Deprecated: Function wpdb::escape is deprecated since version 3.6.0! Use wpdb::prepare() or esc_sql() instead. in /htdocs/www.spaink.net/wp-includes/functions.php on line 5453
Comments Posted By Henk
Displaying 0 To 0 Of 0 Comments
@361 Janus
Een succesvolle zakenman, met een lieve vrouw en drie jonge kinderen…
“En iedereen vond hem een fantastische man en vader.”Wanneer dat beeld, om welke reden dan ook, niet klopte met zijn zelfbeeld (bijvoorbeeld door een depressie), zou dat hem fataal kunnen zijn geworden.
‘Alles gaat goed… maar mijn buitenkant klopt totaal niet met hoe ik mij voel.
Waarom ? Leef ik een leven dat niet mijn leven is…
Kan ik nog andere wegen inslaan ? Wil ik nog andere wegen inslaan ?’Zelfs voor directe nabestaanden zijn de (echte) redenen vaak niet te achterhalen en de vraag of hij er iets aan had gehad wanneer hij hier had meegelezen/-geschreven is dan ook niet te beantwoorden.
Zonder iemand tekort te willen doen geloof ik niet dat we mensen van dakranden kunnen praten.
Niet iedereen loopt lang rond met gedachten over zelfmoord… niet iedereen is gevoelig voor de verhalen en/of steun van, min-of-meer anonieme, mogelijke lotgenoten… en niet iedereen wil, nadat hij/zij het besluit heeft genomen, de kans lopen op andere gedachten te worden gebracht.Stilstaan doe ik vooral bij zijn gezin… bij wie hem dierbaar waren…
Zonder ‘duidelijke redenen’ lijkt het me alleen nog maar moeilijker te bevatten en, op termijn, een plaats te geven.
Ik wens hen veel sterkte toe.Met vriendelijke groet,
Henk.» Posted By HenK On August 15, 2009 @ 04:06
Ans @344:
“Grappig idee, dat geldt voor iedereen hier, jullie zijn voor mij zo echt, gewoon onderdeel van mijn sociale wereld, ik zou het echt missen om niets meer te lezen en te schrijven.”Herkenbaar… heel herkenbaar.
Jullie zijn echte medemensen geworden, met eigenaardigheden en eigen aardigheden, breedsprakig of kort door de bocht, rationeel of (bijna) onbegrijpelijk.
Het is de sfeer, het respect voor elkaar en de aandacht die we krijgen en geven, die dit een bijzondere thread binnen Karin’s weblog maken.
Naar mijn, als altijd, onbescheiden mening.Met vriendelijke groet,
HenK» Posted By HenK On August 14, 2009 @ 06:16
@324 Thian
De dissociatieve vlucht…
Ik hoop voor jou dat het je niet zal overkomen, want dat zou zeker op dit moment een serieuze stap achteruit betekenen.
Wat ik me trouwens afvraag, ook na “Lees zelf wat ik geschreven heb…” bij 325, is of je alles wel herkent wat Thian geschreven heeft of het teruglezen geen extra onrust geeft.
Fase 1 van de behandeling bij het CDS bestaat niet voor niets uit “stabilisatie/ symptoomreductie”.
Heb je zelf niet het gevoel dat je soms te snel wilt gaan, sneller dan je eigenlijk kan ?En dan lees ik @330 en denk ik: Deze Thian heeft overzicht, weet wat er aan de hand is en kan er op haar eigen manier mee omgaan. Ondanks alle onzekerheden.
Fase 1 Thian, stabilisatie en symptoomreductie.
Ik blijf het herhalen: Gun je behandelaars en vooral jezelf de tijd.
Geef jezelf een zo goed mogelijke kans om hier doorheen te komen.
De misschien wel moeilijkste en belangrijkste stap heb je al genomen: Je bent aan de behandeling begonnen. Daar kan, daar mag je trots op zijn.
Maar nu is het zaak om vol te (kunnen) houden, om vertrouwen te (kunnen) blijven houden in de behandeling/behandelaars.Loop niet te hard, Thian.
Gebruik je concentratievermogen/energie voor de voor anderen ‘gewone dagdaaglijkse’ dingen als boodschappen doen.
Ontspan op alle manieren die je kunt bedenken (schilderen, muziek, de katten, wat dan ook) en probeer zoveel mogelijk rust te nemen.En het verwerken van het verleden… ?
Alles op z’n tijd.
Wanneer je dat voor ogen houdt, wordt het ook weer rustiger in je hoofd.Sterkte en liefs,
HenK» Posted By HenK On August 13, 2009 @ 03:39
@320 CiNNeR
Puur rationeel heb je gelijk, maar…
“Waarom maak je je in hemelsnaam nog druk voor het behoud van een baan terwijl je het gebouw nog niet in zou durven?”
Opleiding en baan maken onderdeel uit van je identiteit en met het wegvallen daarvan heeft zelfs iemand zonder dissociatieve stoornis al de nodige moeite. Los van financiële consequenties en eventueel verlies van status.@Thian
Ik ben het helemaal eens met Janus @319.
Er begint langzaam maar zeker duidelijkheid te ontstaan in waar je staat en wat je mag verwachten.
