeloos áánnemen van die beweringen, ja, dat gaat natuurlijk fout, al was het alleen maar doordat de ene mens de andere niet is.

De voorbeelden, die Karin in haar startpost van deze draad gaf, en haar kritiek daarop daar ben ik het mee eens. (Need I say more?) Maar aangezien daar al heel veel over in deze draad is geschreven – niet in de laatste plaats door jou – hoef ik daar weinig aan toe te voegen.

De kritiek op de affirmaties, die Hay gebruikt, daar ben ik het ook mee eens, want ik vind ze in de meeste gevallen niet goed. Met dus alle, ook al door mij genoemde, gevaren vandien. Ook dat is hier al uitgebreid bekritiseerd, dus hoef ik ook daar weinig aan toe te voegen.

Ik ga niet ‘gewoon doodleuk voorbij aan de schadelijke gevolgen van de praktijken van Hay’. Lees wat ik daarover hierboven al heb gezegd aub, want anders wordt discussiëren wel erg lastig.

Q: ‘Natuurlijk heeft het een positief effect op je welzijn als je positief denkt.’

A: Precies. En met affirmaties kan je dat positief denken enorm versterken en zelfs concreet maken voor bepaalde onderwerpen, mits je het op een goeie manier doet. (Daar zijn nogal wat regels voor, maar die laat ik hier – idd dat zou tè off-topic worden – achterwege.)

Q: ‘Maar affirmaties, zoals Hay in haar boek beschrijft, zijn onzin en onzinnig.’

A: Daar ben ik het grotendeels mee eens. (Ik heb die van haar, op een paar na, nooit gelezen, dus ik wil de kans dat er ergens nog wel een goeie tussen staat, niet helemaal uitsluiten, maar haar lijn van denken onderschrijf ik niet.)

Q: ‘Een leuke afsluiter voor vandaag: Hay schrijft in haar boek bij ‘Darmen’: Vertegenwoordigen het ontlasten.
De bijbehorende gedachte moet volgens haar zijn: ‘Ontlasten is makkelijk’.
Krijg ik toch weer de slappe lach… :-) ‘

A: Dat kan ik me goed voorstellen. Toch is dit niet om te lachen. Het is namelijk gewoon FOUT. De affirmatie, die zij als ‘remedie’ aanreikt: ‘Ontlasten is makkelijk’, hoeft namelijk helemaal niet wáár te zijn. (Eén van de voorwaarden, die ik, geloof ik, al in mijn eerste post 66 noemde.)

Het kan best zijn, dat darmen ook bij het psychisch ontlasten betrokken zijn (maar dat hoeft natuurlijk niet). Fysiek is dat in ieder geval wel zo. Maar of dat één op één dan ook door te trekken is naar het psychische, dat is mij te simpel.

En áls je dat dan al doet, doe het dan goed: Als je fysiek een darmprobleem hebt, leidt daar dan uit af dat je mógelijk een psychisch probleem hebt op dat gebied – een conclusie, die slechts uiterst voorzichtig getrokken zou moeten worden – en ga dat psychische probleem dan onderzoeken. En ga dat psychische probleem niet afdekken met een ‘nieuwe werkelijkheid’ middels een affirmatie.

Als je een keiharde drol hebt – laat ik maar een plastisch voorbeeld geven – dan is ontlasten vaak een pijlijk en ook tamelijk langdurige kwestie en helemaal niet makkelijk. En dat geldt ook bij het ontlasten van psychische kwesties, vooral als het om traumatische gaat. De illusie wekken dat je daar middels zo’n simpele affirmatie vanaf kan komen, is boerenbedrog. Het kan zijn dat het tijdelijk werkt, maar dat is in mijn ogen niets anders dan het afdekken van de beerput, die er nog steeds onder zit. Heel onverstandig, want vroeg og laat komt de stinkende aap toch uit de mouw.

Er zijn natuurlijk affirmaties te bedenken (heb ik gedaan), die dit probleem wel op een goede manier tackelen, maar om dat uit te leggen moet ik veel te ver in de materie duiken, dus dat doe ik hier niet. (Nog afgezien van het feit dat ik hier daarvoor maar één belangstellende heb.)

Dat we van mening verschillen, vind ik oké, want dat hoort bij een discussie als deze. Wat ik wel vervelend vind, is dat je me van deze draad probeert weg te drukken onder het mom dat ik off-topic bezig zou zijn, maar waar het er in werkelijkheid om gaat dat jij het hartgrondig niet met mij eens bent. Dat mag, maar om iemand daarvoor aan de kant te (proberen) te schuiven, vind ik toch minder.

Hierboven heeft iemand het erover gehad dat je, als je teveel uit de toon valt in een groep, dat je dan het grote risico loopt te worden uitgestoten. Ben jij daar nu mee bezig, Pietie?

Ik vind ook dat je mijn posts ongenuanceerd leest. Jij hebt kennelijk zo’n aversie tegen Hay – waar ik me nog best wel wat bij kan voorstellen – dat je het onderscheid dat ik maak tussen Hay en haar affirmaties enerzijds en de techniek van affirmeren anderzijds, uit het oog verliest. Jammer, want daardoor gooi je het kind met het badwater weg.

Maar ik ben toch blij dat je weer gelachen hebt, maar volgens mij kan je beter een moppenboekje kopen daarvoor of naar een sitcom gaan kijken, want dan ben je gevrijwaard van de ergernissen, die jij bij het lezen van Hay ondervindt. En…….. lachen is goed voor de spijsvertering. :)

Vriendelijke groet, Janus.

» Posted By Janus On February 06, 2011 @ 13:25

@ Pietie 191

Of ‘mijn’ techniek hier niet veilig is, dat maakt mij niet zoveel uit, maar is wel jammer.

En of het ‘geen zin heeft er over door te gaan’, ach, op een gegeven moment ben ik natuurlijk uitgeluld. :)

Q: ‘Mijn tip: ga naar een professional om zelfhulp technieken toe te passen.’

A: Dat heb ik dus gedaan en sindsdien, aangevuld met het lezen van een aantal boeken over deze materie – Hay niet – ben ik het zelf gaan doen. Het heten niet voor niets zelfhulp technieken. :)

Genoeg voor vanavond.

Groetje, Janus.

» Posted By Janus On February 06, 2011 @ 00:30

@ Amber 168:

Q: ‘Janus en weet je wat voor affirmatie ik altijd gebruik, van dag tot dag gaat het met mij in alle opzichten beter en beter( Freud ) meer hoef ik niet. Ik voel me goed en zou niet weten wat ik anders moeten affirmeren.’

A: Hoi Amber,

Dit is een affirmatie, die door velen, niet alleen Freud – wist ik trouwens niet – wordt gebruikt. Ook bij Silva Mind Control en vele neuro-linguistic guru’s vind je die terug. Zelfs Obama gebruikte hem in zijn speeches, als ik mij niet vergis.

Ik wil jou niet iets moois uit handen slaan, maar deze affirmatie heb ik dus al snel laten vallen (of zelfs nooit gebruikt). Naar mijn idee moet je bij affirmaties ontzettend goed oppassen dat er niet een negatieve suggestie in de affirmatie verborgen ligt, die net zo goed door je geest opgepakt kan worden.

In dit geval ‘van dag tot dag gaat het met mij in alle opzichten beter en beter’ kunnen er twee verborgen suggesties is zitten.

1: op dit moment gaat het niet goed, maar van dag tot dag gaat het beter, of

2: het gaat op dit moment wel goed, maar (kennelijk) nog niet goed genoeg.

