Deprecated: Function wpdb::escape is deprecated since version 3.6.0! Use wpdb::prepare() or esc_sql() instead. in /htdocs/www.spaink.net/wp-includes/functions.php on line 5453
Comments Posted By Agnes
Displaying 0 To 0 Of 0 Comments
Anderhalf jaar geleden heb ik een rollator aangeschaft, omdat ik zonder nergens meer kwam, vanwege Lyme.
Ik was zo blij dat de wereld weer voor me open ging, de winkels weer bereikbaar werden, de stad, familie, vrienden en werk, dat ik van eerste schroom niet zoveel last had. Die schroom kwam later pas.
Bij een rollator dacht ik aan m’n oma, die er inmiddels niet meer is. Met m’n, toen nog 43 jaar vond ik het niet zo prettig me rechtstreeks te indentificeren met m’n oma van in de tachtig. Tot een goede vriendin me zei dat het toch helemaal niet vervelend was om aan m’n oma te denken. Dat was de juiste opmerking voor mij.
Wat me geholpen heeft bij het weer innemen van m’n plaats in de maatschappij zijn inderdaad goede voorbeelden: Jetta Kleinsma (toen nog secretaris, mét rollator), Renate Dorrestein, Lucille Werner, in zekere zin Steven Hawkins en natuurlijk Karin Spaink.
In m’n gedachten zie ik die prachtige foto van Karin in een rolstoel. Daar zit een vrouw die iets te melden heeft.Het valt me op dat ik meer oog heb gekregen voor gebrek in m’n omgeving. Op straat zijn veel mensen te zien die zich moeilijk voortbewegen. Ik heb collega’s die te maken hebben met beperkingen, zoals een iemand die nog maar voor 16% ziet, een ander met suikerziekte, of een zware taak vanwege een ziek kind. Het levert mooie gesprekken op.
Gisteren heb ik voor m’n werk voor het eerst een externe presentatie gehouden. (Ik ben fondsenwerver bij een landelijke belangenorganisatie en heb gesolliciteerd mét rollator en werd aangenomen.)
Het was voor mezelf een beetje zoeken hoe de presentatie te doen. Ik kan immers niet meer goed staan en lopen. Om toch boven het publiek uit te komen ben ik op m’n rollatorkrukje gaan zitten en de rest verliep heel ontspannen.Ik ervaar dit alles als een soort ontdekkingstocht. Iedere keer weer kom ik in situaties terecht die voorheen op een bekende manier verliepen, maar die nu vragen om een nieuwe benadering. Dat is zeker niet altijd plezierig. Iedere keer als het lukt om de uitdagingen te slechten, geeft dat mijn leven opnieuw weer glans.
Ben ook voor meer zichtbaarheid van allerlei gebrek.
Karin, voor mij ben je toch een beetje een held.
» Posted By Agnes On November 17, 2010 @ 13:48
Wat een avonturen heeft Michael Boston meegemaakt. Heeft z’n viriliteit verloren en een stoere naam erbij gekregen.
Zou hij wat huiselijker worden nu? In ieder geval in de nacht ;-)
Gelukkig heb je je niet laten afleiden door het vlooienbandje.
» Posted By Agnes On November 14, 2010 @ 18:36
Wat is toeval in dit geval?
Hoewel we een heleboel kennis tot onze beschikking hebben, weten we zo weinig van hoe het leven, de wereld in elkaar zit.Prachtig!
En die Japie is dan wel een beetje zieleig, maar hij boft met zo’n buurvrouw.
» Posted By Agnes On October 27, 2010 @ 23:06
Ben benieuwd naar Andersmans ogen van Marjolein Houweling. En lief grappig filmpje van Max die zich te goed doet aan de rozen. Zo te zien smaakt het haar goed :-D
Sterkte Karin!
» Posted By Agnes On October 23, 2010 @ 09:54
Prachtige foto van Max in de boom. Ze groeit gestaag, zo te zien.
Ook van het spannende avontuur genoten.» Posted By Agnes On September 06, 2010 @ 14:31
“jouw rekening” natuurlijk
» Posted By Agnes On September 10, 2010 @ 15:28
@phansen
Je moet wel een ander stuk hebben gelezen dan ik heb geschreven.