Er lijkt het begrip te zijn waar jij zo’n behoefte aan had en met het CDS (en CIB) van Palier heb je in ieder geval behandelaars die weten waarover ze spreken.Met vriendelijke groet,
HenK» Posted By HenK On August 12, 2009 @ 04:18
@321 CiNNeR
Terugdenkend aan hoe je er hier op 1 februari over schreef, heb je (logisch) een hele ontwikkeling doorgemaakt. Maar goed, toen was het allemaal ook wel erg kort geleden.Dat je vader het wel genoeg vond en geen zin meer had in ‘tijdrekken’ door middel van medisch handelen, verbaast me niets.
Na het lezen van de indrukwekkende gedichten die hij in augustus 2003 schreef – http://www.gedichten.nl/schrijver/PideNs – zou je zelfs kunnen stellen dat vijfeneenhalf jaar een hele tijd is.“Het is wel prettig om over te vertellen.”
Mooi.Met vriendelijke groet,
HenK» Posted By HenK On August 12, 2009 @ 03:50
@Thian
Alhoewel er van bedrijfsartsen tegenwoordig meer verwacht wordt dan in de tijd dat ik ermee te maken had, kan ik me niet voorstellen dat hij/zij vraagtekens zal zetten achter de diagnose en het behandelplan van een psychiater.
M’n eigen ervaringen met bedrijfsartsen zijn weliswaar van lang geleden, maar na wat ik van je gelezen heb geloof ik niet dat je je zorgen moet maken over de rol die hij/zij zou kunnen spelen.
“Kun je weer aan het werk ?” Neen.
“Kun je binnen afzienbare tijd weer aan het werk ?” Neen.
“Zou je nu of binnen afzienbare tijd wel ander werk kunnen doen ?” Nogmaals neen.
“Doe je wat mogelijk is om in deze situatie verandering aan te brengen ?” Ja, zie diagnose en behandelplan.
Op eventueel (geïnteresseerde) tussenvragen kun je antwoord geven of je beperken tot “ik heb er moeite mee om daarover te praten en hoop dat u daar begrip voor hebt”.En natuurlijk kun je je met redenen afmelden voor de afspraak en natuurlijk zou het veel beter zijn wanneer er een vertrouwd iemand je zou begeleiden. Ik ben me bewust dat ik waar het dat laatste betreft een geluksvogel ben geweest met een altijd aanwezige echtgenote.
Maar terugkijkend… de bedrijfsarts had ik ook zonder haar wel aangedurfd (met een behandelend psycholoog en psychiater op de achtergrond).
Voor hem was ik iemand waar hij snel mee klaar was.
En bij jou zal dat volgens mij niet veel anders zijn.
Alhoewel ik weet dat het een zinloze opmerking is, maak ik ‘m toch:
Maak je niet te druk, Thian. Er is een diagnose en een behandelplan, meer kan niemand verwachten.Rust… rust… RUST!
Ging het maar zo gemakkelijk.
Concentreer je op het spinnen van Sjakie en Little Miss Queenie… en laat gedachten als “het lijkt wel of ik het aan trek…” los, want dat is niet zo.
Ik had bijna geschreven “je bent nu eenmaal een moeilijk geval”, maar ik weet niet of dit soort humor hier en nu op z’n plaats is. Vergeet het maar.Liefs en sterkte,
Henk.» Posted By HenK On August 10, 2009 @ 04:23
Met het risico, dat…
Soit.
@ CiNNeR 278
Om antwoorden te kunnen geven op vragen die anders onbeantwoord zouden blijven… iets waar onze diersoort blijkbaar slecht mee om kan gaan… werden lang geleden goden en godsdiensten bedacht.
En daar kun je nog steeds met dit soort vragen terecht.
Je kunt er ook zelf mee ‘spelen’, want niemand kan je met absolute zekerheid aantonen dat wat jij denkt onzin is.
Het brengt je weliswaar niet verder, maar kan je soms wel helpen bij het even loslaten van bezwarender gedachten over ‘dagelijkse problemen’.
Hoe het spreekwoord precies was weet ik niet meer, maar… “de manier om problemen te vergeten, is gaan wandelen op schoenen die een maat te klein zijn”.
Ik zou het niemand letterlijk aanbevelen, maar het geeft aardig weer wat ik bedoel.
Met vriendelijke groet,
Lezer HenK. :-)» Posted By HenK On August 08, 2009 @ 05:24
@ Thian 243
Een slapeloze nacht heb je me niet bezorgd, want ik heb al jaren ‘nachtdienst’.
Was eigenlijk van plan me weer tot lezen te beperken, maar vond wat je nu weer was overkomen dusdanig schokkend dat ik wel moest reageren.@ Thian 254
Of het net zo strijdig is als bij jou, zou ik niet durven te zeggen. Een ‘simpele depressie’ is toch iets anders dan wat jij hebt. Ook tijdens mijn zwartste periodes blijf ik altijd nog Henk. Met m’n eigen ‘pilaren’, zoals ik beschreven heb op m’n depressie-pagina, en nog minstens twee argumenten om nog even te blijven: Er zijn mensen die mijn aanwezigheid nog op prijs stellen… en het leven is sowieso eindig, dus waarom niet afwachten wat het morgen wordt ?
