Dremelen

‘Waarvoor wil je zo’n ding precies gebruiken?’ vroeg iemand me.

Uhm, wist ik veel… Ik had immers maar net ontdekt dat de Dremel überhaupt bestond.

Dat zit zo: ik deed de laatste tijd allerlei dingen die anderen geregeld lieten uitroepen: ‘Spaink, jij hebt heus een Dremel nodig!’ Sindsdien vroeg ik me af of ik inderdaad een Dremel nodig had. Maar je moest mij niet vragen waarvoor precies: dat wisten anderen duidelijk stukken beter dan ikzelf.

Ik heb altijd veel geklust; mijn vader leerde me dat. Net als hij gebruik ik voornamelijk handgereedschap. Van hout- en ijzerzagen tot rattenstaart, van handboortjes tot bankschroef: het ligt hier allemaal voor het grijpen. Maar mijn enige elektrische gereedschap is een klopboor. Het lastige van elektrisch gereedschap is dat elke taak – zagen, schuren, slijpen of vijlen – meteen een aparte machine vergt: zwaar en groot spul van Black&Decker, of van Bosch. Daar heb je meteen een gereedschapsschuurtje, of liever nog een heuse man cave bij nodig. Want waar láát je dat spul tussentijds in hemelsnaam?

Na wekenlang dubben kocht ik, overmoedig geworden door een onverwachte kerstbonus, afgelopen week een Dremel. Tot mijn verbazing kan het ding van alles: boren, zagen, schuren, frezen, slijpen, polijsten en vijlen. Hoe meer bijgeleverde opzetstukken ik bekeek, hoe vaker er klussen aan mijn geestesoog voorbijtrokken die zoveel makkelijker hadden gekund. De tapijttegels die ik met een keukenschaar moeizaam op maat had geknipt, want er waren ingewikkelde hoekjes en inkepingen nodig eer ze pasten: ik had wekenlang blaren op mijn vingers. De Dremel heeft een freesje speciaal voor zulk werk. IJzerwerk doormidden zagen, de zijkanten ervan glad schuren: het had me laatst anderhalf uur gekost, plus trillende armen en zere schouders. De Dremel doet het met een makkelijk opzetstukje.

Het volledige overzicht van alle bijgeleverde accessoires stond alleen op de kartonnen doos waarin de Dremel was verpakt. Aangezien ik nog lang niet vertrouwd ben met al die verschillende opzetstukjes, wilde ik dat overzicht graag bewaren – maar niet die hele doos. ‘Jakkes,’ dacht ik, ‘dan moet ik dat printje dus uit het karton knippen. Heb ik straks wéér zere vingers.’ Twee tellen later dacht ik: ‘Wacht, ik kan dat overzicht natuurlijk ook uit de doos frezen. Ik heb nu immers een Dremel!’

Dat voelde behoorlijk meta: de Dremel die zelf zijn allereerste klusje veroorzaakte. Maar hij bewees meteen wel dat-ie waarlijk mijn nieuwe duizenddingendoekje is. Niks geen man cave bij nodig, trouwens: gewoon een plank in de berging plus een paar popperige doosjes voor alle opzetstukjes, en klaar was Spaink.

‘You don’t know what you got till it’s gone,’ zong glamrockband Cinderella ooit: pas door verlies ontdek je hoe belangrijk iets – of erger: iemand – voor je is. Kennelijk is het omgekeerde ook mogelijk. Voortaan noem ik dat ‘dremelen’: het geluk iets te vinden dat een voorheen onbekende lacune vult.

Ik wens u voor 2014 weinig verlies, en veel gedremel.

Author: Spaink

beheerder / moderator

8 thoughts on “Dremelen”

  1. ‘k Heb ‘n schoonzuske voor ‘t tegelzetten en ‘n peetdochter om wielen te spaken en derhalve geen “Drevel” -waarvan ik me geen voorstelling kan maken- nodig.

