Helden, roofheren en moordenaars

Maurits van OranjeWat is dat toch, dat politieke discussies zo rap verzanden in schijngevechten, waarbij iedereen met stropoppen aan het zeulen slaat?

Wijzen critici erop dat al die belastingontwijkings-maatregelen waarin Nederland excelleert, hoofdzakelijk betekenen dat bedrijven schier onbelast winst kunnen maken, overheden inkomsten derven en burgers opdraaien voor de gaten in de begroting – begint er prompt iemand over ‘trickle down’ en dat een zonnig investeringsklimaat ons aller welzijn dient. Nou nee: vorig jaar kwam er elke twee dagen een miljardair bij, bezaten de 42 rijkste mensen evenveel als de armste helft van de wereldbevolking, en ging 82 procent van alle rijkdom die gecreëerd werd, naar de rijkste één procent van de wereldbevolking.

Ontstaat er godlof een breed debat over seksuele opdringerigheid en seksueel machtsmisbruik, beginnen mensen te jammeren dat op die manier de flirt de nek wordt omgedraaid – terwijl vrijelijk ‘nee’ kunnen zeggen toch werkelijk een voorwaarde is voor een oprechte en eerlijke flirt.

Komt eindelijk de discussie los over de gewelddaden die eerder uit naam van Nederland zijn gepleegd, gekoppeld aan de vraag of het werkelijk verstandig is de handlangers daarvan blijvend te eren met standbeelden, pleinen, bruggen en tunnels, worden fractievoorzitters Buma (CDA) en Dijkhoff (VVD) in koor kwaad:

“We moeten onze geschiedenis levend houden. Daar hoort discussie bij, zeker. Maar als we met een grote gum een deel van onze geschiedenis uit de samenleving wissen, dan heb je die discussie juist niet. Dan gooien we hele hoofdstukken weg, dan verliezen we onze helden, en leren we ook niet meer van onze zwarte bladzijden”, schreef Dijkhoff gisteren op zijn Facebookpagina, een paar dagen nadat minister-president Rutte valselijk had beweerd dat de buste van Maurits van Oranje uit het Mauritshuis verwijderd was.

Alsof iemand om een gum vroeg. Alsof het argument om de status van allerlei vaderlandse helden te herzien, niet juist het gevolg is van de wens om lang verdoezelde, al dan niet moedwillig vergeten hoofdstukken uit onze nationale geschiedenis nu eindelijk eens fatsoenlijk boven tafel te krijgen.

Waar Dijkhoff kennelijk niet aan wil, is de optie dat ‘onze’ helden misschien geen helden waren, maar eerder roofheren en moordenaars. Liever dan het debat aan te gaan dat hij beweert te beschermen, schuift hij critici in de schoenen dat zij onze zwarte geschiedenis willen uitgummen, nee ausradieren – terwijl het probleem nu juist is dat hijzelf dat deel van onze geschiedenis nog steeds niet het volle pond wil geven.

Dijkhoff, Buma en Rutte doen alsof het om een paar ‘zwarte bladzijden’ gaat. Maar losse bladzijden kun je uitlezen, omslaan, en daarna vergeten. Terwijl het erom gaat onze geschiedenis oprecht te evalueren, en durven te bedenken dat misbruik, uitbuiting en moord wellicht geen ‘incident’ in onze geschiedenis van kolonialisme waren, maar een inherent onderdeel ervan.

Author: Spaink

beheerder / moderator

11 thoughts on “Helden, roofheren en moordenaars”

  1. Op de middelbare school kreeg ik dat eigenlijk altijd als antwoord wanneer ik met belangrijke vragen in m’n maag zat: dat is een zwarte bladzijde uit de geschiedenis, en bovendien hebben ‘we’ al sorry gezegd. Ja, maar daarmee was dan nog niks uitgelegd, en zonder uitleg slaat een groot deel van de stof die WEL wordt aangeleerd als een tang op een varken. En dat terwijl wij Nederlanders juist bij uitstek in de positie kunnen zijn om, pioniers als we zijn, aan andere, grotere landen uit te leggen hoe en waarom je je handel beter niet op VOC-achtige wijze zou moeten vormgeven. Wij weten op kleine schaal vaak al ver van tevoren waar men wereldwijd op grote schaal tegenaan gaat lopen. Lessen als economie slaan bijvoorbeeld nergens op als je voorbij gaat aan wat er op wereldniveau reeds bij elkaar is gejat – grondstoffen en arbeid hoeven immers niet betaald, en met een beetje mazzel kun je het leeggeroofde land ook nog terugverhuren aan de berooide bevolking tegen een rente die ze nooit meer af kunnen lossen…. etcetera, etcetera…. Juist door ons te laten voorstaan op onze corrupte criminele voorouders kunnen wij elkaar en de wereld leren hoe dingen beter kunnen.

  2. @Karin: Vindt je het een slecht idee om standbeelden te voorzien van uitgebreide informatie over het beeld, inclusief de zwarte bladzijde?

  3. CiNNer @3: Een bordje erbij helpt vaak weinig, denk ik: dat zie je immers amper. Er zullen vast ontzettend lelijke exemplaren bij zitten -vgl. veel standbeelden in de VS, die gewoon in serie zijn gemaakt- die weg kunnen. Een ‘omzetting’ van monumenten -vgl. et wat er met het Von Heutz-monument in Amsterdam-Zuid is gebeurd, is ook een mogelijkheid.