Voor de rest heb ik leren loslaten en trek ik me weinig aan van wat anderen daarvan vinden.
Een gedichtje, wat ik daar nu al weer even geleden over schreef, geeft het aardig weer.Loslaten
Terwijl de 24-uurs economie oprukt
en alles sneller moet en gaat,
natuurrampen, oorlogen en aanslagen
ons laten geloven dat we terechtgekomen zijn
op de glijbaan naar het einde der tijden…
en ziektes en ongelukken
dit beeld nog eens lijken te bevestigenzie je plotseling een bloem
tussen het grauwe beton,
ruik je in een winkelstraat
de geur van versgebakken brood,
hoor je drie maten eeuwigheid
in een verder muziekloze compositie
of ontdek je tussen nietszeggende kennissen
een echte vriend of vriendin.Wanneer je de grote lijnen durft los te laten
zul je je blijven verbazen
over de pracht in het kleine.Zo werkt het dus ongeveer bij mij… op de goede dagen en die zitten er gelukkig ook nog tussen.
Echt suïcidaal ben ik volgens mij al lang niet meer en mocht het echt niet meer gaan dan hoop ik op een keurige euthanasie, met medeweten en goedkeuring van mijn omgeving.Maar goed, ik heb geen idee hoe ik zou reageren wanneer ik me bewust was van het feit dat ik zo nu en dan de ‘regie’ zou kwijtraken. Ik vermoed slecht en ik kan me nauwelijks voorstellen dat ik eraan zou kunnen wennen.
Sterkte morgen bij je behandelaar. Ik zou als ik jou was (stomme uitdrukking) toch m’n schrift meenemen en wanneer het moeilijk werd zeggen dat je toch even iets wil voorlezen om haar te helpen een goed beeld te krijgen. Wanneer je het zo brengt, kan men het bijna niet weigeren.
Veel opschrijven lijkt me voor jou trouwens heel belangrijk.En nu ga ik er echt weer even tussenuit, want anders ga ik ook op anderen reageren en dat… ‘Even’ niet.
Liefs,
Henk.» Posted By HenK On August 06, 2009 @ 03:43
Het geklungel met de medicijnen, een poetsmiep waar je weinig aan hebt en die al aankondigd dat ze binnenkort weer weg is, een behandelaar waar je (nog) geen band mee hebt…
Daar zou (bijna) iedereen van over de rooie gaan.
Ik denk/hoop, dat het goed is dat je het hier een beetje van je af kunt schrijven (voor zover dat mogelijk is).Bij “de rest nu even niet alleen wat leuk is” krijg ik het gevoel dat je de ‘regie’ redelijk in handen hebt… ik kan eigenlijk alleen maar hopen dat dat ook zo is. Dat en wat je hier schrijft ondersteunt het gevoel.
Rust tussen “de kleintjes” en de katjes…
Met die gedachte in m’n achterhoofd maak ik me ook weer wat minder zorgen en ga ik ook maar eens slapen.
Dank je voor weltrusten!
Met vriende…
Nee,
Liefs,
Henk.» Posted By HenK On August 05, 2009 @ 05:46
Wat een waanzinnig verhaal, Thian.
Een apotheek die je veel te veel medicijnen geeft en wanneer je ze terugbrengt opmerkingen maakt over dat ze niet meer gebruikt mogen worden en wat het allemaal niet kost.
Je vraagt “hebben jullie dit soort rare fouten ook?”
Nee, dit soort fouten heb ik nooit meegemaakt en ik vind dat er alle reden voor is om iets te doen met je klachten over deze apotheek en, zo mogelijk, een andere apotheek te kiezen.
Dit is echt te gek voor woorden. Levensgevaarlijk geklungel en dan nog babbels ook…
Ik vraag me af of er geen ‘dienstapotheek’ is die je kunt bellen en aan wie je je probleem kunt uitleggen. Eigenlijk vind ik dat zij het moeten oplossen en vannacht nog je medicijnen op moeten (laten) halen.
Op die manier wordt meteen, binnen ‘het systeem’, duidelijk dat je eigen apotheek er een potje van heeft gemaakt.Dat doe je niet en dat had ik ook niet verwacht.
Maar morgen moet (je moet natuurlijk niets, maar bij wijze van spreken) je echt iets doen met wat je overkomen is. Bij voorbeeld door contact op te nemen met je huisarts of beter nog de arts die de medicijnen heeft voorgeschreven.
Ik kan me namelijk niet voorstellen dat die er ‘gemakkelijk’ mee om zal gaan.Dit is precies wat bij jou niet had mogen gebeuren en zeker niet op dit moment.
Ik vind het echt een SCHANDE!
Hou de ‘regie’ zo goed mogelijk in handen, Thian, en probeer je aandacht te verleggen naar de doelen waar je over schreef, naar Sjakie en Little Miss Queenie, naar wat dan ook…
Sterkte, ook morgen!
Met vriendelijke groet,
Henk.» Posted By HenK On August 05, 2009 @ 03:54
@185 Janus
Het zit verstopt in “Volgens mij” en het verraste mij ook, dat Thian het had ‘gevonden’. Het is niet de meest gelezen pagina van m’n site. :-)
@187 Janus
Ik hou inderdaad van de nacht.