Met het uitventen van geloof heb ik niks en dat is ook niet wat ik aan het doen ben.
Jouw verwijt dat ik elke claim van willekeurige helers en genezers enthousiast binnen zou halen, laat ik voor jou rekening.
Wel wil ik er even op wijzen dat het onderzoek naar de werking van banderol, samento en doxycicline is uitgevoerd door Eva Sapi, hoogleraar cel- en moleculaire biologie, aan de Universiteit van New Haven. Niet bepaald een willekeurige genezer.
In mijn stukje vergiste ik me, ik schreef dat ze arts was. Dat klopt dus niet.
De strekking van mijn verhaal is dat de stelling van Karin Spaink:
“…in het geval van nood kun je je beter verlaten op de gecontroleerde sector.”, voor mijn situatie en voor die van vele Lyme-patiënten met mij, te stellig is geformuleerd en niet juist is.Ik waardeer de scherpe blik van Karin zeer, evanals haar ontmaskering van de “orenmafia”. Karin Spaink lijkt me niet iemand die graag het valse geloof naar de andere kant laat doorslaan. En dat dreigt op dit punt naar mijn mening te gebeuren.
» Posted By Agnes On September 10, 2010 @ 15:27
@ Thomas, met een proefbehandeling bedoel ik geen homeopathisch pilletje. AB heeft bij jou eerder geholpen. Dat is wat ik bedoelde met een proefbehandeling.
En was het maar simpel…
» Posted By Agnes On September 08, 2010 @ 00:08
@Thomas
Wat goed dat Lyme onderkend werd, dat je een behandeling kreeg en dat de klachten die je had verdwenen.
Dat er later niks gevonden werd, wil dus helaas niks zeggen.
Psychiatrische klachten kunnen wel degelijk door Lyme worden veroorzaakt. Heb je niet overwogen een proefbehandeling aan te vragen?» Posted By Agnes On September 07, 2010 @ 17:47
Karin, er moet mij iets van het hart.
Je maakt meer dan eens, ook in dit stuk, een vergelijking tussen de reguliere en de alternatieve sector. Keer op keer kom je tot de conclusie dat de alternatieve gezondheidsorg niet meer te bieden heeft dan valse hoop en in het beste geval misschien enige dure verlichting of verzachting. Over de reguliere sector ben je weliswaar kritisch, maar daar valt wat te halen als het gaat om genezing, als ik jou goed interpreteer.
Maar ligt het wel zo zwart-wit? In veel situaties wel. In grote lijn ben ik het met je eens.
Ik heb Lyme, chronische Lyme wel te verstaan. Al zestien jaar lang, weet ik sinds een jaar.
Vier jaar geleden kreeg ik ernstige klachten. De reguliere gezondheidszorg kon niets vinden. Dat ik niet meer op mijn benen kon staan, laat staan lopen, zonder hulpmiddelen, kon, ondanks de verschillende onderzoeken en tests, niet worden verklaard. Ook de vermoeidheid niet. Behalve natuurlijk door er een psychische verklaring voor te geven. Dat werd dan ook niet nagelaten. Verschillende behandelingen volgden en niets hielp. Tot ik er genoeg van had en verder ben gaan zoeken.In 1994 had ik een borrelia-infectie opgelopen en die was destijds behandeld met tien dagen antibiotica. De recente test, in opdracht van de huisarts uitgevoerd, was negatief. Aldus kon ik volgens de reguliere zorg geen last hebben van chronische Lyme.
In mijn speurtocht ontdekte ik:
1. de regulier uitgevoerde tests zijn in veel gevallen niet gevoelig en kunnen dus onterecht negatief zijn.
2. de behandeling van tien dagen antibiotica bij een besmetting blijkt in sommige gevallen (hoeveel weten we niet) onvoldoende te zijn. De Lyme kan vele jaren later alsnog tot uiting komen en leiden tot allerlei invaliderende klachten. Dit heet persisterende Lyme.
3. Persisterende Lyme wordt ontkend in de CBO-richtlijn, zoals die in Nederland geldig is en wordt toegepast door de reguliere artsen.Er bestaat geen enkele test die kan uitsluiten dat iemand Lyme heeft. Alle tests die bestaan kunnen dus negatief uitwijzen, terwijl je toch Lyme hebt.