Wat 1 betreft suggerreer je jezelf dus steeds óók dat het op het moment van schrijven of zeggen van die affirmatie, niet goed met je gaat. En dat is gevaarlijk. Je bewuste interpretatie van die affirmatie, waarbij je die kan opvatten dat het wél goed met je gaat op moment van schrijven/zeggen, kan niet overeenstemmen met de interpretatie, die je onderbewustzijn eraan geeft.

Wat 2 betreft vraag ik me af: waarom moet alles iedere dag beter en beter? Is gewoon goed dan niet meer goed genoeg? Een makke overigens, waar de hele samenleving aan lijkt te lijden, maar dit terzijde.

Ook kan deze affirmatie, naast dat hij betrekking kan hebben op je eigen gezondheid – ik denk dat jij hem daarvoor oa gebruikt – ook op je omstandigheden betrekking hebben.

Ikzelf vind het geen goed idee om middels affirmaties (of wat dan ook) je wil aan je omstandigheden op te leggen.* Maar dat heeft te maken met mijn levensbeschouwing. Ik vind dat je niet moet proberen het leven naar je hand te zetten, maar dat je het moet ontvangen, zoals het zich aandient. Wel kan je met affirmaties jezelf dusdanig sterk maken en met (vooral mentaal) gereedschap uitrusten, dat je dat op je af komende leven in het nú aan kan. Maar dat is wat anders.

* Je zou dan bijvoorbeeld ook kunnen affirmeren dat je partner bijvoorbeeld elke dag, de hele dag door lief voor je is. Ik vrees dat je daarmee alleen maar een kracht genereert, die de natuurlijke gang van zaken behoorlijk kan doorkruisen.

Ik zou in dit geval, ter vervanging van de ‘beter en beter’ affirmatie de volgende gebruiken:

‘Ik zorg ervoor dat het elke dag goed met mij gaat.’ Dan creëer je geen levensomstandigheid, maar een levenshouding, die daartoe leidt en neem je verantwoording voor jezelf ipv dat je de omstandigheden probeert te veranderen, waarbij je in feite géén verantwoordelijkheid voor jezelf neemt, want niet jij, maar de omstandigheden moeten anders. Dit is mogelijk wat vergezocht, maar dit komt nu wel zo in mij op (voor wat het waard is).

Als je ipv het woord ‘goed’ in deze affirmatie weer het woord ‘beter’ zou gebruiken, dan heb je weer hetzelfde probleem, de verboren negatieve suggestie, als in de ‘beter en beter’ affirmatie.

Ik heb op internet wel eens gezocht naar affirmaties en het is vaak tenenkrommend wat daar te lezen is. Ze staan vaak bol van de verborgen (negatieve) suggesties en ook worden ze heel vaak misbruikt om grip te krijgen op de (levens)omstandigheden en dat is alleen maar iets wat uit angst (voor het leven) voortkomt en die angst onbewust alleen maar kan versterken op die manier.

Ook therapeuten zijn zich vrijwel nooit bewust van verborgen negatieve suggesties, tenzij ze een goede opleiding hebben gehad inzake hypnose en vooral neuro-linguistic programming, want het gaat in dit geval om taalgebruik. Ik heb eens een voorbeeld gelezen van een therapeut, die net zoveel positieve als negatieve suggesties aan een cliënt meegaf (in zijn adviezen), waardoor de cliënt per saldo met nul naar huis ging (maar aanzienlijk meer dan nul moest betalen.)

De moraal van dit verhaal: Het schrijven van affirmaties lijkt een eenvoudige klus, maar is dat allerminst en ook Hay heeft zich wat mij betreft behoorlijk vergalloppeerd. Het vergt veel nadenken en doordenken, voordat je iets goeds hebt is mijn ervaring. Voor je het weet zitten er verborgen negatieve suggesties in, vooral bij pogingen om situaties, die je niet bevallen, te veranderen.

Maar goed, zo kijk ik er tegenaan. Jij denkt daar mogelijk geheel anders over. Ik denk dat iedereen zijn eigen affirmaties moet bedenken en gebruiken, die bij hem of haar aansluiten. Pakt het verkeerd uit, dan merk je dat wel – want ipv ‘beter en beter’ gaat het dan slechter en slechter :) – en dan kan je ze veranderen.

Voor wie nu bang is dat ik hier een cursus affirmatieschrijven ga geven, dat ben ik niet van plan, maar dit heel veel gebruikte voorbeeld leek mij het bespreken waard.

Groeten en succes ermee, Janus.

» Posted By Janus On February 06, 2011 @ 00:12

@ Pietie 189

Ik ben hier niet om iets te promoten. Ik heb geen commerciële belangen of interesses en ben ook niet verbonden aan iemand of iets commerciëels.

Ik probeer alleen de waarde van een techniek, die door velen misbruikt wordt, veilig te stellen. Een probleem dat de hypnose is het algemeen al ten deel viel, doordat allerlei lieden het als een leuk kunstje in theaters en in circussen gingen misbruiken.

En ik ga Hay nie Googlen, want ik ben in haar niet geïnteresseerd. En al die mensen, die dan kennelijk schade van haar theoriën hebben ondervonden, wens ik heel veel sterkte om daar weer overheen te komen.

Vriendelijke groet en jij ook alle goeds, Janus.

» Posted By Janus On February 05, 2011 @ 23:43

@ Pietie 181

Pietie, het gaat mij niet om Hay, maar om de techniek of methode van het affirmeren.

Ik ben niet (Q:) ‘ik weet niet hoe lang bezig haar theorieën en praktijken te verdedigen’. Ik ben bezig de waarde van het affirmeren veilig te stellen, voorzover mogelijk. En zoals je in mijn posts hebt kunnen lezen, heb ik veel kritiek op Hay. Maar zij is maar één van de velen, die het affirmeren gebruikt, dan wel misbruikt.

Over de (vermeende) uitbuiting, die haar hier wordt toegedicht, heb ik zelfs het helemaal niet gehad. Zij moet maar voor zichzelf uitmaken of zij het met haar geweten kan verenigen dat ze er geld mee verdient. Dat is een punt waar ik me helemaal niet mee bezig wil houden, ik heb al zorg genoeg aan mijn eigen geweten.

Over de (vermeende) schade, die ze zou hebben aangericht, heb ik het ook niet gehad, voorzover ik weet, en mij is daarover ook niks bekend.

Als er mensen zijn, die daadwerkelijk schade hebben ondervonden door het toepassen van de leringen uit haar boek, dan vind ik dat heel erg en dat zou dan grondig onderzocht moeten worden en/of die mensen zouden ermee naar de inspectie voor de volksgezondheid moeten gaan.

Het kan natuurlijk zijn, dat mensen dit pad hebben gekozen om tot genezing te komen en dat dat niet gewerkt heeft, maar dat kan ook van andere paden gezegd worden. En of Hay zich aan bedrog schuldig zou hebben gemaakt, valt moeilijk te zeggen. Het zijn (voor mij) theorieën, waar eenieder zijn eigen waarde maar aan moet toekennen: prullebak of vergulde lijst, het is mij om het even.

En ik veroordeel jouw (jullie) uitleg niet, maar ik ben het er (grotendeels) gewoon niet mee eens. Jij zet je enorm af tegen Hay* en je bekritiseerd mij op basis van die aversie, maar ik heb het dus niet over Hay, maar schrijf alleen maar naar aanleiding van haar, en daardoor zitten we nogal langs mekaar heen. (Wat jammer is.)
* Mogelijk door je ervaringen met die andere guru. (Wie was dat overigens, als je dat wilt vertellen, want dat vind ik wel interessant).

@ Maurice 182

Maurice, voor jou mag het magisch denken dan geen zijspoor zijn (en ik vind het ook een interessant onderwerp, daar niet van), maar ik heb daarmee alleen bedoeld te zeggen dat ik niet op alle dingen, die hier ter sprake worden gebracht uit praktische overwegingen wil en kan ingaan. Ik hoop dat je daar begrip voor hebt. Het was geen waardeoordeel.