A. De vraag of mijn kinderen veel last hebben gehad van mijn depressiviteit vind ik moeilijk te beantwoorden. Camouflage was geen optie, want dat paste toen al niet in de manier waarop wij met hen omgingen. Het heeft hen in ieder geval niet aantoonbaar geremd in hun ontwikkeling.
Naast m’n site heb ik trouwens ook nog pakweg anderhalf jaar een weblog gehad.
Leuk, maar vermoeiend, temeer daar je erop schrijven en reageren als een soort verplichting gaat voelen. En verplichtingen aangaan is voor mij een gepasseerd station.@205 Thian
Misschien heb je wel gelijk en heb ik inmiddels (onderbewust) meer begrip voor wat m’n moeder deed dan ikzelf wil toegeven.
“Let’s break out the booze and have a ball
If that’s all there is”
Vrij vertaald: Laten we het op een zuipen zetten en er een feest van maken. Als dat alles is.
Met name dat zuipen leek me niet zo’n verstandig advies, in combinatie met…
Grappig, zoals je schrijft over Sjakie en Little Miss Queenie. Ik zie het zo voor me, temeer daar Sjakie lijkt op de buurkater die we ooit hadden en Little Miss Queenie op Marie, de tweede kat die gedurende meer dan 15 jaar in mijn leven bleef. Tonnie was altijd bijzonder geïnteresseerd in wat Marie te eten kreeg en wandelde met regelmaat bij ons naar binnen… om prompt tot speelpartner te worden gebombardeerd. Marie vond het heerlijk om hem vanuit een ‘hinderlaag’ te bespringen… ‘m in het voorbijgaan een vriendschappelijke tik voor z’n kop te geven… en Tonnie vond dat allemaal uitstekend… zo lang hij mocht opeten wat Marie toch niet op kon. Het was een heerlijk stel om naar te kijken.
Bij “de hoek van de kleintjes” valt het me op hoe volkomen natuurlijk dat ertussen staat… maar dit terzijde.
Zelf zit ik nu in een katloze periode, maar ik heb wel twee kleinkatten, zoals m’n dochter ze noemde… Dit keer een grijze Cyperse… en weer een Rooie !
Heerlijke beesten, inderdaad. En ik hoop, nogmaals, dat je een goede oplossing zult vinden voor wanneer je opgenomen zou moeten worden.Sterkte morgen (vandaag) met de poetsmiep. Dat zij over haar problemen gaat praten verbaast me niets, want dat is het nadeel wanneer je invoelend vermogen uitstraalt en je betrokken toont… zoals ik je hier ook zie doen.
Eigenlijk heb je genoeg aan jezelf, maar het weerhoudt je niet om niet alleen alles te lezen maar meestal ook te reageren.
Het zou voor behandelaars een (extra) reden kunnen zijn om niet te kiezen voor groepstherapie en niet te snel over te gaan tot opname.
Wat is wijsheid…
Ik hoop dat de voor jou beste keuzes zullen worden voorgesteld, dat je het daarmee eens zult zijn en dat het gehuil, de ruzie en de losbarstende hel mee zullen vallen. Wellicht is er een ‘wijze’, die de ‘stoere’ een beetje stil kan krijgen, waardoor de ‘kleintjes’ minder over hun toeren raken. Want als er één ding is waar je volgens mij behoefte aan hebt dan is het rust.
Liefs voor jou en aaitjes voor de katten,
Henk.» Posted By HenK On August 04, 2009 @ 04:54
@183 Janus
Hallo Janus (nog op of al op ?),
Alhoewel het me moeilijk maakt(e) om de pijp aan Maarten te geven, ben ik met je eens dat de kinderen, kleinkinderen en niet te vergeten mijn Nicole “rijkdom” zijn.
Wanneer een kleindochter in je baard gaat hangen, voel je dat je nog leeft… :-)Voor mij was m’n site een stuk zinvolle levensinvulling geworden… tot het moment dat m’n pc er begin vorig jaar de brui aan gaf. Nu lees ik liever dan dat ik schrijf… da’s minder vermoeiend.
Met vriendelijke groet,
Henk.» Posted By HenK On August 03, 2009 @ 06:50
@ Lieve Thian,
Bedankt voor wat je schrijft over m’n site… je hebt duidelijk ‘iets’ meer gelezen dan mijn Mickey-verhaal. Hier reageren is uitstekend, want ik ben met je eens dat dat ‘veiliger’ is. Zowel voor jou als voor mij, want m’n energie is nogal beperkt en hier kan ik me gemakkelijker terugtrekken dan uit een mail-contact. Mijn stelling “De mens is van nature egocentrisch” geldt zeker ook voor mezelf. :-)Een opvallende reactie:
“Wat vreselijk wat jou en je moeder is aangedaan”
Weet je, dat het me nog steeds moeite kost om m’n biologische moeder als slachtoffer te zien. Mijn haat is inmiddels niet meer zo sterk als een aantal jaren geleden, ook voor haar geldt dat een mens de optelsom is van genetisch materiaal plus levenservaringen, maar onder druk van de samenleving je kind afstaan voor adoptie… Het zit me nog steeds niet lekker, zoals je ook hebt gezien bij wat ik schreef over het krijgen van kinderen.
