Stadsschouwburg, 17 februari 2007: Blind Date

Blind dateDe Stadsschouwburg duikt voor het eerste lustrum van het succesvolle Blind Date helemaal in de schulden. We zoeken uit hoe het zit met schuldig zijn, schuldig voelen en schuld hebben.

Hoe schuldig ben je aan de armoede in de derde wereld, de CO2-uitstoot? En hoe schuldig voel je je wanneer je vijf dagen per week je kinderen wegbrengt naar de opvang?

Vincent Bijlo neemt de schuldvraag onder de loep tijdens de opening van de avond. Daarna begint op verschillende plekken in de schouwburg een schuldprogramma met lezingen, debatten, muziek, film, poëzie, theater en beeldende kunst. Zo leidt Ruben Maes, afgewisseld door liederen van Jim de Groot, een serie gesprekken over onder meer schuld en religie, schuld en recht en schuld en schaamte. Acteur Antonie Kamerling, schrijfster Karin Spaink, cabaretier Arthur Umbgrove, journalist Willem Breedveld, zangeres Giovanca en anderen delen in woord, beeld of geluid hun ultieme schuldgevoel. Frits Bolkestein gaat een betoog houden over maatschappelijke schuldbeleving in Nederland. Bas de Gaay Fortman discussieert over ieders verantwoordelijkheid voor milieu en armoede. En natuurlijk zijn er ook weer de geliefde Blind-Datetafels, waar je de kans krijgt om in een-op-een-gesprekken, en dit jaar ook in kleine groepjes, alles te weten te komen over de schuldgevoelens van (on)bekende medebezoekers, zoals de Meiden van Halal, Sophie Hilbrand, Roef Ragas, Boris van der Ham, Lotti Hellingman, Thomas Verbogt en vele anderen.

Kortom, het wordt een avond om te luisteren, te discussiëren, te ontdekken, je te verbazen, je schuldig te voelen maar ook om verlost te worden tijdens het afsluitende feest in de rotonde van de schouwburg.

Author: Spaink

beheerder / moderator

2 thoughts on “Stadsschouwburg, 17 februari 2007: Blind Date”

  1. En het is zo simpel: wie zich schuldig voelt, IS schuldig. Echt, sinds Pavlov en die makker van ‘m,… hoe heet die aarsvlaag nou, van Schuld en Boete? Er is en blijft NIETS NIEUWS onder de zon. Daarom werk ik vanuit iedere plek, behalve van onder de zon.

    By the way: is er iets van dit fenomeen te ontvangen via internet? Ik ben momenteel nogal aan huis gebonden namelijk.

    1 van de zaken die mij momenteel erg interesseert is het geval Tony Chocolonely. Ik hoop dat er iemand is die een reclame durft te maken waarbij een of andere omhooggevallen diva in haar kleedkamer komt, aldaar slave-free-chocolate aantreft, en vervolgens uit haar dak gaat, en eist dat er een paar negers ritueel voor haar afgeslacht worden terwijl ze de chocola eet, omdat ze er anders niet van kan genieten.

    Om maar eens iets over schuld aan te kaarten.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Hou me per e-mail op de hoogte van nieuwe reacties op dit artikel.
      (U kunt zich hier abonneren zonder zelf te hoeven reageren.)

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.