En je opmerkingen over de onderzoekers en wetenschappers – wishful thinking ed – daar ben ik het mee eens, maar die gelden voor álle wetenschappers.

@ Pietie 183

In denk niet dat ik off-topic post, want de kern van Hay’s boek bestaat, als ik het goed heb, (1) uit de theorieën, die ze heeft over het ontstaan van ziekten ed en (2) uit affirmaties, die daar op aan zouden sluiten om die ziekten ed te genezen. Over die laatsten, de affirmaties, heb ik het vooral. Niet specifiek over de hare, maar over de techniek. Tav haar theoriën heb ik grote reserves, iets wat ik al gezegd heb.

@ Maurice 187

Nee, ik ben geen guru of healer. Ik heb alleen affirmaties voor mezelf geschreven en gebruik die periodiek en ik zou er geen geld mee willen verdienen.

Groet aan beiden, Janus.

» Posted By Janus On February 05, 2011 @ 22:26

@ Maurice 69:

Dit is alweer een ouwetje.

Q: ‘Hij (M doelde hier op mij) gaat het al dan niet kunnen laten verdwijnen van ziekten met lichamelijke grondslag vakkundig uit de weg.’

A: Hallo Maurice,

Ik weet niet of ik dat zo vakkundig uit de weg ben gegaan – ik ben te lui om mijn eigen post hierop na te lezen :) – maar ik wil er best nog wat over zeggen.

Wat ik wel al zei is dat deze methode geen Haarlemmer olie is. Althans ik geef geen énkele garantie dat het werkt, ondanks dat ikzelf wél die ervaring heb, maar toch is er meer over te zeggen.

Om te beginnen is de relatie tussen lichaam en geest wel degelijk, ook wetenschappelijk, vastgesteld. Zo was er een tijdje geleden nog te lezen dat mensen met liefdesverdriet in (gemiddeld) het halve jaar daarna een grotere kans hadden op hartklachten. En dit is maar één voorbeeld.

Maar laat ik kanker als voorbeeld noemen. Er spelen bij kanker zeer vele factoren een rol bij het ontstaan ervan. Dus – lijkt mij logisch – zullen er bij de genezing van kanker óók vele factoren een rol moeten spelen. Psychosomatische factoren spelen daarbij mogelijk ook een rol. Vele onderzoeken wijzen in die richting.

Maar wil dat zeggen dat psychosomatische oorzaken dan altijd een rol spelen? Nee, natuurlijk niet. Zelfs de meest huppelende positievo, die in het centrum van een grote stad woont of in ander milieuvervuild gebied, loopt tóch een groter risico kanker te krijgen dan eenzelfde positivo, die onder gezondere omstandigheden leeft.

De slotvraag is dan: helpen op genezing gerichte affimaties of (zelf)hypnose dan toch bij de genezing van kanker? Ja, ik denk en geloof (op basis van erváring bij ander lichamelijk ongemak) van wel, maar als ondersteunende methode. Ik geef geen enkele garantie dat die genezing dan in zijn geheel tot stand komt en ik denk dat elke zinnige therapeut dat ook niet zal doen. Net zoals er vele factoren waren, die de ziekte veróórzaakten, is (zelf)hypnose één van de vele factoren, die bij kúnnen dragen aan de genezing.

Zeker bij een ziekte als kanker, waarbij er zoveel oorzaken kunnen zijn, kan dat niet gegarandeerd worden. Zelfs áls je alle oorzaken zou weten in een specifiek geval, dan nog is het maar zeer de vraag of je die één op één dan ook zomaar kunt wegnemen met de bijbehordende technieken. Je kunt het beste alle technieken tegelijk gebruiken, zou ik zeggen. :)

Maar kan je de genezing gunstig beïnvloeden of bespoedigen met (zelf)hypnose en/of affimaties? Ja, daar ben ik van overtuigd. En als iemand uiteindelijk niet geneest, dan geloof ik dat de laatste levensfase toch prettiger kan worden doorgemaakt met die methoden. Het is bijvoorbeeld een bekend feit dat (zelf)hypnose een prima middel is bij pijnbestrijding.

Zelfs een gebroken been kun je sneller en beter laten genezen met (zelf)hypnose en affirmaties. Maar het is een methode, die een ondersteunende werking heeft in mijn opvatting. Wat niet uitsluit dat er soms wel degelijk gehele genezing tot stand komt. Ook daar zijn voorbeelden van.

Jij – en Pietie ook, geloof ik – noemde ook het placeboëffect in dit verband. Dit is een beetje een kip en ei verhaal. Bij het placeboëffect is er immers sprake van suggestie, die de genezing veroorzaakt. (De suggestie dat je wél een medicijn krijgt en dus dénkt dat je geneest of kan genezen, maar dat medicijn niet krijgt, maar toch geneest.)

Dus niet zozeer is de werking van affirmaties toe te schrijven aan het placeboëffect – alhoewel dat zou kunnen, maar het experiment om dat na te gaan is moeilijk uitvoerbaar – alswel het placeboëffect bewijst, doordat dat ook gebaseerd is op suggestie, dat affirmáties werken. Die zijn immers ook een vorm van suggestie, maar dan uiterst gestructureerd (als je het goed doet).

En in hoeverre suggéstie reëel is, dat is een vraag, die moeilijk is te beantwoorden. Want vervolgens is de vraag: in hoeverre is ons gehéle bewustzijn reëel of (alleen maar) tot stand gekomen door suggestie? Maar ook die vraag laat ik hier verder maar rusten.

Q: ‘Amber, ik zeg niet dat je gek bent, maar wel dat je jezelf met Hay’s denkwijze gek danwel ziek kunt maken. Daarom is Hay’s boodschap gevaarlijk. Daarom vind ik ook dat je die niet op andere mensen over moet dragen. Het kan wél kwaad.’

A: Of jouw veronderstellingen wat Hay’s denkwijze betreft correct zijn, laat ik rusten – nogmaals: ik heb het hier minder over Hay dan over de methode (die ook zij toepast) – maar er zit beslist een kern van waarheid in je waarschuwing. Ik vind dat er vele lieden zijn, die deze methode propageren, nadat ze deze als trucje hebben ontdekt (en toepassen), waarbij er veel te hoge verwachtingen worden gewekt.

Q: ‘p.s. Ik ‘geloof’ waar ik van overtuigd ben, niet omdat ik het wil, maar omdat het de meest logische conclusie is.’

A: Geloof kan wat mij betreft nooit een irreële, nergens op gebaseerde aanname zijn, zoals de domineetjes en priestertjes ons op de mouw proberen te spelden. (Hoe kunnen ze anders hun lulkoek aan de man krijgen?) Ik geloof pas iets, als er een bepaalde grond, in welke vorm dan ook, voor is. Logica is er daar voor mij één van. Ervariing, hoe onlogisch ook soms, kan een andere zijn.

Uit 139 Q: ‘Maar toverkracht bestaat niet; een onderwerp wat je verbazingwekkend kundig ongenoemd laat’

A: Toch leuk dat je mij vakkundig en kundig noemt, dat streelt mijn ego weer een beetje. :) Maar of toverkracht bestaat? Ik zou zeggen: probeer het een keertje, je zult verbaasd zijn. Maar ook dat heeft z’n beperkingen.

Totzover maar weer.

Groet, Janus.

» Posted By Janus On February 05, 2011 @ 00:05

@ Pietie 175

Pietie, ik ervoor zorgen dat jij stopt met lachen? Ikke niet, hoor. Wat is er mooier dan een vrolijk leven? :)

En by the way, het gaat mij niet om Hay.

