Deprecated: Function wpdb::escape is deprecated since version 3.6.0! Use wpdb::prepare() or esc_sql() instead. in /htdocs/www.spaink.net/wp-includes/functions.php on line 5453
Comments Posted By Janus
Displaying 0 To 0 Of 0 Comments
Zelfmoord gaat niet op recept II
Driemaal is…..Nu de rest:
Wat De Einder betreft, ik heb vandaag ongeveer 6 van hun councelors gebeld, omdat ik wat wilde weten over methodes. (Niet om acuut toe te passen, maar omdat ikzelf wat bedacht heb en dat bij hun wilde checken.) De eerste, die ik notabene tijdens de op de site aangegeven tijden belde, was helemaal niet thuis en had ook geen aa of voicemail. Een ander was helemaal afgesloten en de rest had wel aa’s, maar hebben mij nog niet terug gebeld, terwijl ik ze rond 19:00u. gebeld had. Dus voor ondersteuning bij acute nood heb je erg weinig aan ze. Dan kan je beter een SOS hulpdienst bellen of zoiets. Oke, ik heb de councelors met 06 nummers niet gebeld. Kan zijn, dat dat wel gelukt was.
Maar als ik jou zo inschat, dan ben je nog niet toe aan een Einder of wat dan ook. Ik zie voor jou wel degelijk mogelijkheden om eruit te komen. Maar wie ben ik, ik heb makkelijk praten als het om jou gaat. En ik zou zeggen: heb er de reistijd en reiskosten voor over om naar een Voice Dialogue therapeut toe te gaan.
En wat een goede therapeut betreft: blijf zoeken. Je kan ook de verhalen van Emma en Joan op dit forum gaan lezen, die hebben er beiden een getroffen, met wie het wel goed ging (Joan) en gaat (Emma). Joan vliegt ook wel eens uit de bocht met haar posts, maar hierover heeft ze goede dingen geschreven.
Ik heb veel nagedacht over de zin van het leven. En de zin van het leven is het leven dat je nu leidt. Dat geldt voor de kruidenier, maar ook voor jou. Ondanks dat jou leven heel lastig verloopt en pijnlijk is en is geweest, neem ik aan. Wanneer je hierdoorheen komt, zul je ongelooflijk sterk zijn. Moeilijk te geloven nu, maar het is zo. En eigenlijk ben je al heel sterk. Je bent al 37 geworden met die kracht in jouw situatie.
Ik kan hier nog veel meer over zeggen, maar ik hier laat het even bij. Het is toch alweer een lap tekst geworden. Ik hoop dat alles er nu in staat.
Opnieuw succes en heel veel sterkte toegewenst.
Vriendelijke groet,
Janus.
» Posted By Janus On April 24, 2009 @ 03:53
Vervolg van 572
Ikzelf was zeer onder de indruk van ‘Als Konijn gilt’. ‘De 92 persoonlijkheden die het lichaam delen van Truddi Chase.’ Het is door Truddi Chase zelf geschreven. Het gaat hier om iemand, die heel zwaar onder incest geleden heeft van haar 2e tot haar 14e en er toch, met hulp van een therapeut, bovenop is gekomen. Het is een van de meest aangrijpende boeken, die ik ooit gelezen heb (en ik heb er heel wat gelezen). En ook heel interessant, omdat het inzicht geeft in hoe psychologishe processen kúnnen verlopen. Je moet van steen zijn, als dit boek je niks zou doen.
Een ander boek, dat hiermee te vergelijken is, is: ‘Sybil’, waar een meisje/vrouw met soortgelijke problemen aan het woord komt samen met haar therapeute. Schrijfster is Flora Rheta Schreiber. Beide boeken zijn nog nieuw te koop (bij Bol.com o.a.). Maar vermoedelijk ook bij tweedehands boekwinkels, en bij bibliotheken te leen.
Je vind die twee boeken en nog veel meer boeken over MPS op die site. Ik denk dat alleen al het lezen erover voor jou een stimulans is voor je eigen proces. Veel van die boeken zijn te leen in de bibliotheken, maar ik zou ze bij een winkel in tweedehands boeken kopen. Daar kosten ze waarschijnlijk een euro of 5 á 6 en dan hoef je je ook niet te haasten I.v.m. het terug brengen.
Een ander interessant boek lijkt mij: ‘De 147 persoonlijkheden die ik ben’. ‘Leven met een meervoudige persoonlijkheidsstoornis’, van Liz Bijnsdorp. Staat ook op die site.
Jij hebt duidelijk slechte ervaringen met therapeuten. Maar ja, dat zijn ook maar mensen. En vaak zijn zij banger voor de dood dan jij, die er al zo lang mee te maken hebt, en dan wordt het lastig praten. Wat ik vreemd vind, is, dat als schrijven voor jou een opening is, dat ze daar geen gebruik van maken. Maar laat je daardoor niet storen. Ga zelf schrijven. Koop een schrift en begin. Het lucht op en het geeft helderheid. In veel traditionele behandelmethoden wordt schrijven juist gebruikt om je meer bewust te worden van je situatie. Maar goed, ga VD maar eens onderzoeken.
Ik moet alweer onderbreken.
» Posted By Janus On April 24, 2009 @ 03:51
@Thian 570
Hallo Thian,
Ik denk dat je al op een heel goed spoor zit. Ikzelf ben ook met die affirmaties gaan doen, wat ik er zelf mee wilde doen. Ik heb ook een lijstje gemaakt, wat ik dan weer wel een tijdje en dan weer een tijdje niet gebruik. Het is niet 100% zaligmakend, maar wel een goede manier om jezelf weer op te krikken, als je in een downe periode zit. Zo kan je er weer uit komen.
Je had dat boek van Louise Hay niet meteen weg hoeven gooien, maar alleen die stukken over hoeven te slaan, die je niet inspirerend vindt. Maar dat gezeur over vergeving, dat vond ik ook altijd maar zo zo. Later begreep ik dat ook de hele redenering erachter niet klopte. Er wordt heel wat over afgezwetst. In de ‘Course in Miracles’ worden interessante dingen gezegd over vergeving. Ik ga nu niet door op het thema vergeving, want ik wil dingen zeggen, die volgens mij nu voor jou belangrijker zijn.
En dat gaat over je persoonlijkheidsstoornis. Zoals jij het beschrijft komt het op mij over als een vorm van MPS (meervoudige persoonlijkheidsstoornis). Alleen: bij MPS weten de verschillende deelpersonen helemaal niet van elkaar dat ze bestaan. Dan komt de ene persoon er bijvoorbeeld achter dat de andere een paar uur eerder alle oude kleren heeft weggegooid en allemaal nieuwe heeft gekocht en daarbij bijvoorbeeld ook nog eens schulden heeft gemaakt. Allesbehalve leuk, natuurlijk. Maar bij jou is nog wel een beperkte herinnering van een andere persoon, wanneer je weer jezelf bent. Dus je zou kunnen zeggen, dat jouw MPS niet geheel is ‘doorgegroeid’. De opsplitsing is niet volledig. Maar zoals je het beschrijft, is het al heftig genoeg.