En ik vind een bewuste keuze om kinderloos te blijven dan ook zeker iets waar je trots op kunt zijn en ik ben met je eens (en hoop) dat de onvervulde kinderwens geen groot probleem zal/mag worden.Spelen met de katjes… je zou het bijna therapie mogen noemen… wat heet bijna. Leuk voor Sjakie en… hoe heet de andere ?… en goed voor jou.
Ik kan me voorstellen dat je je zorgen maakt over hoe het met hen moet wanneer men je het liefst in de gesloten crisisopvang zou plaatsen.
‘k Heb geen idee of daar in ons land van regels en regeltjes iets op verzonnen is.
Het beste voor de katjes zou natuurlijk zijn dat zij in hun eigen omgeving verzorgd zouden blijven worden, maar daar zou je dan waarschijnlijk zelf iemand voor moeten vinden.
Laten we hopen dat het niet nodig zal blijken te zijn, dat je in ‘rustiger vaarwater’ komt en van daaruit, na het overboord gooien van de nodige ballast, richting ‘veilige kust’ zult gaan.
Het kan en waarom zou het jou niet overkomen…Waarom doorgaan ? Om, zoals je zelf aan Newana schrijft, “de hele kleine dingetjes”.
“Is that all there is ?” zong Peggy Lee pakweg 40 jaar geleden…
Misschien wel, misschien niet… wanneer je er een einde aan maakt, zul je het nooit weten.
En Peggy Lee zegt/zingt ook nog…I know what you must be saying to yourselves,
if that’s the way she feels about it why doesn’t she just end it all?
Oh, no, not me. I’m in no hurry for that final disappointment,
for I know just as well as I’m standing here talking to you,
when that final moment comes and I’m breathing my last breath, I’ll be saying to myselfIs that all there is, is that all there is
If that’s all there is my friends, then let’s keep dancing
Let’s break out the booze and have a ball
If that’s all there isDat laatste is misschien niet zo’n verstandig advies, maar voor de rest… mooi nummer, mooie tekst… naar mijn onbescheiden mening.
Met vriendelijke groet,
Henk.» Posted By HenK On August 03, 2009 @ 04:10
Op verzoek… en omdat ikzelf ook nieuwsgierig ben of de link op deze manier wel werkt: http://home.hetnet.nl/~heraclitus/heraclitus_mickey.html
Verder even weinig tekst, behalve sterkte voor iedereen die sterkte nodig heeft.
Met vriendelijke groet,
Henk.» Posted By HenK On August 02, 2009 @ 04:09
@Janus 161
De link was eigenlijk ‘bedoeld’ voor Thian, om haar te laten zien wat Mickey voor mij betekend heeft. Jammer, dat het niet werkte.
De site is inderdaad mijn site en met de kleinkinderen, die er vandaag weer voor zorgden dat opa redelijk uitgewoond is, gaat het uitstekend. Ze worden steeds leuker.
“Sorry Janus” sloeg niet op het feit, dat ik je zo nu en dan wat stellig vind (vond, want het is minder geworden), maar op het feit dat ik wel zie, dat je het goed meent en veel energie steekt in je reacties. Je bent echt betrokken.@Luc 162/163
Dank je voor “heel leuke opa om te zien”.
De link had ik er bewust bijgezet. Op mijn site staat niets wat de bezoekers van dit forum niet zouden mogen weten.
Het gedicht van (waarschijnlijk) Mary Elizabeth Frye staat niet voor niets als eerste gedicht en voor wie het niet kent:
Do not stand at my grave and weep;
I am not there, I do not sleep.
I am a thousand winds that blow.
I am the diamond glints on snow.
I am the sunlight on ripened grain.
I am the gentle autumn’s rain.
When you awaken in the morning’s hush,
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circled flight.
I am the soft stars that shine at night.
Do not stand at my grave and cry;
I am not there, I did not die.en @ 167 Thian
Het is spitsuur in je hoofd en het verbaast me niets dat je dat als “bar beroerd slecht” ervaart.
Je vecht voor de regie over jouw leven. Bijna letterlijk een gevecht op leven en dood. En dan wil je wel zeker weten dat de hulp die je krijgt, hulp is waar je iets aan hebt.
Sterkte… sterkte… sterkte… meer kan ik niet zeggen.» Posted By HenK On August 01, 2009 @ 05:18
Leeftijd, verdere gezondheid, behandeling en prognose… daar zul je als ‘persoonlijk adviseur’ van de kat over na moeten denken.
Uitgaand van de kat… wat het niet eenvoudiger maakt.
Niet in iedere kat zit een “Oom Whiskers” (beschreven door Philip Brown, een ‘must’ voor iedere kattenliefhebber).Het beste met Michael, Karin (en Klaartje met Tigger).
» Posted By HenK On June 27, 2009 @ 05:37
Hetty, zie “Ogen” ( http://www.spaink.net/2009/01/06/ogen/ ).