Groet, Janus.

» Posted By Janus On February 04, 2011 @ 22:00

@ Maurice 167

Beste Maurice, ik heb die pagina gelezen, maar ik ga daar niet verder op in, want dat is een discussie op zich. Een blogdraad als deze heeft de neiging om veel spinoff te genereren en het gaat me te ver om daar allemaal op in te gaan.

Zoals ik al aan Pietie schreef: ‘ik probeer hier toch vooral het kind – de zuivere methode – uit het badwater – alle meuk en misbruik van die methode eromheen – te redden. Daarom ga ik niet te diep in op zijpaden.’

Later meer, hoop ik. Groet, Janus.

» Posted By Janus On February 04, 2011 @ 21:49

@ Pietie 149

Q: ‘Lees eens over wat alle bewonderaars van Hay schrijven, hebben die ook een verkeerde conclusie aan haar boek verbonden?’

A: Ik ben over het algemeen niet zo geïnteresseerd in bewonderaars. Dat zijn meestal mensen, die vanuit een eigen leegte achter iemand anders aan lopen. (Hoeft natuurlijk niet, maar is helaas vaak wel het gevel.) En ik ben dus ook niet zo geïnteresseerd in de bewonderaars van Hay, tenzij ze gemotiveerd bewonderaar zijn.

En ja, het kan heel goed zijn, dat die bewonderaars van Hay een verkeerde conclusie aan haar boek hebben verbonden. (Karl Marx klaagde daar ook al over, als ik mij niet vergis.) Conclusies trekken doet iemand altijd nog zelf, dat doet een auteur niet voor je. Wie garandeert mij bijvoorbeeld dat de lezers hier de conclusies, die ik bedoeld heb, trekken uit de woorden, die ik hier schrijf? :)

Q: ‘1. mensen wel degelijk een schuldgevoel wordt gegeven’

A: Ik geloof niet dat mensen een schuldgevoel wordt gegéven. Ik erken wel dat mensen er een schuldgevoel aan óver kunnen houden. Maar helaas – het is pijnlijk om dit te moeten zeggen – dat schuldgevoel hebben ze dan wel zelf gecreëerd. (En het is dan de kunst om dat (onterechte!) schuldgevoel weer los te laten. Een heel moeilijke kunst, want schuldgevoelens behoren tot de meest hardnekkige gevoelens, die er zijn, ondanks dat ze vrijwel altijd ongegrond zijn.)

Een auteur kan nou eenmaal niet verantwoordelijk worden gesteld voor de misinterpretaties van zijn tekst, tenzij er duidelijk aantoonbaar fouten in staan, die onherroepelijk tot die misinterpretaties hebben moeten leiden. Hay mag dan van alles fout hebben gedaan, maar ik geloof nog steeds niet – tenzij iemand daarvan een concreet citaat weet op te lepelen – dat zij mensen er de schuld van geeft bewúst hun eigen ziekten te hebben veroorzaakt. Zij wijst wel op innerlijke, onbewuste oorzaken, maar dat is iets anders.

En (5) wat let jou ergens nuchter over na te denken? De eventuele onzin, die anderen uitkramen? Nee toch? :)

Ik heb op zich best wel begrip voor je kritiekpunten, maar ik probeer hier toch vooral het kind – de zuivere methode – uit het badwater – alle meuk en misbruik van die methode eromheen – te redden. Daarom ga ik niet te diep in op zijpaden.

Groet, Janus.

» Posted By Janus On February 04, 2011 @ 01:44

Kleine correctie:

‘Om terug te komen op Hay (die natuurlijk maar één van de mensen is, die deze technieken gebruikt). Er zijn er veel meer.’

had moeten zijn:

‘Om terug te komen op Hay (die natuurlijk maar één van de mensen is, die deze technieken gebruikt, er zijn er veel meer).’

» Posted By Janus On February 04, 2011 @ 00:45

@Amber 148:

Q: ‘En Janus, je hebt gelijk omtrent zaken over affirmaties, maar als ik over gevoel heb, heb ik het over mijn buikgevoel weerstand voel ik in mijn buik het verkrampt en zo weet ik dan dat mijn affirmaties niet resoneert met mijn eigenlijke gevoel en geeft weer aan dat dat ik naar een andere affirmatie moet gaan zoeken wat dichter bij mijn gevoel komt.’

A: Hoi Amber, ik pik nu alleen even dit eruit, want ik vind dit heel belangrijk en ik knoop er meteen wat aan vast.

Bij mij werkt het ook ongeveer zo. Alleen krijg ik niet een soort gevoel van weerstand in mijn buik, maar ik krijg een soort unheimisch gevoel over het algemeen, als ik een affirmatie gebruik die niet klopt. Maar niet alleen dat, ik merk dan ook dat de gewenste gedragsverandering of verandering in psychische gesteldheid uitblijft. En dan zit er dus iets fout.

En jij toetst dus ahw een affirmatie aan je eigen gevoel door te kijken of hij ‘resoneert’ – mooi uitgedrukt, vind ik – en dat is precies wat ik bedoel. Maar het gevaar bestaat dat mensen dat niet doen, vooral als ze nog weinig ervaring hiermee hebben, en dan denken dat zo’n affimatie zaligmakend moet zijn – of het hele pakket dat ze gebruiken – en dan zo’n affirmatie (of dat pakket) maar door blijven drukken, zo van: ‘het moet toch goed zijn’ en dan is het dus niet zo.

Hoeveel mensen leven er niet in ontkenning van hun (ware) gevoelens en als dat op een gegeven moment niet meer lukt, dan kunnen affimaties ook misbuikt worden om juist verder te gaan met die gevoelsontkenning.

Nogmaals – ik zeg dit niet zozeer tegen jou, als wel meer in het algemeen – het is een methode, een techniek. En die methode kan goed gebruikt worden of op een manier, die een hele verkeerde kant uit gaat.

Dat zie je bijvoorbeeld ook bij die managersguru’s. Die gebruiken deze technieken niet om mensen bij hun ware zelf te brengen, maar om de productie van hun bedrijven te verhogen. En wat daarvan de gevolgen zijn – voor het milieu bijvoorbeeld – is goed zichtbaar in de wereld.

Reclame is ook zo’n voorbeeld. Daarin worden ook dit soort technieken gebruikt en dan vooral hypnotisch taalgebruik afkomstig uit de neuro-linguistic programming hoek (in combinatie met beelden). Alleen maar gericht op het verhogen van de consumtie middels surrogaatgevoelens.

En dan hebben we hier in Nederland ook die ‘Tsjakka’ figuur. Die gebruikt deze techniek alleen maar om op te peppen en dat is op den duur heel vermoeiend. Want door al dat opgepep kunnen andere gevoelens onderdrukt worden. En dat zijn vooral gevoelens, die commerciëel niet interessant zijn, zoals verdriet ed. Maar juist die gevoelens kunnen je een ander pad in je leven wijzen, maar dan moet je ze wel eerst onderkennen.

Per saldo denk ik dat deze methoden minstens zo vaak, zo niet vaker, misbruikt worden dan dat ze goed gebruikt worden.

Om terug te komen op Hay (die natuurlijk maar één van de mensen is, die deze technieken gebruikt). Er zijn er veel meer. Persoonlijk vind ik dat ze veel te ver gaat met haar claims aangaande de oorzaken van ziektes. Zelfs áls die oorzaken juist zijn, dan kan ze dat nog steeds niet hard maken, want dergelijke diepe processen zijn nou eenmaal heel moeilijk aan te tonen. En als zo’n oorzaak niet klopt en je gaat dan op die niet-kloppende oorzaak affimaties los laten, dan kan je dus enorm op een dwaalspoor komen.