Maar besef dit: Alles wat jou geest heeft geregeld om ervoor te zorgen dat je jouw vroegere situatie kon overleven, zoals dat weg raken enzo, kan je ook weer verbeteren en veranderen met diezelfde geest.
Juist door wat je over jezelf verteld, vermoed ik, dat Voice Dialogue voor jou een hele goede therapie is. Daarbij worden je deelpersonen met elkaar in gesprek gebracht. En dan bedoel ik letterlijk.
Jij – als jezelf – gaat op stoel 1 zitten en dan ga je in overleg met de therapeut bepalen met welke deelpersoon je wilt praten. Die deelpersoon gaat dan op stoel 2 zitten. En geloof het of niet – ik heb het zelf ervaren – zodra jij (met je lichaam) op stoel 2 gaat zitten dan ‘wordt’ je die deelpersoon en komt alles wat die deelpersoon denkt of voelt naar boven. En door steeds van stoel 1 naar stoel 2 te wisselen kan jij – als jezelf – in gesprek komen met die deelpersoon. En dat is zeer verhelderend.
Je zou bijvoorbeeld een gesprek kunnen aangaan met die deelpersoon in je, die jou helpt – door je weg te laten raken – om al te pijnlijke emoties te vermijden. In feite is dat een heel goede functie, alleen nu in je leven als volwassene wel erg lastig. In zo’n gesprek met die deelpersoon kan je dan samen een andere manier bedenken en afspreken hoe jullie samen dat in het vervolg anders doen. En dus op een manier, waardoor je nu, als volwassene beter kan functioneren. Je kunt ook aan die deelpersoon vragen, waardoor hij dat is gaan doen. En dan kom je aan verwerking toe van oorzaken. Maar maak eerst maar eens afspraken voor het nu.
Je kunt ook twee deelpersonen met elkaar in gesprek brengen. Dus op stoel 2 en 3. Zo kan je innerlijke conflicten oplossen. De mogelijkheden zijn eigenlijk onbeperkt.
En zo raar is de gedachte van deelpersonen niet. Als iemand zegt: ‘Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan’ – iets wat sterk af te raden is :) – dan spreekt hij ook al over twee personen, namelijk de ‘ik’ en de ‘mezelf’. Dus eigenlijk is iedereen in zekere zin schitzofreen, alleen kunnen ‘normale’ mensen daar goed mee omgaan. In de esoterische filosofie wordt heel wat gewikt en gewogen over wie toch die ‘waarnemer’, dat hogere zelf, is.
Even terug naar VD. Nogmaals: ik ben niet deskundig, dus je moet je er nog meer in verdiepen. Ik heb alleen een VD lezing bijgewoond en me meteen als proefpersoon aangemeld voor een hele korte sessie – ongeveer een kwartiertje – waar iedereen bij was. Ik heb daarbij met een deelpersoon van mezelf gesproken. En dat was al een echte eyeopener. En dat terwijl de therapeut, die de lezing gaf, mij niet eens echt aansprak. Dus de techniek deed het ‘m.
En als het om de kosten gaat, zoek een therapeut, die bijvoorbeeld ook regulier psycholoog is, zodat het door je zorgverzekering vergoedt wordt. Ga maar zoeken op inet naar Voice Dialogue en dan vind je om te beginnen heel veel info. En ook orgnisaties, waar je kunt informeren of er in jouw buurt iemand zit, die die therapie toepast.
Je zou ook zelf de opleiding VD kunnen gaan doen. Als je een uitkering hebt, dan betaalt de sociale dienst mogelijk je kosten – je zou er werk mee kunnen krijgen – en tijdens de opleiding ga je dan ook aan je eigen proces werken. Maar afgaande op wat ik in je verhaal lees, denk ik dat dat nog te hoog gegrepen is. Maar het kan zijn, dat je bij zo’n opleiding als proefpersoon kan functioneren. Ik weet het niet, maar het is te proberen.
En wat MPS betreft vind je op deze site:
http://www.angelfire.com/me4/Steunpuntsglgm/boeken2/mps.html
Een heleboel boeken, die daarover gaan.
Ik onderbreek hier even, want ik krijg problemen met versturen, vermoedelijk door de lengte van het stuk of de link. (Maar een moet kunnen.)
» Posted By Janus On April 24, 2009 @ 03:49
@Thian 568
Hallo Thian,
Het is voor mij niet makkelijk om op je bericht te reageren. Ikzelf heb wel wat ideeen over hoe het te doen, maar heb die nog niet uitgerwerkt.
Maar op dit forum staan positieve meningen over het WOZZ boek, waar veel info in staat over methoden. Je vindt dat hier:
Er is ook de stichting De Einder. Daar zijn mensen bij aangesloten, die mensen met een doodswens helpen, voorzover de wet dat toelaat. Maar zij kunnen je wel veel info geven.
Het kan zijn, dat je daar wat aan hebt. Maar wees idd voorzichtig en kies een methode, die echt voor 100% zeker is. Er zijn teveel voorbeelden van mensen, die het half invalide hebben overleefd.
Maar die therapie van 6 á 7 jaar, waar je het over hebt, is dat psychoanalyse? Dat duurt idd ongeveer zo lang. En hoe kunnen ze nou weten dat het zo lang moet duren. Dat is op zichzelf al pessimistisch. Ikzelf heb ervaring met Gestalttherapie en een klein beetje met Voice Dialogue. Ik zou zelf die Voice Dialogue gaan doen, als ik weer in therapie zou willen gaan. Dat is een methode, waarmee je goed kan doseren en waar je sterker van wordt. En net als Gestalttherapie is het ook een ‘snelle’ methode. Veel sneller dan psychoanalyse.
En alles nog een keer door te moeten maken om het te laten uitdoven, zoals je zegt, lijkt mij ook niet zo’n goed idee op dit moment. Je lijkt in een crisis te zitten en dan is graven in je oude rotzooi niet zo handig. Eerst moet je zien wat sterker te worden en therapieëen volgen, die op het sterker worden zijn gericht. Daarna kan je dan beginnen aan het opruimen van je oude rotzooi.
Je kunt ook eens info zoeken over NLP (NeuroLinguïstisch Programmeren) Dat heeft niks met computers te maken, maar met het (her)programmeren van je mind. En dat klinkt weer eng, vinden velen, maar je mind is vaak wel een sleutel in het geheel. Ik heb zelf geen ervaring met NLP, maar er wel veel over gelezen. Het is een soort doorgevoerde vorm van hypnose. Met zelfhypnose heb ik wel veel ervaring. Daar zijn vrij veel boeken over.
Ondanks dat ik er vrij veel van weet, ben ik geen echter deskundige. Dus je zult verder moeten zoeken. Mijn advies: ga onderzoeken wat jou het beste lijkt. En kies een therapie, waar je vrolijk van wordt of waardoor je je op zijn minst al vrij snel beter door voelt. Die therapieëen zijn er. En er zijn psychologen, die naast hun traditionele methoden ook de alternatieve toepassen. Bij hen vallen de kosten dan onder de zorgverzekering.