» Posted By HenK On June 27, 2009 @ 05:57
PS Iedereen bespeelt iedereen of probeert iedereen te bespelen en je zou daarom niet korter maar langer moeten nadenken over wat je schrijft… in een tijdperk, met media, waarbij dat niet gebruikelijk is…
Inderdaad, dat geldt ook voor mij.» Posted By HenK On June 26, 2009 @ 05:30
“Maar ik ben realistisch.”
Zo realistisch, dat je erbij sleept wat je erbij wilt slepen.
Ik vroeg dus niet of je liever in Iran dan in Israël wilde leven en vind de vergelijking met wat homoseksuelen in Nederland meemaken (inclusief het feit dat een kleine groep christelijke fundamentalisten begrip toont voor de islamitische houding) ronduit belachelijk.
“Imperial hubris!”
Dat verduidelijkt veel!Wij van ‘het Westen’ zijn allen schuldig aan alle ellende in de wereld en zullen daar een hoge prijs voor gaan betalen.
Natuurlijk heb je gelijk bij veel van de dingen die je schrijft.
Misschien zelfs bij je opmerking dat de situatie in Iran niet beter zou worden onder Mousavi. Maar dat weet je niet en wat we wel weten is dat er onder Ahmadinejad weinig kans is op welke vorm van meer vrijheid dan ook.Mocht er overigens een nieuwe oorlog uitbreken, wat ik niet verwacht, dan zal deze gestart worden door Iran/Ahmadinejad/Kathamei (bijvoorbeeld met een aanval op Israël) om op die manier het volk weer in één richting te laten denken.
Amerika zit zeker niet op een nieuwe brandhaard te wachten en de USS Bataan is niet meer of minder dan het zoveelste schip van de zesde vloot dat zich in die positie bevindt.
Het valt me trouwens nog mee, dat je de derde foto van deze site http://www.bataan.navy.mil/Site%20Pages/Photos.aspx niet opvoert als bewijs van de kwade bedoelingen…Of ben je daarvoor te realistisch ? ;-)
» Posted By HenK On June 26, 2009 @ 04:55
@ Hetty
De eerste zin van Karin’s begint met “Natuurlijk is Mouhavi geen echte hervormer…” en iedereen die geïnteresseerd is, kan teruglezen welke rol hij sinds de zestiger jaren gespeeld heeft…
“Mousavi is een massamoordenaar”. Dat etiket kun je, afhankelijk van de interpretatie van het begrip, zowel op Mohammad Rezā Shāh Pahlavi als op allen die na hem in Iran aan de macht kwamen plakken.
Dat de media voor een belangrijk deel afhankelijk is geworden van twitter en andere minder journalistiek bronnen, ligt niet aan de media maar aan het Iraanse bewind. Het bewind dat de bevolking dusdanig geïndoctrineerd heeft, dat het niet eens denkbeeldig is dat angst voor ‘westerse krachten’ Mahmoud Ahmadinejad ook zonder fraude aan een overwinning had kunnen helpen.
Ook wie Mahmoud Ahmadinejad is en waar hij voor staat is eenvoudig terug te vinden via dit medium. “Er worden in Iran geen homo’s opgehangen… omdat er in Iran geen homo’s zijn”, “de mythe van de holocaust…”, zijn houding ten opzichte van vrouwen…
Ik schrijf niet dat alles in de USA, UK, Israël of Nederland fantastisch gaat, maar ik word even misselijk wanneer iemand een perverse Islamitische theocratie verdedigt en de laffe moord op Neda Agha-Soltan koppelt aan ‘misplaatst martelaarschap’.Natuurlijk zijn “wij, het westen, de bron zijn van een gigantische ellende op deze wereld”, maar dat betekent niet dat we de ogen moeten sluiten voor gigantische ellende in andere delen van de wereld… waar de eerder door het westen aangerichte ellende gebruikt wordt om, door middel van angst, het volk onder de duim te houden.
Hetty, zou jij in het Iran van Khamenei/Ahmadinejad willen leven ?» Posted By HenK On June 25, 2009 @ 05:06
De geest is uit de fles en zal er niet meer in terugkeren.
Perzië/Iran was en is geen ‘achterlijk land’ en de bevolking heeft gehoord/gezien dat ook de Raad der Hoeders heeft vastgesteld dat er gefraudeerd is bij de verkiezing, heeft ook gezien hoe er is opgetreden tegen demonstranten…
Los van ‘het systeem’, los van hoe het buitenland erover denkt… Ahmadinejad heeft niet waargemaakt wat hij beloofd heeft en heeft mede door fraude de verkiezing gewonnen. Het wordt interessant of en hoe lang Ali Khamenei achter zijn verkiezing zal blijven staan.
Hij zal bijvoorbeeld ook rekening moeten houden met het feit dat een groot deel van de bevolking zich niet/nauwelijks bewust is van hoe het was voor 1978.
Er kan volgens mij echt van alles gebeuren de komende periode… het zou me zelfs niet verbazen wanneer Ahmadinejad ‘iets zou overkomen’.
En ook Nokia-Siemens zal er niet voor kunnen zorgen dat dingen buiten het zicht van de massa kan gebeuren…
De BBC en voor mij o.a. ook AlJazeera zitten er bovenop en zorgen voor zo objectief mogelijke berichtgeving.» Posted By HenK On June 24, 2009 @ 04:00
“Als we dat idee ietsjes gaan relativeren is dat uiteindelijk een goed ding, vermoed ik.”
