Het blauwe gevaar

Het Openbaar Ministerie heeft het gehad met Jomanda, en eiste vorige week een voorwaardelijke gevangenisstraf van twaalf maanden. Jomanda zou tegen Sylvia Millecam hebben volgehouden dat zij geen kanker had, maar slechts een bacteriële infectie. Daarnaast eiste het OM een beroepsverbod van twee jaar tegen Jomanda.

Die voorwaardelijke gevangenisstraf mag wat mij betreft subiet worden omgezet in een echte. Jomanda is een bedriegster en een oplichtster. Te vaak heeft Jomanda mensen valse hoop voorgespiegeld, doodzieke mensen weggepraat van echte zorg en mensen ronduit voorgelogen. In een healing heb ik haar, nadat ze bezwerend een takje brak, tegen iemand horen zeggen: ‘Zo. Nu zijn je uitzaaiingen weg!’

Hoe durf je.

Wat Jomanda doet en zegt, is gevaarlijk voor andermens’ gezondheid. Ze heeft jarenlang valselijk volgehouden dat ze een recept had dat kanker genas (iets met levertraan, salie en honing), en ze heeft publiekelijk meermalen beweerd dat ze mensen met aids kon genezen –‘Ik heb héél goede resultaten geboekt,’ zei ze – en voegde daar aan toe dat het dan wel beter was als ze stopten met hun reguliere medicijnen. Ze joeg mensen daarnaast angst aan voor echte behandelingen: ‘AZT verkoolt je ingewanden,’ loog ze keihard.

Het OM had die blauwe charlatan al tien jaar geleden voor de rechter moeten brengen.

Natuurlijk mocht Millecam afzien van behandeling; dat is ieders recht en niemand is verplicht om naar de dokter te gaan als je niet wil. Of u of ik dat nou verstandig vinden, doet er niet toe: mensen hebben immers het recht domme dingen te doen en ze mogen zichzelf daarbij schaden. Maar andere mensen willens en wetens benadelen mag nou weer net niet. Liegen mag niet en misbruik maken van de doodsangst van ernstige zieke mensen evenmin; daarnaast is het immoreel, onsmakelijk en verachtelijk.

Jomanda weet donders goed dat wat zij doet mensen niet geneest. Ze wurmt zich niet voor niks onder elk degelijk onderzoek naar haar claims uit, zelfs de op tv gegeven belofte dat ze kankeronderzoeker Piet Borst van harte openheid van zaken zou geven en namen en rugnummers van door haar ‘genezen’ mensen zou geven, is ze nooit nagekomen. Toch houdt ze vol dat ze mensen ‘healt’. Dat is openlijk en doelbewust bedrog.

Wat ik alleen niet goed snap is het beroepsverbod dat het Openbaar Ministerie eist. Jomanda is nu immers juist geen medicus (en healen is geen vak). Fysieke ingrijpen doen in andermens’ lichaam zonder dat je daartoe bekwaam en gekwalificeerd bent, is verboden, maar een uitspraak doen over iemands gezondheid of de oorzaken of prognose van iemands ziekte – dat doen zoveel mensen, vrijwel altijd onbekwaam en ongekwalificeerd. Dus dat recht kunnen ze Jomanda moeilijk ontzeggen.

Het OM moet zich in deze zaak toespitsen op oplichterij. Jomanda claimt ernstig zieke mensen te hebben genezen, Jomanda claimt dat de reguliere gezondheidszorg slecht is voor mensen met aids en kanker, Jomanda claimt dat zij meer successen boekt dan de gezondheidszorg. Dat is waar het over gaat, en over niks anders.

Author: Spaink

beheerder / moderator

18 thoughts on “Het blauwe gevaar”

  1. Het beroepsverbod lijkt me juist goed, althans, ik neem aan dat het juridisch zo zal zijn omschreven dat hele hallen vol smachtenden naar genezing daardoor zullen worden voorkomen. Vergeet the core business – en daarbij de core inkomensbron – van Jomanda niet.