Ikzelf heb jarenlang zogenaamde ‘affirmaties’ gebruikt en doe dat nog af en toe. Affirmaties zijn korte positieve zinnetjes, die je sterker maken. Je moet ze een paar keer achter elkaar op schrijven. Er zijn ook boeken over. Shakti Gawain en Louise Hay zijn de meest bekende. Dat kan je gewoon thuis doen met die affirmaties werken. Dus gratis en geen reistijden en reiskosten.
En als je je meteen sterker wilt voelen, schrijf dan dit zinnetje eens tien keer achter elkaar op:
‘Ik heb mijn eigen waarde.’
Tien keer direct voor het slapen gaan – dus met een blocnote zittend op de rand van je bed, voordat je erin gaat liggen – en tien keer meteen nadat je weer wakker bent geworden, ook weer zittend op de rand van je bed. En dat een paar dagen achter elkaar, zo lang als je wilt.
Wat me opvalt is dat je nogal op anderen georiënteerd bent, waar het gaat om het oplossen van je problemen. Je schrijft o.a.: ‘ze kunnen het toch niet weg nemen.’ Nee, ‘ze’ niet, maar jij wel. Vandaar ook dat ik je het advies geef om dat zinnetje op te schrijven. Dat maakt je zelfstandiger en sterker.
En ze moeten idd van je af blijven. Leven is iets wat je zelf doet.
Ik zeg dit alles niet om je ervan af te houden om zelfdoding toe te passen. Ik ken die gevoelens maar al te goed en ik vind dat je het recht hebt om het te doen, als je wilt. Maar zoals iemand anders op dit forum ook al zei – en dat geldt voor mij ook – ‘zelfmoord kan altijd nog’. Zie dat als het laatste redmiddel, als het echt niet meer gaat.
Succes en heel veel sterkte,
Janus.
» Posted By Janus On April 23, 2009 @ 05:49
@Frans.
Nou Frans,
Zoals jij het zegt klinkt het idd wel erg gek. Een absurd staaltje van moederbinding. Maar er staat in het begin van het stuk dit:
‘Ik ben zelf praktisch mijn hele jeugd suïcidaal geweest en mijn moeder zegt ook zelfmoord te zullen plegen als ze Alzheimer krijgt.’
Er staat dus niet dat ze samen zelfmoord zullen of willen plegen, zodra zij Altzheimer heeft (gekregen).
En het vervolg komt op mij ook serieus over. De waardering is ruim een 8 of ruim een 9 (is niet helemaal duidelijk). Maar het is wel een vrij moeilijk stuk, denk ik, want nog voor dat het goed en wel begint – ik heb het nog steeds niet gelezen – heb ik al een moeilijk woord erbij geleerd, zonder overigens de betekenis te weten. :)
Groet, Janus.
» Posted By Janus On April 22, 2009 @ 02:20
Beste mensen,
Ik was naar iets anders aan het zoeken, maar vond dit:
http://www.scholieren.com/werkstukken/28887
Dat gaat over het recht op zelfmoord, iets wat hier ook vaak ter sprake komt, dus leek het me goed om het te vermelden.
Het is een lang artikel. Ik heb het nog niet gelezen – ik ben nog steeds druk – dus ik kan er niks over zeggen, wat ook niet uitmaakt natuurlijk. Ik zou zeggen: oordele zelf.
Janus.
» Posted By Janus On April 21, 2009 @ 16:46
@Karel
Hallo Karel,
Ik vond 543 een prima bijdrage. Je moet maar zo denken: mensen zeggen zelden iets over een ander, wanneer ze het over die ander hebben. Ze zeggen veel meer over zichzelf, wanneer ze dat doen.
Groet, Janus.
» Posted By Janus On April 16, 2009 @ 01:30
Of ik mensen wil redden? Nou nee.
Je kunt mensen het beste aan hun lot over laten, want je lot is het beste wat je hebt. Dat is je weg.
Maar je kunt wel hulp vragen of geven bij het gaan van die weg. Is nooit weg. Dat is 3x weg.
En profeet? Wie weet.» Posted By Janus On April 16, 2009 @ 01:27
@Darella
Hallo Darella,
Het is duidelijk dat ik je pijn gedaan heb. Dat was uiteraard niet mijn bedoeling. Daarom mijn excuses daarvoor.
Ik hoop er later meer over te zeggen, maar ben nu nog steeds druk met iets dringends.
En over die psychlogie voor dummies, dat was onbedoeld eigenlijk een compliment, want dat zijn goede boeken. :)
Groet, Janus
» Posted By Janus On April 16, 2009 @ 01:18
Over het paranormale.
Je kunt inderdaad verdwalen in het paranormale. Daarom is het belangrijk dat je je goed voorbereid, als je die weg wilt gaan. Nooit zomaar wat gaan aanrommelen. Alhoewel je beschermengel er ook nog is, maar je moet die geen overuren bezorgen, als het niet nodig is. :)
» Posted By Janus On April 16, 2009 @ 01:12
@Emma
Hallo Emma,
Volgens mij gaat het juist goed met je. Een therapeut, bij wie ik eens was, zei mij, dat depressie naar binnen gekeerde agressie is. En dan beschadig je jezelf van binnen.
Wanneer die woede er uit komt, zoals in een aantal van je recente posts en je er ook nog een goede vorm aan weet te geven – wat jou aardig lukt – dan gaat het dus beter met je.
En leuk dat je toch weer meedoet.
Groet, Janus.
» Posted By Janus On April 16, 2009 @ 01:06
@ Joan 521-524
Joan, ik vind dit geen teksten voor een site als deze. Ik zou zeggen: trek jezelf eens een dwangbuis aan om jezelf wat in te perken. Je zal ze trouwens de kost moeten geven, die nadat ze een dwangbuis ooit aangehad hebben, alsnog zelfmoord plegen.
Het is o.m. het gebrek aan mededogen in onze samenleving, waardoor (sommige) mensen de wanhoop in en over de rand worden gejaagd. Laat hier iedereen in zijn of haar waarde – ook als jij aan hun verhalen twijfelt – dat is waar de mensen hier behoefte aan hebben is mijn stellige overtuiging.
En geef de link van die site van Wilders dan maar, dan kunnen jouw fans jouw teksten, die daar vermoedelijk wel leuk zijn, daar gaan lezen. Dat je vrolijk bent, is alleen maar te prijzen, maar lomp?
Moest weer even kort.
Janus.
» Posted By Janus On April 15, 2009 @ 01:51
@Henk.
Hallo Henk,
Leuk dat je nog steeds mee leest. Ik hoop nog eens iets te schrijven over iets wat een tijdje geleden aan de orde was over een stelling van jou. Daar was nogal wat discussie over.
Groet, Janus
» Posted By Janus On April 14, 2009 @ 15:38
@Allen:
Beste mensen,
Ik ben net als Karel en Ans niet zo gelukkig met de laatste ontwikkelingen. Helaas moet ik de komende dagen enkele zeer dringende privézaken afwikkelen, maar ik hoop wel tijd te vinden om Darella te antwoorden, want dat is voor mij nu toch echt het belangrijkste wat dit forum betreft.