Karin, wanneer je het zo stelt, dan kan ik het daar helemaal mee eens zijn.
Maar ik ben bang, dat dit gebruikt gaat worden om ons meer te laten wennen dat alles wat kan, minder vaak mogelijk zal zijn.
Zoals in andere delen van de wereld nog veel minder wat kan mogelijk is.Dat patiënten onrealistische verwachtingen hebben, dat artsen geen wonderen kunnen verrichten en bij het behandelen de belangen/wensen van de patiënt nog wel eens uit het oog verliezen, is waar, maar ik geloof niet dat je in zijn algemeenheid kunt stellen dat het in het belang van iedere patiënt is om (te) snel over te gaan op een slecht-nieuws-gesprek.
Ik ben met Pietie eens, dat er meer ruimte zou moeten zijn voor de individuele aanpak. Maar dan zou de lengte per consult omhoog moeten… worden wachtlijsten (weer) langer… en ook dan stijgen de kosten voor de gezondheidszorg.Mijn sombere toekomstverwachting: We gaan naar een tweedeling in de gezondheidszorg, naar (o.a.) Amerikaans voorbeeld. Met ziekenhuizen waar alles wat kan ook mogelijk is, voor hen die zich dat kunnen veroorloven, en uitgeklede zorg voor de rest van de bevolking.
Het vervolg op “de trechter van Dunning”.Met maar één echt doel: Het beperken van de kosten.
» Posted By HenK On June 15, 2009 @ 02:58
Karin, wat ik probeerde duidelijk te maken is, dat berichten over minder doorbehandelen door de reguliere artsen met genoegen gelezen zal worden door een aantal partijen.
Jij legt de nadruk op dingen die (nog) niet kunnen en ik ben bang dat er dingen die wel kunnen uit beeld raken, omdat al geaccepteerd wordt dat ze niet kunnen.
En niet iedereen gaat zoals jij om met “we kunnen niets meer u doen” en ervaart “uitbehandeld” als “afgeschreven”.En ik heb het niet over blijven hameren op de valse gedachte dat alles kan, maar wanneer we accepteren dat er veel ziektes en fysieke makke zijn, waar weinig of niets aan gedaan kan worden, kunnen we ook wel stoppen met al die peperdure onderzoeken naar nieuwe behandelingsmethodes en medicijnen.
Nog niet zo lang geleden zeiden mensen ‘die ziekte’ of ‘k’ wanneer ze kanker bedoelden en was het krijgen van kanker een zo goed als zeker doodvonnis. Mensen waren snel uitbehandeld… maar gelukkig waren er voldoende mensen die geen genoegen namen met acceptatie.
Zoals er op dit moment gelukkig nog voldoende mensen zijn, die geen genoegen nemen met het feit dat tegen ms weinig te doen is.En die mensen verdienen, naar mijn mening, meer mijn steun dan mensen die zeggen: “Leer er maar mee leven”.
De boodschap “we kunnen niets meer voor u doen” zou wat mij betreft ook vaak moeten luiden “we kunnen NU niets meer voor u doen, maar…”.
Valse hoop ? Nee, want soms gaan ontwikkelingen snel genoeg om dingen mogelijk te maken, die eerder niet konden.
Zo maar een vraagje. Moeten we nu al accepteren dat het aantal dementerenden in Nederland de komende decennia in de honderdduizenden gaat lopen of moeten we doorgaan met onderzoeken, met het ontwikkelen en uittesten van medicijnen of andere behandelingen ?
Moet de medische wetenschap vaker/duidelijker de handdoek gooien of doorgaan met het zoeken naar remedies ?Jij denkt daar anders over, uitgaand van hoe je zelf in het leven staat, maar ik zie in veel uitbehandelde patiënten potentiële klanten voor de kwakzalverij.
En die ‘bedrijfstak’ gaat het nu al veel te goed…» Posted By HenK On June 14, 2009 @ 04:58
Er is een ander prijskaartje, dat het “alles uit de kast halen” onmogelijk maakt/gaat maken en dat staat los van wat de arts kan en niet kan.
En dat weet Dunning, de man van de trechter, als geen ander.
De Qaly (quality adjusted life years) is inmiddels een ‘geaccepteerd’ begrip geworden en teksten als van Dunning en van jou leiden ons in de richting van dat nu eenmaal niet alles mogelijk is en dat we daar vrede mee moeten hebben.Iedereen is , gelukkig, vrij om een behandeling te ondergaan of te weigeren, maar naar mijn mening gaan mensen -uitzonderingen daargelaten- niet naar de dokter om te horen dat ze niet (meer) behandeld kunnen worden en de kans op genezing lijkt me groter bij een realistische, maar positief ingestelde arts.
Uitzonderingen daargelaten… afhankelijk van de patiënt… zijn er twee partijen die gaan profiteren van artsen die sneller ‘afschrijven’:
De ziektekostenverzekeringsmaatschappijen (en op beperkte schaal “de massa”, omdat de premies minder zullen stijgen) en het alternatieve circuit, inclusief de Duitse privé-klinieken met hun extreme claims.“We dokteren nu te vaak en te lang.”
