Een beetje vooruitdenken

Stilleven‘We dreigen aan onze welvaart ten onder te gaan. Welvaartsziekten als hartfalen, longemfyseem, obesitas en ook diabetes steken steeds meer de kop op. De kosten rijzen de pan uit,’ zei Mike Leers vorige week. Hij is voorzitter van zorgverzekeraar CZ. Een oplossing heeft-ie gelukkig ook: ‘Ik zou graag zien dat er eens serieus zou worden gesproken over een bestraffingsysteem.’ Maar ja, dat blijft toekomstmuziek, vreest hij. ‘In de politiek en de maatschappij zijn de geesten helaas nog niet rijp voor zo’n polis.’

Leers onderschat de politiek. De vorige minister van Volksgezondheid was juist een uitgesproken voorstander van zulk beleid. ‘Er bestaat niet zoiets als het recht op een ongezond leven’ zei Hoogervorst twee jaar geleden. ‘Ik vind dat je het niet kunt maken om er maar gewoon op los te leven. Als je dan vervolgens ziek wordt, kun je niet verwachten dat je ongebreideld van onze gezondheidszorg gebruik kunt maken.’

Wat discussie over de ideale polis van Leers lastig maakt, is dat helemaal niet zo duidelijk is wat een gezonde levensstijl is. Geen chocola eten (vet). Wel chocola (helpt tegen een hoge bloeddruk). Geen alcohol drinken (slecht voor je lever). Dagelijks twee glazen wijn (goed voor hart en bloedvaten). Veel bewegen (maar geen sportblessures oplopen).

Ah hebbes! Roken, dat is slecht, dat weten we allemaal. Collega-verzekeraar Agis kondigde in hetzelfde artikel aan een goedkopere verzekering voor niet-rokers te willen ontwerpen, plus een goedkopere vegapolis. Gen vlees eten schijnt ook gezonder te zijn. Slim bedacht, punt voor Agis! Maar iedereen wil uiteraard zo’n goedkope polis. Hoe controleer je of de verzekerden braaf zijn? We moeten toch ‘s overwegen de verzekeraars inzage te geven in de dagelijkse boodschappen van hun klanten. Mag je met zo’n polis-voor-een-prikkie trouwens nog wel samenwonen met een roker, of is meeroken ook frauduleus?

Als we dat principe van straf in de gezondheidszorg gaan invoeren, laten we het dan goed doen. Waarom altijd maar die ene open deur van het roken weer ingetrapt, en bovendien, als je die paffers van hun slechte gedrag afmept, worden ze allemaal negentig in plaats van netjes voor hun pensioen dood te gaan, en zitten ze minstens tien jaar dement in een verzorgingstehuis. Alsof dat niet duur is, nog los van de AOW die ze dan jarenlang gratis en voor niks kunnen scoren. Daarvan rijzen de kosten trouwens ook de pan uit. Nee, laten we nu eens een beetje vooruitdenken.

Zonder harnas in het verkeer: tsja meneer, u weet toch dat u niet tegen een auto bent opgewassen, nee hoor, die dwarslaesie of gebroken heup vergoeden we niet. Een kind met Down? Mevrouw, daar heb je tegenwoordig testen voor. U heeft dit kind zelf gewild, en niet dat wij zo’n leven minder waard vinden, oh gut nee, maar het was uw keus, en om daar nu de maatschappij voor te laten opdraaien… Eigen keuze, eigen schuld. U had een abortus kunnen laten doen, was ook veel goedkoper geweest. Die vergoeden we wel. Uit besparingsoogpunt. U wou niet aan de hormonen na uw borstkanker en nu is-ie terug? Spijtig mevrouw, maar helaas, u staat er verder alleen voor.

Als je de ethiek en solidariteit toch overboord gooit en alles op eigen keuzes laat aankomen, hoort dit er ook bij. Of misschien kun je ziekteverzekeraars dan meteen afschaffen, dat is ook een optie.

Author: Spaink

beheerder / moderator

4 thoughts on “Een beetje vooruitdenken”

  1. Ziekteverzekeraars afschaffen is helemaal geen slecht idee, mits men gespaarde gelden gewoon zelf enigszins zinnig opzij zet.