@Karel:
Karel, bedankt voor je commentaar. Daar kan ik wel wat mee. Ik hoop ook daarop nog te reageren. In het begin dacht ik: wat zit die gozer hier toch allemaal te breien, maar ik krijg steeds meer waardering voor je. Jij spiegelt mensen – en dus ook mij – op een goede manier. Ik vond dat gedichtje dat jij geplaatst had trouwens wél leuk. Er zijn uitzonderingen. :)
@Ans:
Ans jij citeerde Epictetus, die zei: “Niet de dingen zelf maken de mensen van streek, maar hun gedachten erover.” En zo is het maar net, want datzelfde geldt ook voor de gedachten, die iemand over zichzelf heeft, zoals ik een aantal posts terug heb trachten uit te leggen.
@Joan:
Ik vond hier weing te lachen. Ik kan dit overigens niet goed plaatsen, want ik vond veel van je andere bijdragen een stuk constructiever.Vriendelijke groet,
Janus.
» Posted By Janus On April 14, 2009 @ 00:53
@Darella 506 en 507
Beste Darella,
Ik moet het nu even heel kort houden, want ik had eigenlijk al weg moeten zijn.
Ik vind het heel spijtig en ook pijnlijk dat mijn reactie op jouw posts bij jou is overgekomen, zoals jij beschrijft. Dat was zeker niet mijn bedoeling! Ik wil hier later nog op terug komen om e.e.a. te verduidelijken.
Ik zou het erg jammer vinden, als je hier weggaat, want ik vind je bijdragen erg constructief. Dat vinden anderen ook, als ik mij niet vergis.
Vriendelije groet,
Janus.
» Posted By Janus On April 13, 2009 @ 11:24
@Harpij 503
Hallo Harpij,
Ik mag me dan vergist hebben in de naam van die zanger – was Alberts i.p.v. Hazes – maar dat was niet zo belangrijk en de strekking van het grapje bleef er hetzelfde door. Wat wel belangrijk is, is dat jij twee mensen op dit forum doormekaar heen haalt en dat vind ik toch wel wat slordiger. Maar daar heeft Karel je ook al op gewezen.
Oke, Karel en ik zitten globaal op een lijn, wat onze opvattingen over spiritualiteit betreft, maar de aard van onze inbreng is nogal verschillend. En dan nog. Zelfs als we inhoudelijk hetzelfde zouden zeggen, dan is het niet meer dan een vorm van zorgvuldigheid om de juiste persoon aan te spreken. Uit de inhoud van je post blijkt dat je voornamelijk kritiek op mij hebt, ondanks dat je je alleen tot Karel richt, dus vandaar dat ik reageer.
Je zegt dat je niemand hebt afgekraakt. Ik heb dat wel zo ervaren. Oke, je hebt niemand bij naam genoemd – wat ik ook al niet echt jofel vind; spreek iemand direct aan a.u.b. – maar de verwijzingen waren duidelijk. Ik noem slechts twee voorbeelden uit jouw teksten:
‘allemaal falsificeerbare onzin’ en:
‘………tovenaarsvaardigheden menen te bezitten. Heel vermakelijk allemaal. ‘.
Niet bepaald genuanceerde uitspraken. Ik zie dat als afkraken.Ik ben in mijn leven, puur door niet zelf gezochte ervaringen, geconfronteerd geworden met het bovenzinnelijke, het metafysische of hoe je het wilt noemen. Vanaf die periode heb ik het werelbeeld, dat in z’n algemeenheid in onze samenleving wordt gehanteerd en door de wetenschap grotendeels wordt ondersteund, als erg belemmerend ervaren. Ik zie jou als een vertegenwoordiger en propagandist van dat werelbeeld en ik vind je opstelling dienovereenkomstig belemmerend.
Wat ik hier probeer te doen is mijn levenservaring en de daaruit voortvloeiende inzichten aan te reiken aan anderen, die met vergelijkbare problemen worstelen als ik – depressie en doodsverlangens. Men neme wat men ervan lust en late het overige ongemoeid. Lust jij er niks van, laat het dan ongemoeid.
Ik heb al last van depressiviteit vanaf mijn kindertijd en loop met zelfmoordgedachten rond sinds het begin van mijn pubertijd. Ik ben nu over de zestig. Me dunkt dat ik dan mag zeggen, dat ik een weg heb gevonden om met deze problemen om te gaan. Die weg wil ik kenbaar maken. Mogelijk dat anderen er ook wat aan hebben. Ik vind dat ik alleen op deze manier een goede bijdrage aan dit forum kan leveren.
Als we mekaar gaan afkraken, dan staan we uitendelijk met lege handen en daar heeft niemand wat aan. Daarom heb ik op jou een beroep gedaan om, in plaats van Karel en mij af te kraken – ik handhaaf die omschrijving (zie bovenstaand) – met je eigen ideeën te komen, zoals je in je eerdere posts gedaan hebt. Die waren constructief.
Ik sluit overigens niet uit dat ik – ondanks de visies, die ik heb – over enige tijd of jaren bewust en actief de uitgang uit dit leven kies, maar dat heeft er puur mee te maken dat ik bepaalde levensomstandigheden, die mogelijk kunnen gaan voorkomen, onaanvaardbaar vind. Ik heb niet de ambitie om een ademend kadaver te worden. Maar eerst wil ik mijn karma nog wat oppoetsen, dus heb ik nog wat werk te doen. O.a. op dit forum.
Uiteraard heb jij ook recht op jouw eigen mening. Bovendien leidt elke weg tot inzicht, dus ook jouw weg. Maar breng die mening dan zo, dat anderen er ook wat aan kunnen hebben. Zoals in je eerdere posts.
Ik heb twee – in mijn ogen – goed onderbouwde stukken afgeleverd om de relativiteit van jouw standpunten aan te tonen. Het tweede stuk heeft mogelijk wat meer irritatie uitgestraald dan het eerste. Dat kan. Maar je hebt inhoudelijk nauwelijks op die stukken gereageerd. Ik zie deze post van mij dan ook als een afsluiting van onze discussie, want ik verwacht niet dat die nog nieuwe impulsen kan opleveren.
Vriendelijke groet,
Janus.
» Posted By Janus On April 13, 2009 @ 02:08
@Darella 492
Hallo Darella,
Ik hoop ook nog in te gaan op 486 van jou, maar eerst deze.
In 492 blijf je dus bij je standpunt dat Karel een trauma heeft opgelopen door de scheiding van zijn vrouw, ondanks wat hij daarover heeft gezegd. Ik vind het enigszins riskant wat je hier doet. En ik denk dat je er ook naast zit, want ik heb een nieuw vermoeden.
Eerst dacht ik dat er sprake was van boosheid op je vader, waardoor je zo reageerde op Karel. Je hebt goed uitgelegd dat dat niet de oorzaak was, want je wijst dingen aan in Karels teksten, die niks met je vader te maken hebben. Maar bij mij werkt het zo, dat wanneer ik boos ben op iemand – maakt niet uit wie – dat ik dan ook sneller geïrriteerd ben t.a.v. anderen en ook sneller boos op anderen. Want mijn irritatiedrempel is dan al dicht genaderd. Dus vandaar dat ik dit zo naar voren bracht.
Maar nu denk ik: he, er is mogelijk iets anders bij jou aan de hand, waardoor je vast houdt aan dat idee van een trauma bij Karel over zijn scheiding, ondans zijn uitleg hierover.
