Schrijnend

Ontdekten we in augustus jongstleden dat er in Nederland vijfduizend ouderen met een indicatie al langer dan een jaar wachten op een plaats in een verzorgings- of verpleegtehuis, waarbij de hulpverleners spreken van ‘schrijnende thuissituaties’, nu horen we dat de omstandigheden in verpleeginstellingen al even hemeltergend zijn. Demente bejaarden die stelselmatig zonder enige supervisie in groepjes bij elkaar worden gezet; verpleegkundigen die ’s nachts met hun tweeën vier afdelingen in de gaten moeten houden; mensen bij wie de urine langs de benen loopt; de inspectie die klaagt dat de mondzorg in verpleegtehuizen volstrekt ondermaats is en de tanden van de bewoners niet eens worden gepoetst.

‘Tsja,’ legde staatssecretaris Van Rijn desgevraagd uit, ‘de instellingen zijn helaas overbelast omdat mensen tegenwoordig langer thuis willen blijven. Er komen zodoende nu vooral zware gevallen binnen, en de zorg is daarop niet berekend.’

Het klonk als een plausibel verweer. Nou ja, op één klein puntje na dan, want het is immers Van Rijns eigen beleid om hulpbehoevende mensen zo lang mogelijk thuis te houden en plaatsing in verpleegtehuizen te reserveren voor de allerergste gevallen. Dat maakt de situatie ronduit bizar: de staatssecretaris geeft publiekelijk toe dat de verpleeginstellingen niet bij machte zijn om zijn beleid uit te voeren.

Onze oudjes (en hun mantelzorgers) kunnen hun borst natmaken. Met ingang van januari aanstaande wordt er flink gesneden in allerlei vormen van thuishulp: de financiering van veel landelijke zorg wordt overgeheveld naar de gemeentes, die het en passant met 15 tot 25% minder budget moeten stellen dan momenteel beschikbaar is. De kans dat voortaan ook thuis u de pis over de benen zal lopen en niemand tijd heeft om u te wassen en te verschonen, stijgt navenant.

Van Rijn heeft eerder gesteld dat familie, buren en kennissen maar vaker moeten bijspringen: niet alle zorg kan of hoeft volgens hem professioneel te worden uitbesteed. Maar inmiddels zijn we in de situatie beland dat de familie zelfs in verpleegtehuizen nog moet bijspringen: de verpleging trekt het simpelweg niet meer om de hoogstnoodzakelijke zorg te verlenen.

Wanneer je eigen vader in de media klaagt dat hij niet langer kan aanzien hoe belazerd slecht de zorg voor je moeder is, moet je als staatssecretaris toch iets gaan dagen. Je vervolgens verschuilen achter privé en niet-op-de-man-spelen is uiterst zwak. De moeder van Van Rijn is helaas geen uitzondering, en daarnaast: alle misstanden in de zorg komen aanvankelijk in persoonlijke verhalen naar buiten.

In Duitsland zijn vorige week zeven mensen een proces tegen de staat begonnen wegens de mensonterende situatie in verzorgings- en verpleegtehuizen. Misschien een leuke tip voor vader Van Rijn.

De staatssecretaris zelf kan maar beter aftreden. Nog even, en in de volksmond vervangen we het woord schrijnend door ‘VanRijnend’.

Author: Spaink

beheerder / moderator

8 thoughts on “Schrijnend”

  1. K,

    Het beleid is erop gericht om ouderen te laten wegkwijnen. Dode ouderen zijn immers de goedkoopste ouderen. Maar deze verborgen agenda wordt verborgen gehouden. De meerderheid in dit land – vooral ter rechter-, ehh, geldzijde – heeft geen geld over voor menswaardie zorg voor deze mensen die het vermoedelijk ook nog eens niet kunnen betalen.

    Ouderen laten dood gaan? Prima, maar speel dan open kaart en leg ze niet stiekem op een vuilnisbelt om weg te rotten. Geef in plaats daarvan ruim baan aan een euthanasiebeleid dat openlijk en ruimhartig die mogelijkheid daartoe biedt. Zoals het nu gaat is het beleid ten aanzien van vrije euthanasie uiterst belemmerend. Gevolg: veel meer ernstige gevallen in de verpleegtehuizen dan nodig is en straks dus ook thuis. Hypocrisie ten top.

    Wie vrije uithanasie ruim baan biedt, verleent niet alleen een recht aan velen die daar vrijwillig gebruik van willen maken, maar die laat het mes ook aan twee kanten snijnden: het bespaart overbodige en door de personen in kwestie zelfs niet eens gewenste zorg(kosten).

    Ook dit lijkt en vieze manier van bezuinigen, maar het levert tenminste de vrijheid op waar zovele ouderen naar smachten.

    En ik zou zeggen: SchRIJNend. Helaas valt dat alleen in tekst op. We kunnen al die wegkwijnende oudjes ook “Van Rijntjes” gaan noemen, zo maak je nog ‘s naam in de politiek.

    Lang leve de schijnhumanisten.

    J.