    Maar het hernoemen van pleinen en straten vind ik helemaal niet erg. De Stalinlaan in Asterdam heet nu ook al decennia de Vrijheidslaan, en niemand die zich daaraan stoort.

  4. Het probleem dat een debat in de weg staat is een klein groepje gekwetst voelende mensen die zelf niets hebben meegemaakt maar die wel hoog van de toren blazen en uiterst geradicaliseerd zijn. Het is veelzeggend dat oud sprintster Nellie Cooman ( die een kleurtje heeft) dan moet gaan uitleggen dat ze niet de lasten van haar voorouders kan en wil dragen. “Ik kan niet met ze meevoelen, want ik heb het niet meegemaakt.” Vanuit deze houding is het pas mogelijk te debatteren over de geschiedenis en haar blanke en zwarte bladzijden. Maar gezien de haat die haar ten deel valt n.a.v haar uitspraak , (vanuit de gekleurde gemeenschap) is de tijd nog niet rijp voor een meer objectieve kijk op de geschiedenis.

  5. U begrijpt toch wel dat dit uiteindelijk ook weerslag gaat geven op de namen die islamitische scholen en moskeeën dragen, daar menigeen vernoemd is naar geestelijken, generaals en kaliefen die alles behalve zuiver op de graat waren. En daar blijft het niet bij, alles waar een vlekje aan zit wordt aangevallen, we belanden zo in een cultuuroorlog die enkel verliezers kent. Denk maar niet dat Mandela zonder zonde is, ook die zal sneuvelen in dit “debat”. Over de levenswandel van de Profeet Mohammed hoef ik het al helemaal niet meer te hebben.

    Het is maar wat u wenst, mevrouw.

  6. Objectief @6: Je hebt je staatshuishouding niet op orde :)

    De naamgeving van bruggen, openbare scholen, pleinen en straten is een publieke zaak. De naamgeving van kerken, moskeeën en scholen voor bijzonder onderwijs is dat niet.

  7. Het zou toch eigenlijk in gewone geschiedenisbeelden en of gewone monumenten in plaats van genoemde ‘helden’ moeten noemen, ondanks ‘slechteriken’! Ja, liever met zwarte bladzijden, dan leren we ervan wat de discussie voor nodig is.
    Beter van wel, dan alles weggummen! Anders bestaat de geschiedenis niet waar wij vandaan kwamen. Wij , ons allen gekleurde mensen ( vooral niet te vergeten, witte of roze, of creme van kleur van blanken !!! ), komen allemaal uit de families van roofmensen en moordenaars vandaan. Ook Mandela had de bom opgeblazen met zijn goede bedoeling, maar ook helaas doden vielen. Moeder Theresa had ooit wat geld weg gesjoemeld voor de armen, met de goede bedoeling. Paus Paulus II had heel lang verkering met meisje uit Polen voordat hij naar Rome ging. Jezus had ook “heftige affaire” met een hoer. Niemand verklaart heilig, zou ik ook gezegd hebben. Maar de ene kant zonder bewijsstuk kun je de ‘helden’ toch niet weggummen, ook niet van Maurits of Hendriks of Jezus noem maar op. Je ziet ook de lange rijen marmeren bustes bij het kabinet of in de gemeente Den Haag. Helemaal ‘dode’ ministers of bekenden die ook roofgeldwolven waren geweest, net goed als Prins Bernard die behoorlijk vrouwen had verwekt, scheinheilig voor het publiek te doen zwaaien, lachend achter de pijproken. Gewoon allemaal vuillakken! Zelfs mijn oma sprak nooit over haar onbekende vader die uit Canada/Amerika van het Leger was geweest. Op mijn 14e was ik zo nieuwsgierig maar tot mijn grote tereurstelling van haar stamboom. Oeiiii wat was ze zo kwaad! Mijn obsessie naar haar leven heeft me nog steeds helaas bewaard, waarvoor? Om boegbeeld van mijn voorvaderen aan de klok te hangen? Nou nee, gewoon hoe het haar leven was geweest, nee ze sprak nooit over. Maar nu wist ik al van haar geschiedenis, met diepe triestgeval. Ik kan de hele boek schrijven over haar leven, maar uit respect voor haar dat haar vader ook klootzak en vuillak was geweest. Mijn andere oma met zus en Opoe waren zelf Joodse Duitsers, ze spraken ook nooit over hun voorvaderen, die zeiden al: Kijk naar die paardenbloempjes op het grasveld, dat vind ik veel bijzonder die vrolijk groeit omdat het lente is heb ik veel meer aan dan je voorvaderen die allemaal met hun pikkies deden en hun macho’s overal strooien en andere vrouwen hebben verwekt. Ik heb zelfs mijn mans kleren en zijn stomme spullen uit het raam gegooid, die verwekt 5 kinderen om de hoek zonder dat ik wist. Daarmee basta ! Ik maar met mijn oren omlaag die gelukkig wel genoeg doof zijn, ha!

  8. @4 Dat hernoemen gaat ook wel eens pijnlijk mis. Zo werd in de Amsterdamse Transvaalbuurt de Louis Bothastraat hernoemd naar Albert Luthulistraat omdat men Louis (1862-1919) aanzag voor Pieter Willem Botha (1916-2006). In dezelfde buurt werd het Pretoriusplein hernoemd naar Steve Bikoplein terwijl die arme Andries Pretorius (1798-1853) toch echt niets te maken had met de Apartheid.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Hou me per e-mail op de hoogte van nieuwe reacties op dit artikel.
      (U kunt zich hier abonneren zonder zelf te hoeven reageren.)

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.