Ik heb uit je eerdere posts begrepen dat het verlies van je moeder voor je vader een zeer grote rol heeft gespeeld bij zijn eigen doodswens. Vanuit de situatie, die je beschrijft is dat volkomen logisch. En van daaruit denk je – is mijn vermoeden! – dat dat dus ook bij Karel het geval moet zijn. Maar dat hoeft helemaal niet en Karel heeft – wat mij betreft – al afdoende duidelijk gemaakt dat bij hem de situatie anders ligt dan jij denkt.
In de psychologie wordt dit een projectie genoemd. Dat wil zeggen, dat datgene wat je over jezelf denkt of een opvatting die je over een ander hebt, in dit geval je vader, dat je denkt dat dat dan ook voor anderen geldt, in dit geval Karel. Of ook: dat wat je zelf voelt of bij een ander zo hebt gezien – in dit geval je vader – dat een ander dat dus ook zo voelt. Je projecteert in zo’n geval je eigen idee of gevoel op een ander.
Dit idee van een projectie wordt bevestigd door iets wat je in dit verband ook over Karel zegt en dat was dit: ‘Is het je wel eens opgevallen dat je over haar praat alsof ze overleden is?’ Dat is niet van toepassing op Karel, maar wel op je vader – zijn vrouw, jouw moeder is overleden – en dat bevestigt voor mij het idee dat het hier om een projectie gaat.
Dat er rouw – zonder trauma – doorsijpelt in de manier waarop Karel over zijn ex-vrouw praat, is logisch, maar rouw komt in veel meer gevallen voor dan alleen bij sterfgevallen. Zoals het verlies van een baan of maatschappelijke positie of het verlies van een sociale omgeving of land, waaruit je gedwongen was te vertrekken. Of zelfs het verlies van iets immaterieels, zoals idealen (doordat je onder ogen moet zien, dat ze niet haalbaar zijn (in deze wereld)). En bij jou linkt die rouw bij Karel naar het trauma van je vader en denk je dat dat ook bij Karel zo is moet zijn. (Is mijn veronderstelling.)
Zo’n projectie is riskant, want dan be- of veroordeel je iemand op basis van je eigen ideeën of gevoelens en niet op basis van de werkelijke situatie van die ander. Dat werkt vervreemdend en die ander, in dit geval Karel, voelt zich niet begrepen – wat al duidelijk is geworden – en tekort gedaan. In veel relaties en ook huwelijken levert dit proces van projectie ernstige problemen op. En dan heb ik het niet over het huwelijk van jouw ouders, want daar weet ik veel te weinig van af om erover te kunnen oordelen (wil ik dus ook niet).
En dan kom ik weer bij een kernthema van mij en dat is dat je in je leven moet leren om door je eigen beelden heen te kijken om de werkelijkheid te (kunnen) zien. En dat is erg lastig, want je moet je eigen beelden dan wel eerst goed leren kennen, maar al doende leert men. Je merkt vanzelf wel – hopelijk op tijd – als je de plank mis slaat. Maar zelfobservatie is daarbij van cruciaal belang.
En dan kom ik even terug op huwelijken. Veel mensen hebbeb niet ja gezegd tegen degeen met wie ze getrouwd zijn, maar tegen het beeld dat ze van hem of haar hebben. Maar vroeg of laat begint dat beeld af te brokkelen. En dan heb je drie mogelijkheden: Of het beeld wijkt maar weinig af van de werkelijkheid en dan heb je een makkie of mensen blijken in staat om met die nieuw ontdekte werkelijkheid om te kunnen gaan, ook als dat moeilijk is, want het gaat vaak niet van een leien dakje. In alle andere gevallen gaat het fout. Dus, hoe sneller je door je eigen beelden leert heen kijken, hoe beter het is.
Wetenschappelijk onderzoek – opletten Harpij, o p l e t t e n ! – heeft duidelijk gemaakt, dat wanneer we een waarneming doen, dat je eigen hersenen – naast de waarneming zelf – er nog eens zo’n 70% tot 80% bij doen aan info, die al in de hersenen ligt opgeslagen. Dat is nuttig, want daardoor wordt gecheckt of datgene wat waargenomen wordt (bijvoorbeeld) een gevaar kan opleveren of (bijvoorbeeld) geld. :) Maar vaak blijven we in die perceptie, want dat is het, hangen. En dan zie je de werkelijkheid niet echt meer.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt en als ook dit verhaal op jou niet van toepassing is, dan hoor ik het wel.
Om het helemaal moeilijk te maken: Het ging hier dus om het doorzien van je projectie van je perceptie. :-s Of zoiets. :)
Vriendelijke groet,
Janus.
» Posted By Janus On April 12, 2009 @ 16:27
@Harpij.
Nog even dit.
Je eerste post was een gedichtje. Nou heb ik niks met gedichtjes. Ik vind het vrijwel altijd sentimenteel gewouwel. (Ik ben nou eenmaal geen meisje en geen mietje en geen vrachtwagenchauffeur (Hazes: Ik verscheurde je fo-ho-to-ho- o- o. Deed Karel niet.))
Maar moet ik dat dan gaan afkraken, zo’n gedichtje? Nee.
Het gedichtje was overigens best toepasselijk en geeft aan dat de neiging tot zelfdoding meestal een emotionele kwestie is en in veel minder gevallen – is mijn overtuiging – een verstandelijke afweging. Dat laatste eigenlijk alleen in die gevallen, waarin het lichaam aan zijn eind is. De geest is nooit aan zijn eind, maar dat voel je vaak niet zo. De geest heeft vaak alleen meer rust nodig, dan we hem gunnen.
En ik heb gezien dat jij ook worstelt met een doodswens. Ik hoef niet te zeggen: ‘Join the club’, want je bent er al.
Groet, Janus.
» Posted By Janus On April 12, 2009 @ 14:55
@Harpij
Ik heb toch nog even een aantal van je andere posts gelezen. Het waren er gelukkig nog niet zo veel. En daarin zeg je heel zinnige dingen, bijvoorbeeld over de moeilijkheden, die kunnen ontstaan, als je je naasten in gesprek wilt betrekken over je doodswens.
En ook over het verschil tussen zelfmoord en zelfdoding. Dan mag je van mij best de taalpurist uithangen. Maar ga anderen niet af kraken en zeker niet over dingen, waar jij duidelijk nauwelijks wat van af weet. Maar daar is nu wel genoeg over gezegd, lijkt mij.
Ik hoop meer zinnigs van je te lezen.
Janus.
» Posted By Janus On April 12, 2009 @ 07:11
@Karel 480.
Nou, als ze dat denken, dan regelen ze zelf wel een goede oplossing. En dan is er nog die mevrouw. Die zal ook wel de nodige ervaring hebben en weten hoe ze dat in een groep moet bespreken. En als ze aanvoelt dat het beter prive kan, dan regelt ze dat wel.
Maar wat zeur ik eigenlijk. Jij hebt dat zelf al allemaal geregeld. :)
» Posted By Janus On April 12, 2009 @ 06:57
Hallo Karel,
Het is goed dat je dat nog even uitgelegd hebt. Ik had het anders begrepen. Ik dacht dat je teleurgesteld was weggegaan en dat vond ik zonde.