In Nederland is er één laboratorium dat gespecialiseerde tests uitvoert. Ik heb mijn huisarts zover gekregen dat ze heeft meegewerkt aan het laten doen van verschillende tests. Maar is dit laboratorium regulier? Nee, zelfs mijn zorgverzekeraar kende het niet.
Enfin, de verschillende tests waren negatief, behalve een. Er werd DNA van de borrelia bacterie in mijn urine aangtoond. Als deze test positief is, heb je de grootst bereikbare zekerheid gekregen dat je Lyme hebt. Het is een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid.
Overigens raden allerlei artsen in het buitenland en enkele betrokken artsen in Nederland aan om de diagnose te stellen op basis van klinische gegevens. Tests kunnen de diagnose hooguit ondersteunen. Dit gaat vooralsnog voorbij aan de reguliere gezondheidszorg in Nederland.Dan het verhaal van de behandeling. Volgens de reguliere gezondheidszorg kan ik geen Lyme hebben, omdat ik destijds behandeld ben. Mocht de Lyme veroorzaakt zijn door een tweede besmette teek, in de tussenliggende jaren, dan zou ik een onbehandelde Lyme kunnen hebben. De (onbetrouwbare) tests van de reguliere gezondheidszorg wijzen echter negatief uit, dus heb ik het niet.
Wanneer een arts wel mocht erkennen dat ik chronische Lyme heb, dan zou ik, in het beste geval, een behandeling kunnen krijgen van 1 maand antibiotica.
Dit blijkt in veel gevallen niet genoeg.Er is erg weinig onderzoek gedaan naar Lyme en naar de behandeling daarvan. Toevallig is er onlangs een onderzoek gedaan, door een gerenomeerd arts in Amerika, naar de effecten van enkele kruiden en van doxycicline op de borrelia-bacterie. In vitro.
De kruiden, samento en banderol blijken in combinatie, in een bepaalde dosis, de bacterie nagenoeg te laten verdwijnen uit het laboratoriumglaasje. De doxycicline zorgt er voor dat een van de drie of vier verschijningsvormen van de bacterie verdwijnt. De andere verschijningsvormen van de bacterie (de borrelia-bacterie kan van vorm veranderen en zich daardoor onttrekken aan bijvoorbeeld antistoffen of AB), nemen onder invloed van de doxycicline juist sterk toe.
Dit verklaart mogelijk waarom veel Lymepatiënten enkel tijdelijk baat hebben bij behandeling met AB. Na een aanvankelijke vermindering van de klachten, steekt, nadat met de behandeling gestopt is, Lyme vaak de kop weer op. Soms verergeren de klachten zelfs.Aangezien de reguliere artsen mij helemaal niets te bieden hadden, behalve psychologische begeleiding en revalidatie, ben ik op zoek gegaan naar een arts die op zijn minst mijn klachten serieus nam en die samen met mij en met de beperkte kennis die er is, mij wilde behandelen.
Ik heb die arts gevonden in iemand die meer Lyme-patiënten behandelt. Ze is een vrijgevestigd huisarts, homeopaat en orthomoleculair arts. Regulier en alternatief tegelijk dus.
Ze windt er geen doekjes om dat er weinig kennis is. We proberen het weinige dat er wel bekend is, of dat er rondzoemt, uit. Een jaar geleden ben ik begonnen met de behandeling. Vitaminen, mineralen, homeopathische middelen (waar ik wel degelijk heftige fysieke reacties op vertoon), ontgifters en kruiden. Alles gericht op het zo sterk mogelijk maken van het afweersysteem. De ontgifters zijn er voor om de gifstoffen af te voeren die de bacterie afgeeft (de levende bacteriën produceren stoffen die giftig zijn voor het lichaam en dode bacteriën vormen zelf een gifstof voor het menselijk lichaam).Hoe het ook zij, waar ik een jaar geleden soms m’n ene voet nauwelijks voor de andere kon zetten, vanwege ernstige vermoeidheid: dát euvel is verholpen. Ik kan op dit moment weer 32 uur per week werken. Lopen kan ik nog steeds niet, zonder rollator. Maar ik red me prima mét.