    Betaal je je maagband gewoon van de rente.

  2. Je moet die mensen die in het buitenland (Brussel) werken, waar geen (goeie) ziektekostenverzekeringen zijn eens horen, die komen kruipend, op handen en voeten terug.

    En, bovendien, iedereen weet deksels en drommeld goed, wat slecht is en goed.

    Daarom is dat plan van Leers, dat heel stilletjes achter gesloten deuren al tot in de kleinste beloningsdetails voor alle verzekeraars wordt uigewerkt, helemaal nog zo slecht niet.

    Bij mijn wielergroepje kwamen en komen wel eens mensen, die zeggen, wij willen wel een klein beetje aan conditieverbetering doen. O, dat is goed, zeggen we dan, houd je dan maar een beetje achteraan. Met je voorband tegen mijn achterband, dan neem ik alle wind weg. Na 15 van de 150 kilometer weten we dan allemaal wel, hoe ‘t met de conditie van de persoon kwestie gesteld is.

    De vroegere trainer van de Sportstichting in Delft kwam ook bij de dagelijkse conditietrainenden staan en legde zijn hand liefjes op de schouder van de jongelingen, die een haltertje van 100 kilo op de schouders hadden.

    ‘Gaat het niet zo goed…?’ vroeg hij deelnemend, liefkozend, met onschuldige blauwe oogjes en de persoon in kwestie zei dan ‘nee. eigenlijk niet.’

    ‘Dan hou dâ’r maar mee op,’ zei de trainer en dat betekende af door de zijdeur, voor de toegesproken gezondheidskandidaat van de Delftse studentenroeierij.

    Die door de training heenkwamen, plakken meebrachten op de regatta’s, krijgen nou op 62 tot 82-jarige leeftijd fikse beloningskorting op de verzekeringspremies, die voor slordig erop los levenden met een ijselijk gillende sprong omhoog zullen knetteren.

    ‘\*”_*/’ – geen flessen, nog geen enkel glas Cava meer

    voor de zorgelozen.

    Om half tien naar bed, en anders een driedubbel Leerse risicopremie.

  3. Wat krijgen we hierna nog ?
    Uitvaartverzekeringen, die minder uitkeren of ‘in natura’ voor hun rekening nemen bij zelfdodingen en bij mensen die ten gevolge van hun levensstijl vroegtijdig zijn overleden.

    De verzekeringspremies voor ziektekosten zijn al de pan uit gestegen en de verzekeringsmaatschappijen zijn op zoek naar mogelijkheden om daar vrolijk mee door te gaan. Door te differentiëren is het, wanneer alle plannen doorgaan, voor bijna niemand meer te volgen hoe de premie zich ontwikkelt en waarom.

    En de parlementariërs maar denken (of veinzen te denken) dat het allemaal te maken heeft met ‘goede bedoelingen’. Solidariteit kan zo langzamerhand geschrapt worden uit het woordenboek. Iedereen ‘weet’ inmiddels dat de anderen zelf schuldig zijn aan alle ellende die hen overkomt. En de premie maar stijgen en stijgen, en dat allemaal voor een ‘eigen schuld, dikke bult’verzekering. :(

  4. tja da’s nog echt zo’n onderwerp waar geen ‘goed’ antwoord op bestaat.. sommige dingen zijn inderdaad eigen schuld dikke bult, maar waar leg je dan de grens ?

    Afschaffen van de verzekering lijkt mij persoonlijk geen goed plan,want dan ben ik binnen de korste keren failliet aan de berg medicatie die hier maandelijks afgeleverd wordt..los van dokters consulten etc.
    maar misschien moeten ze dingen als het rechtzetten van flaporen en andere flauwekul er maar eens uit flikkeren en de bureaucratische toestanden bij die verzekeringsmaatschappijen kan ook best een stukje minder..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Hou me per e-mail op de hoogte van nieuwe reacties op dit artikel.
      (U kunt zich hier abonneren zonder zelf te hoeven reageren.)

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.