Je schrijft: ‘Dan denk ik misschien is de juiste engel bezet’.
Nou, dat kan inderdaad wel eens voorkomen – ik ken een voorbeeld uit de literatuur – maar dat gebeurt alleen als de engelen het heel druk hebben met andere uitzonderlijke omstandigheden. En in dat voorbeeld kon die engel wel een tijdje weg blijven. Omgekeerd zijn ze er juist bij mensen, wanneer die zich in moeilijke omstandigheden bevinden. Dus als het echt nodig is voor jou, dan komen ze wel. Of alleen jouw beschermengel. Hoe dan ook.
Dat voorbeeld van die ene kat van je die bij je kwam liggen vind ik heel mooi. Je ziet, dat je best vertrouwen kan hebben, En dat je geen herinneringen over dat jeugdvriendje kreeg – ook niet bij de hypnose – kan een letterlijk stille wenk zijn, dat je het los moet laten. Je kan ook ergens te lang aan sleutelen. Dat had ik wel eens. Dan was ik aan een oude motor aan het sleutelen en dan nog even een bout aandraaien, waar niks mee was en promt brak die af. Laten zitten dus, wat al goed zit.
En wat dat verlies met je gedaan heeft, dat weet je toch al? Je hebt zitten huilen bij je vader, dat vertel je zelf. Dat kan je je toch wel herinneren? Het kan best zijn, dat dat vriendje nu vaak bij je is, zoals je vertelde. Dus wat wil je nog meer?
Dan schrijf je: ‘Soms denk ik (ik weet klinkt gek) ik heb in een vorig leven iemand veroordeeld die zelfmoord heeft gepleegd en nu zal ik leren hoe je zover komt en als het net gaat lukken dan toch weer net niet (laten we het hierover verder maar niet hebben).’
Nou, laten we het daar nou maar wel even over hebben.
1.Het klinkt in mijn oren niet gek.
2.Dit zou kunnen, maar ook niet. Als ik lees hoe het gaat in jouw leven, dan vind ik het begrijpelijk dat je met een doodswens worstelt. Dan kan je wel verder gaan zoeken, bijvoorbeeld in vorige levens (en dat het dus je eigen schuld is enzo) maar dat soort dingen moet je niet overdrijven. Je moet geen spoken gaan zien waar ze niet zijn. Daar wordt je alleen nog maar meer depri van. En als je dingen over vorige incarnaties wilt weten, dan kan je altijd in reïncarnatietherapie gaan. Maar voor hetzelde geld komt er dan heel iets anders uit. Ook waardevol, maar iets anders dus.Groeten,
Janus.
» Posted By Janus On April 12, 2009 @ 06:50
@Harpij. 491
Jij schreef: ‘Het valt me op dat ik veel vluchtgedrag zie op deze site.’
Ja, dat valt me juist van jou op. Het vasthouden aan zogenaamde wetenschappelijke theorieën is juist een soor vluchtgedrag. De wetenschap zoekt houvast. In een Big Bang theorie of een Stringtheorie, whatever. Maar dat kan net zo goed een nieuwe vorm van ‘Platte aarde’ denken zijn, zoals dat van een aantal eeuwen geleden. Karel heeft dat terecht opgemerkt.
Nog even wat wetenschappelijks. Tijd bestaat niet. En als je een fictieve factor in je formules invoert, dan zijn alle resultaten ook fictief.
Kon ik je de vorige keer niet met wetenschap overtuigen, dan nu maar even wat filosofie.
De werkelijkheid is dat er geen kleinste deeltje is, want de oneindigheid strekt zich ook naar binnen toe uit. Achter elk ‘kleinste deeltje’ wat gevonden wordt, zal men weer een ander ‘kleinste deeltje’ ontdekken, zoals dat al jaren het geval is. Er is geen begin. Niks mis mee, hoor, die wetenschap. Biedt heel veel interessants, maar je moet er wel de relativiteit – he, Einstein – van inzien.
Eindconclusie – nou ja, even tussendoor :) – is, dat alles vanuit het niets ontstaat. Het alomvattende en alles doordringende niets, waar o.a. de buddhisten het over hebben. Dat is het mysterie (Gods?). Dat is vanuit het iets, waar wij ons in bevinden, niet te doorgronden. Want afdalend tot in het niets, wat voor waarneming is er dan nog. Geen.
De werkelijkheid is, dat er geen houvast is. We weten, in absolute zin, niet wie of wat we zijn. Alle wetenschap ten spijt. We zijn een zwevend iets in de oneindigheid. Dat is zeer bedreigend. Vandaar dat iedereen houvast zoekt. Ook jij (en ik op een andere manier). Geeft niet, maar bedenk dan wel, dat die oneindigheid ook oneindig veel meer mogelijkheden te bieden heeft dan je al hebt en beperk je niet tot dat wat je al weet. Want dan sluit je bij voorbaat de resterende – nog steeds oneindige – hoeveelheid mogelijkheden af. Hou altijd een open oog voor datgene wat je niet gelooft en blijf het onderzoeken. Tenzij je ontdekt dat het niet is wat je zoekt. Maar trek geen voorbarige conclusies; je moet wel eerst weten wat het is.
Jij spreekt van ‘tovenaarsvaardigheden’. Maar jij hebt vermoedelijk niet de moed om daarmee te gaan experimenteren, want dan moet je een stap in het onbekende zetten; dan moet je iets (in jouw ogen) onwetenschappelijks op z’n minst even voor mogelijk houden. En als het blijkt te werken, dan stort je huidige werelbeeld in elkaar. Aj. Au. En wat dan.
Overigens raad ik iedereen af om klakkeloos met magie te gaan experimenteren. (Of ‘visualiseren’ of ‘imagineren’ of NLP of ‘The Secret’ of ‘spiegologie’ of hoe het tegenwoordig ook wordt genoemd. Of zelfs bidden – is ook op hetzelde beginsel gebaseerd en kan ook verkeerd worden toegepast.) Wat dat betreft geldt hetzelfde als voor spiritisme, waar ik het al een keer over gehad heb. Verdiep je je er eerst grondig in en zorg vooral dat je eerst leert om negatieve invloeden buiten te sluiten. En doe vooral alleen ‘wat goed voelt’. Dat klinkt zweverig, ik weet het Harpij, maar je hart weet weer hele andere dingen dan je hoofd. Maar een lichtwezen aanroepen , zoals een engel, is altijd oke.
Jij noemt jezelf sarcastisch een ‘ongelovige’. Welnu, ik ben net zo goed een ongelovige, want ik geloof alleen wat ik zeker weet (na jaren van ervaringen, lezen en experimenteren). Ik heb indertijd gedacht: ‘Eerst zien, dan geloven.’ Nou, dat heb ik geweten.
Mijn scepsis heeft mij er juist toe gebracht het kaf van het koren te onderscheiden. Maar als scepsis ertoe leidt, dat het koren met het badwater wordt weggegooid, zoals jij doet, dan ben je op de verkeerde manier sceptisch.