    En verder, op mijn leeftijd ben je natuurlijk al vrij veel mensen kwijt doordat ze dood zijn. Soms zelfs wel eens the meest near and dear one. Nee, naar Jomanda is degene op wie ik doel nooit geweest. Zou ze ook niet gedaan hebben denk ik, maar volgens mij praktizeerde Jomande toen nog net niet, want ze ging dood in 1994.

    47 jaar oud, een klein dochtertje, een net nieuwe man van wie ze zielsveel hield en helemaal, helemaal niet klaar om dood te gaan. Voorzover een mens dat ooit al is, was zij dat al helemaal niet. Woest was ze. Niks harmonie, niks berusten, de Godverdommes spatten in het rond en geheel terecht.

    Als je er zo niet klaar voor bent, dan ga je echt wel op zoek naar alternatieve methoden. Want dood is maar dood, niet waar, en zolang er hoop is, is er leven. Ik denk niet dat echt rationeel geloofd wordt in de boodschap van Jomanda & Co. Maar ze geven even hoop, en daardoor afleiding van de soms gruwelijke realiteit dat de enige uitkomst nog de dood is. Soms daadwerkelijk omdat je de diagnose voorbij bent in ziekte, soms fictief omdat de diagnose al verlamt.

    Mijn near and dear one liet een wichelroedeloper door het huis gaan, en ging verhuizen omdat een aardstraal de oorzaak zou zijn van de kanker. En ze was hartstikke slim, zelf arts. Als je uitgaat van het onweerlegbare feit dat er slechts 1 leven is, en dat je dat ene leven zo draaglijk mooglijk moet zien te maken, valt er misschien iets te zeggen voor zelfdeceptie in de gevallen dat er toch niets meer aan te doen valt.

    Dus wat mij betreft mag Jomanda blijven, als het beroepsverbod maar zo kan worden ingekleed dat terminale patientien die door het medisch circuit geheel zijn opgegeven maar geen zin hebben in die somberte in de laatste levensfase zich alsnog door haar mogen laten healen, maar anderen met nog enig perspectief op herstel niet. Juridisch moet dat mogelijk zijn. En zelf zou ik liever gaan voor de realiteit, en voor een realistisch afscheid van het leven zonder zwevende gekken in blauwe jurken erbij. Alleen ben ik niet de maat van alle dingen. Realiseer ik me, omdat ik die superslimme near and dear one heb gekend, die al haar hoop vestigde op een wichelroedeloper.

  2. @Joan: Als mensen in een laatste fase hoop putten uit de oplichtingspraktijken van Jomanda zou extra triest zijn lijkt me. Beter kun je alle tijd en energie besteden (ook het geld!) aan je familie en vrienden. Ga vooral leuke en mooie dingen doen zou ik zeggen en geen valse heksen hoop opzoeken als je al extra kwetsbaar bent. Maar dat moet ieder natuurlijk voor zichzelf weten.

    De vraag is hoe iemand met een uitgestreken gezicht dit soort werk (nee, is geen beroep inderdaad!) kan doen. Hoe kan ze het voor zichzelf goedpraten.
    Maar er zijn er meer, wereldwijd, hebben onderling contact en doen research om zo psychologische trucjes over te nemen. Gewoon georganiseerde misdaad als je het mij vraagt.
    Ben trouwens blij dat die Scientology nu ook moet zweten, die Franse aanklager zei een paar rake dingen voor de camera.

  3. Een onderzoek naar namen en rugnummers werd in 1995 al door Ewald Vervaet gedaan ( http://www.skepsis.nl/jomanda.html ).
    En toen was Joke Damman al meer dan 15 jaar bezig met haar helende werkzaamheden ( http://www.kwakzalverij.nl/php/display/ap/105/70 ) .
    Dertig jaar oplichterij, de bewijzen ervoor liggen voor het oprapen (o.a. door verklaringen van ex-medewerkers), en dan wegkomen met een voorwaardelijke gevangenisstraf en een tijdelijk ‘beroepsverbod’.
    Dat zal de duizenden alternatieve genezers niet/nauwelijks afschrikken.

    Erger dan Jomanda en andere ‘jokes’, die niet om te lachen zijn, vind ik persoonlijk artsen, die om welke dan ook, meedoen aan het verkopen van gebakken lucht en wanneer dat in Nederland niet kan, uitwijken naar Duitsland.