Het komt ongetwijfeld voor, maar voor veel mensen geldt: Liever te vaak en te lang, dan te weinig en te kort.
“Alles wat mogelijk is (ook qua patiëntvriendelijke behandelingen) aan iedereen aanbieden is niet meer te betalen” vind ik een eerlijker argument bij het maken van keuzes, dan “we kunnen niets meer voor u doen”, terwijl dat vaak wel het geval is… en nog vaker het geval zal zijn.“Maar dat is niet eerlijk”.
Tsja… alsof het eerlijk is, dat pakweg een miljard mensen nauwelijks of geen gezondheidszorg krijgt.
En naar aanleiding van je “cru gezegd”. Niemand kan met zekerheid zeggen waardoor de spontane remissies veroorzaakt worden…
Door placebo’s/positief denken, biddende gemeenteleden, Jomanda…Samengevat: Ik vind Dunning en jou te kort door de bocht gaan.
» Posted By HenK On June 13, 2009 @ 04:58
Eén van de nadelen van dit medium, en zeker ook van Wikipedia, is dat mensen (en met name jongeren) minder kritisch worden, minder zelf gaan nadenken.
Wikipedia is geen encyclopedie en zeker geen serieuze.
Wanneer men dat had willen nastreven had men vanaf het begin allerlei voorwaarden moeten verbinden aan de “auteurs”.
Het is inmiddels te groot geworden om alle onzin alsnog te verwijderen. Wat men nu nog kan doen, is nog nadrukkelijker wijzen op de betrekkelijke waarde van wat men aanbiedt.
Wie een serieuze bron zoekt, moet nog even doorzoeken.
Een aardige column over dit onderwerp werd naar mijn mening geschreven door Laurens Mommers (zie: http://www.netkwesties.nl/editie157/column1.html ).Het “Wikipedia Supreme Court” is inderdaad lachwekkend.
» Posted By HenK On June 01, 2009 @ 04:52
Een onderzoek naar namen en rugnummers werd in 1995 al door Ewald Vervaet gedaan ( http://www.skepsis.nl/jomanda.html ).
En toen was Joke Damman al meer dan 15 jaar bezig met haar helende werkzaamheden ( http://www.kwakzalverij.nl/php/display/ap/105/70 ) .
Dertig jaar oplichterij, de bewijzen ervoor liggen voor het oprapen (o.a. door verklaringen van ex-medewerkers), en dan wegkomen met een voorwaardelijke gevangenisstraf en een tijdelijk ‘beroepsverbod’.
Dat zal de duizenden alternatieve genezers niet/nauwelijks afschrikken.Erger dan Jomanda en andere ‘jokes’, die niet om te lachen zijn, vind ik persoonlijk artsen, die om welke dan ook, meedoen aan het verkopen van gebakken lucht en wanneer dat in Nederland niet kan, uitwijken naar Duitsland.
Mensen in de meest kwestbare periode van hun leven geld uit de zak kloppen…
Hoeveel lager kun je gaan… :-(» Posted By HenK On May 29, 2009 @ 05:13
Veel plezier bij het zweven… en sterkte bij het landen, K.
Of zou je nu eindelijk van je faalangst af zijn ? ;-)Zonder gekheid, alleen herinneringen zijn de moeite van het bewaren waard en dit is er één waar je nog vaak met genoegen aan terug kunt en zult denken.
“Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde” schreef Bram Vermeulen.
Jij hebt dat overduidelijk ook gedaan… en het is niet onopgemerkt gebleven.
(* ter voorkoming van naast je rode laarzen lopen: En nu weer aan het werk !*) ;-)Met vriendelijke groet,
Henk (aka HenK)» Posted By HenK On May 23, 2009 @ 04:26
Bedankt voor je ‘verslag’ en alle links.
Je moet hier wel een bijzonder goed gevoel aan hebben overgehouden (hopelijk ook fysiek) en een prachtige herinnering.» Posted By HenK On May 23, 2009 @ 02:37
Onder alle omstandigheden het voor jouw gevoel beste uit je leven weten te halen. Wanneer je daarin slaagt, ben je volgens mij een levenskunstenaar.
En ik kan me goed voorstellen, dat men daarbij aan jou heeft gedacht.
Je dankwoord vat het mooi samen. Je gebruikt wat je kunt, schrijven, om anderen op z’n minst aan het denken te zetten.
Ook wanneer dat niet gemakkelijk gaat of wanneer je (soms) het gevoel hebt, dat het zinloos is.
Een culturele calvinist…
Ik zou het niet durven schrijven, maar wanneer je het zelf schrijft… daar zit wel iets in. :-)Bedankt, voor het plaatsen van je dankwoord.
Met vriendelijke groet,
HenK» Posted By HenK On May 22, 2009 @ 03:56
«« Back To Stats PageJe feliciteren deed ik al eerder, maar na het bovenstaande ben ik wel nieuwsgierig naar je dankwoord (en uiteraard ook naar je kapsel ;-) ).
Mocht je niet kunnen slapen na zo’n enerverende dag… zet het hier nog even neer… :-)
Met vriendelijke groet,
Henk.» Posted By HenK On May 21, 2009 @ 05:12