Kijk, Karel is tenminste op zoek en dus zal hij vinden. Of dat zaligmakend is, is een tweede. Ik heb gezocht en heb gevonden. (Is niet zaligmakend, want inzicht – ‘verlichting’ – op zich is niet zaligmakend. Dat geeft alleen een zekere rust. Alleen het handelen – ook in je verbeelding – kan zaligmakend zijn, mits het het juiste handelen is.) Jij zoekt niet (meer) – is mijn indruk – en zal dus niet meer vinden. Dat is het verschil.
En dan: wat heb jij met jouw opvattingen aan mensen, die met een doodswens worstelen, te bieden? Zij zijn hier toch je gespreksparters. Jij kraakt af. Maar wat heb je te bieden? En als je zelf met een doodswens worstelt, hoe ga je daarmee om? Mogelijk dat je daar in je oudere posts al wel wat over gezegd hebt – en in dat geval vervalt deze kritiek – maar deze laatste posts van je lezend, ben ik niet gemotiveerd om je oudere posts te gaan nalezen. (Ik ben hier pas kort, dus ik heb niet alle posts van iedereen van a tot z gelezen.) Dan lees ik liever over de vitamines van Darella (naast wat ze nog meer te melden heeft). Is ook wetenschap, maar dan goed bruikbare. Zoals zo veel praktische wetenschap.
En dat er Mariabeeldjes huilen? Ach, dat is vermoedelijk een vorm van een telekinetisch proces, vanuit deze zijde veroorzaakt dan wel van gene zijde. Of het wordt idd veroorzaakt door een vorm van storing in de ogen bij het zien van degeen, die ernaar kijkt/staart? Who cares. Dat vind ik dus niet zo’n interessant iets. Het is alleen maar een verschijnsel. Het leert niks over levenswijsheid, althans niet in mijn ogen. Maar wie zou er niet huilen, kijkend naar deze wereld?
Bij wonderen denken we altijd aan huilende Mariabeeldjes e.d. Maar dat het gras groeit is net zo goed een wonder en wel dagelijks onder onze neus. Ook een wonder dat de wetenschap niet kan verklaren. Oke, wat processen, maar niet de essentie.
Elke weg, rechtdoor, links- of rechtsom, omweg, dwaalweg of geen weg, levert altijd nieuw inzicht op. Laat ieder zijn weg gaan en laat hem daarbij in zijn waarde. Dan richt je geen schade aan.
Het is natuurlijk nu wel duidelijk dat wij nogal tamelijk tegenovergestelde meningen hebben en wat mij betreft lijkt het mij niet zo vruchtbaar om hierover verder te dicussieren. Mijn zegen – voor wat het waard is – heb je.
Ik herhaal mijn oproep aan je: Hou op met afkraken en kom met wat je te bieden hebt. Kleine kans dat ik daar wat aan hebt – je weet maar nooit – maar die mensen, die op een vergelijkbaar pad zitten als jij, waarschijnlijk wel en die komen hier ook, naar ik aanneem.
Vriendelijke groet,
Janus.
» Posted By Janus On April 12, 2009 @ 03:34
@Karel 478
Karel, goed argument. Ik ben het helemaal met je eens.
Janus.
» Posted By Janus On April 11, 2009 @ 15:34
@Darella 487
Bedankt voor je nadere toelichting.
» Posted By Janus On April 11, 2009 @ 14:11
TIP – een film dit keer.
Even deze tip losgemaakt uit een post van mij aan Darella:
En voor wie geen zin heeft in al die boeken (over gene zijde): er is ook een film. Meerdere films overigens, maar deze vond ik behoorlijk goed – en neem aan van mij dat ik erg kritisch ben, als het om dit soort onderwerpen gaat. Het is de film ‘What dreams may come’ met Robin Williams en Annabella – ze is echt een bella – Shiorra. Hierin komen allerlei dingen aan de orde, die over het contact met gene zijde gaan. Maar ook hoe je daar moet leven.
En deze film sluit goed aan bij het thema van dit forum, want een van de hoofdpersonen pleegt – na een schier onmogelijke en mislukkende rouwverwerking – zelfmoord. En hoe dit aan gene zijde uitpakt wordt ook duidelijk. Is wel nog wat op aan te merken – door een kniesoor, zoals ik – want zelfmoord pakt op zeer verschillende manieren uit aan de ‘andere kant’, maar er komen veel ‘rode draden’ uit de literatuur aan de orde. Hier:
http://www.filmrecensiepagina.nl/films-what%20dreams%20may%20come.htm
staat hij beschreven. Hier wordt het verhaal wel enigszins weggegeven, maar dat is niet zo erg, want het gaat vooral om de uitwerking in de film.
» Posted By Janus On April 11, 2009 @ 03:11
TIP
Even deze tip losgemaakt uit een post van mij aan Darella:
Wie ooit overweegt om zich met spiritisme bezit te houden m o e t eigenlijk eerst het boek ‘Spiritisme’ van Tenhaeff lezen. Tenhaeff was – als ik het goed heb – professor in de parapsychologie in Utrecht. Zeer goed, zeer doorwrocht en al het kaf van het koren scheidend. Overigens is dat kaf ook erg interessant, want het laat zien dat veel van wat als contact met gene zijde ervaren wordt uit het eigen onderbewuste afkomstig is. Wensen, angsten enz. Of telepathie is met andere levenden, zoals een buurjongen aan de overkant van de straat. Weinig echt gene zijde dus.
» Posted By Janus On April 11, 2009 @ 03:07
@Darella 466.
Omdat deze post aan Karel gericht is, laat ik het aan hem over erop te reageren (of niet). Maar hij heeft in een RE op een post van mij, waarin ik ditzelfde min of meer aan de orde stelde op een wat andere manier, er ook al wat over gezegd. Maar ik wil wat een punt betreft wel voor hem opkomen, want ik herken wat hij zegt. Dat gaat hierom:
Jij schreef: ‘nogal onrealistisch enorme tegenslag ziet in kleine gebeurtenissen.’
Ja, dat is idd onrealistisch. Maar ik herken dat wel. Het komt bij mij wel eens voor, dat ik zo weinig emotionele weerstand heb, dat het niet kunnen open draaien van een nieuwe pot pindakaas mij al in een dip kan storten, door het daarbij – normaal gesproken niet voorkomende – gevoel van mislukking. Het is wel grappig, maar vandaag zijn ook wat posts – van Ans, mijzelf, Joan en Karel – voorbij gekomen, waarbij het ging over de vraag in hoeverre mensen met depressieve gevoelens realistisch denken.
En ik denk, dat je hier toch idd wat te hard bent, zoals je zelf al min of meer aankondigt. Het helpt over het algemeen niet om zo te praten tegen mensen, die met zwartgallige gedachten rondlopen. Er is al een soort basisweerstand nodig om dit soort – zeker goed bedoelde, maar wel erg stevige – adviezen aan te kunnen.
Het zou ook kunnen zijn – en dit moet je echt zelf op waarde inschatten, want ik wil zeker niet aanmatigend zijn, in een geval als dit – dat er hier bij jou sprake is van een stukje verborgen kwaadheid op je vader, dat je nou – overigens nog steeds constructief – bij Karel neerlegt. Maar ik zeg dit heel voorzichtig. Kan best zijn, dat ik de plank helemaal mis sla.