  2. en er wordt niet meer met water en zeep gewassen maar met weggooiwashandjes met lotion…. de urine wordt gewoon over je lichaam verspreid, ik keer in de week douchen of je moet extra betalen…

    ik zou er niet meer kunnen werken
    mensen worden stelselmatig vastgebonden zonder de benodigde papieren
    er wordt gescholden geslagen en de verpleging is verre van idealen en warme zorg meer…….

    er staat de muziek op die de verpleging graag hoort
    de (demente) patient dreunt zijn bed uit…de lakens worden er gewoon afgetrokken, geen goede morgen meer nee zo snel mogelijk
    zo veel minuten per client

  3. Drie jaar geleden overleed mijn oma op 99 jarige leeftijd. Het was een opluchting. Ze woonde sinds haar 83e in een bejaardentehuis met een extra zorg afdeling. De laatste drie jaar kon ze niet meer lopen en was dus niet meer zelfstandig. Ze werd 1 x per week gedoucht. Als ze naar het toilet moest en de verpleging belde kreeg ze regelmatig te horen poep maar in uw luier, wij hebben geen tijd. Haar billen werden niet meer afgeveegd, dat ving de luier wel op. Gevolg was dat de doorzitwonden niet meer dichtgingen. Als ik of andere familieleden kwamen (op verschillende tijden) zat de verpleging vaak koffie te drinken en heus we kwamen er vaak. De manager liep met steeds dikkere mappen onder zijn arm door het huis en was amper te spreken te krijgen. Mijn oma was die laatste jaren doodongelukkig. Het was een zegen dat ze een infectie kreeg en rustig insliep. Het was mensonterend!

  4. Hallo… Er is veel mis in de zorg. Maar mensen zonder kennis van zaken, die maar gewoon wat zeggen, daar schiet niemand iets mee op. De washandjes bv..weet je wat een zegen die zijn voor mensen met stijve, pijnlijke lijven. Lekker warme, frisse, zachte doekjes. Niet mensen lastig vallen met en inzepen, en afspoelen en drogen.
    En dat douchen, ook zo’n uitgekauwd onderwerp. Wat kreeg mijn moeder het benauwd toen ze begreep dat ze elke dag mocht douchen. Wat? Ga weg zeg, één keer in de week vond ze al teveel.
    Voor de meeste bewoners is douchen gewoon geen pretje. Ondanks alle hulpmiddelen dieer zijn. Als je eens wist hoe vaak we mensen proberen in ieder geval eens per week te helpen met douchen. .. Elke dag douchen? Wat ons betreft graag. ..

  5. Onlangs zag ik op eenvandaag een toetsingsarts ivm toetsing van euthanasie. Hij vertelde dat hij is opgestapt wegens gewetensbezwaren. Als vb. Noemde hij een mijnheer die niet meer wilde leven omdat hij in een verzorgingshuis zat. Hij kan geen favoriete tv kijken omdat hij erg vroeg naar bed werd gebracht etc.

    Daar schrok ik wel van. Als lijden wordt veroorzaakt door belabberde zorg en bezuinigingen, zou euthanasie de oplossing niet moeten zijn. En toch kan je er veel bij voorstellen.

    @Lia de Boer: benoemen dat het ook wel eens wel goed gaat, redeneert op geen enkele manier weg dat het over het geheel steeds slechter gaat in de zorg.

  6. ja en ik dreig straks in verzorging/vepleging te komen en wil niet 1 x in de week douchen
    wil gewoon water en ik heb gezien hoe mensen onder de diee met die washandjes schoon gemaakt worden das akelig ipv van een warme douch om het goed schoon te voelen
    dat je de volgende dag nog op harde ontlasting stuit die niet weg gehaald is
    IK praat niet zomaar ik heb er in gewerkt!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    wel 17 jaar, dus voor je oordeelt vraag even, dat deden ze daar ook niet
    en ik ga liever dood dan daar opgenomen te worden

  7. Hoi Cinner,

    Leuk weer ‘s iets van je te lezen. :)

    Het is misschien wel het meest schrijnend als mensen een wens tot euthanasie krijgen als gevolg van de ‘zorg’ die ze ervaren, zoals jij beschrijft. Dat is een groot schandaal in een rijke samenleving als de onze. Aan de andere kant – en dat is dubbel – zou die samenleving er letterlijk en figuurlijk baat bij hebben, als die mensen die een euthanasiewens hebben op basis van een – jawel – positieve motivatie, daarbij geholpen zouden worden. Maar er heerst veel hypocrisie op dit gebied. Een begeleidend arts hoeft maar een komma verkeerd te zetten in zijn rapport of hij riskeert een onderzoek. We moeten af van die hypocrisie! (Ik denk dat jij en ik het daar wel over eens zijn.)

    Maar het schandaal rond deze zorgontwikkeling is in feite nog veel schrijnender, als je dat ziet in het perspectief van de hypotheekrenteaftrek die nog steeds bestaat en die de allerrijksten meer bevoordeelt dan de minder rijken en de minder rijken (maar nog steeds rijken) meer bevoordeelt ten opzichte van de mensen die helemaal geen geld hebben. Zolang dat geld uitdelen aan de rijken bestaat, hebben Rutte, VVD en hun vrienden geen enkel recht om op de zorg te bezuinigen.

    Ik vind het vreemd dat ik dit argument eigenlijk nooit hoor in de discussie. Een beetje holisme zou begrotingstechnisch in dit geval geen kwaad kunnen…

    Groet, Janus.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Hou me per e-mail op de hoogte van nieuwe reacties op dit artikel.
      (U kunt zich hier abonneren zonder zelf te hoeven reageren.)

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.