De arts die mij behandelt is niet zo enthousiast over antibiotica. Ze heeft me een keer anderhalve maand voorgeschreven. Maar dat deed niets, behalve dat ik last kreeg van bijwerkingen.
Ik sta op het punt te beslissen om opnieuw een antibioticum te proberen. Dat is immers een middel uit de reguliere gezondheidszorg. Artsen in Duitsland, Zwitserland en Amerika geven het soms wel vijf jaar lang aan een Lyme-patiënt.
Zonder garanties, helaas.De behandeling die ik krijg is vaag. Ik zou graag iets doen of krijgen waarvan bewezen is dat het in veel gevallen effect heeft, dat regulier is. Maar dat is er niet.
En nu ligt er dus dat onderzoek. Alleen nog maar in vitro gekeken naar de effecten van verschillende kruiden en AB. Laat ik nou net de twee kruiden, die volgens het onderzoek, een positief effect blijken te hebben, gebruiken…
Een reguliere arts zou me die kruiden nooit hebben voorgeschreven. Hij of zij kent ze waarschijnlijk niet eens. Een alternatieve arts dus wel. En ja, de middelen kosten een hoop geld. En ze geven hoop. En nu blijkt ook nog, in een laboratoriumsetting, dat ze een positief effect hebben. Terwijl het regulier geldende middel AB positief lijkt te werken, maar dat uiteindelijk niet doet. Over de bijwerkingen van hoge doseringen AB, voor langere tijd, hebben we het dan nog niet eens.Kortom, wat is regulier, wat is alternatief en waar kan je het beste je hoop op vestigen?
Ik laat me niet verblinden door dat ene onderzoekje. Of die kruiden werkelijk bijdragen aan mijn herstel weet ik niet. Zo realistisch ben ik wel.
Maar om nou te zeggen dat de reguliere gezondheidszorg, in mijn situatie meer te bieden heeft dan de alternatieve gezondheidszorg, daar kan ik het niet mee eens zijn. Voorlopig is het andersom.» Posted By Agnes On September 06, 2010 @ 16:58
Scherp stuk met een liefdevolle toegift.
» Posted By Agnes On September 06, 2010 @ 14:22
Tartarus schreef in 24: “Lyme is inderdaad WEER een “mooi” voorbeeld hoe Nederlandse betweterige artsen Lyme-patiënten jarenlang gewoon het bos in hebben gestuurd.”
De beeldspraak ontlokt me een lach, vanwege het bos, waar je nou juist, maar daar niet alleen, kans loopt een tekenbeet op te lopen.
Zouden positief denken, een blij gevoel en afwezigheid van depressie helpen om ook Lyme te genezen? In dat geval kan er letterlijk in de nieuwe richtlijn (die in de maak is) worden opgenomen dat artsen kunnen volstaan met alle lymepatiënten het bos in te sturen. We schieten dan allemaal in de lach, en ons probleem is opgelost.» Posted By Agnes On August 09, 2010 @ 17:22
Karin schreef:”Als de artsen met lege handen staan, krijgt u ineens een groot deel van de verantwoordelijkheid toegeschoven en moet u doen wat zij niet kunnen.”
Zo gaat dat bij kanker en bij andere ziektes, zoals bij Lyme.
Naar Lyme wordt nog weinig onderzoek gedaan. Artsen in Nederland werken volgens een richtlijn uit het jaar nul. Diagnostisering en behandeling van chronische Lyme zijn ernstig onder de maat.Als patiënt mocht ik het doen met behandeling door een psychosomatische fysiotherapeut, een psycholoog en een psychiater. En ik ben niet enige die dit is overkomen.
» Posted By Agnes On August 07, 2010 @ 17:36
Hoor de naam van Wallage rondzoemen
» Posted By Agnes On March 17, 2010 @ 11:39
@ Helm: Camiel gaat al naar Maastricht ;-)
» Posted By Agnes On March 16, 2010 @ 22:18
Alleen het argument van zorg die beter kan is misschien te makkelijk. Maar is iedereen in staat om een autonome beslissing te nemen? Wat houdt autonoom zijn in?