Hier laat ik het weer even bij.
Janus.
» Posted By Janus On April 11, 2009 @ 03:01
@Darella 465
Jij schreef: ‘Je hebt dan ook gelijk dat je denkt dat vele mensen last moeten hebben van een vitamine D tekort.’
Nou, ik dacht eerder: hoe zit dat dan in natuurlijke omstandigheden? Je doet dan je hele leven vitamine D op. Maar als dat niet wordt verteerd of anderszins wordt afgebroken, dan loopt de hoeveelheid toch steeds verder op? En krijg je dan niet toch ook op die manier te maken met een overschot op den duur? Of is er toch een oorzaak, waardoor het wordt afgebroken en steeds – door de zon – aangevuld moet worden? Ik bedoel, ik kan me niet voorstellen dat het in de natuur zelf niet goed geregeld is. Dat wij, binnenzitters, het dan moeten gaan aanvullen, is logisch.
En dat gedoe in de medische wereld. Ik denk dat dat moeilijk anders kan, afgezien van allerlei concurrentie aspecten, want die verevuilen het proces van waarheidsvinding aanzienlijk.
Andere schrikbarende anekdote: In landen zoals China, waar onder invloed van het westen het melk drinken steeds meer in opkomst is, neemt parallel daaraan het aantal kankergevallen toe.
Jij schreef: ‘Om weer wat gerust te stellen, ik heb wel een schrikbarend ernstig tekort,’ :)) Ik moest dit grapje even maken. Was te leuk om te laten liggen. :)
Dan nu de volgende.
» Posted By Janus On April 11, 2009 @ 03:00
@Darella 464
Jij schreef: “weinig valse bescheidenheid hier hoor ;) “
Nou, gelukkig maar, want als er iets erg is…… En je uitleg over je ‘doelgroep’ is ook duidelijk. De kans dat een meerderheid van de mensen, die aan depressiviteit leiden ook met een vitaminetekort te kampen hebben, is mogelijk klein. Anderzijds zou dat eens landelijk onderzocht moeten worden. Wie weet wat daaruit komt.
Jij schreef: ‘Helaas is de informatie niet bepaald van gene zijde gekomen.’ Twee dingen daarover.
Wel, het is nog steeds een stuk gemakkelijker om met mensen van deze zijde te communiceren, dan met die van gene zijde. :) Want dat laatste is, ondanks dat het kan – ik ben daarvan overtuigd geraakt in de loop der tijd – nog steeds een moeizame kwestie.
Ook het begrip ‘HELDERziendheid’ is zoiets. Dat is allesbehalve helder. Het is een soort turen in de mist of tasten in het duister – wat je het liefste doet – en een reeks van glimpen als puzzelstukjes bij mekaar zien te voegen tot een min of meer logisch geheel. Dat werkt wel – je kunt het zelfs leren – maar is toch ff wat lastiger dan gewoon kijken.
Maar je gebruikt ook het woord ‘Helaas’. Hoezo, zou je dat contact naar gene zijde met je vader en mogelijk ook moeder – was zij niet al eerder overleden? – willen? Of gebruikte je dat woord, omdat contact met deze zijde zo prozaïsch is en verstoken is van toch een zekere avontuurlijkheid en spanning (ook al zonder de meestal ook genoemde sensatie), die het contact met gene zijde in zich bergt.
Als die wens er inderdaad is – maar ik denk eigenlijk van niet, want zo schat ik jou niet in – dan zou ik zeggen: wees daar heel voorzichtig mee. Je kunt dan letterlijk ook de poorten van de hel open zetten en dat is het laatste wat je zou willlen. Spiritisme is beslist geen spelletje!!! (Zeg ik meer tegen anderen dan jij.)
En wie ooit overweegt om zich met spiritisme bezit te houden m o e t eigenlijk eerst het boek ‘Spiritisme’ van Tenhaeff lezen. Tenhaeff was – als ik het goed heb – professor in de parapsychologie in Utrecht. Zeer goed, zeer doorwrocht en al het kaf van het koren scheidend. Overigens is dat kaf ook erg interessant, want het laat zien dat veel van wat als contact met gene zijde ervaren wordt uit het eigen onderbewuste afkomstig is. Wensen, angsten enz. Of telepathie is met andere levenden, zoals een buurjongen aan de overkant van de straat. Weinig echt gene zijde dus.
En voor wie geen zin heeft in al die boeken: er is ook een film. Meerdere films overigens, maar deze vond ik behoorlijk goed – en neem aan van mij dat ik erg kritisch ben, als het om dit soort onderwerpen gaat. Het is de film ‘What dreams may come’ met Robin Williams en Annabella – ze is echt een bella – Shiorra. Hierin komen allerlei dingen aan de orde, die over het contact met gene zijde gaan, maar ook hoe je daar moet leven. En deze film sluit goed aan bij het thema van dit forum, want een van de hoofdpersonen pleegt – na een schier onmogelijke en mislukkende rouwverwerking – zelfmoord. En hoe dit aan gene zijde uitpakt wordt ook duidelijk. Is wel nog wat op aan te merken – door een kniesoor, zoals ik – want zelfmoord pakt op zeer verschillende manieren uit aan de ‘andere kant’, maar er komen veel ‘rode draden’ uit de literatuur aan de orde. Hier:
http://www.filmrecensiepagina.nl/films-what%20dreams%20may%20come.htm
staat hij beschreven. Hier wordt het verhaal wel enigszins weggegeven, maar dat is niet zo erg, want het gaat vooral om de uitwerking in de film.
Verder vind ik de bijdragen die je ook dit keer hebt geleverd – om daar weer op terug te komen – opnieuw erg informatief. Ik ga niet overal op in, want ik heb vandaag al een soort schrijfmarathon achter de rug.
Maar ik kan me voorstellen, dat de rouw om een gewoon gestorven overledene iets anders is, dan de rouw om iemand, die zelfmoord heeft gepleegd. Dat laatste ken ik alleen van veraf: de broer van een vriend van mij heeft jaren geleden – hij was midden twintig, geloof ik – zelfmoord gepleegd.
Dan nu de volgende.
» Posted By Janus On April 11, 2009 @ 02:58
«« Back To Stats PageIk moet mijn post 473 @Ans 471 inderdaad even aanvullen naar aanleiding wat Joan in 474 en Karel in 475 zeggen.
Depressiviteit kan zeker leiden tot een soort bewustzijnsvernauwing of zelfs licht dan wel zwaar psychotisch worden. Ik weet dat uit ervaring.
Maar dat neemt niet weg, dat uit dat onderzoek, waar Ans het over had, is gebleken dat depressieve mensen naar verhouding een realistischer kijk hebben op de werkelijkheid. En dat is op zijn minst frappant te noemen.
Overigens werkt een roze bril wel verlichtend bij hoofdpijn. Dus, wie daar last van heeft, volg het advies van Joan op en ga naar de opticien. Of wacht op de kermis bij koninginnedag. Is een stuk goedkoper.
Janus
» Posted By Janus On April 10, 2009 @ 16:44