    Mensen in de meest kwestbare periode van hun leven geld uit de zak kloppen…
    Hoeveel lager kun je gaan… :-(

  4. Een beroepsverbod lijkt mij niet nodig; jouw aanklacht zegt genoeg over het onvermogen van Jomanda om een echte ‘healer’ te zijn.
    Laten we hopen dat de negatieve berichten over Jomanda zich als een lopend vuurtje verspreiden!

  5. Inderdaad heeft het OM veeeeel te lang gewacht om deze oplichtster aan te pakken. Angstige en onzeker mensen zijn een prima doelwit voor deze heks. Waarom heeft het OM zo lang gewacht? Omdat er zoveel mensen zijn die in haar verhaaltjes geloofden en dan moet je een beetje voorzichtig zijn. Zo zal het OM het ook niet in zijn/haar hoofd halen om de geldklopperij in Lourdes te verbieden want dan krijg je misschien de kerk tegen je. Zo zijn er meer fabels en sprookjes waar de mensen in willen blijven geloven, bijv. in de monarchie, een niet-gekozen staatshoofd enz.

  6. Yomanda denkt dat ze een soort god is en dat ze mensen kan genezen,maar hoe zit het met de mensen die er van overtuigd zijn dat God hen wel zal genezen? Zo overleed een kennis omdat ze een aanhangster van de Christian Science -beweging was. Je maakt jezelf ziek, dus maak jezelf maar weer beter, aldus deze kerk. Ze weigerde medicijnen en overleed. Dan hebben we nog de Jehova’s Getuigen die nogal eens overlijden omdat ze een bloedtransfusie hebben geweigerd.Daar moet je als niet-gelovige dan maar respect voor hebben…Kom niet aan het Geloof !

  7. Ja, daar heb je helemaal gelijk in Ineke. Neem ook al die kinderen met polio waarvan werd gezegd dat het Gods straf was, terwijl het door een simpele vaccinatie voorkomen had kunnen worden. Gelukkig kunnen ouders tegenwoordig wel tijdelijk uit de ouderlijke macht ontheven worden zodat de kinderen gevaccineerd kunnen worden, maar volwassenen zijn er maar aan overgeleverd. Of uitgestoten worden uit je sociale omgeving, of ziek worden. Het zal je keuze maar zijn.

  8. Ik heb het helemaal gehad met deze discussie. Sylvia Millecam was een intelligente vrouw en had het recht zich met wie dan ook in te laten en wie dan ook te vertrouwen. Dat is een persoonlijke keuze. Bovendien vind ik dat met deze rechtzaak niet alleen Jomanda ten tonele wordt gevoerd, maar ook Sylvia Millecam. Je kunt je in alle gemoede afvragen of zij hierom heeft gevraagd.
    En dan nog dit. Is de reguliere geneeskunde wel zo geweldig. Ik heb enige tijd geleden mijn moeder verloren, die – naar mij beste weten – ten onder is gegaan aan een medicijnvergiftiging. Medicijnen die zijn voorgeschreven door reguliere artsen. En er is ook geen apotheker die zegt: “mevrouw dat is wel heel veel van hetzelfde voor uw aandoening.” Aan de andere kant: mijn moeder hield van medicijnen. Net als Sylvia heeft ze haar weg gekozen. Helaas is er echter niemand die een rechtzaak aanspant tegen reguliere wanpraktijken.

  9. Femke, er worden geregeld artsen voor de Tuchtraad gebracht. Soms krijgen ze een berisping, soms mogen ze hun vak dan niet meer uitoefenen. De uitspraken van de Tuchtraad worden gepubliceerd en ook dat helpt om de beroepsgroep op te voeden. Al dat soort dingen gebeuren nooit in de alternatieve hoek: daar klungelt iedereen maar raak en nooit zal de ene alternatieve collega de andere op z’n mieter geven. Er is geen enkele controle, geen enkele correctie, laat staat straf, als het daar mis gaat.