Als ik denk aan de prominenten die bij het intitiatief betrokken zijn, zoals Hedy d’Ancona, Jan Terlouw en Frits Bolkestein, dan ga ik er meteen vanuit dat zij volkomen in staat zijn om zelf een beslissing te nemen wanneer zij hun leven als voltooid beschouwen. Dit geldt ook voor Karin Spaink wat mij betreft. Die vrijheid gun ik hen ook, die gun ik iedereen, ook mezelf.Maar wat als oudere mensen, die niet meer zelfstandig kunnen leven, zorg nodig hebben en anderszins afhankelijk worden, zich teveel voelen? Wat als zij zich een blok aan het been voelen van hun kinderen, hun vrienden?
Gaan we het deze mensen kwalijk nemen als zij er voor kiezen om die pil níet te nemen? Voelen zij druk van hun omgeving als zij er voor kiezen het einde te nemen zoals het komt? Het leven ten volle tot het einde toe te leven, ook als dat betekent dat ze moeten incasseren, moeten omgaan met afname van krachten en vermogens, als ze moeten omgaan met het rouwproces van afscheid nemen van het leven. Behouden zij de vrijheid om op deze manier naar het einde toe te leven? Hoe kunnen we ook deze vrijheid waarborgen voor iedereen?Autonomie van een mens bestaat alleen in wisselwerking met de omgeving. Niet iedereen is in staat om in die wisselwerking een volkomen zelfstandige positie in te nemen.
We leven bovendien in een samenleving waarin snelheid, effectiviteit, gezondheid en succes gewaardeerd worden en waarin ouderdom, ziekte, dood, duurzaamheid en waarachtig geleefde gevoelens amper een gewaardeerde plaats hebben. Het vraagt daarom veel van een individu om in een dergelijke omgeving een autentieke keuze te maken. Dit brengt ons wat mij betreft bij een dilemma in deze discussie.Ik vind het heel goed dat “Uit vrije wil” opnieuw een maatschappelijk discussie is gestart. Het zou mooi zijn om de eigen keuze op een goede manier geregeld te krijgen. Maar hoe kunnen we op een zorgvuldige manier met dit dilemma omgaan?
» Posted By Agnes On February 13, 2010 @ 18:02
Krijg er koude rillingen van. Het is helaas maar al te waar. Goed voorstel, die bezuinigingsmaatregel.
» Posted By Agnes On January 15, 2010 @ 15:38
Dank voor de tip.
Lees ook dat Vera Pauw twee speelsters uit het Nederlands voetbalelftal heeft gezet, waarschijnlijk omdat de dames een lesbische relatie hadden. Dacht dat dat in Nederland niet meer niet verboden was.
» Posted By Agnes On December 04, 2009 @ 01:11
Ik dacht bij jounalistieke kwaliteit ook niet in de eerste plaats aan de Telegraaf, maar dat terzijde.
» Posted By Agnes On November 16, 2009 @ 21:42
Nee hoor, kranten hoeven niet gered. Ze zullen blijven bestaan, naast internet en televisie, net zoals boeken zijn blijven bestaan.
Kranten zijn zich gaan gedragen als bedrijven met een product voor de massa. Nu blijkt “de massa” ook op andere manieren nieuws tot zich te kunnen nemen. Steeds minder mensen betalen voor een abonnement op de krant. De bedrijfsvoering loopt vast.
Toch zal er een markt blijven bestaan voor het klassieke journalistieke product van onafhankelijke nieuwsgaring, achtergrondinformatie, analyses van het nieuws en opiniërend nieuws. De klassieke journalistiek wordt steeds meer een kwaliteitsproduct voor fijnproevers, die daar graag voor betalen.
» Posted By Agnes On November 16, 2009 @ 16:40
Jouw vraag aan het slot zal vast retorisch bedoeld zijn. Een diva naast een andere diva, met ieder een heel eigen uitstraling. Dat komt goed.
» Posted By Agnes On November 06, 2009 @ 17:05
Fijn dat je het even uitlegt Moos. Komt denk ik door de combinatie van de woorden “een omgebouwde kerel” en aan het eind zoiets als : “hahahaha”.