Afijn. Volgende keer meer (hoop ik), Janus.

» Posted By Janus On February 04, 2011 @ 00:42

Correctie: (Eigen) oorzaak is niet hetzelfde als schuld.

Had moeten zijn: (Eigen) oorzaak is niet hetzelfde als (eigen) schuld.

J.

» Posted By Janus On February 03, 2011 @ 01:29

@ Maurice 140:

Q: ‘Of als het wel technisch mogelijk moet zijn: laat alle lieveheersbeestjes in nederland tegelijk opspringen.’

A: Dat zou misschien nog wel mogelijk zijn, maar dan moet je je afstemmen op hun groepsgeest (en het dan vriendelijk vragen). Maar dan zal je altijd zien dat er ééntje zit te slapen. :)) En ook zullen er wel in Duitsland en België een paar opspringen, want die beesten hebben geen benul van grenzen, althans, niet de onze. :)

Groet, J. :)

» Posted By Janus On February 03, 2011 @ 01:25

@ Pietie 68:

Q: ‘Hay denkt juist dat ze het onderbewuste kan beïnvloeden, sterker nog: iedereen die dat niet doet heeft schuld aan zijn ziekte!

A: Je kunt het onderbewuste niet alleen beïnvloeden – dus wat dat betreft heeft Hay het goed (maar verwacht daar wel heel erg veel van) – je kunt er ook mee communiceren, maar dat is weer een ander verhaal. En ik denk niet dat Hay vindt dat mensen schuldig zijn aan hun ziekte(n). Het is een conclusie, die andere mensen aan haar opvattingen verbinden. Wel een heel verleidelijke conclusie, maar niettemin onjuist. (Eigen) oorzaak is niet hetzelfde als schuld.

En over de ‘ik’s’ en de ‘mij’s: Ook jij begint met ‘ik’, anders zou je er niet zijn. Pas na ‘ik’ kun je naar buiten, naar de ander. Zelfs een altruïst begint bij zichzelf, moet bij zichzelf beginnen, anders gaat het gewoon niet.

Tot later, Janus.

» Posted By Janus On February 03, 2011 @ 01:10

Nog een restje @Amber 67:

Ik loop achter, maar ik wilde hier ook nog wat op zeggen.

Q: ‘…. Ik kies voor de goede dingen des levens en trek er steeds meer van.’

A: (Ook @ Maurice gezegd.) Die wet van aantrekking bestaat inderdaad en is zelfs zichtbaar in de kosmos: zwaartekracht. (Om van de meest essentiële spirituele leringen maar te zwijgen.) En ook in de samenleving kan je het zien: soort zoekt soort. Nerds bij nerds, criminelen bij criminelen, voetballers bij voetballers enz enz. En alleen door jezelf in kwaliteit(!) (hoger of lager, vrije keus) te veranderen kan je andere dingen gaan aantrekken of wordt je geacepteerd in een andere groep. Je kunt anderen niet in die zin veranderen, dat kunnen ze alleen zelf doen. Een buitenstaander kan alleen ideeën en gereedschap aanreiken.

Q: ‘Vind mij maar gek’

A: Nou, een beetje gek ben je natuurlijk wel – net als ik overigens – maar wel op een leuke manier. En toen ik mijn eerste post hier begon met te zeggen dat het kind met het badwater werd weggegooid, toen had ik het niet over jou, alhoewel ook daarvan wel een beetje sprake was. :)

Groet, Janus.

» Posted By Janus On February 03, 2011 @ 00:51

Q: ‘@ Maurice 133 en @ Pietie (die beginnen toch al een stel te worden).’ :

:)

» Posted By Janus On February 02, 2011 @ 11:53

@ Pietie 132

Q: ‘maar laten we die trucs niet heilig maken en van allerlei etiketten voorzien.’

A: Ikzelf maak deze ‘truc’s’ niet heilig. Ik zie naast de grote voordelen en de (in het begin soms overdonderende) kracht van deze methode ook de nadelen en de gevaren – zie boven – en die laatste vooral voor de onervaren gebruiker. Maar ik plak geen etiketten, jij daarentegen wel door er het etiket ‘geloof’ op te plakken:

Q: ‘Hier iemand die de daadwerkelijke ervaring aan den lijve heeft ondervonden, maar die achteraf constateert dat het allemaal niet meer is geweest dan een geloof. Wat anders dan een gelovige kon ik ook zijn?!’

Ik zal niet bestrijden dat het voor sommigen – en misschien voor hele volksstammen – een geloof is (gerworden), maar dat geldt voor mij niet. Voor mij is het een methode. Vervolgens stel je de vraag: ‘Wat anders dan een gelovige kon ik ook zijn?!’

Wat dacht je van een kritisch onderzoeker? (Waarmee ik niet zeg dat je dat niet ook geweest bent.)

@ Maurice 133 en @ Pietie (die beginnen toch al een stel te worden).

Q: ‘nog groter probleem in deze discussie is dat de ‘voor-’ en ‘tegenstanders’ het niet over hetzelfde hebben.’

A: Maurice , je hebt helemaal gelijk, want de voorstanders hebben het over hun praktijkervaringen en de tegenstanders (in meerderheid) over hun ideeën – vaak niet meer dan vooroordelen – over de theorie. En Pietie heeft er kennelijk wel ervaring mee, maar ik vrees dat zij dan toch het kind met het badwater heeft weggegooid.

Ikzelf zou trouwens iemand, die met deze technieken wil beginnen niet het boek van Hay aanraden. Niet omdat het te moeilijk zou zijn – eerder te makkelijk – maar juist omdat het té hoge verwachtingen kan wekken. En dat kan leiden tot de ervariingen van Pietie.

Q: ‘De tegenstanders waarschuwen voor de gevaren van bepaalde denkwijzen, terwijl voorstanders whatever positieve effecten ze hebben ervaren aanvoeren als ‘bewijs’ dat de gevaren er niet toe doen’

A: Om te beginnen ben ik een voorstander, die wél op de gevaren wijst, maar dit terzijde. Mijn positieve ervariingen gelden natuurlijk alleen voor mij als bewijs, ik kan die ervaringen niet als zodanig overdragen, ik kan er alleen maar over vertellen. En ik zeg zeker niet dat de gevaren er niet toe doen, want die gevaren zijn er wel degelijk. Alhoewel je die door je goed voor te bereiden en klein te beginnen kan leren kennen en ze kan leren ondervangen.

Nog iets leuks – denk ik, doordat jij het vaak hebt over de zelfgenezende kracht van het lichaam (door mij ook zeker onderkend) – voor jou, Pietie:

Ken je dit boek: ‘Body Power’, van Dr. Vernon Coleman, subtitel: ‘Ons lichaam kan minstens 90% van alle ziekten zelf genezen – zonder medicijnen.’, Uitgeverij Bigot & Van Rossum BV Baarn. © 1983 (Engels) en © 1984 (Nederlands).

Maar – waarschuwing voor de echt alleen-maar-materialisten onder ons: Het boek heeft het ook over ‘het onderbewustzijn’, ‘geest overwint het lichaam’, ‘tweede gezicht’, ‘zesde zintuig’, en in een hoofdstukje ‘alternatief’ over acupuctuur, hypnose, biofeedback, ontspanningstherapie, meditatie en autogene training. Maar het meerendeel van het boek gaat over lichamelijke processen en kanttekeningen bij de gangbare medische praktijk en het gebruk van medicijnen.

Vriendelijke groet, Janus.

» Posted By Janus On February 02, 2011 @ 11:51

Beste mensen, ik begin met wat aantwoorden. Ik hoop later meer te schrijven, ook aan anderen.