  10. @ Femke, wat droevig van je moeder. Ik vind het mooi dat je schrijft: “mijn moeder hield van medicijnen”

    Ik denk dat er ook veel mensen van Jomanda houden, het punt is alleen dat zij niet echt van mensen lijkt te houden. Jomanda doet dit waarschijnlijk voor het geld, want als mensen schade ondervinden lijkt dat haar niets te deren. Dan is dat opeens de wil van de goddelijke wereld. Terwijl ze eerst beweert dat diezelfde goddelijke wereld je zal helpen en genezen. Ze heeft mooie manieren gevonden om mensen aan zich te binden, maar het is een lugubere praktijk.
    Misschien gewoon geen goed idee om in kwetsbare positie achter dominante figuren met sterke praatjes aan te lopen, want bitter genoeg staan die in de rij om je op te vangen, met open armen.
    Sylvia heeft er niet om gevraagd, maar als ze nu kon meekijken zal ze zeker blij zijn als er mensen behoed worden.

  11. @Karin. Waarom zou een Klassiek Homeopaat b.v. zich verantwoordelijk moeten voelen voor wat die maffe Jomanda doet? Er bestaat niet zoiets als een Alternatieve Vereniging. Bij uitspraken van het Tuchtcollege wordt de naam van de arts en die van de patiënt nooit genoemd, wordt het medisch dossier niet op internet geplaatst en wordt er ook niet zeven jaar (!) over doorgez… in de pers. De zaak Van Onselen b.v. ….nooit meer iets over gehoord.

    Sylvia moest eens weten.

  12. Ineke: juist dat de ene alternative arts zich niks van de andere alternatieve gek aantrekt, zorgt ervoor dat iedereen kan aanklungelen en soms gevaarlijke dingen kan doen. Er is geen interne correctie, geen interne discussie.

    Om een beroepsgroep te reguleren (en corrigeren) is het publiekelijk noemen van namen zelden noodzakelijk. Wat wel van belang is, is dat werggevers op de hoogte worden gesteld en dat iemands BIG-registratie kan komen te vervallen.

  13. Tja, Jomanda.

    Ook mijn opgegeven zeer jonge medepatient waar de acute beenmergkanker maar niet op wilde houden, legde zich medio 1992 een keer neer op een bank van Jomanda. Academisch wilde er niks meer en ook de bank van Jomanda hielp niet. Thuis doodgebloed is waarheid.

    Het is onvoorstelbaar één of meerdere genetische fouten in lichaamscellen te hebben die de dood brengen. Op vooral jongere leeftijd is dat een drama. Lang niet altijd brengt academische wereld genezing. En maar al te graag is er dan het vage alternatief.

    Zelf denk ik dat veel meer openheid naar omgeving van dergelijke patienten veel geestelijk leed zou kunnen voorkomen. Veelal krijgt wel betrokkene en familie voorlichting, maar niet zijn of haar omgeving wat er werkelijk aan de hand is.

    Bij Sylvia zie je volgens mij dan ook heel duidelijk dat zowel patiente als omgeving totaal overdondert geweest is. De stap in de ziekterol (en ziekenhuisrol) te groot. In dat duistere veld heeft Jomanda veels te veel invloed genomen. En ja: dat is strafbaar als dat leid tot niet gegeven medische hulp.

    Wie een opgegeven acute beenmergkankerpatient een keer over de bol strijkt doet goed werk. Wie een borstkankerpatiente in beginstadium niet naar het ziekenhuis brengt begaat definitief een zeer ernstige voorlichtingsfout, zeker als ziekte voortschrijdt.

    Wat ik ook denk: waar bleef reguliere geneeskunde nadat Sylvia de boel afgehouden had. Volgens mij had men onder alle omstandigheden contact moeten houden. Geneeskunde begint niet bij de deur van huisarts of ziekenhuis en eindigt daar vooral ook niet.

    Al met al pleit ik toch voor nog veel meer voorlichting. Dat je als patiente zoals Sylvia was, het toch niet waagt je onder behandeling te stellen, toont volgens mij toch nog te zeer aan dat gevoelens van schande of schaamte met betrekking tot kanker niet de wereld uit zijn.