Met mijn beperkte kennis van allerlei culturen uit het oosten heb ik een beeld van gescheiden werelden voor mannen en vrouwen. Vrouwen en mannen die muziek maken, dansen en anderszins vermaak bieden vallen sowieso buiten die twee categorieën. Mannen met gedrag of uiterlijk dat in de categorie vrouwelijk wordt geplaatst, kunnen in de “artiestenwereld” toch een plek vinden.
Dit mechanisme bestaat volgens mij overigens niet alleen in oosterse culturen, maar ook in westerse.» Posted By Agnes On November 05, 2009 @ 22:53
Ik begrijp ook niet waarom mannelijke artiesten die zich vrouwelijk voordoen, op welke manier dan ook, om te lachen zijn. Behalve dan wanneer het als grap bedoeld is, bijvoorbeeld bij Tante Es of Annie de Rooij.
Waarom zou een transseksueel niet geliefd of populair kunnen zijn Moos?» Posted By Agnes On November 05, 2009 @ 18:26
Fijn Deger, die toelichting.
» Posted By Agnes On November 01, 2009 @ 00:27
Bij deze ook een filmpje. Er staan heel wat video’s op You Tube. Gencebay is behalve zanger ook regisseur. Weet niet of de video’s een soort clips zijn van hem als zanger, of dat het filmpjes zijn, door hem gemaakt. Verleiding en aantrekkingkracht spelen zeker een rol in de fimpjes ;-)
http://www.youtube.com/watch?v=VLMLrhzUsCI
» Posted By Agnes On October 31, 2009 @ 01:19
Een echte Turkse beroemdheid dus. Leuk dat er nu toch een Turks cultureel draadje ontstaat.
Ik heb nog een van de mannen gegoogled. Orhan Gencebay, eveneens een zanger met vele andere talenten.http://nl.wikipedia.org/wiki/Orhan_Gencebay
» Posted By Agnes On October 31, 2009 @ 01:08
Wat me opvalt is dat op vier van de acht kaarten ook de namen van de mannen vermeld staan. Eén ervan zou een filmster zijn. Als het onbekende mannen zijn hoeven we hun namen immers niet te weten, lijkt me. Ik heb dan ook het vermoeden dat de mannen in Turkijë beroemd zijn. Misschien zijn het schrijvers of televisiepersoonlijkheden?
Ik kan me herinneren dat ik, lang geleden op de middelbare school, mijn leraar Nederlands een keer getergd heb, door hem voor zijn verjaardag een kaart te sturen met een foto van Maarten ‘t Hart.
Deze anekdote vind ik leuk om te vertellen, maar illustreert ook dat een rekje met kaarten van mensen niet per sé een vertegenwoordiging hoeft te zijn van het nationale schoonheidsideaal. Met alles respect voor Maarten ‘t Hart, durf ik hier toch wel te stellen dat hij, ook in die tijd, niet het esthetisch ideaal van de gemiddelde Nederlander is geweest. De reden dat zijn foto op een ansichtkaart was terechtgekomen was een andere.
Karin, heb je navraag gedaan over wie de mannen op de kaarten zijn?
Vind het geestig dat je je vriendinnen hebt getrakteerd op een dergelijke ansicht uit Istanboel LOL.
Nog geestiger en toch ook een beetje shockerend vind ik het dat de foto’s voor jou aanleiding zijn om vragen op te werpen over culturele beelden van aantrekkelijke mannen.Of Maarten ‘t Hart nog steeds wordt afgebeeld op ansichtkaarten weet ik niet, maar ik zou er plezier in hebben wanneer buitenlandse toeristen zijn kaart, of die van een willekeurige andere auteur, naar het thuisfront zouden sturen en zich zouden verkneukelen over de aantrekkelijkheid van de Nederlandse man.
» Posted By Agnes On October 30, 2009 @ 14:50
:-D
» Posted By Agnes On October 28, 2009 @ 17:16
Prachtig.
» Posted By Agnes On October 27, 2009 @ 18:27
«« Back To Stats PageWat mooi dat Tweety in jouw armen ligt.
Zo’n stoere kat.
Sterkte.» Posted By Agnes On October 27, 2009 @ 08:19