@Amber 67:

Q: ‘….., Ik weet hoe om te gaan met mijn onderbewustzijn. ….. ik breng mezelf in alfa niveau, gewoon relax beheers mijn adem en ik breng mezelf naar periodes wat heel fijn en erg prettig was of is en alleen in die staat kan ik affirmeren.’

A: Een meditatieve staat – of in ieder geval ‘in alpha’ – is wel een heel belangrijke versterking van het (zelf)hypnotische effect, vooral bij visualisaties, maar is voor het schrijven van affimaties of het luisteren ernaar niet persé noodzakelijk.

Q: ‘…. mijn gevoel is mijn besturingsysteem ……’

A: Daar ben ik het helemaal mee eens, maar des te meer is het belangrijk om je gevoel(ens) niet kunstmatig te beïnvloeden met behulp van affirmaties.

Anderzijds is het zo – dat is tenminste mijn ervaring – dat je gevoel je ‘zegt’ dat een affirmatie verkeerd is geformuleerd of een verkeerde uitwerking heeft, nadat je hem een tijdje gebruikt hebt. Dat gebeurt ook bij affrimaties, die een surrogaatgevoel creëren dat in strijd is met je échte gevoel(ens). Dat vóel je dan wel. Maar probeer daar dan nog maar eens uit te komen.

Op den duur leer je dus wel door al dat geëxpirimenteer je échte gevoel kennen (wat heel waardevol is). Wat mij er uiteindelijk toe heeft gebracht om, wat gevoelens betreft, géén affimaties te gebruiken, die een gevoel ‘creëren’, maar alleen nog maar affirmaties te maken en gebruiken, die dat échte gevoel bekráchtigen.

Q: ‘Dit moet je oefenenen’

A: Dit is een belangrijk punt. Je kunt deze methode idd pas leren kennen en er vertrouwen in krijgen, nádat je ermee begonnen bent en er ervaring mee hebt opgedaan. Wie dat niet heeft, zal dat vertrouwen niet hebben en denken: ‘Die lui zijn gek’. Sterker nog, die mensen zullen geen idéééé hebben waar wij het over hebben.

Het is als met het eten van een sinaasappel. Heb je dat nog nooit gedaan, dan kan iemand, die dat wél gedaan heeft met geen mogelijkheid duidelijk maken watvoor soort ervaring dat is, want alleen mankgaande vergelijkingen kunnen worden gemaakt. (Of over autorijden. ‘Zeg, hoe is dat nou, dat autorijden?’ ‘Nou, dat is zoiets als op een fiets, maar dan met vier wielen en dan veeeeeeel harder’ ‘Oh’ -:s )

En dat is ook voor een groot deel het probleem in deze discussie. De niet-sinaasappel eter staat geheel vreemd tegenover de wel-sinaasappel eter en snapt weing tot niets van die ander en kan alleen maar op basis van een idéé erover de discussie aangaan. Je kunt natuurlijk wel kennis opdoen over (zelf)hypnose en het gebruik van affimaties door het lezen van boeken enz en dat scheelt wel, maar zónder de daadwerkelijke ervaring zul je er altijd als een vreemde tegenover blijven staan en mogelijk de ander voor een ‘gelovige’ uitmaken, wat hier ook aan de orde is geweest.

Q: ‘….. en ik geloof , diep geloof dat ik niet ben gekomen om te lijden en ziek zijn….’

A: Dat mag je zo denken, maar het leven zit vol lijden, wat oa door het Buddhisme – toch niet de minste – als één van de belangrijkste aspecten van het leven wordt onderkend. En ziekte maakt daar onderdeel van uit, of kan daar onderdeel van uitmaken.

Sterker nog: zonder lijden en pijn zou je waarschijnlijk niet eens kunen groeien en dan bedoel ik voornamelijk bewustworden in emotioneel en geestelijk opzicht. Er zijn niet voor niets ook stromingen en/of therapielijnen, die leren om je pijn te omhelzen. Nou gaat mij dat wat ver, maar je pijn aanvaarden is naar mijn idee essentiëel om om te beginnen de oorzaak ervan te leren kennen. Of dat dan weer ertoe leidt dat die pijn verdwijnt, dat hangt van zoveel factoren af, daar is geen garantie op te geven. Maar denken dat je niet bent gekomen om te lijden en ziek te zijn, dat kan een forse dwaalweg zijn, helaas. Het kan tóch gebeuren en dan is de vraag hoe je ermee om gaat. En dan kan je met (zelf)hypnose en affirmaties daar een zeer sterke invloed op uitoefenen, dat staat voor mij vast.

Q: ‘…. ik weet gewoon dat ik met mijn denken van toen en maar steeds met aannames en goede raad van anderen ik niks ben opgeschoten zelf ziek werd ja.’

A: De goede raad van anderen kan je alleen maar hún weg wijzen, niet de jouwe. Of je er desondanks wat aan hebt, hangt geheel van jouzelf af en je vermogen om die raad om te zetten voor iets bruikbaars voor jezelf. Zo niet, dan kan het idd heel erg fout gaan. Bovendien bevatten heel veel goedbedoelde adviezen (onbewust) onderliggende negatieve suggesties.

Q: ‘mijn moeder is een indiaan en sjamaan mijn moeder haalde haar wijsheid en kracht uit de natuurwetten nu weet ik dat het de wet van aantrekking is wat mijn moeder in haar leven toepaste mijn moeder heeft mij veel moois meegegeven’

A: Hier komt wat mij betreft toch een behoorlijke aap uit de mouw. Deze weg is jou kennelijk van kindsbeen af meegegeven en mogelijk zit die in zekere mate zelfs in je genen en dat verklaart dat jij er (op voorhand) al vertrouwen in had, ook toen dat nog onbewust was. En dan is het inderdaad een verder voortborduren op iets wat je ‘intuïtief’ – expres tussen aanhalingstekens – al wist. Wat dat betreft heb je een voorsprong op anderen, althans wat het gaan van deze weg betreft.

Totzover voor nu.

Groet, Janus.

» Posted By Janus On February 02, 2011 @ 04:49

@ Amber, Pietie en Maurice, in chronologische volgorde.

Alvast bedankt voor jullie complimenten. Ik hoop later meer op de inhoud van wat jullie geschreven hebben, terug te komen.

Groeten, Janus.

» Posted By Janus On January 28, 2011 @ 02:12

Als ik nog even mag….

Ik vind het jammer dat dit een discussie is geworden, die het kind met het badwater weggooit, ondanks dat er over en weer ware woorden worden gesproken.

Affirmaties zijn een specifieke vorm van (zelf)hypnose. En met (zelf)hypnose is het net als met autorijden: Weet je niet goed, hoe het moet, dan kan je er enorme brokken mee maken. Het is géén Haarlemmer olie, waar je maar van alles mee kan bereiken. Weet je echter wél hoe het moet, dan is het een zeer krachtige methode om jezelf en je leven, zowel lichamelijk als psychisch, mee op een ander – en dan hopelijk beter – spoor te krijgen.

Het grote gevaar van (zelf)hypnose is dat het als zelfmanipulatie wordt ge- of liever gezegd: misbruikt. En dat levert alleen maar een vorm van vervreemding van jezelf op. En niet te vergeten van je wáre gevoelens, die voor een heel groot stuk je identiteit bepalen. En per saldo dus ook een vervreemding van de mensen om je heen, wat hele lastige gevolgen kan hebben.

Wat Louise Hay betreft, ik heb genoemd boek ook wel eens ter hand genomen en zag al gauw dat zij de valkuilen van (zelf)hypnose niet kent en er dus vaak met open ogen intuint, ook al ben ik ervan overtuigd dat haar bedoelingen zeer goed zijn. Maar het boek is al vrij oud, dus het kan zijn dat zij er nu anders over denkt, maar dat weet ik niet, want ik heb haar verder niet meer gevolgd.