    – ‘You don’t know what you got till it’s gone,’ zong glamrockband Cinderella ooit –

    zo zo – 1970 Joni Mitchell niet goed genoeg voor je?

    http://www.youtube.com/watch?v=94bdMSCdw20

    en “dremelen” is gewoon serendipiteit ofwel geïnverteerd “saudade”

  2. JPaul @ 1: Ik hou aanzienlijk meer van Joni Mitchell dan van die glamband, maar ja, zij werden beroemd vanwege die geciteerde zin, en zij (terecht) vanwege haar Big Yellow Taxi. Dus ere wie ere toekomt.

    Zodra de plaatjes op mijn website weer fatsoenlijk werken en de overzichtspagina niet langer uit zijn voegen trekken, zal ik een fotootje van mijn Dremel plaatsen. In de tussentijd: het is een buitengewoon flexibel multitool-gereedschap. Muren haal je er niet mee neer, maar voor klein en precies werk is het een geweldig ding. Bol.com verkoopt hem sinds kort ook.

  3. En je maakt er reclame voor, ook nog.
    ” Dit gereedschap is een absolute must voor de meest veeleisende vakman.”
    Gelukkig heb ik leren lezen. De uitdrukking “vakman” is met ondergetekende tamelijk incompatibel. Moet ik afblijven. 3 ;- )

    Enneuh… “Circle Game” (ook) van “Ladies of the Canyon”

  4. Ik ben blij met mijn Dremel, en wilde dat ik eerder van het bestaan ervan had geweten. Is het feit dat ik dat hardop zeg, hetzelfde als ‘reclame maken’? Met zo’n enge definitie van ‘reclame’ kun je zelfs geen recensie schrijven zonder -naar jouw idee- te zijn ingelijfd in de advertentie business.

    Daarnaast: de Dremel kwam me op dat moment voor als een perfecte metafoor. Er is iets waarvan anderen zeggen dat jij het reuze handig zult vinden, ja zelfs nodig hebt, terwijl jijzelf niet eens weet dat het bestaat, laat staan wat je ermee aan moet. En dan heb je het ding ineens, en er gaat onvermoed een wereld voor je open.

    Ik ontdekte dat iets waarvan het bestaan me tot dan toe volslagen onbekend was, veel last kon wegnemen: je kunt kennelijk iets missen dat je nooit kende. En ik zette dat af tegen het missen van wat ik wél kende. Erger: met het verlies -en dus: met het ooit ‘gehad’ hebben en nu kwijt zijn- van iemand van wie ik immens veel heb gehouden, nee: van wie ik nog steeds immens veel houd.

    Mijn column ging niet over Dremels, laat staan dat ik er reclame voor maakte. Ik schreef over missen: soms besef je pas echt wat je had wanneer je het bent kwijtgeraakt; soms weet je pas wat je eerder miste, wanneer je het gevonden hebt.

  5. klinkt heel erg handig, geloof dat ik ook zoiets mis,
    heb wel 2 boormachines en een zaagmachine
    euhhh vaag niet hoe ik aan die laatste kom
    en een hanzaag zelfs en nog meer
    en mijn schroevendraaiers zijn niet best meer
    maar dat mag ik toch niet

    en ik heb nog wel een postvakje en een sleutel voor de sleutels gekocht enzo
    voor het nieuwe huis waar ik een hard hoofd in en veel trammelant mee heb

    dus er moeten dingen opgehangen worden, ook nog een klok
    daar hangt nu een rendier

  6. Probeerde van de week de pistonrubber van mijn espressomachine te vervangen, maar ja, dan moet je eerst de douchezeef verwijderen en de schroef waarmee die vastzit, zit natuurlijk muurvast en is geen schroef van hoogwaardig materiaal => de kruiskop kreeg er geen vat op en nu is het schroefgat een beetje naar god, want ik heb nogal sterke handen. Dus toen maar de Espressomonteur gebeld en ja, die heeft een oplossing: “Brengt u hem maar langs, wij gebruiken een Dremel met een speciaal bitje daarvoor.” En wat dan dan zou moeten kosten? 65 euro.
    *Spaink lief aankijkt*

  7. Ik heb er ook eentje gehad vroeger omdat ik electronica deed en dan moest je wel eens minigaatjes boren,.,,,

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Hou me per e-mail op de hoogte van nieuwe reacties op dit artikel.
      (U kunt zich hier abonneren zonder zelf te hoeven reageren.)

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.