    Zelf vind ik dat Jomanda niet alleen een voorwaardelijke veroordeling verdient. Overduidelijk heeft Sylvia hulpvraag neergelegd bij Jomanda. Ook haar was bekent dat borstkanker in het ziekenhuis behandelt hoort en dat daar behoorlijke percentages overleving uitkomen.

    Het onthouden van medische hulp, ook door de leek, is strafbaar. Dit zeker als het redelijke vermoeden bestaat dat kennis voorhanden was over redelijke resultaten bij een dergelijke ziekte.

    Er mag aangenomen worden dat algemene voorlichting rondom de eeuwwisseling in ieder geval wel zover was. Daar komt ook Jomanda niet onder uit.

  14. Het oordeel van amsterdamse rechtbank van 12.06.09 dat Jomanda alleen Sylvia ondersteunt zou hebben dat zij geen kanker had – en dus niet tot reguliere behandeling kwam – en daaruit volgend Jomanda geen schuld zou treffen vind ik onder de maat.

    Rechtbank maakt nu de vaststelling dat Sylvia zelf de gedachte van niet regulier behandelen van begin af aan gehad zou hebben. Dat lijkt mij niet aannemelijk. Wie op verschillende momenten in de reguliere geneeskunde te horen krijgt kanker te hebben weet gewoon wat hij of zij heeft.

    Volgens mij houdt rechtbank gewoon te weinig rekening met de buitengewoon kwetsbare positie van iemand die te horen krijgt kanker te hebben en in geval van Sylvia kennelijk buitengewoon gevoelig was voor alternatieve denkwijzen.

    De vraag die dan ook aan de orde is, is volgens mij de beschermwaardigheid van kankerpatienten, juist in die situatie. Alternatieve geneeskunde heeft met de vingers af te blijven van mensen in die situatie. Ook Jomanda.

    Vind dan ook dat tegen deze vrijspraak door het openbaar ministerie opgetreden moet worden.

  15. Jammer dat Jomanda hier alleen zo in het daglicht komt, ook ik ben mijn man verloren aan leukemie, niets meer aan te doen zeiden de artsen, zelf ben ik gediplomeerd homeopaat en stond ook heel sceptisch tegenover Jomanda, maar bij mijn man heeft het wel verlichting opgelverd, en n hoe het nou komt en of het tussen je oren zit of niet, als het je helpt maakt het niet uit wat je doet. In Nederland doen we god zij dank nog steeds alles uit vrije wil, en menigeen met de diagnose kanker duwt de kop onder het zand en doet alsof het er niet is…. Jomanda helpt nog steeds mensen.en ook het fenomeen ingstraald water is mij nuchtere Hollander nog steeds een raadsel: hoe kan het dat als ik 2 flessen met water vul, de ene met kraanwater en de ander ook maar die laat ik instralen, dat de fles met gewoon water al na een week muf gaat ruiken en daarna steeds meer brak wordt terwijl het ingestraalde water na een jaar!! nog steeds goed van kwaliteit is… neem de proef op de som en oordeel dan!!!

  16. Probeer eens 1 fles in te stralen, de ander niet, maar niet weten welke fles dat is. Oftewel, twee identieke flessen en dan zo vaak omwisselen dat je niet meer weet welke het is. Het kan zijn dat jouw aandacht voor het water goed doet. Net als dat jouw aandacht voor planten die goed doet. Klinkt raar, maar alles wat leeft heeft baat bij positieve aandacht. Jomanda maakt van dit fenomeen gebruik, en ook van het placebo effect. Verliefdheid heeft precies hetzelfde resultaat: je komt tijdelijk in een staat dat je je beter voelt, en opbloeit. Tuurlijk, als Jomanda dat teweeg kan brengen bij mensen (net als sommige charismatische religieuze leiders dat kunnen) dan is daar niets mis mee. Pas als mensen ook geschaad worden, en dat gebeurde, dan is het niet in de haak. Misschien heeft ze nu haar lesje geleerd, laten we het hopen.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Hou me per e-mail op de hoogte van nieuwe reacties op dit artikel.
      (U kunt zich hier abonneren zonder zelf te hoeven reageren.)

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.