Eén van die valkuilen is dat je direct je gevoelens gaat beïnvloeden. Bijvoorbeeld dat als je je rot voelt, je dan tien keer de affirmatie ‘Ik voel me goed’ gaat opschrijven. Je zult je dan daadwerkelijk beter gaan voelen, maar het grote gevaar is dat dat rot voelen er gewoon ónder blijft zitten, doordat je dat eigenlijk alleen maar camoufleert met dat door die affirmatie gecreëerde surrogaatgevoel en, erger nog, je je niet bewust wordt van de óórzaak van dat rot voelen, althans veel minder snel. En als die óórzaak van dat rot voelen reëel is, dan ga je dus de bietenbrug op, als je die oorzaak niet onderkent. Zéker als dat rot voelen te maken heeft met een onder de leden zittende ziekte of met iets wat je bijvoorbeeld dwars zit in je relatie, op je werk of wat dan ook.

Een tweede valkuil – eigenlijk is dit de fundamentele – is als de affirmatie die je gebruikt niet waar is. (Wat overigens ook in bovenstaand geval van onterechte gevoelsbeïnvloeding zo is.) Wanneer een affirmatie, die je gebruikt niet waar is, dan indoctrineer je jezelf alleen maar met een léugen en dat leidt dientengevolge tot een dwaalspoor en dat kan een heel ernstig dwaarspoor zijn. Dit is iets wat ook maatschappelijk heel veel voor komt, kijk maar naar allerlei politieke ideologieën en religies en alle ellende, die daaruit is voort gekomen en nog steeds voort komt. En niet te vergeten alle reclames.

Ook kun je niet dmv affirmaties zomaar uit de lucht vallend mensen gaan vergeven. Daders uit de kindertijd bijvoorbeeld. Dan komt er alleen maar een roze suikerlaagje over je ware gevoelens tav die mensen. Vergeving kan pas werkelijk tot stand komen – áls iemand dat al wil – nadat iemand voor zichzelf met dat verleden klaar is. Pas dán kunnen affirmaties helpen om die nieuw verworven vergeving te versterken en blijvend te laten zijn. Eerder niet!

Hezelfde geldt bij zelfhaat. Eérst onderkennen, dán onderzoeken, dán leren begrijpen – is meestal aangeleerd door ouders en opvoeders van welke aard dan ook – en dán pas met affirmaties – als daarvoor gekozen wordt – neutraliseren en het tegenóvergestelde bekrachtigen.

Dat geldt ook bij los laten. Pas als je er klaar mee bent, dán pas los laten. Wil je dat nog niet, dan heeft het kennelijk nog betekenis voor je en doe je er naar mijn idee beter aan om dat eerst te onderzoeken.

Wat schuld betreft bij ziekten. Er is nooit sprake van (eigen) schuld (dikke bult) bij ziekten, wat mij betreft. Wel kán het zo zijn – maar dat is vrij moeilijk van te voren (en zelfs achteraf) vast te stellen – dat er een (geheel of gedeeltelijke) oorzaak in de persoonlijkheidsstructuur van de betreffende persoon aanwezig is, die een ziekte (mede) tot gevolg heeft.

Wanneer iemand bijvoorbeeld last heeft van zelfhaat – wat dus vijwel nooit reëel is – dan kan het zijn dat iemand zelfdestructief gedrag gaat vertonen, bijvoorbeeld drugsgebruik of een andere risicovolle levenswijze. Maar het kan ook zijn – dit is dus een mógelijkheid, géén zékerheid – dat iemand dan een ziekte creëert, die vervolgens die behoefte aan zelfdestructie bevredigt.

LET WEL: Dit is allerminst een wet van Meden en Perzen, maar er zijn heel veel gevallen bekend – vroeger werden dat hysterische aandoeningen genoemd – waarin iemands psychische gesteldheid tot lichamelijke ziektes of handicaps (blindheid, bijvoorbeeld) leidde. Wanneer zo’n oorzaak aanwezig is, dan is dus geen sprake van schuld, want die oorzaak is onbewust! Naar mijn idee kunnen alleen béwuste handelingen tot schuld leiden, onbewuste niet. En dan is nog zelfs de máte van bewustzijn bepalend voor de mate van schuld, maar dat is een verhaal apart.

Ter verantwoording (1): Ik heb al een kleine dertig jaar ervaring met (zelf)hypnose en het schrijven van affirmaties (voor mezelf).

Ter verantwoording (2): Eén en ander is louter mijn mening en overtuiging. Eenieder moet maar voor zichzelf uitmaken in hoeverre dit een verderstrekkende waarde heeft.

Ter verantwoording (3): Ik heb niet alle posts volledig gelezen, dus het kan zijn dat mensen zich aangesproken voelen of, erger nog: bekritiseerd, terwijl dat niet mijn bedoeling was. Ik heb alleen het onderwerp willen becommentariëren.

Wegens tijdgebrek ben ik waarschijnlijk niet in de gelegenheid, ook al zou ik dat graag willen, om snel en steeds in te gaan op reacties op deze post van mij, zo die mogen komen. Bij voorbaat – in dat geval – excuses.

Met vriendelijke groet, Janus.

» Posted By Janus On January 27, 2011 @ 03:25

Landmark: ‘gek van geluk’

Janske, 48,

Het is heel goed mogelijk dat je chockerende ervaring je miskraam in werking heeft gezet. Ik heb daar wel eens eerder een voorbeeld van gehoord. Het ongeboren kind zegt dan in feite: “Doei, als het hier zo gaat, geef mijn portie dan maar aan Fikkie.”

Het is eigenlijk in deze wereld vreemd dat het niet veel vaker gebeurt. Zelfs in oorlogsgebieden worden kinderen geboren. Als al onze ongeborenen met een miskraam zouden protesteren tegen onze wereld, zou het roer snel om (moeten) gaan….

Hierop doorredenerend denk ik dat vooral gevoelige zielen afhaken. Dat zie je in het leven zelf ook, nadat ze geboren zijn.

Janus.

» Posted By Janus On June 21, 2016 @ 12:48

De dood in doordrukstrip

HenK (67),

C: “Oftewel, ik ben me niet constant bewust van het ontbreken van mijn vrije wil.”

Idd ‘gelukkig’, zoals je al schreef. De illusie van de vrije wil heeft wel iets prettigs en met voortborduren – naar vrije keus…. – kom je ook een end. :)

Trouwens, de vrije wil hangt natuurlijk nauw samen met….. Aj, laat ik er toch maar niet over verder gaan. :))

» Posted By Janus On May 14, 2012 @ 07:46

Wijzij (64),

Wat ik onder scheppen versta is wat Johannes eronder verstond toen hij deze woorden in Jezus’ mond legde: ‘Gij zijt gelijk goden.’ En Johannes was/is bij lange na niet de enige, die zo dacht en denkt. Scheppen dus, zoals God het doet. Datzelfde kunnen wij idd ook, maar in beperkte mate en dat laatste wordt vrijwel altijd vergeten.

Subjectieve waarneming van de wereld vanuit je gevoelsbeleving zie ik niet als scheppen, want de objectieve wereld verandert er niet door, je bekijkt hem alleen anders. En met je handen iets maken – van een stoel, tekst tot oorlog – is ook niet het soort scheppen, zoals de goden het doen.

Je kan natuurlijk kunstmatig van alles en nog wat onder het begrip ‘scheppen’ gaan rangschikken, zoals u doet, maar hoe meer je dat doet, hoe onzuiverder de discussie erover wordt.

Dit nog als naijlertje. J.

» Posted By Janus On May 14, 2012 @ 07:36

HenK (61),

C: ” “We zijn vrij om keuzes te maken.” Da’s een aanname, waar ik het dus niet mee eens ben.”

en

C (63): ” “I am not a number, I’m a free man…”. ”

Tsja, wat de fok is het nou, HenK? :))

Maarrehhh, laten we hier maar niet nog een off topic discussie starten, nu over de vrije wil. Daar voel ik me niet vrij genoeg voor, met Kaatje Wegpiraatje kijkend over mijn schouder. :)

J.

» Posted By Janus On May 14, 2012 @ 07:13

Pietie (60),

C: “Maar worden we dan opeens nummers zodra we dood willen? :-( ”

Zodra we dood willen? We zijn al vanaf onze geboorte nummers. Dat is voor sommigen zelfs de réden om dood te willen.

» Posted By Janus On May 14, 2012 @ 05:57

Elmo (55),

Ach ja. Deze discussie had beter in één van de religiedraden gevoerd kunnen worden, maar hij begon hier.

Maar jij bent nr 193 begrijp ik? Als dat door gaat, zal ik je missen. Ik volg je nog steeds op afstand.

Groet, Janus.

» Posted By Janus On May 13, 2012 @ 22:44

Wijzij (51),

C: “En als ik kind van God ben zeg ik jou dat ik hetzelfde scheppend vermogen heb als die God.”

Ernistige fout: God schiep vanaf het begin, wij kunnen alleen maar voortborduren.

» Posted By Janus On May 13, 2012 @ 21:33

Hans (49),

C: “(42) Janus (Knip) wat ik eigenlijk vreemd vindt, is dat je zegt: “Overigens ‘bekommert’ God zich zonder aanzien des persoons”. In jou perceptie bestaat God niet eens,” ”

Niet juist; gewoon even terug te lezen, Hans.

C: “Als ik zeg de Bijbel als leidraad te gebruiken, dan zult u waarschijnlijk uw kennis, die u wellicht ook in boeken hebt gelezen zó interpreteren dat ze de Bijbel teniet doen.”

Ik heb vele boeken gelezen, maar ben er vooral door zelf nadenken achter gekomen, nergens staat de gehele waarheid voor 100% beschreven. Ik heb er geen behoefte aan de bijbel teniet te doen, waarom zou ik? Ik ben een waarheidszoeker en het maakt me niet uit waar ik die (in) vind.

In de bijbel staat ook de waarheid, helaas enorm verknipt, vervormd, cryptisch en dusdanig ondergesneeuwd door troep en (ver)taalfouten en al of niet goed dan wel slecht bedoelde leugens, dat die waarheid nauwelijks meer te herkennen is (wat ook geldt voor info over het leven na de dood, om deels on topic te blijven).

De bijbel is, zolang als deze bestaat, door duizenden auteurs ‘vertaald’ en gewijzigd en ‘aangevuld’. Zelfs bij de vertaalslagen van Hebreeuws naar Grieks en van Grieks naar Latijn en van Latijn naar de volkstalen is al bizar veel niet goed vertaald en verloren gegaan. En dan laat ik censuur en andere kwade bedoelingen nog maar buiten beschouwing.

De bijbel is grotendeels niet interessant, waar het om de zuivere spirituele wetten gaat en het is dus grotendeels verspilling van je tijd om hem te lezen. De oprecht geïnteresseerde raakt ervan op een dwaalspoor (wat natuurlijk de bedoeling is, want met wil zoveel mogelijk zieltjes binnen halen). Alleen de volhardend geïnteresseerde weet zich daaraan weer te onttrekken. (Wat dat betreft is je verwijzing naar het Jehova’s getuigen drama terecht, maar dat geldt beslist niet alleen bij hen.)

C: “Hoe kunt u zekerheid hebben of de Bijbel de Waarheid is of niet.”

Door zoete koek niet zomaar te slikken en er zélf over ná te denken, iets wat in jouw kringen nogal in onbruik is geraakt. (En niet alleen in jouw kringen overigens.)

C: “En u zult toch eerst tot geloof moeten komen om de Bijbel daadwerkelijk te begrijpen.”

Grappig genoeg is dat zo, alleen moet je het woord ‘geloof’ door ‘weten’ vervangen en dan weet je ook welk deel van de bijbel – het overgrote deel – je kan laten vervallen.

En alle schrijvers van de boeken, die ik gelezen heb, waren gelovig. Alleen geloofden ze élk iets anders (en onderling ook weer van mekaar verschillend) van dat wat jij gelooft. En dat is ook de charme ervan, anders zou het zo’n saaie boel worden. Maar ja, ik zou het mensen, die niet tegen anders denkenden kunnen, afraden om die weg te volgen…..

C: “U gaat echter een belangrijk kenmerk voorbij, en dat is dat het hier gaat om “geloof”. En geloof is vertrouwen op datgene wat je niet ziet, en waar je ook niet met zekerheid kan zeggen of iets is of niet.”

Precies. En dat is ook mijn bezwaar tegen u en de uwen. U geeft toe niet met zekerheid te kunnen zeggen of iets is of niet, maar verkondigt uw overtuiging wel als de hoogste en enige waarheid. Wat ik geloof is gebaseerd op ervaring, experiment en zelf nadenken. Veel tasten in het duister en dan toch wat vinden.

De aanbeveling te geloven zonder bewijs, zoals in uw kring alom te horen is, is alleen maar een uitvinding van uw dominee’s en priesters, die er zelf geen bal meer van begrepen en toen tegen hun schaapjes zijn gaan zeggen: ‘Ja, maar je hoeft het ook niet te begrijpen. Bullshit van de bovenste plank (en ga daar maar niet onder staan).

Per saldo gaat uw ‘geloof’ niet om geloven (op basis van bewijs, (zelf)onderzoek, ervaring, argumentatie), maar om goedgelovigheid. Dat mag je van kinderen vragen, zolang ze iets écht nog niet kunnen begrijpen, maar niet van volwassenen.

C: “omdat het Woord immers niet voor u bestemd is.”

‘Het Woord’ – wat dat ook wezen mag – is wel degelijk ook voor mij bestemd, anders zou God wel een erg grote asociaal zijn. Alleen heb ik het al gehoord en ben ik al verder gegaan op mijn pad en heb ontdekt dat God nog heel wat meer te vertellen heeft dan hetgeen de uwen selectief van zijn woord hebben opgeschreven. Daardoor krijg ik van discussiëren met u en de uwen dan ook stevast een stijve nek: van het voortdurend achterom moeten kijken. ‘Het Woord’ is wel degelijk primair bedoeld voor de ‘ongelovigen’, waar zou het anders toe dienen? Om mensen, die het al weten uittentreuren te vervelen? Dat lijkt me niet.

Verder staan er zoveel zaken in uw post, die in eerste instantie op uzélf van toepassing zijn, dat ik niet de moeite ga nemen die allemaal aan te halen.

@ wijzij 50: “#44 er zijn genoeg woorden die met aarts beginnen en een ‘negatieve’ bijklank krijgen. Zoals aartslelijk, aartsdom”

Dank hiervoor, maar het ging mij om die ‘t’. :))

Janus.

» Posted By Janus On May 13, 2012 @ 19:06

Pietie (43),

Je verwart Jezus met Paulus.

En ja, wij begonnen in die tijd pas met tellen, maar de Chinezen en de Indieërs waren daar al een paar duizend jaar eerder mee begonnen. Ook met denken overigens.

Dolle pret, trouwens, jouw stukkie.

J.

» Posted By Janus On May 13, 2012 @ 12:59

Overigens bevat het woord aartsbisschop een spelfout, is onlangs door de commissie Deetman ontdekt.

» Posted By Janus On May 13, 2012 @ 12:54

«« Back To Stats Page